BlogGang.com : : F_nakhon : เฉพาะแฟนชิงชัง (ตอนที่ 33 ภาคสอง)

เฉพาะแฟนชิงชัง (ตอนที่ 33 ภาคสอง)

อย่างที่เคยบอกไว้ว่า อดีตจะถูกขุดคุ้ย อนาคตจะถูกตั้งคำถาม
หากความชิงชังยังไม่แปรเปลี่ยน

ฉากสองพี่น้องปรับทุกข์กันในห้อง เรียกน้ำตาได้อย่างง่ายดายอีกครั้ง
แล้วตั้งคำถามกับตัวเองเช่นกันว่า

ระหว่างแม่อย่างนังอุ่น กับแม่อย่างอารีย์
เราจะเลือกมีแม่แบบไหน ?

แน่นอน ถ้าเป็นไปได้ หรือหากเลือกเกิดเองได้แล้ว
หลายคนคงไม่อยากมีแม่ประเภทนี้ เพราะมีแต่จะทำให้ทุกข์ตรม
แม้รู้ว่าแม่คือผู้ให้กำเนิด ชีวิตที่ก่อเกิดย่อมเป็นหนี้บุญคุณโดยปริยาย

และถ้าทุกคนเลือกได้ย่อมอยากมีแม่ที่สมบูรณ์แบบอย่างแม่อิ่ม
ไม่ใช่แม่ที่เป็นผู้หญิงขายตัว อย่างนังอุ่น แต่รักลูกดังแก้วตาดวงใจ
กับแม่ที่เป็นผู้หญิงใจดำทิ้งลูกไปมีครอบครัวใหม่อย่างอารีย์
แต่เมื่อเลือกไม่ได้ เขาสองคนจะอยู่อย่างไรให้เป็นสุข
โดยไม่ถูกกวนตะกอนก้นแก้วให้ขุ่น ?

ทิดอินเองก็เกิดคำถามเช่นกัน ทำไม ทำไม พี่ไม่ดีตรงไหน แม่อิ่มถึงรักไม่ได้

หวังว่าทุกคนก็คงได้คำตอบแล้วว่า ทำไมแม่อิ่มถึงไม่รักทิดอิน ไม่ใช่เพราะเสน่ห์ยาแฝด

แต่เป็นเพราะไอ้ยอดมันพิสูจน์ได้ว่าความรักที่มั่นคงของมันสามารถเอาชนะใจของแม่อิ่มได้ ถึงไอ้ยอดจะไม่อยู่แล้วก็ตาม

ทิดอินจึงได้รู้ว่าสิ่งที่ตนทำลงไปนั้นศูนย์เปล่า ไร้ค่า แถมสิ่งที่ทำเป็นเรื่องเลวร้ายที่ล้วนก่อเกิดความทุกข์ที่เกิดจากผลของการกระทำก่อนหน้านี้
นี่คือผลลัพธ์ที่ส่งมายังทิดอินโดยตรง แพ้พ่าย สิ้นหวัง เกิดคำถาม และเป็นทุกข์

จีวรสีเหลืองตรงหน้าจึงเหมือนเทียนส่องสว่างให้ทิดอินได้ค้นเจอแสงตรงปลายอุโมงค์ ดังคำของหลวงตาที่ว่า "เปิดตามองเห็นทาง เปิดธรรมมองเห็นแสงสว่าง"

การบวชของทิดอิน แม้ในใจลึก ๆ จะตั้งคำถามว่า แล้วชีวิตที่ล้มหายตายจากไปล่ะ ทิดอินชดใช้ด้วยการบวชล้างบาปเพียงแค่นี้หรือ ?

ตัวละครหลาย ๆ ตัวในเรื่อง คงอยากจะบอกเราว่า เขาไม่ได้อยากทำผิด ไม่ได้อยากทำร้ายใคร แต่ความรักเพียงตัวเดียวที่บันดาลให้เขาต้องทำเพื่อให้ได้รักมา แต่ตัวละครเหล่านั้นคงลืมไปว่า ความรักที่เขากล่าวอ้าง มันหาใช่ความรักที่แท้จริงไม่

ถ้าอย่างนั้นความรักอย่างไหนเล่า ? สำหรับเราแล้วก็คงต้องบอกว่า ความรักไม่มีเหตุผล ไม่มีคำตอบ ไม่มีจุดสิ้นสุด เราไม่สามารถหาเจอว่าในที่สุดแล้วความรักที่แท้จริงของทุกคนเป็นอย่างไร มันขึ้นอยู่ที่ว่าใครคือผู้ตอบคำถามนั้นมากกว่า จริงไหม ?

ขึ้นต้นพูดถึงเรื่องความรักของแม่กับลูก แต่ลงท้ายกลายเป็นความรักของคู่หนุ่มสาว ถามว่าเกี่ยวกันไหม ? เกี่ยวซิ จริง ๆ แล้วความรักมันอยู่รอบ ๆ ตัวเราอยู่แล้วนี่นะ (โยงมาจนได้นะเรา)

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ
โปรดใช้วิจารณญาณ

โดย: โมริสา IP: 125.24.94.241 28 กันยายน 2552 22:33:25 น.

--------------------------------------------------
รุ่นลูกมาแร้ว..ละครก็คงใกล้จบ....
เหมือนฝัน อดีต ปัจจุบัน และก็อนาคต..ปัจจุบันก็กลายเป็นอดีต ขอให้อดีตนี้น่าจดจำสำหรับแฟนชิงชังนะครับ..

วันนี้พี่สาวโทรมาหา บอกว่า ตรูโทรหาลูกค้าที่อำเภอแม่สอด นึกว่าโทรผิด(นึกว่าโทรมาหาผม) เพราะเสียงรอสายเป็น เพลงชิงชัง “ใครไม่รักไม่รู้ถ้าใครไม่อยู่ตรงนี้ฯ” พอรู้ว่าเขาชอบชิงชังมาก ก็เลยมีเรื่องเม้าท์กันยกใหญ่ ตามประสาคนชอบละครเรื่องเดียวกัน..

สรุปว่าแม่สอดเมืองชายแดนพม่า รับททบ. 5 ได้ จ้า..

ซึ่งตรงนี้ ก็เคยคุยกัน พี่สาวผม(ลูกพี่ลูกน้องกัน) ก็มีคำถามว่า ชิงชังมันดีหรือว่ามันเป็นผลงานของเอ็ง ตรูก็คิด ๆ อยู่เนี่ย แต่ภาพรวมแล้วมันผ่านสำหรับตรูนะ ((ช่วงหลังคุณเธอไปติดซีรีย์เกาหลี นาน ๆ หรอกละครไทยจะเอาเธออยู่))

สำหรับผมเอง อย่างผมได้ยินว่าคนในนครสวรรค์เขาดูกัน ก็มีคำถามเหมือนกันว่า ดูเพราะมันขึ้นที่ว่า ปากน้ำโพ ท่าน้ำอ้อย หนองโพ หรือเปล่า แบบว่าอารมณ์ของตัวละครคนบ้านเดียวกันก็เลยดู..

แต่พอถามคนจากที่อื่น ๆ เขาบอกว่า ดูกัน เพื่อนอยู่อุทัย ผมก็ถาม มันเป็นร้านค้า มันก็บอกว่าคนติดกันเยอะ พี่ที่จันทบุรีก็ยอมรับว่า ช่วงหลัง ๆ มานี่คนพูดถึงกันมากขึ้น..

สรุปว่า เรตติ้งกระฉูดเนอะ ๆ (อิอิ)

ครับอีกหนึ่งตัวอย่าง วันนี้ ผมไปส่งชิงชังให้คนที่สั่งซื้อทางไปรษณีย์ ..พนักงานที่สนิทกันก็ถามผมว่า เป็นไงบ้างจุฬามณี.. พอดีมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังทำรายการอยู่เคาน์เตอร์ติดกัน เขาก็มองผม แล้วพนักงานก็แนะนำว่า เนี่ยคนเขียนชิงชัง พี่ได้ดูเปล่า.. เขาก็มาคุยด้วย เขาบอกว่าดูบ้างกลับบ้านไม่ค่อยทัน คุยไปคุยมา อ้าว พี่เขาเป็นดีเจ (ถูกกฎหมาย) เคยฟังพี่เขามาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว พี่เขาบอกว่า พี่ไม่เท่าไหร่หรอก แต่แฟนพี่ติดชิงชังมากกกกกกกกกกกกกกกกก ยังมาคะยั้นคะยอให้พี่ดูเลย บอกว่า เรื่องที่บ้านเรา (นครสวรรค์) คุยกันอยู่พักใหญ่(ผมโม้) พี่เขาก็บอกว่า พรุ่งนี้ ตอนเข้ารายการ พี่มีอะไรเม้าท์แระ.. (อิอิ) เรื่องบังเอิญมันมีได้จริง ๆ นะ ..ต้องเชื่อนา.. (วันอาทิตย์ไปเที่ยวดอยอินทนนท์ เจอน้าเภาด้วย ญาติธรรมก็ถามว่าใครละน้าเภา ..อีกคนก็บอกว่า ไอ้คนที่มันปล้ำอีอารีย์ไงล่ะ 55555+ ตัวจริง หล่อมากกกกกกกก..)

ครับ ขอปรับความเข้าใจหน่อยแล้วกัน สำหรับ คนนครสวรรค์ จะรู้ว่า หนองโพ ปากน้ำโพ และท่าน้ำอ้อยนั้นไกลกันมาก.. คงจะดูไปขำ ๆ เพราะว่า ตัวละครเดินทางไปหากันง่ายมาก..จริง ๆ ตรงนี้ ในนิยาย ผมจะไม่ได้ให้เดินทางไปมาหาสู่กันง่ายเท่านี้ ส่วนตัวเป็นนักเดินทางด้วย ทุกครั้งที่เขียนงานพอให้ตัวละครเดินทางไปไหนๆ จะใส่ใจมากครับ..////แต่ว่ากรณีละคร เขามีข้อจำกัดก็เลย ต้องเป็นแบบนี้ครับ ถ้ามัวมาให้พระนางนั่งเรือจริง ๆ ก็คงจะหมดค่าใช้จ่ายอีกไม่น้อย เพราะส่วนหนึ่งมันเป็นพีเรียดด้วย แค่ถ่ายไม่ให้มีสายไฟโผล่ ไม่ให้เห็นตึกก็ยากแล้วครับ ..แต่ว่าหากจะมีใครขำก็ไม่ผิดหรอกครับ..(เพราะบางเรื่องผมก็ขำของคนอื่นมาแล้ว อิอิ)..

สำหรับคืนนี้ต้องรวบกระชับ..ฉับไว ..เปิดฉากมาอิ่มปล่อยปลากับอิน..รู้สึกว่า อินหล่อขึ้น ๆ หน้าตามีความสุข มีความหวัง..แต่ว่าก็ต้องผิดหวังเพราะว่าอิ่มไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว ฉากที่อินน้ำตาร่วงลงมา.ยกนิ้วอให้เลย ร้องแล้วดูดี..ดูเชื่อด้วยว่า..บอกว่าฉันเสียใจได้ยินไหมมมมมมมม..

พอฉากเมาเหล้า ยืนด่ายอดอยู่ข้างสถูป(โกฏิ ,เจดีย์ ,อนุสาวรีย์((สุดแต่บ้านใครจะเรียกกัน))) พอดีพี่เขาโทรมาเคลีย บอกว่าจริง ๆ ต้องไปถ่ายที่สุพรรณนาที่เดียวกับที่ยอดจมน้ำหายไป แต่ว่าไปไม่ทันก็เลย มั่ว ๆ ตรงข้างกำแพงวัด เผื่อคนดูคิดว่าเป็นโกฏิยอดและก็แย่เลย ด้วยในเรื่อง ไม่พบศพเจ้ายอด แล้วจะมีสถูปได้อย่างไร? แต่ตรงนั้นก็ผ่านไปได้ เขาไม่ได้ถ่ายให้เห็นว่ามีรูปยอดนี่ อาจจะอารมณ์นึกถึงคนตายไปแล้วก็ยกประโยชน์นะ หรืออาจจะเป็นสถูปประจำตระกูลของบ้านยอดก้ได้ (ไม่รู้มีใครข้องใจตรงนี้หรือเปล่า))

แต่ว่า..ใจความสำคัญมันอยู่ที่บทสนทนาระหว่างอินกับหลวงลุง แต่ว่า..ดันมีปัญหาขัดข้องทางเทคนิคเสียอีก อารมณ์เห็นใจก็เลยหายไป..(สรุปว่าเป็นกันทั้งประเทศไม่ใช่เฉพาะที่เนอะ) แต่พระอินเป็นพระที่หล่อมากกกกกกกกกกกก

เมื่อคืนรุ่นลูกเผยโฉมและ ยงชัย กับอาทิตย์ สำหรับผม ยงชัยผ่านแระส่วนอาทิตย์ตามบทประพันธ์เขาก็นิ่ง ๆ แบบนั้นอยู่แล้ว แต่ว่า ขอน้ำตาอีกนิด อาทิตย์จะขี้แยกว่ายงชัย เป็นเด็กเก็บกดคิดแต่ไม่ค่อยพูด แต่ยงชัยเป็นอะไรที่พูดโดยไม่ค่อยคิด

..เมื่อคืนแอบเห็นกระสอบทราย ก็นึกชมว่าเขาใส่ใจลายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ มันเป็นของเล่นของเด็กผู้ชาย/// แต่ว่าเอ่อ นิดหนึ่งนะ ยงชัย แบบรู้เลยว่า หนูน่ะ พายเรือไม่เป็น ..แหมพายอยู่ข้างเดียว เรือก็ยังฉิวไปได้ ใครดึงเชือกหว่า..

สำหรับอีกฉากที่เรียกรอยยิ้มเสียงขำให้กับผม ก็คือ “น้ำพริกแม่อิ่ม” ฉากที่เหนาะลงจากรถบรรทุก(เหนาะแก่ได้เหมือนจริงมาก)) แล้วมีป้ายที่ข้างถนน..เข้ามาในบ้านก็มีกล่อง มียี่ห้อมีรูปแม่อิ่มพร้อมเลย..ขอบคุณครับ ที่ยังบอกกับคนดูว่า แม่อิ่มเป็นอยู่อย่างไร เลี้ยงหลานมาอย่างไร ..ตรงนี้ในบทประพันธ์จะค่อนข้างให้ลายละเอียดเยอะครับ..แต่ในละครมีติดมาตรงนี้หน่อยหนึ่งก็ถือว่า ดีมากสำหรับผม..

เพราะ ส่วนตัวเคยบอกแล้วว่าชอบงานของ “โบตั๋น” ซึ่งตัวละครนั้นจะต้องทำมาหากินและมีวิธีคิดในการทำมาหากินด้วย ผมชอบนวนิยาย “ผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด” อย่างไร แม่อิ่มก็มีวิธีคิดเอาชนะความยากจนได้ไม่ต่างกันครับ..

เป็นกำลังใจให้ผู้หญิงทุก ๆ คน..

ฉากเรียกน้ำตา เรียกความเห็นใจ คงต้องยกให้อุ่น..มันบีบคั้นอารมณ์เหมือนเคย..ตอนที่อาทิตย์บอกว่า ทุกวันเกิด ทุกปีใหม่ แม่ของแกก็จะมีของเล่นของขวัญดีๆ มาให้..

...........................

บางทีเราก็เข้าใจคนที่ไม่มีแม่เหมือนกัน ผมเองโตมามีแม่พร้อม.((ถึงปัจจุบัน) แม่ทองคำเย็นยิ่งกว่าน้ำ ต้องบอกว่าแม่ผมเย็นยิ่งกว่าแม่ทองคำหลายเท่าตัวนัก แต่พ่อผมหนักว่าผู้ใหญ่หลายเท่าเหมือนกัน คิดดูเถอะจะขนาดไหน 555+) มีญาติ ๆ กัน เขาไม่มีแม่ (แม่ทิ้งไป) พอถึงวันแม่ทีไร เขาจะมีปัญหาทุกที หรือเวลานั่งคุยกันเรื่องแม่เขาก็จะเลี่ยงออกไป แม้ปัจจุบัน เขาบอกว่าเกลียดแม่ ไม่อยากเจอ แต่ลึก ๆ เขาก็คงอยากเห็นแม่เหมือนกัน..

คำถาม ที่ต้องถามตัวเอง ถ้าเราเป็นอย่างอาทิตย์กับยงชัยเราจะปฏิบัติอย่างไรกับแม่?

มันอาจจะเป็นคำถามที่เจ็บปวดสำหรับใครบางคน

แต่ว่า ทุกอย่าง ๆ มันมีเหตุและผล

และที่ผมให้ปิงตกต่ำขนาดนั้นเพราะส่วนหนึ่ง ผมต้องการเล่นกับอารมณ์ของตัวละครที่ชื่ออาทิตย์ ถ้าถ้าถ้า พ่อของเราเป็นอย่างนั้น เราจะเป็นอย่างไร ตอนที่ผมเขียนชิงชัง ผมเห็นคนมาเมากลิ้งอยู่แถว ๆ ศาลาวัดเป็นประจำ ..มันมีคำถามว่า ชีวิตของเขาทำไมถึงเป็นแบบนี้ และถ้าเขาเป็นพ่อของเราล่ะ เราจะทำอย่างไร?

ก็ต้องดูกันต่อไปว่า สองพี่น้องต่างสายเลือดนี้ จะทำตัวอย่างไรกับบุพพการี..

ไม่ไหวจะเขียน ตาชื้นอีกแระ..จุ๊ฟ ๆ

Create Date : 29 กันยายน 2552

Last Update : 6 ตุลาคม 2552 9:36:09 น.

12 comments

Counter : 2736 Pageviews.

โดย: F_nakhon

วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:10:47:31 น.

โดย: F_nakhon

วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:10:49:38 น.

คุณลี คงชอบเสื้อยงชัยตัวสีเขียวนะ แต่ผมชอบตัวสีน้ำเงิน..
เมื่อคืนก็เห็นชาคริตใส่แบบนี้ในจำเลยกามเทพเหมือนกัน ตามตลาดมีขนาดเพี๊ยบเลยกำลังอินเทรนด์แหงม ๆ..

โดย: F_nakhon

วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:10:51:23 น.

ขอบคุณคุณผักกาดแดงที่อนุเคราะห์รูปประกอบนะครับ(มัดมือชก) แบบช่วงนี้ยุ่งๆ ครับ ต้องแก้งาน มีหมอกบางในตอนเช้า ซึ่งต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "รักเร่..เสน่หา" อย่างไรก็ติดตามผลงานนวนิยายเรื่องนี้ได้ตอนหลังปีใหม่นะครับ..

โดย: F_nakhon

วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:11:03:20 น.

สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง

โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0

แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com

และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช
หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ)

ขอบคุณล่วงหน้าครับ..

--------------------------------------

เพลงรอสาย ริงโทน
รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก
เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก

(ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู)

ผลงาน+ราคา ของผมและคุณโมริสาครับ (ประกอบการพิจารณา)
ราคาเต็ม
ชิงชัง 420.-
องค์การบริหารฯ 210.-
แจกันดอกหญ้า 220.-
สะบายดีหัวใจ 180.-
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า 220.-
แสงดาว ไอดินฯ 295.-
หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน 269.-

แรงรักเงาริษยา 269.-
พยัคฆ์ร้ายในสายหมอก 220.-
รอยแค้นแรงพิศวาส 299.- (แถมที่คั่นหนังสือรุ่นพิเศษ)

ทุกเล่มลด 20 % สนใจ โอนเงินเข้าเลขที่ธ.กระทู้บน แล้วก็แจ้งที่อยู่มาครับ เพียงเท่านี้ก็จะได้มีผลงานเกือบมีคุณค่าสูงไว้ในครอบครอง (ขอบคุณล่วงหน้าครับ
)

โดย: F_nakhon

วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:11:08:19 น.

วันนี้เป็นการเริ่มต้นค้นหาอดีตของอาทิตย์
ถามว่าเจ็บปวดไหมกับการเห็นครอบครัวใหม่ของแม่
โดยที่อาทิตย์ไม่เคยมีตัวตนอยู่ในความทรงจำของแม่สักครั้ง
หรือหากจะมีก็คงเป็นความทรงจำที่ชิงชัง
เพราะไม่อย่างนั้นอาทิตย์คงไม่ถูกทิ้งตั้งแต่แรกคลอด

ใจคนยากที่จะหยั่งเข้าไปในความรู้สึก แต่ใจของคนเป็นแม่ น่าจะหยั่งไม่ยาก
เพราะโดยส่วนตัวแล้ว เราเชื่อเสมอว่าความรักของผู้ให้กำเนิด
เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ มั่นคง ไม่เคยเปลี่ยนแปลงหรือสูญสลายไปกับกาลเวลา
แต่เราคงต้องวงเล็บไว้ทุกครั้งว่า ไม่ใช่กับคนเป็นแม่ทุกคนเสมอไป

ใจของอารีย์ทำด้วยอะไร เธอถึงทิ้งลูกไปมีครอบครัวใหม่
เธอลืมได้กระทั่งเลือดในอกที่ก่อกำเนิด ลืมไปหรือไรว่าเธอคือผู้ปั้นให้เขาเป็นคน

ไม่อย่างนั้นอาทิตย์คงไม่วิ่งตามหาเพื่อขอดูหน้าแม่ให้ชื่นใจสักครั้ง
แม้ในภาพถ่ายอาทิตย์ก็ยังเฝ้าระลึก และรอคอยด้วยความหวังเสมอ
หลังรอมาสิบแปดสิบเก้าปีเพื่อจะมีวันนี้ กับการเจอหน้าครั้งแรก
เราเชื่อว่าในความรู้สึกของอาทิตย์มันคงเต็มตื้น อาจสะอื้นในอก
อ้อมกอดแม่ อาทิตย์คงปรารถนามากกว่าเงินทองที่หยิบยื่นให้อย่างเสียไม่ได้

แล้วเราก็เกิดคำถามอีกครั้งว่า การรู้ว่ามีแม่ที่ไม่รัก ไม่ต้องการเราเลย
กับการไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับแม่ สิ่งไหนจะดีกับความรู้สึกของอาทิตย์มากกว่ากัน

ในกรณีเดียวกันนั้น ถ้าถามไปถึงเด็กกำพร้าทุกคนล่ะ
เขาอยากเจอหน้าแม่ อยากอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นนั้นไหม
เราว่าทุกคนคงตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า สักครั้ง ขอสักครั้งเท่านั้น
แม้จะเจ็บปวดกับการถูกทอดทิ้ง แต่พวกเขายังรออย่างมีความหวังเสมอ

แต่อย่างยงชัยผู้มีแม่เป็นกะหรี่ชื่อนังอุ่น
ในกรณีนี้ เราว่ายังเบากว่าของอาทิตย์
เพราะนังอุ่นรักลูกดังแก้วตาดวงใจ ขาดเพียงการเปิดใจพูดคุยกัน
ขอเพียงละทิฐิที่ก่อเกิดลงเสีย ความสุขที่สองแม่ลูกถวิลหาก็จะบังเกิด

วันนี้นอกจากอาทิตย์จะค้นหาอดีตของตนเองแล้ว
อดีตของใครหลายคนเริ่มถึงเวลาที่จะถูกขุดคุ้ยขึ้นมาสะสาง

คุณชลาชล หรือไอ้ยอดผู้ความจำเสื่อมได้เจอหน้าลูกครั้งแรก
แม้จะไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่คนเป็นพ่อแม่ลูกมักมีสัมผัสพิเศษเสมอ
เหมือนกับอาทิตย์ อะไรดลใจให้เขาเดินกลับไปเอาเงินใส่มือของคนเป็นพ่อ
นั่นเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิตที่กำหนดเส้นทางของพวกเขาไว้แล้ว
ตอนนี้ก็รอเพียงเวลาที่จะมาบรรจบพบกัน
แล้วสะสางปมในใจของพวกเขาให้หมดลง

โดยส่วนตัวแล้ว เราจะอ่อนไหวกับความรักระหว่างแม่ลูก
ดูชิงชังวันนี้ แม้ไม่ได้ร้องไห้ตอนกำลังฉาย แต่กลับมาร้องไห้ตอนเขียนบทความนี้
ก็ต้องบอกถึงคนที่แวะเข้ามาอ่าน ขอให้รู้ว่านี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว
หลังดูละครจบ จึงย้อนดูคนรอบข้าง ดูตนเอง กับดูโลกบูด ๆ เบี้ยว ๆ ใบนี้ไปด้วย

ขอโปรดใช้วิจารญาณ

สุดท้ายอย่าลืมหันไปกอดใครคนนั้นที่ท่านรักและรักท่าน
เราเชื่อว่าความรักดี ๆ ยังมีอยู่ในโลกนี้อย่างล้นเหลือ
หากพวกเราจะช่วยกันจรรโลงไว้

โดย: โมริสา IP: 118.173.93.49 วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:22:31:14 น.

อาทิตย์ผู้น่าสงสาร กับการรอคอยและติดตามหาแม่มา 18 ปี จะยิ้มก็ยิ้มไม่ได้ จะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ในใจคงมีแต่คำถามและข้อสงสัยที่จะถามแม่ แต่ก็เจียมเนื้อเจียมตน แต่ปิงนี่สิโผล่มาได้ยังไง จากนครสวรรค์ ถึง กทม.

โดย: แอน_แฟนชิงชัง IP: 125.25.207.141 วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:9:03:17 น.

สงสารอาทิตย์เนอะ

โดย: Jum IP: 61.90.200.140 วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:12:03:34 น.

ดิฉันประทับใจมากๆค่ะสำหรับเรื่องนี้
เป็นเรื่องที่เดาตอนจบไม่ได้เลย
ติดตามทุกๆตอนเลยไม่อยากให้จบเลยสักนิดแต่อีกใจหนึ่งก็อยากรู้ตอนจบจะเป็นอย่างไร เรื่องนี้ทำให้ฉันร้องไห้เวลาเศร้าและยิ้มเวลามีความสุขกัน....ไม่อยากให้จบเลยไม่มีอะไรจะให้ดูอีก

โดย: ก้อย IP: 202.149.25.234 วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:11:55:54 น.

ยงชัยคูกับก้อย กัญญา
อาทิย์ คู้กับ กิ่ง การดา
สัญชัยคู่กับอาลิสา ภาค3นะคะขอให้มีภาค3นะคะแล้วรุ่นลูก ด.ช. อัจฉริยะ อุปการดี ลูกชองยงชัยกับก้อย 2คน
ด.ญ.นัดตะวัน ฤศักดิ์ศิริ ลูกของอาทิย์กับกิ่ง
ด.ญ.ณัฎฐธิดา ดำรงวิเศษพาณิชย์ ลูกของสัญชัยกับอาลิสา
ด.ญ.ศษิส่า จินดามณีลูกของก้อยกับยงชัย

โดย: แนน IP: 118.173.58.81 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:34:20 น.

ขอมีภาคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333นะคะ

โดย: แนน IP: 118.173.58.81 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:36:36 น.

แล้งตา ยายคือ อุ่น ยิ่ง อิม ยอด อิน บังอร อารีย์ ปิง มาลัย
สมชาย อรุณี

โดย: แนน IP: 118.173.58.81 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:48:31 น.