|
เฉพาะแฟนชิงชัง # 12
วันนี้เริ่มต้นด้วยความวุ่นวายของการแก้อาถรรพ์ของเสน่ห์ยาแฝด นั่งดูนั่งลุ้นกับความวุ่นวายของสองฝ่าย ที่ต่างแย่งชิงเพื่อให้ได้ไอ้ยอดมาครอบครองเป็นเจ้าของแต่ผู้เดียว สุดท้ายความเป็นจริงที่แม่อิ่มต้องยอมรับก็คือ ไอ้ยอดไม่ได้เป็นของแม่อิ่มอีกต่อไป
นึกว่าวันนี้จะไม่มีซีนอารมณ์ให้เราต้องเสียน้ำตาซะอีกแน่ะ จะมีใครร้องไห้เหมือนเราหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ กับฉากแม่อิ่มก้มลงกราบเท้าแม่บังเกิดเกล้า หวังเอาแม่เป็นที่พักพิงในยามไร้รังนอน หวังให้แม่ช่วยซับน้ำตาในยามโดดเดี่ยวสิ้นหวัง หวังให้แม่ปลอบประโลมในยามทุกข์ใจ คนเป็นลูกย่อมรู้ดีว่าไม่มีที่ไหนปลอดภัย เท่าอ้อมกอดของพ่อกับแม่อีกแล้ว ไม่ว่าจะทำความเดือดร้อนให้พ่อแม่แค่ไหน แต่สุดท้ายที่พึ่งที่เราคิดถึงเป็นคนแรกก็คือพ่อแม่ ส่วนแม่นั้นเล่าก็ยินดียิ่งนักที่ลูกกลับบ้าน สองแขนที่โอบกอดมีแต่ความปิติยินดี ไม่มีคำตัดพ้อต่อว่า นอกจากคำปลอบประโลม ที่พร้อมจะให้อภัยในยามลูกหวนคืนรัง
วันนี้ดูแล้ว เราเห็นความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกแบบนี้ ในขณะเดียวกัน ลูกอย่างบังอรกลับเรียกร้องไม่หยุดหย่อน ไม่เคยฉุกคิดว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นจะทำให้บุพการีทุกข์แสนสาหัส ผู้ใหญ่แก้วของเราผู้ยังไม่ยอมปล่อยวางจึงทุกข์ระทมมากกว่าใคร
การกระทำของบังอรวันนี้ เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ ใจร้ายใจดำแม้กระทั่งพี่สาวร่วมสายโลหิต ไม่สะทกสะท้านแม้แม่อิ่มจะก้าวลงเรือนไปอีกครั้ง กลับให้รับปากว่าจะไม่กลับมาที่บ้านพ่อแม่อีก
ก็นะ บังอรมันไม่ใช่ไม่เคยทำ ก็นังอุ่นนั่นไง บังอรมันทำทุกวิธีที่จะผลักไสให้พ้นเรือน เพื่อที่จะครอบครองพี่ทิดอินของมันไว้แต่ผู้เดียว แล้วกับแม่อิ่ม ทำไมบังอรจะไล่ให้ลงเรือนไปไม่ได้
ต้องหากระจกให้บังอรมันส่องดูตัว มันจะได้รู้ว่าตัวเองก็มีความผิด ผิดศีลข้อสามด้วยซ้ำ ทั้งที่ตนเองก็ทำผิด คงคิดว่าไม่มีใครรู้หรือจับได้ แต่ความลับไม่มีในโลก สักวันความจริงจะต้องเปิดเผยแน่นอน บอกตรง ๆ ว่าคันมือมากกกกกกกกกกกกกกก อยากตบแทนแม่อิ่มซะจริง ๆ ตบ ตบ ตบมานนนนนนนนน
ขอโทษด้วยที่วันนี้เล่นงานบังอรโดยเฉพาะ อาจเป็นเพราะคุณแอน อลิชา เธอเล่นได้ถึงบทบาทด้วยมั้ง เราเลยอินไปกับเรื่องราวจนนึกเกลียดเธอจับใจ
อ้อ ลืมไปว่าวันนี้ทิดอินของเราก็ทำหน้าซื่อใจคดได้ใสซื่อจริง ๆ ในชีวิตจริงหากต้องพบเจอคนแบบนี้คงแย่เหมือนกันนะ ถึงจะรู้ว่าเขารักเราจริงถึงขนาดยอมทุกอย่างเพื่อเราก็เถอะ แต่เราว่าความรักแบบนี้เป็นความรักที่อันตราย เป็นรักที่เห็นแก่ตัว มากกว่าจะเป็นรักที่รักด้วยใจบริสุทธิ์
หลังดูจบวันนี้จึงได้เห็นความรักสองรูปแบบ คือรักบริสุทธิ์ กับรักที่เคลือบด้วยความเห็นแก่ตัว หวังว่าทุกคนก็คงรู้ว่ารักของใครเป็นอย่างไร ดังเช่นที่เราเห็นเช่นกัน
คำเตือน : นี่คือความจริงจากใจล้วน ๆ หลังดูละครชิงชังจบ ใครจะเห็นอย่างข้าพเจ้าหรือไม่ ไม่ใช่ความผิด ขณะเดียวกัน ข้าพเจ้าก็ไม่ผิดเช่นกันที่จะมีความเห็นเช่นดังที่กล่าวมาแล้ว
โปรดใช้วิจารณญาณ โดย: โมริสา IP: 125.24.80.241 7 กันยายน 2552 22:44:08 น.
*********************************
คุณพ่อคุณแม่กลับมาแล้วค่ะ
โฮะๆๆๆๆๆ
จะได้นิยายแล้ว คาดว่าคงโอนเงินวันมะรืนนี้อ่ะค่ะ
โอนเงินเข้าบัญชี จากนั้นก็แจ้งชื่อที่อยู่เท่านี้ใช่ไหมคะ ?
อิ________________________________อิ
แต่คงยังไม่ได้อ่านตอนนี้หรอกค่ะ
กะจะเก็บไว้อ่านหลังเอนท์ติด
ละครก็คงจะเพลาๆลงมั่ง แหะๆ
แบบว่าไม่มีเวลาอ่านหนังสือแล้วว ~
แต่ก่อน หนูเล่นเน็ต+ดูทีวีทุกวันเลยอ่ะค่ะ แง๊ๆๆ
ช่วงหลังก็ลดลงบ้าง
ตอนนี้ ก็กะจะเลิกเล่นไปเลยย (อยากตัดสายเน็ตทิ้งอยู่นี่ แต่ติดตรงที่ ติดทิ้งแล้ว คนทั้งบ้านเดือดร้อน ๕๕)
เล่นทีหนึ่ง กินเวลาไปหลายชั่วโมงจริงๆ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕+
อยากไฟท์อ่านหนังสือบ้าง อะไรบ้าง!!
อาจจะไม่ได้แวะมาบ่อยนัก
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่เฟื่องแต่งนิยายดีๆแบบนี้ต่อไปนะคะ
ขอให้คนดู "ชิงชัง" และก็อ่าน "ชิงชัง" เยอะๆด้วยค่ะ
ขอให้เรื่องนี้ตราตรึงอยู่ในใจผู้คนที่ดูและอ่านตลอดไป (หนูคนหนึ่งล่ะ แบบไม่เคยเจอเรื่องที่แปลกขนาดนี้มาก่อน เรื่องนี้ทำให้คิดอะไรได้หลายอย่างจริงๆนะคะ)
ไว้หนูสอบโควตาติด จะแวะมาcommentยาวๆให้ทุกวันเลยนะคะ
ปล. วันนี้แม่มาลัยน่าตบมากกกกกกก อยากเอารองเท้าลูบหน้าคุณเธอเบาๆสักครั้งจัง ,, ดูแล้วหมั่นไส้อย่างแรง แต่ถ้าไม่มีแม่มาลัย ละครก็คงไม่มีสีสัน ๕๕+
ปล.2 สงสารแม่อิ่มมากมาย ดูแล้วจะร้องไห้ตามแล้วค่ะ พ่อยอดนี่ก็กระไร โดนทำของใส่แล้วยังไม่รู้ตัวอีก พ่อยอดจะหายไหมนะ ? อยากรู้ๆๆ
ปล.3 อยากเห็นปิง ปิงน่าสงสารสุดแล้วในเรื่อง ปิงโผล่ออกมาทีไร กลั้นน้ำตาไม่อยู่ทุกทีเลย เหอๆ
ปล. 4 ขอบคุณพี่เฟื่องอีกครั้งนะคะ ที่รับใบจองไว้ โดย: RaBBiT IP: 125.26.139.239 7 กันยายน 2552 21:59:01 น. ---------------------------------------------------------------------------------------- สงสารผู้ใหญ่แก้ว สงสารแม่ทองคำ แม่อิ่มด้วย แล้วก็อารมณ์เดียวกับคุณลีเลย อยากตบ (นัง) บังอร ผู้หญิงอะไร หลงผู้ชายจนลืมพ่อ แม่ พี่น้อง เห็นแก่ตัวที่สุด
ลุ้นฉากน้ำมนต์มากกกกกกกก ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าไม่สำเร็จ คนเขียนบทเก่งจัง หนุกดี โดย: Jum IP: 118.174.66.76 7 กันยายน 2552 23:13:25 น.
////////////////////////////////////////////////////////
ความรักอย่างอินเป็นความรักที่เห็นแก่ตัวจนไม่น่าให้อภัย ถ้ารักแล้วทำลายคนที่ตนรักอย่างแม่อิ่มได้อย่างเลือดเย็น เพื่อเอาชนะคะคาน เพื่อความสะใจของตัวเองได้ถึงขนาดนี้ ก็สมแล้วที่แม่อิ่มจะไม่เหลียวแล ถึงสุดท้ายจะไปบวช ก็ใช่ว่าจะล้างบาปได้
นังอุ่นก็หนอ เข้าไปถึงห้องแทนที่จะเอาน้ำมนต์ราดไอ้ยอด มัวแต่หึงนังมาลัยจนไร้สติ แม่อิ่มก็คน ผัวทั้งคน อุตส่าห์แย่งน้ำมนต์กันเกือบตาย กลับปล่อยตกแตกซะอย่างนั้น มากันถึงที่แต่ไม่รู้จักคุมสติ รู้ทั้งรู้ว่าผัวโดนเสน่ห์กลับทำตัวเป็นนางเอก หนีกลับบ้านไปเฉยๆ ยังไม่ทันเสียทองเท่าหัว กลับยกผัวให้เขาไปซะงั้น
วันนี้ยกให้ยิ่งเป็นพระเอกตามเคย รักน้ำใจเจ้ายิ่ง น่าเสียดายที่ต้องมาตายจากโดยที่ยังไม่ทันสมรัก
ปิงไม่มา 2 วันแล้ว คิดถึงจัง ยิ่งเห็นความเลวของทิดอิน ก็ยิ่งรักปิงมากขึ้น น่าเสียดายที่อารีย์ทิ้งปิงไปแล้วกลับได้ดี น่าจะได้สามีที่ไม่เห็นค่าแล้วย้อนเสียดายความรักบริสุทธิ์ของปิงมากกว่า
ผู้ใหญ่แก้วสมควรตายได้แล้ว พ่อแบบนี้ ไม่มีดีกว่า
ป.ล. นักแสดงเล่นเก่งทุกคน แต่เบื่อแอน ชอบขมวดคิ้วจนหัวคิ้วย่น เรื่องไหนเรื่องนั้น ทำหน้าแบบนี้ทุกที เจี๊ยบสวยมาก พิมพ์น่ารัก กัปตัน เป๊ปเปอร์และภูริเล่นสมจริง หนุ่มไม่ต้องพูดถึง ตีบทแตกกระจุย
ป.ล. 2 รุ่นลูกหน้าตาสู้รุ่นพ่อแม่ไม่ได้ซักคน โดย: ป้านิด IP: 91.48.67.76 8 กันยายน 2552 6:32:02 น.
//////////////////////////////////////////////////////
เริ่มมันพะยะค่ะ กันแล้วใช่ไหม.. เมื่อคืนก่อนมีกรณีดูไปด่าไปของละครช่องหนึ่ง ผมก็เคยได้คุยกับพี่ศิริลักษณ์ว่า กรณีแบบนี้ คนทำงานเบื้องหลัง จะรู้สึกอย่างไร? คำตอบ อดทนค่ะ//คนไทยแปลกด่าสาดเสียเทเสียแต่ว่าละครเรตติ้งดี ด่าก็ดู เรตติ้งดี ดาราดีใจ เอเจนซี่ชอบ//ดังนั้น ครึ่งเรื่องหลังของ ชิงชัง อาจจะต้องด่ากันตลอดก็ได้นะ....55555+
ถ้าไม่อยากด่าก็รีบหานวนิยายอ่านแล้วเลิกดูละครซะ 5555+ (เพราะช่วงส่วนที่สามก่อนจะถึงชั้นลูกจะต่างไปจากบทประพันธ์ไม่น้อยเลย (พี่เขาบอกไว้อย่างนั้น))
แล้วนวนิยายมันก็หายากมาก เมื่อวานได้รับเมลจากคุณอมรรัตน์สั่งซื้อชิงชัง อยากได้มาก โทรคุยกันจึงรู้ว่า หาซื้อไม่ได้ค่ะ ตามหาหลายที่ ก็อะนะ ดีที่มีบล็อกตรงนี้ คนที่อยากเก็บเรื่องที่ชอบ และทันสมัยหน่อย (เล่นเน็ตเป็น) จึงไม่ต้องเหนื่อยมาก ผมเองเมื่อก่อนก็มีติดละครแล้วก็อยากเก็บนิยายไว้ ก็ได้เที่ยวตามหาเหมือนกัน เรื่องนั้นก็คือ แผ่นดินของเรา ของแม่อนงค์ เก้าอี้ขาวในห้องแดง ของ สุวรรณี สุคันธา ฟ้าใหม่ ของ ศุภร บุนนาค (เล่มหลังนี้ทั้งหนาทั้งแพงอ่านก็ยากเลยเอาไว้ลูบ)ฯลฯ จึงเข้าใจหัวอกคนที่ยากได้ชิงชังแต่ว่ายังหาไม่ได้..ว่าเป็นอย่างไร..ตอนนี้ผมก็สั่งจากกทม.มาสำรองไว้อีกจำนวนหนึ่งครับ...สำหับแฟน ๆ ชิงชังที่บังเอิญ แวะเวียนมาหาเจอกัน จะได้มีหนังสือพร้อมลายเซ็นในราคามิตรภาพ...
เมื่อคืน สำหรับผม ฉากที่ทำให้ผมหัวเราะได้ก็คือ ฉากที่อุ่นด่านังมาลัยที่ตลาด เราคิดไม่ทันหรอกว่า อุ่นมันจะลุยอย่างไร ไม่คิดว่าจะนั่งลงแล้วเล่น ง่าย ๆกับ ขนมหน้าด้าน ขนมแย่งผัวชาวบ้านแม่เอ้ย ใครไม่เคยเห็นก็เร่เข้ามา คนแบบนี้เขาเรียกว่าคนไม่มีบ่อง คิดอะไรก็พูดก็ทำเลย 555555555555+
นังมาลัยรึก็ใช่ย่อย อีนี่!มันที่สุดของที่สุดจริง ๆ สะใจกับฉากที่อุ่นตบแล้วก็ถีบบายศรีนั่นอีก ได้ใจจริง ๆ ผับผ่าซิ
สำหรับแม่อิ่มนั้น อิอิ แหม เข้าใจหัวอกของผู้หญิงเช่นเธอ ก็แหม เขาเข้าพิธีวิวาห์กันแล้วอะนะ จะให้อิ่มเข้มแข็งได้อย่างไร..มือไม้ก็เลยไร้เรี่ยวแรงซิจ๊ะ..แต่ว่า หลวงลุงก็บอกมาอยู่แล้วว่า น้ำมันนี้ต้องอาบ ถึงจะอาบ แต่ว่า ก็อาจจะแค่ คาย(เขียนถูกเปล่าหว่า) เท่านั้นไม่ได้หมดไปง่าย ๆ ดังนั้น ถึงแม่อุ่นหรือแม่อิ่มจะเอาไปสาดไปลาดไอ้ยอด มันก็ไม่หายหรอกจ๊ะ (ที่ไม่หายเพราะว่า ในนวนิยาย อย่างไรแม่อิ่มก็ต้องไปอยู่ปากน้ำโพ ในนิยายเหตุการณ์ตรงนี้จะเป็นอีกแบบครับ ..คนที่อ่านนิยายก่อนดูก็เลย ดูเอาสนุกดูเอาสีหน้าท่าทางตัวละครไม่ลุ้นอะไรมาก ผ่อนใจที่จะช่วย ลงได้เยอะ..อิอิ)
ดังนั้น คนโฑใบนั้นจึงต้องตกแตก..
แต่อะนะ แต่ว่ามันก็สะใจอยู่ไม่น้อยเลย ขำกร๊ากกับฉากที่ยายแก่คนนั้นวิ่งลงบันไดหนีที่เขาต่อยตีกันในห้อง..โถ ทุ่มทุ่นสร้าง กระดูกกระเดี้ยวหัก มันจะคุ้มไหมน่ะ คุณยาย ขำมากกกกกกกกกกกก..
ส่วนโหมดซึ้ง..ก็คืออยู่นะ ยังคิดเลยว่า ถ้าเป็นเรา ถ้าเราเป็นแม่อิ่ม ปีกหักกลับบ้านมาแบบนี้จะเป็นอย่างไร? ถ้าเป็นนวนิยายคงจะบรรยายไม่รู้จักกี่หน้า ทั้งอาย ทั้งเก้อเขิน ไหนจะพ่อที่สบประมาทไว้อีก มันรวมอยู่ในทุก ๆ อย่างของคนที่ไปไม่รอด...แม้แต่ฉากที่แม่อิ่มกระเดียดกระจาดขนมตาลใส่เอวขายในขณะที่เรื่องผัวยังไม่จบก็ทำให้เห็นว่า อย่างไรเสีย ปากท้องก็ยังสำคัญกว่าเรื่องหัวใจ(หรือเปล่า)...คือผู้หญิงแบบแม่อิ่มนี้มีเยอะ ทำงานกันไป ใจก็ลุยกับผัวที่มันเจ้าชู้ไก่แจ้ไป..(ใครหว่า) ผู้หญิงแบบนี้ทุกข์ตรมนะ ผู้ชายทั้งหลายก็ดูไว้ .......แต่ว่าได้เห็นอิ่มตบบังอรเมื่อคืนนี้ก็อยากช่วยอิ่มตบอยู่เหมือนกัน..แต่ว่าหลังจากที่ออกมาจากห้องพ่อแล้ว เราก็นึกว่านังบังอรจะสลดใจบ้าง หล่อนก็ยังร้ายจนจะได้เปือกทุเรียนเป็นรางวัลแล้ว...อย่างนี้มันต้องตรบบบบบบบบบบบ......
ส่วนผู้ใหญ่แก้ว เมื่อคืน โทรมได้ใจจริง ๆ ดูทีไร คิดถึงพ่อทุกทีเลยผับผ่าซิ..
เอ้าอย่างไรคืนนี้เราก็มาลุ้นกันต่อไปว่าชีวิตของแม่อิ่มที่ปากน้ำโพนั้นจะเป็นอย่างไร แต่ตรงนี้ในนวนิยายที่เขาตัดน้องสาวคนเล็ก(เอื้องอรุณ)ออกไป ชีวิตแม่อิ่มจะมีลูกล่อลูกชนกับน้องสาวคนนี้และอารีย์กับปิงอยู่ไม่น้อย..แต่ว่าละครตอนนี้ก็สนุกมากกกกกกกกกกกก(ไม่แพ้กัน)..
อีกหน่อย ขอนำจดหมายน้อยของพี่แจ้มาลงไว้ด้วยนะครับ..
น้องเฟื่องค่ะ พี่แจ้อ่านชิงชังจบแล้วค่ะ เห็นบอกว่าให้เม้นท์ด้วย งั้นเริ่มเลยนะคะ ความจริงก็ไม่ได้เป็นคนชอบอ่านนิยายเท่าไหร่ ตอนแรกพี่ดูละครบ้างเล็กน้อยตอนเริ่มต้น พี่ไม่ชอบเลยค่ะ นึกตำหนิคนแต่งด้วยว่าทำไมถึงได้แต่งเรื่องที่มันมีเนื้อหาผิดศีลธรรมมากมายเช่นนี้ ต่อมาก็ไม่ค่อยติดตามเท่าไหร่ ดูบ้างไม่ดูบ้างแล้วแต่โอกาสจะอำนวย แต่ก็ตำหนิตลอดแหละ แบบว่าทำไมพี่น้องไม่รักกัน ซึ่งไม่มีปมบอกไว้เลยว่าทำไมถึงผิดใจเรื่องผู้ชายได้ พี่น้องที่อยู่ด้วยกันมานานทั้งชีวิตทำไมมีค่าน้อยกว่าผู้ชายซึ่งก็ไม่ได้แสดงเลยว่าสนิทกันอย่างไร เพียงไหน ดูแล้วไม่เข้าใจ มีแต่ชิงรักหักสวาท ทำร้ายกัน ผิดศีลธรรมตลอดเรื่อง ความรักความสัมพันธ์ความห่วงใยของพี่น้องตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิดไม่มีคุณค่าเลย แย่มากค่ะ แต่เมื่ออ่านในวรรณกรรมก็ทำให้รับได้มากขึ้นว่า ฟามจริงแล้วคนแต่งก็บอกไว้ในเนื้อหา ถึงแม้ไม่มากนักแต่ก็ดีกว่าละครมาก โดยเฉพาะช่วงเล่มหลังดีมาก ๆ เลยค่ะ เพราะมีการแทรกเรื่องเนื้อหาเกี่ยวกับพุทธศาสนา และพิธีกรรมทางศาสนาได้มากพอสมควร ซึ่งปัจจุบันคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยรับรู้แล้ว เช่นงานบวช การกราบพระ การเตรียมงาน แต่ว่ามันไม่ค่อยละเอียดนัก ทำให้ไม่ได้รับความรู้ในส่วนนี้เท่าที่ควร คุณค่าของวรรณกรรมมันเลยหายไปอย่างน่าเสียดาย น่าจะทำการบ้านหน่อย คนอ่านจะได้รู้ว่างานบวชมันต้องเตรียมอะไรบ้าง 555 (ความเห็นตามประสาคนแก่) การกราบพระที่ถูกต้องทำอย่างไร พอดีว่าพี่แจ้นี่ชอบอ่านหนังสือนอกเวลามาก ก็เลยรู้สึกว่าน่าจะแทรกวัฒนธรรมสมัยก่อน และบรรยากาศให้มันชัดเจนกว่านี้หนะคะ (พี่แจ้ชอบหนังสือเรื่องเด็กบ้านสวน เคยอ่านแล้วประทับใจจนวางไม่ลงเชียว ท้องทุ่ง การดำเนินชีวิตที่ผู้แต่งบรรยายไว้มันชัดเจนมากค่ะ 555 แล้วก็เรื่องพระอานนท์พุทธอนุชา เล่มนี้ก็ประทับใจในภาษา การใช้คำ และการอนุมานมากเลย ส่วนหนังสือที่เกี่ยวกับท้องทุ่งบรรยากาศบ้านนอกที่ชอบมากอีกเล่มก็คือ ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ฮึ ๆ เก่าซะ) อีกนิดนะคะ เนื่องจากเนื้อหามันค่อนข้างกระชับบางทีมันตัดไปตัดมาทำให้งงเล็กน้อย หรืออาจจะเป็นเทคนิคให้พี่ต้องพลิกกลับไปอ่านใหม่อีกหรือป่าวไม่รู้นะคะ แต่สรุปก็ดีมากค่ะ ขอให้พัฒนาให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไปนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ พี่แจ้ ปล. พี่ได้ส่งหนังสือให้หมู่ญาติเวียนกันอ่านแล้ว ถ้ามีใครคอมเม้นท์ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด ๆ เกี่ยวกับหนังสือของน้องเฟื่องพี่จะรวบรวมแล้วส่งไปบอกนะคะ ^_^ สู้ ๆ ค่ะ --------
ตอบพี่แจ้แบบเปิดเผย...นะครับ.. ชิงชังเขียนตอนอายุ 23 เป็นเรื่องที่ 3 ที่เขียน ก่อนหน้านั้น เขียนแจกันดอกหญ้า(ชื่อเดิมมันทุ่งเสน่ห์) ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แบบสองเรื่องนั้นจะพรรณนาอะไรแบบสาระเยอะมาก อยากให้เป็นนิยายดีที่สุด แต่ว่าก็ดีได้เท่านั้น 555+
พอมาชิงชังก็เลย แบบอยากทำอะไรแบบน้ำเน่า ๆ เน้นที่อารมณ์และเหตุการณ์ ขนบฯต่าง ๆ นั้นไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ครับ ตอนนั้นอ่านสามก๊กฉบับการ์ตูนจบใหม่ ๆ ก็เลย มีอะไรซับซ้อนแผนการในหัวเยอะ ตัวละครแยะ ๆ เหล่านี้ก็เลย มีงานทำกันหมด ต้องบอกว่า กว่าจะพาตัวละคร เกือบสามสิบตัวไปตลอดรอดฝั่งได้ใช้เวลานานมาก 4 ปี จนกระทั่งผ่านเวที ณ บ้านฯมาได้ ก็เห็นข้อบกพร่องของงาน แต่ใช่ว่าจะนิ่งดูดาย
..เมนท์ตรงนี้ หรืออะไรที่เป็นประโยชน์กับคนอ่านกับ ศิลปวัฒนธรรมไทย ๆ ผมจะพยายามหามาใส่ไว้ในนวนิยายเรื่องหน้าครับ..พอดูละครแล้วผมถึงชอบใจที่พี่คนเขียนบทเขาช่วย ทำให้ชิงชังนั้นมีค่าคู่ควรมากกว่าเดิม(เมเบิลลีนจากนิวยอร์ก555+)
(แก้ตัวได้ดีไหม 5555+)
ขอบคุณพี่แจ้สำหรับกำลังนะครับ
-----------------------------------------------------------------------------
อ้อ..วันนี้วันเกิดน้อง RaBBiT ในฐานะที่รู้จักกัน พี่เฟื่องก็ขออ้างเอาอำนาจของพระศรีรัตนตรัยและกุศลคุณงามความดีที่ได้กระทำไว้ จงดลบันดลให้ความปรารถนาทั้งมวลที่ดี ๆ ของน้องนั้นจงสำเร็จเป็นอัศจรรย์ ขอให้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่อยากเรียน ขอให้มีชิงชังไว้ในครอบครองดังใจ(555+) ขอให้สุขภาพแข็งแรง สุขทั้งใจสุข-ทั้งกาย บุญรักษาเทวดาคุ้มครองนะครับ... ยาวไป ๆ
ชิงชังรุ่นลูก
Create Date : 08 กันยายน 2552 |
|
10 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2552 9:22:34 น. |
Counter : 1186 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) (F_nakhon ) 8 กันยายน 2552 9:17:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.164.175 8 กันยายน 2552 11:32:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: โมริสา IP: 125.24.75.102 8 กันยายน 2552 22:11:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: RaBBiT IP: 113.53.166.255 8 กันยายน 2552 22:14:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 222.123.168.50 8 กันยายน 2552 22:54:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้านิด IP: 91.48.118.5 9 กันยายน 2552 8:16:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: RaBBiT IP: 113.53.160.54 9 กันยายน 2552 21:47:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: โมริสา IP: 125.24.91.105 9 กันยายน 2552 22:48:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้านิด IP: 91.48.63.143 10 กันยายน 2552 6:30:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: ณัฐ IP: 58.8.196.210 17 กันยายน 2552 14:04:44 น. |
|
|
|
|
|
|
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
-------------------
|
|
|
|
|
|
|
|
โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0
หรือ
ธ.กรุงศรีฯ สาขาถนนสวรรค์วิถี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 237-1-24729-1
แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com
และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช
หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ)
ขอบคุณล่วงหน้าครับ..
--------------------------------------
เพลงรอสาย ริงโทน
รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก
เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก
(ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู)