เฉพาะแฟน ชิงชัง (ตอนที่ 40 แล้วนะ อีกสามคืนร่วมทุกข์ร่วมสุขกันต่อ) ความรักในหลาย ๆ รูปแบบที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ล้วนประกอบไปด้วยหลายสิ่งอย่าง ขึ้นอยู่ว่าใครคือผู้สร้างความรักในรูปแบบของตนขึ้นมา พ่ออย่างปิงเอาความเสียสละเป็นฐานตั้ง แล้วคูณด้วยความรักที่มี ลบความสุขส่วนตัวทิ้ง ผลลัพธ์ที่ได้คือความรักแสนบริสุทธิ์ ที่ทุ่มเทให้กับไอ้หนูลูกพ่อเพียงคนเดียวหลังรู้ความจริง ความรักใดจะยิ่งใหญ่เท่าความรักจากคนเป็นพ่อชื่อปิง แม้อาทิตย์จะไม่รู้ว่าปิงคือพ่อบังเกิดเกล้า แต่เราก็เชื่อว่าในสัมผัสพิเศษนั้น อาทิตย์จะรู้ได้เองว่าชายคนนี้จะไม่มีทางทำร้ายเขาอย่างแน่นอน ดังจะเห็นได้ว่าปิงไม่แม้จะหยุดคิดไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนถึงคำพูดของแม่อิ่มที่ว่า "อาทิตย์ไม่มีแม่แล้ว พ่อปิงจะให้มันกำพร้าพ่ออีกหรือ" "พ่ออย่างฉันรักลูกขาดใจเลยจ้ะ" แต่ปิงก็ไม่ต้องดึงลูกลงให้ต่ำติดดิน ด้วยกลัวความเป็นคนจรหมอนหมิ่นของตนจะแปดเปื้อนลูกชายคนเดียวที่มี วันนี้ได้เห็นความรักที่พ่อปิงมอบให้คนเป็นลูกอย่างล้นเหลือได้เห็นน้ำตาแห่งความสุขของคนยาก ที่อารีย์ทิ้งไปมีผัวใหม่ เพียงเพราะปิงไร้การศึกษา ยากจน โง่เขลาเบาปัญญา แต่อารีย์ไม่เคยเปิดตาที่เต็มไปด้วยกิเลสขึ้นมองสิ่งดี ๆ ที่ซ่อนอยู่ในชายผู้ยากไร้ เธอกลับมองข้ามเพชรที่มีในมือไปอย่างไม่ใยดี แม้เมื่อรู้ความจริงว่าอาทิตย์เป็นลูกของตน เธอก็ยังไม่สำนึก ยังคงยึดติดอยู่กับกิเลสจอมปลอมที่ห่อหุ้มร่างไว้จนหนาเตอะ ไม่สนใจกับความรู้สึกของลูกว่าจะเจ็บช้ำแค่ไหนกับการกระทำของเธอ ที่แม้ลูกจะยกมือขึ้นสัมผัส เธอกลับปัดมือนั้นออกอย่างรังเกียจเดียดฉันท์ เมื่อไรกันมโนธรรมจะเกิดขึ้นในใจของอารีย์เสียที แล้วยอมรับความจริงจากอดีต เพื่อที่เธอจะไม่ต้องเสแสร้งแกล้งทำว่าเธอเป็นสาวไร้เดียงสามาก่อนบางทีอาจทำให้เธอนอนตาหลับอย่างมีความสุขก็เป็นได้ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เมื่อคนเราทำอะไรไว้ และถึงเวลาต้องชดใช้ มันก็ต้องมีสักวันที่ความลับถูกเปิดเผย ก็หวังว่าเมื่อถึงเวลานั้น อารีย์จะทำใจยอมรับความจริงได้ในข้อที่ว่าไม่มีอะไรจริงแท้แน่นอนสักอย่าง นอกจากความไม่แน่นอน วันนี้นอกจากจะได้เห็นความรักบริสุทธิ์ของพ่อที่มีต่อลูกแล้ว เรายังได้เห็นความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่เกิดขึ้นท่ามกลางมรสุมชีวิตของฝ่ายชาย สมรภูมิก่อเกิดผู้กล้าฉันท์ใด ความเข้าใจย่อมก่อเกิดความรักฉันท์นั้น (คิดเอาเอง) ดูเหมือนคู่รักคู่นี้ จะเป็นคู่เดียวที่ทำให้ละครเรื่องนี้มีรอยยิ้ม มีความหวังกับแสงสว่างตรงปลายอุโมงค์เจิดจ้าขึ้นมาเราพูดถึงคู่ของอาทิตย์กับกิ่งกานดา เราจะไม่พูดถึงความรักที่อนาคตมันจะกลายเป็นเส้นขนานระหว่างก้อยกับยงชัยเด็ดขาด เพราะมันบั่นทอนความรู้สึกที่ต้องมานั่งสะเทือนใจไปกับหนทางรักของทั้งคู่ มันเศร้า มันหดหู่ มันไร้ความหวัง และเต็มไปด้วยคราบน้ำตา เข้าใจไหมคะคุณเฟื่อง ตอนนั้นคิดอะไรอยู่ ใจร้ายจริง ๆ กลับเข้าเรื่องต่อ แม้กิ่งกานดาจะปากร้าย แต่ลึก ๆ แล้วอาทิตย์ได้ใจของเธอไปเต็ม ๆ เธอไม่เคยเสียใจที่ไม่รู้ว่าพ่อคือใคร ด้วยเธออยู่บนความพอดีกับความสุขที่ได้รับ เราจึงได้ยินเธอปลอบอาทิตย์แบบโหด ๆ ตามสไตล์หญิงมั่น "แม่บ้า ๆ ใจร้ายอย่างนั้นจะไปคิดถึง เสียใจทำไม" เล่นเอาอาทิตย์อึ้ง จริงนะ หากรู้ว่าแม่ไม่ยินดียินร้ายแบบนี้ จะไปนั่งเศร้าให้เสียเวลาเรียนทำไม แต่คนเราสภาพจิตใจไม่เหมือนกันจริงไหม ? คนหนึ่งอาจคิดได้ แต่อีกคนหนึ่งอาจคิดไม่ตก เพราะเติบโตมาคนละอย่าง คนละความคิด เราไม่สามารถเอามาตรฐานตัวเองเป็นที่ตั้ง แล้วคาดหมายว่าคนคนนั้นจะต้องคิดเหมือนเรา ความหวังดีจึงบอกกันได้ แต่เขาจะยอมรับและทำตามหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่เชื่อเถอะว่า คนที่เขาได้ฟัง เขารับรู้ด้วยใจว่า ในความหวังดีที่เตือนมานั้น มันเต็มไปด้วยความรู้สึกดี ๆ ที่เรียกว่า "ความรัก" วันนี้ปรบมือให้นักแสดงอย่างคุณหนุ่มที่เล่นได้ถึงบทบาทของพ่อผู้ยากไร้อย่างมาก ท่าเดินงก ๆ เงิ่น ๆ ขาดความมั่นใจในตัวเอง เพราะไร้การศึกษา และยากจน ความชราที่มาเยือนก่อนวัย เพราะพิษสุราที่เข้าไปทำลายสุขภาพคุณหนุ่มแสดงได้เหมือน เหมือนจนเหมือนไม่ได้แสดง (งงละซิ ไปคิดเอาเอง)คือสามารถสวมบทบาทได้กลมกลืน ราวกับว่าบทบาทของไอ้ปิงเขียนขึ้นมาเพื่อคุณหนุ่มโดยเฉพาะ ปรบมือให้ค่ะ ส่วนแม่อิ่มกับนังอารีย์ยังทำหน้าที่ของตนได้อย่างสมบทบาท เช่นกัน คุณแป้งแสดงความสับสนทางสีหน้าได้อย่างน่าเห็นใจ ก็นะ ความลับที่ปิดมาเกือบค่อนชีวิต จะปล่อยให้มันเปิดเผยออกมาได้ยังไง มันก็ต้องปกป้องตัวเองกันบ้างล่ะน่ะ ในขณะที่แม่อิ่มก็อิดหนาระอาใจ เมื่อต้องเก็บงำความลับเอาไว้ต่อไปอีก แต่ความลับของไอ้ยอดที่แม่อิ่มยังกังขาอยู่นั้น ใครกันจะเป็นผู้เปิดเผยให้เธอรู้ได้บ้าง ? คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ โปรดใช้วิจารณญาณ โมริสา โดย: โมริสา IP: 125.25.183.95 8 ตุลาคม 2552 22:53:25 น. วันนี้ขอเม้าท์ก่อน พอชิงชังจบปุ๊บ เราก็จะต้องรอดูไตเติ้ลพรุ่งนี้ก่อน แต่ปรากฏว่า สายเข้า ผมก็รีบรับโทรศัพท์ (แต่ถ้าใครโทรมาตอนกำลังออนแอร์ละ ก็จะบอกว่า ดูชิงชังก่อนนะเดี๋ยวโทรกลับ ...ผ่านไปสองเดือนยังไม่ได้โทรเลย 5555+) รับสายแล้วอารมณ์อยากเช็คหน้าจอคอมฯ ว่า ตอนนั้นมีใครเข้าบล็อกเยอะไหม ก็เลยเดินขึ้นมาห้องทำงาน (ดูดีเชียว มันคือห้องรก ๆ ที่เต็มไปด้วยหนังสือและจดหมายทวงหนี้) พอเดินมาแล้ว นึกได้ว่า จ๊าย ยังไม่ได้ดูตัวอย่างวันพรุ่งนี้เลย โอ้ยยยย ไม่ย้อม กรี๊ดด อาริสาไม่ยอม..(อาการหนัก) วิ่งลงไปก็..ไปซะแระ ครับ สำหรับวันนี้..อะไรดีล่ะ บอกไม่ถูก ไม่ยากจะร้องก็ต้องร้อง อย่างอาทิตย์ ตอนนั้น เราคนเขียนก็เชียร์ว่า อาทิตย์ มันต้องมากกว่านี้หน่อยรับรองน้ำตากระจายแน่(คนดู) โอเค ไม่ได้ไม่เป็นไร แต่ฉากนี้ บอกตรง ๆ เลยว่า เป็นอีกฉากที่ขอพี่ศิริลักษณ์(คนเขียนบท) ไว้ว่าขอนะ อย่าตัดทิ้ง คือตอนที่เขียน ฉากนี้มันสะเทือนใจมาก แล้วอารมณ์ของอาทิตย์คือ ไม่อยากพูด เพราะพูดไป มันก็ต้องพูดความจริง และเดี๋ยวความจริงมันก็ต้องถูกเปิดเผย อย่างไร ก็ให้คุณนายแม่ ออกงิ้วไป อารมณ์แบบประชดก็เลยเกิดขึ้น ร้องสะให้หนำใจ(ประมาณนั้น) นั่งซบหน้ากับเข่าร้อง ๆ ร้อง ๆ อารีย์ถามอะไรก็ไม่ตอบ จนกระทั่งยงชัย มันตามมา แล้วก็ด่าคุณน้าใจร้ายซะ /// แต่ว่าเรียงใหม่ ผูกเรื่องให้มี ปิง มีอิ่มก็ดี กระชับ แล้วก็ลุ้น แต่สุดท้ายผมก็ไปน้ำตาแตก ตอนที่เขาตัดมาหาอาทิตย์ร้องอยู่คนเดียว.......... ภาพรวมในวันนี้จะสงสารปิงเสียมากกว่าอาทิตย์ สุดยอดเลย ...คณะกรรมการถ้าไม่ยกรางวัลให้นี่ก็..(ก็ต้องยกให้คนอื่น) ก็ได้รางวัลนักแสดงในดวงใจจากคนชมทั้งประเทศไปแล้วกัน ต้องบอกว่า เรทติ้ง ปิงดีมาก ๆ เลย เวลาผมไปไหน ถ้าเขารู้ว่าผมเขียนชิงชัง เขาจะถามถึง ยอด ปิง อย่างปิงจะได้รับความเห็นใจมากกกกกกกกกก ตอบคุณลีก่อน แหม ..ความรักแบบกิ่ง อาทิตย์ ก้อยกับยงชัย คิดอะไรอยู่ แรกทีเดียวก็ว่า จะแบบ เอ่อ เน้นแฮปปี้ ยงชัย+ กิ่ง อาทิตย์+ก้อย แต่ว่า นิยายมันชื่อเรื่องว่า “ชิงชัง” อะครับ เวลาเขียน จะคิดอย่างเดียว ชิงชัง ต้องแรง ชิงชัง ต้องร้าย ชิงชังต้อง เวรซ้ำ กรรมซัด ตัวละครต้องมีแผลเหวอะหวะ เดาอะไรไม่ออกเลย ใจหายใจคว่ำ ที่คิดว่าใช่อาจจะไม่ใช่ ที่ว่าใช่แล้วก็พลิกไปเสียได้ อะไรแบบนี้ครับ ก็เลยมาเป็นอย่างที่เห็น และก็ต้องแก้ตัวอีกทีว่า พวกเขาพาชีวิตของพวกเขาไปเองครับ ผมแค่นั่งดูเท่านั้น นั่งดูแค่สี่ปีเท่านั้นจริง ๆ ...และก็ต้องย้ำ ซ้ำ ๆ ว่า ชิงชัง มีเพียง ”ชื่อ” ตัวละคร ผู้ใหญ่แก้ว แม่ทองคำ กับฉากบ้านท่าน้ำอ้อย เท่านั้นที่มีอยู่จริง(ชีวิตจริง ๆ ของท่านทั้งสองไม่ได้เป็นแบบนี้เลย) ส่วนตัวละครทั้งหมดถูกสมมุติขึ้นมา และที่เซไปแตะประวัติของย่า ก็แค่แม่อิ่มช่วงถูกยอดทำเสน่ห์เท่านั้นครับ นอกนั้น เป็นจินตนาการล้วน ๆ ..เชื่อเถอะนะเข้ามาอ่านแล้ว ไปเล่า ถ้าเขาไม่เชื่อให้โทรมาถามผม พลีสสสสสสสสสสสสส ผมเห็นใจลูกหลานผู้ใหญ่แก้วแม่ทองคำที่ยังอยู่ครับ เพราะหลาย ๆคน เจอ แบบ อุ้ย บ้านมึงมันขนาดนี้กันเลยเหรอ ร้าย ๆ กันอย่างนี้เลยเหรอ คนอื่นก็มาจวกผมต่อ ผมก็ได้แต่ยิ้มแหย ๆ ก็แบบผิดไปแล้ว แต่ว่าคงยืนยันว่าผมไม่ได้ตั้งใจ...((แล้วปีนี้นายกเทศบาลตำบลท่าน้ำอ้อยจะให้รางวัลไหมเนี่ยยยยยยยยยย จ้ากกกกกกกกกกกก )) ที่ท่าน้ำอ้อยจะมีวัดพระปรางค์เหลืองครับ วัดนี้ รัชกาลที่ 5 ได้เสด็จประพาสต้นด้วย มีเก๋งเรือพระที่นั่งเก็บรักษาไว้ด้วยครับ.. บอกทำไมหรือ.. เหอ ๆ วันศุกร์ ที่ 23 ตุลาคม 2552 นี้ จุฬามณี จะถือโอกาสจัดทัวร์ย้อนรอย ชิงชัง ไปเปล่า ไม่มีดาราหรอก มีแต่จุฬามณีกับโมริสา สองคนนี้เท่านั้น ราคา 1,000 บาท รถออกจาก กทม. เวลา 06.00 น. แวะท่าน้ำอ้อย กินอาหารร้านอร่อย(มาก)ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ครัวท่าอ้อยหรือครัวทิดเทือง หรือร้านยิ้ม ๆ (ดูก่อน) แล้วก็แวะวัดพระปรางค์เหลืองด้วย (ในนิยายจะใช้ชื่อวัดนี้ครับ ไปดูตลิ่งที่เปิดเรื่อง) ทานข้าวเที่ยงเรียบร้อย ก็จะไป ล่องเรือเข้าบึงบอระเพ็ด สักการะหลวงพ่อศรีสวรรค์ วัดนครสวรรค์ ขึ้นเขาคีรีวงศ์ สักการะพระจุฬามณีวัดคีรีวงศ์ ทานมื้อเย็นอีกรอบ(เน้นกิน).. แล้วก็เดินทางกลับ กทม. คงถึงประมาณ สี่ห้าทุ่ม... ถ้าใครสนใจ ก็สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เมล์คุณลีครับ kloyjai-norasri@hotmail.com แบบช่วงนี้ผมไม่ได้อยู่บ้านหลายวัน.. (เดี๋ยวจะเอานวนิยายไปขายด้วย 5555+ แบบมีรูปถ่าย ลายเซ็น พร้อมรอยยิ้ม หาได้ง่าย ๆ ที่ไหน (เนอะ)) วันนี้(เมื่อคืน) อดตาหลับขับตานอน(เกือบตีสี่) ก็เพื่อทำให้คนที่เข้ามาเยี่ยมเยี่ยนกัน(1700 ไอพี)ได้อะไรกลับออกไปบ้าง(จะได้ตามกันมาอีก 7 พัน) ผมเอง นั่งดูแล้วก็ลืมคำพูดตัวละคร คือดูชิงชัง แล้วมันจะมึน ๆ มึนเพราะร้องไห้ มึนเพราะคิด อื้อ ตื้อ ไปหมด พอละครจบก็เลย เบลอ เอ ตกลงมันดีหรือไม่ดี มันพูดอะไรกัน..ก็เลยต้องมดูย้อนหลังแล้วก็เก็บละเอียด(เก็บภาพ)มาฝากกันครับ... "ฉันระหกระเหิน อดมื้อกินมื้อค่ำไหนนอนนั่น ฉันก็โชคดีนะจ๊ะที่มาเจออาทิตย์เข้า.." "อาทิตย์เขาต้องดีใจมากนะ ที่รู้ว่าพ่อเขามีชีวิตอยู่เราไปบอกเขาเถอะนะ" "พี่อิ่มจ๊ะ อย่าเลยจ๊ะ ฉันขอร้องละจ๊ะ ฉันไม่อยากให้อาทิตย์รู้ว่าฉันเป็นพ่อของเขาละจ๊ะ " "ทำไมละพ่อปิง " "ตอนนี้อาทิตย์เขามีชีวิตที่ดีอยู่แล้ว พี่อิ่มเลี้ยงเขามาจนได้ดิบได้ดี ได้เรียนมหาวิทยาลัย วันหนึ่งเขาจะได้เป็นเจ้าคนนายคน ฉันไม่อยากให้เขาอับอายคนที่มีพ่อเป็นคนจรจัด เป็นไอ้ขี้เมา นะจ๊ะพี่อิ่ม ฉันไหว้ละจ๊ะ อย่าให้อาทิตย์รู้เลยนะ..ฉันขอร้อง” “โถพ่อปิง พ่อปิง อาทิตย์มันก็ไม่มีแม่อยู่แล้วนะ จะให้มันไม่มีพ่ออีกเหรอ” “ไอ้ปิงคนนี้มันรักลูกของมันสุดชีวิต..ฉันสัญญาจ๊ะพี่อิ่ม ฉันจะไม่ยอมไปไหน แต่ฉันจะไม่ยอมดึงให้อาทิตย์มาตกต่ำ ฉันจะไม่ยอมให้อาทิตย์มีพ่อเป็นขี้เมาจ๊ะ.." "ถ้าอย่างนั้นพ่อปิงต้องเลิกเหล้าให้ได้ พ่อปิงต้องทำเพื่ออาทิตย์ พ่อปิงทำได้ไหม" "อะไรนะพี่อิ่ม" "พ่อปิงต้องเลิกเหล้าเพื่ออาทิตย์ ทำได้ไหม" (คิดหนัก) "แม่คุยกันนานจัง" (อาทิตย์กับยงชัยเดินมาหา อาทิตย์เป็นคนถาม) "พอดีแม่ไม่ได้เจอกันนานก็เลยต้องมีเรื่องคุยกันเยอะหน่อยละจ๊ะ" "แล้วแม่อิ่มไปรู้จักน้าปิงตอนไหนจ๊ะ" (ยงชัยทำหน้าสงสัย) "ตั้งแต่ก่อนอาทิตย์กับยงชัยจะเกิดเสียอีก อาทิตย์..น้าปิงคนนี้ เป็นผู้มีพระคุณต่อลูกมากรู้ไหม " "อย่างไรหรือแม่" "ลูกคงจำไม่ได้หรอก ลูกคงจำไม่ได้หรอก ตอนนั้นลูกยังเด็กอยู่ ลูกต้องจำเอาไว้นะ ว่าน้าปิงคนนี้มีบุญคุณต่อลูกมาก กราบน้าปิงซะลูก" (ผมคนดูน้ำตามาอีกรอบ) (สีหน้าปิง และสีหน้าอาทิตย์) สีหน้าของปิง ถ้าจะอธิบายก็ต้องบอกว่า เจ็บช้ำระกำใจ ร้องไห้กับโชคชะตาของชีวิตบัดซบนี้..แต่อาทิตย์นั้น งง งง งง...(อาทิตย์ พ่อของหนูลูก) "ท่าทางคุณจะไม่พอใจที่ฉันมา" "ยงชัยเขาเล่าให้คุณฟังหมดแล้วไม่ใช่เหรอ" "ทำไม อายเหรอ" "คุณคิดว่าผมควรจะรู้สึกอย่างไรที่แม้แท้ ๆ ของผมไม่รู้ว่าผมเป็นใคร" "ก็ยังดีที่คุณยังรู้ว่าแม่คุณคือใคร ไม่เหมือนบางคน ที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าพ่อตัวเองเป็นใคร" "คุณกิ่งหมายถึง" "ฉันไง ฉันไม่ใช่ลูกคุณพ่อหรอก แม่ฉันท้องกับใครไม่รู้ หาคนรับผิดชอบไมได้ คุณตาไม่รู้จะทำอย่างไร..เลยหาคนรับผิดชอบแต่งงานกู้หน้าให้" "ผมไม่รู้มาก่อนเลย ผมเสียใจด้วยนะครับ" "ไม่ ฉันไม่เสียใจหรอก ฉันไม่เสียใจ .เพราะฉันยังมีคุณพ่อที่แสนดีมีน้องสาวที่น่ารัก ฉันไม่เสียใจที่ไม่มีพ่อใจร้ายแบบนั้น คุณก็เหมือนกันนะ คุณยังมีแม่อิ่ม คุณยังมียงชัย แล้วคุณจะไปคิดถึงแม่ใจร้ายของคุณทำบ้าอะไร.. ฉันหวังดีนะ แต่ฉันพูดหวาน ๆ ไม่เป็น คุณคงไม่อยากฟังเท่าไหร่ ฉันไปดีกว่า" "เดี๋ยว สิครับคุณกิ่ง ผมอยากจะบอกคุณว่าคุณกำลังเข้าใจผิดนะ ผมชอบฟังที่คุณพูด...ผมขอบคุณมากนะ" (ถึงบอกว่า นังดูชิงชังเหมือนคนบ้า เดี๋ยวหัวเราะ เดี๋ยวร้องไห้ พอตัดมาที่ความรักของเด็ก ๆ เราก็อิน หน้าตาอาทิตย์ตอนเห็นกิ่งกานดากับ ก้อย กัลยามาวัดนั้น อิหลักอิเหลื่อ(ไอ้เจิดรึก็มาช่วยผ่อนอารมณ์ แหมมีการ แล้วถ้าเขามากันเองล่ะ) แบบก็เป็นธรรมดาของเด็กหนุ่มกับสาว ๆ แต่ว่ากานดานั้นมาเพราะเป็นห่วง มาเพราะต้องการให้กำลังใจ มาเพราะหัวใจเรียกร้อง (ดังที่ก้อยบอกกับยงชัย.."หึ้ย ออกไปห่าง ๆ ก็ได้ 555+ น่ารักจริง เล้ย") รักของกานดา เป็นรักบริสุทธิ์ รักแบบหวังดีด้วย (กรณีถ้าจะไม่ถึงฝั่งฝันก็ไม่เป็นไร)รักอย่างคนมีสติ แต่ว่าก็ยังมารยาหญิง แง่งอน เรียกร้องความสนใจ ดุทีท่าผู้ชายไปด้วย (หล่อนฉลาดมาก แต่ผมดูออกนะ) ถ้าเปรียบอารีย์เป็นด้านมืดของชีวิตอาทิตย์ กานดาก็เป็นฝันดีของเขา (คนเจียมตัว) ฝันดี แสงสว่าง ที่ทำให้คนดูมีความสุขบ้าง ..ดังนั้น อาทิตย์จึงต้องคู่กับกานดา (เพื่อสุข) และ ยงชัยต้องคู่กับกัลยา (เพื่อทุกข์) ก็แค่อยากจะบอกว่า อย่างที่ท่องบ่นตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าว่า "ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์" สมหวังก็ทุกข์ ไม่สมหวังก็ทุกข์ -------อีกฉากสุดท้ายของตนที่สี่ ฉากเดียวววววววววว โฆษณานานมากก ไอ้เราก็นึกว่าจะจบตั้งแต่โฆษณาประกันชีวิตแล้ว มีอีก มีอีก มีอีก เหลือบมองเวลามันก็จะหมดเวลาแล้วนี่ ตอนที่สี่ยังไม่มาเลย อย่างละไรละเนี่ย หรือไปเบียดเวลาอีกรายการ(คิดอย่างนี้จริง ๆ ) ที่ไหนได้ ฉากเดี๊ยะ แต่ว่า ก็คุ้มที่รอดู// แต่ยังไม่หายโมโหตัวเองนะที่ลืมดูไตเติ้ลวันจันทร์............. "น้าปิงฉันดีใจด้วยนะ น้าปิงไปรักษาตัวเองให้หาย จะได้เลิกเป็นทาสเหล้า เลิกทรมานตัวเองซะที" "ฉันจะทำให้ได้ ฉันจะทำให้ได้ ฉันจะเลิกเหล้านะ อาทิตย์จะได้ไม่เสียใจอีกไง" "จ๊ะฉันจะเป็นกำลังใจให้น้านะ" "ฉันสัญญา ฉันสัญญาจ๊ะ ดูแลตัวเองนะลูกนะ เอ่อ ดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะไอ้หนู" ดูฉากนี้แล้วคิดถึงพ่อ "ทาสเหล้า" "จะเป็นกำลังใจให้นะ" พูดถึงคนกินเหล้า หรือคนติดยา(บุหรี่) เวลาที่เราปรารถนาดีกับเขา อยากให้เขาเลิก เราก็คิดว่ามันง่าย แต่จริง ๆ มันไม่ง่ายเลย (เหมือนคนติดรัก อิอิ) ดังนั้นกำลังใจคือสิ่งสำคัญ บางคนจนหมอสั่งห้ามจึงเลิกได้ แต่ว่าบางคน เลิกได้ก็สายไปเสียแล้วววววววววววว...อย่าริ(รัก)จะได้ไม่ต้องมาเลิกทีหลัง เนอะ ว่าไหม.. ดูแววตาของปิง อิ่ม สลดใจ แต่พอดูตาของ อาทิตย์+ ยงชัย อืม มันยังไม่รู้ว่าพ่อมัน ลุ้น ลุ้น ลุ้น แต่ว่าคนอารายก็ไม่รู้ตาส้วยยยยยยยยยสวย เอ้อ ครับ กระทู้ จะนิ่งไปถึง เสาร์- อาทิตย์ จันทร์ เจอกระทู้ใหม่ วันอังคารตอนเช้า โดยฝีมือของคุณลี อย่างไร ช่วงนี้ (เสาร์นี้ถึงพุธหน้า)ใครเมล์มาถามไถ่อะไรแล้วผมไม่ได้ตอบกลับไปทันที ก็อย่าหาว่าผมเล่นตัวนะครับ ... ส่วนเรื่องทัวร์ย้อนรอยชิงชัง เที่ยวเมืองปากน้ำโพ วันที่ 23 ตุลาคม ...จัดจริง ๆ นะ ไม่ได้พูดเล่น ช่วงนี้ก็ติดต่อที่เมล์ของคุณลีได้เลยครับ.. สุดท้าย ฝากรูป "กอด" และ "กราบ" ที่ทำให้หัวใจอุ่น ๆ ดวงตาชื้น ๆ ไว้ด้วยครับ.. (ไม่ต้องมีคำบรรยายอะไรสักคำให้ลึกซึ้ง ไม่ต้องบรรยายอะไรให้สวยเลิศเลอ..) (((เม้นท์ให้กำลังใจให้กันหน่อยก็ดีนะครับ นะนะ))   Create Date : 09 ตุลาคม 2552 22 comments Last Update : 9 ตุลาคม 2552 9:54:09 น. Counter : 1942 Pageviews. Share Tweet

สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0 แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ) ขอบคุณล่วงหน้าครับ.. -------------------------------------- เพลงรอสาย ริงโทน รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก (ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู) ผลงาน+ราคา ของผมและคุณโมริสาครับ (ประกอบการพิจารณา) ราคาเต็ม ชิงชัง 420.- องค์การบริหารฯ 210.- แจกันดอกหญ้า 220.- สะบายดีหัวใจ 180.- ไม่ต้องรักเท่าฟ้า 220.- แสงดาว ไอดินฯ 295.- หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน 269.- แรงรักเงาริษยา 269.- พยัคฆ์ร้ายในสายหมอก 220.- รอยแค้นแรงพิศวาส 299.- (แถมที่คั่นหนังสือรุ่นพิเศษ) ทุกเล่มลด 20 % สนใจ โอนเงิน // แล้วก็แจ้งที่อยู่มาครับ เพียงเท่านี้ก็จะได้มีผลงานเกือบมีคุณค่าสูงไว้ในครอบครอง (ขอบคุณล่วงหน้าครับ)   โดย: F_nakhon 9 ตุลาคม 2552 9:56:39 น.

ชอบชิงชังมากๆค่ะ ดูทุกตอนเลย   โดย: ladywrite 9 ตุลาคม 2552 10:36:43 น.

เมื่อคืนเศร้ามากค่ะ ดูไปร้องไห้ไป ติดชิงชังงอมแงมเลยค่ะ   โดย: YesterdayOnceMore 9 ตุลาคม 2552 10:41:37 น.

เมื่อวานดูไป ลุ้นไป น้ำตาคลอไป นานแล้วที่ไม่ได้ดูละคร ที่ให้ความรู้สึกแบบนี้ ขอบคุณค่ะ   โดย: little prawn IP: 61.90.17.176 9 ตุลาคม 2552 11:32:09 น.

แต่ก่อนเบื่อวันจันทร์มากๆ เพราะต้องทำงานอีกแล้ว แต่ช่วงนี้ไม่เบื่อล่ะ อยากให้ถึงไวๆ จะได้ดูชิงชัง สงสัยเป็นเอามาก อิอิ เมื่อคืนดูไปร้องไห้ไป แฟนบอกว่าสงสัยจะอินมาก ก็คนมันสงสารพ่อปิงกับอาทิตย์นี่นา ละครสนุกมากจริงๆค่ะ   โดย: หนูเอ๋ยหนูดี IP: 202.129.41.174 9 ตุลาคม 2552 11:52:55 น.

เมื่อคืนร้องไห้ไปกับละครเลย แต่ไม่ได้ร้องไห้ตอนที่เค้าร้องกัน ร้องตอนยงชัย กับ ก้อย เค้าจู๋จี๋กันอะ ลึกๆแล้วสงสารเค้า   โดย: ลูกเป็ดตัวยุ่ง 9 ตุลาคม 2552 11:58:13 น.

ลุ้นอยู่ว่าแม่อิ่มจะบอกความจริงหรือเปล่าอ่ะ ใกล้จะจบแล้ว สงสารอาทิตย์ที่สุด มีแม่ใจร้ายอ่ะ   โดย: sakana's world 9 ตุลาคม 2552 12:43:23 น.

ชอบแม่อิ่มมากเพราะแม่อิ่มมีนิสัยดีและไอ้ยิ่งกับไอ้ยอด   โดย: กิ๊ก IP: 125.27.0.149 9 ตุลาคม 2552 13:45:38 น.

ชอบละครเรื่องชิงชังมากเพราะตัวละครแต่ละตัวสุดยอดเยี่ยมมากคนดีก็ดีมากกกกกกกกกกคนไม่ดีก็ไม่ดีมากกกกกกกกกกก   โดย: กิ่ง IP: 125.27.0.149 9 ตุลาคม 2552 13:54:54 น.

เมื่อวานดูชิงชังแล้วร้องไห้เลยเศร้ามากเลยค่ะ   โดย: ก้อย IP: 125.27.0.149 9 ตุลาคม 2552 13:58:20 น.

หาใช่ใครอื่น ...อิอิ..ทำไมมันเศร้าเยี่ยงนั้นก็ไม่รู้ เวลาดูมันมึน ๆ จริง ๆ นะ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก...   โดย: เกี๊ยก IP: 117.47.137.250 9 ตุลาคม 2552 14:08:23 น.

ขอบอกว่าตอนนี้ติดละครชิงชังมาก ละคร สร้างมาทำให้ลุ้นมาก เมื่อวานไม่ได้ดูจนจบเสียใจมาก มาค้นหาตามเน็ต ก็ยังไม่อัพเดรส พอเข้ามาเจอในนี้ พอแก้ขัดได้ ยังไง ขอบคุณสำหรับละครดีๆๆ จ้า   โดย: แบม IP: 79.232.81.77 9 ตุลาคม 2552 14:35:28 น.

ขอขอบคุณมากนะครับ"คุณจุฬามณี" ที่มีบทละครดีๆๆ มาให้ชม และน่าติดตาม... คิดว่าคงมีเรื่องใหม่ดีๆๆ ตามมาอีกนะครับ.   โดย: t789789 IP: 58.9.73.61 9 ตุลาคม 2552 15:29:19 น.

แอบอ่านบล๊อคมาตั้งนาน เราคงเป็น1ในพันกว่าคนที่โฉบมาแต่ไม่หย่อนลงละมั๊ง..หมายถึงคอมเหม็นน่ะ.. (จริงๆอยากเม้นแต่โพสไม่เป็น...555 ไดโนดีแท้..จริงๆนะ แต่วันนี้เห็นจุฬามเฟื่องนี๊ดคอมเม้นเลยลองมั่วดูสักตั้ง..เป็นกำลังจายย) อาการชิงชังฟีเวอร์ ช่วงนี้ระบาดในบ้านแรงมากค่ะ ลูกสาวสี่ขวบต้องมาทำมิวสิคหน้าทีวีทุกครั้งที่เพลงประกอบมา ..พอละครมา แม่ก็อินสุดๆจนไม่สนใจว่าลูกพูดอะไร จนลูกงอนเลยอ่ะ ส่วนสามีขี้เก๊ก..เมื่อคืนวันพุธก็แอบมาดูตอนสุดท้าย(ที่แสนจะ...อืม นะ) พอวันพฤหัส เพลงละครมา..ทำฟอร์มง่วงนอนแต่ไม่ยักเข้าห้องนอน มานอนหน้าจอทีวี ทำเป็นหลับ แต่หรี่ตาน้อยดูว่าความลับมีในโลกจริงหรือ....555 โถ..สามี๊ สามี อยากบอกว่าเรื่องนี้เขาติดกันทั้งบ้านทั้งเมือง ผู้หญิงดูได้ ผู้ชายดูดีนะจ๊ะ แต่สำหรับเจ้าตัวเล็ก เวลามีวี๊ดว๊ายในละครต้องmuteเสียงค่ะ ถ้าฉากแรงๆ ก็ต้องเบนความสนใจมาหาแม่ วันไหนแรงทุกฉาก แม่ต้องทำใจค่ะ อดดูทางทีวี แล้วค่อยดูย้อนหลังจากเว็บ ตอนลูกไปโรงเรียนค่ะ อิอิ เป็นแม่บ้านมันดีอย่างนี้นี่เอง.. ...เอ พิมพ์มาตั้งเยอะ จะส่งได้สำเร็จมั๊ยละนี่   โดย: แม่ไอ้ลิ IP: 124.121.216.66 9 ตุลาคม 2552 19:31:20 น.

สงสารปิงจนร้องไห้ น้องปูไำข่หล่อมากๆเลยอ่ะ ดููไปดูมา หน้าเหมือนนายกอภิสิทธิ์ซะงั้นแหล่ะุ ตอนนี้มีเรื่องไม่สบายใจเครียดมาก แต่ก็ได้ละครเรื่องนี้แหล่ะช่วยชีวิตไว้ ดูแล้วเพลินลืมเรื่องเครียดไปได้ระยะนึง อยากให้มีทุกวันเลยด้วยซ้ำไป ขอบคุณดาราทุกคน ผู้จัดละคร ผู้เขียน ทุกๆคนที่ทำให้ละครเรื่องนี้ดูสนุกและมีลุ้นได้ทุกวัน ติดตามอย่างใจจดใจจ่อ เรื่องนี้นะถ้าแม่ยังไม่เสีย คงได้เฝ้าดูหน้าจอกันทั้งสองคนแม่ลูก   โดย: อีอ้วน ป้าอีอุ่น IP: 84.135.53.54 10 ตุลาคม 2552 5:57:06 น.

วันศุกร์ ที่ 23 ตุลาคม 2552 นี้ จุฬามณี จะถือโอกาสจัดทัวร์ย้อนรอย ชิงชัง ไปเปล่า ไม่มีดาราหรอก มีแต่จุฬามณีกับโมริสา สองคนนี้เท่านั้น ราคา 1,000 บาท รถออกจาก กทม. เวลา 06.00 น. แวะท่าน้ำอ้อย กินอาหารร้านอร่อย(มาก)ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ครัวท่าอ้อยหรือครัวทิดเทือง หรือร้านยิ้ม ๆ (ดูก่อน) แล้วก็แวะวัดพระปรางค์เหลืองด้วย (ในนิยายจะใช้ชื่อวัดนี้ครับ ไปดูตลิ่งที่เปิดเรื่อง) ทานข้าวเที่ยงเรียบร้อย ก็จะไป ล่องเรือเข้าบึงบอระเพ็ด สักการะหลวงพ่อศรีสวรรค์ วัดนครสวรรค์ ขึ้นเขาคีรีวงศ์ สักการะพระจุฬามณีวัดคีรีวงศ์ ทานมื้อเย็นอีกรอบ(เน้นกิน).. แล้วก็เดินทางกลับ กทม. คงถึงประมาณ สี่ห้าทุ่ม... ถ้าใครสนใจ ก็สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เมล์คุณลีครับ kloyjai-norasri@hotmail.com แบบช่วงนี้ผมไม่ได้อยู่บ้านหลายวัน.. (เดี๋ยวจะเอานวนิยายไปขายด้วย 5555+ แบบมีรูปถ่าย ลายเซ็น พร้อมรอยยิ้ม หาได้ง่าย ๆ ที่ไหน (เนอะ)) มาลงรายละเอียดเพิ่มเติมค่ะว่า รถจะออกที่อนุสาวรีย์ชัย ฝั่งโรงพยาบาลราชวิถี ตอนหกโมงเช้านะคะ สำหรับท่านที่สนใจก็ติดต่อที่อีเมล ของโมริสาได้เลยนะคะ เรารับจำนวนจำกัดค่ะ และขอขอบคุณทุกท่านที่เม้นท์ให้กำลังใจคุณเฟื่องนะคะ โมริสาค่ะ   โดย: โมริสา IP: 125.24.67.62 10 ตุลาคม 2552 12:52:02 น.

อาจจะเป็นละครที่ดูน้ำเน่าที่สุดก็จริง แต่ก็ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง จากละครเรื่องนี้ ...จุดหนึ่งที่ได้มาคือความหมายของคำว่า "กตัญญู" ซึ่งให้ความรู้สึกได้ชัดเจนและสะเทือนใจมากในตอนที่ 40 นี้ ไม่ใช่ว่าตัวละครตัวไหนทำให้รู้สึกแบบนั้น แต่เป็นเพราะว่าหากมองย้อนกลับมาว่าถ้ายเป็นเรา เราจะทำแบบไหนต่างหาก ขอบคุณปิง ที่ทำให้เราได้เห็นคุณค่าของความเป็นมนุษย์ (เลิกเหล้าเพื่อลูก) คุณค่าของจิตใจ (ความรักของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ) ขอบคุณอารีย์ ที่ทำให้เราได้เห็นว่า ทรัพย์สิน เงินทอง และลาภยศ กิเสส ความทะเยอทะยานและมักใหญ่ใฝ่สูงของคน สามารถทำร้ายทั้งตนเองและคนอื่นได้อย่างแสบสันต์ ขอบคุณอาทิด ที่ทำหน้าที่ลูกได้สมบูรณ์แบบที่สุด ไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ ว่าพ่อและแม่เป็นใคร ทำอะไรไว้บ้าง เราเชื่อว่าตัวละครตัวนี้ก็เป็นอีกตัวในเรื่องที่จิตสำนึกดี (เหมือนพ่อปิง) ขอบคุณคนเขียนบทประพันธ์ ที่ทำให้เราได้มานั่งร้องไห้ให้กับละครตอนนี้...   โดย: Lolliploy IP: 124.120.133.112 10 ตุลาคม 2552 13:44:49 น.

เราติดละครเรื่องนี้มากเลย มาทีไรต้องดู พอโฆษณาทีไรแม่ก็เปลี่ยนช่องทุกที เราก็บอกให้แม่กลับไปช่อง5 ก็ไม่ไป พอมาดูอีกที ออกแป๊บเดียวแล้วโฆษณาเลย เฮ้ออออ เซ็งจริงๆๆเลยเรา แต่ละครเรื่องนี้สนุกมากๆๆๆๆๆเลยนะ   โดย: มีมี่ IP: 203.113.1.130 12 ตุลาคม 2552 14:35:28 น.

อิสระภาพที่รอมาสิบกว่าปี ในที่สุดนังอุ่นก็ได้มาง่าย ๆ เมื่อไอ้ชดตัดสินใจฆ่าตัวตาย หลังรับไม่ได้กับอาการของโรคที่เป็นอยู่ ความจริงโรคนี้ก็แปลกดีนะ ขึ้นทั่วตัว แต่หน้าไม่มีสักเม็ด มันเหลือพื้นที่ไว้ให้ไอ้ชดหล่อในวันสุดท้ายของชีวิตนั่นเอง มาพูดถึงอิสระที่นังอุ่นได้รับต่อก่อน ข่าวดีอย่างนี้ นังอุ่นถือว่าเป็นข่าวดีของชีวิต นับแต่ต้องตกเป็นจำเลยของไอ้ชด เพราะคิดฆ่าไอ้คนเลวให้ตาย เพื่อจะหาหนทางหนีออกจากซ่อง แต่คนเรามีกรรมต้องชดใช้ จึงทำให้ตกอยู่ในชะตาชีวิตที่ตนไม่คิดจะเลือก บาปและเคราะห์พาให้นังอุ่นจมอยู่ในซ่องถึงสิบกว่าปี โดยทิ้งลูกชายคนเดียวของตนไว้ให้แม่อิ่ม พี่สาวที่แสนดีเลี้ยง ยงชัยเติบโตและรับรู้มาตลอดว่า มีแม่เป็นผู้หญิงหากินชื่ออุ่น จึงพยายามหลีกหนีความจริง เพื่อไม่ให้ตนเองเจ็บปวดมากกว่าที่เป็นอยู่ แต่แม่อย่างนังอุ่นไม่เคยคิดอะไรมาก เท่ากับคิดถึงลูกคนเดียวที่มีก่อนเพื่อน เมื่ออิสระที่เรียกหามานาน ตกมาถึงมือแบบคาดไม่ถึง นังอุ่นจึงไม่คิดถึงใครอื่นอีกแล้ว นอกจากยงชัยลูกแม่ เพื่อจะบอกลูกว่า แม่ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว แม่จะเป็นแม่ที่ดีของลูก แต่หากนังอุ่นจะมีความคิด เลือกเวลา สถานที่สักนิด ลูกคงไม่เจ็บช้ำเท่านี้ ซึ่งเราเชื่อว่าตัวนังอุ่นเองเจ็บกว่ายงชัยถึงหลายเท่าตัว เพราะน้ำตาแห่งความผิดหวังของยงชัย เหมือนมีดกรีดลงบนหัวใจของนังอุ่นให้เป็นแผลลึกยิ่งกว่าเดิม คำพูดที่ว่า "ฉันทำผิดอีกแล้ว" ตอกย้ำให้เห็นว่า นังอุ่นไม่เคยหยุดคิด หยุดมองถึงผลเสียที่จะตามมา นับตั้งแต่เธอตัดสินใจตามมาอยู่กับพี่สาวและไอ้ยอด เท่านั้นยังไม่พอ เธอยังตัดสินใจส่งไอ้ยิ่งไปหาความตาย แม้จะไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็เป็นผลมาจากความคิดแบบใจเร็วด่วนได้ ไม่อย่างนั้น ยงชัยจะเกิดมาเป็นพยานความผิดที่เธอก่อได้อย่างไร เราไม่ขอเรียกพยานรักหรอก เพราะมันไม่ได้เกิดจากความรักของคนทั้งคู่ ถึงแม้นังอุ่นจะเอาคำว่ารักมาอ้าง แล้วก็อ้างว่าสิ่งที่ทำอยู่นี้ไม่ผิด จนมาถึงตรงนี้ สิ่งที่เธอทำมันเห็นผลอย่างชัดเจนอีกครั้ง แล้วคนที่ได้รับผลกระทบก็ไม่ใช่ใครเลย เป็นคนที่นังอุ่นรักสุดหัวใจ การไปหาลูกที่มหาวิทยาลัยหลายครั้ง นังอุ่นเคยคิดในทางกลับกันบ้างไหมว่า ในวัยของเด็กหนุ่มอย่างยงชัย เป็นวัยที่มองโลกสดใส เขาปรารถนาความสมบูรณ์พร้อม ต้องการชีวิตที่ไร้รอยตำหนิ เมื่อแม่มีอาชีพแบบนี้ นอกจากตัวเองต้องฝืนกล้ำกลืนความเจ็บช้ำแล้ว ยังต้องปกปิดเรื่องน่าอับอาย ขายหน้านี้กับเพื่อนรุ่นเดียวกันอีกด้วย ไม่ได้สนับสนุนให้ยงชัยรังเกียจอาชีพของคนเป็นแม่ ถึงอย่างไร แม่ก็คือผู้มีพระคุณสูงสุดของชีวิต ไม่ว่าจะยากดีมีจน ทำมาหากินด้วยอาชีพอะไร ลูกอย่างยงชัยต้องรำลึกเสมอว่า บุญคุณของแม่นั้นยิ่งใหญ่เพียงใด ที่เรากำลังจะบอกก็คือ อยากให้นังอุ่นหยุดคิด หยุดสักนิด อยากให้รู้ว่าที่ของเธออยู่ตรงไหน ไม่ใช่ไปอยู่ในที่ที่ไม่ควรอยู่ ให้ในสิ่งที่ไม่ควรให้ เธอเรียกร้องหาความรัก ความเห็นใจจากลูก ว่าสิ่งที่แม่ทำอยู่นี้มันจำเป็น แล้วดูสิ่งที่เธอให้ลูกซิ มีแต่ความผิดพลาดซ้ำซากที่ไม่เคยจบสิ้น น่าเห็นใจยงชัยมากกว่าที่มีแม่อย่างนังอุ่นที่มีความคิดตื้น ๆ เพื่อให้ได้สิ่งที่ตนต้องการเท่านั้น ก็หวังว่าสิ่งที่นังอุ่นทำอยู่นี้ คงช่วยสะท้อนให้ใคร ๆ หลายคนฉุกคิดได้บ้าง การจะตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง ขอให้คิดถึงผลกระทบให้มาก ๆ เพราะผลเสียที่ตามมามันจะตกอยู่กับคนที่เรารัก และแน่นอน เมื่อคนที่เรารักเป็นทุกข์ เราจะเป็นสุขไปได้อย่างไร วันนี้ยังมีอีกหนึ่งคู่ที่ต้องพูดถึง บังอรกับนายอำเภอสมชาย ดูบังอรแล้วก็ขำกับความร้ายกาจของเธอ ตั้งแต่สาวยันแก่ เธอยังคงร้ายอยู่ในตัวตนของเธอเยี่ยงนั้นไม่เคยเปลี่ยน และร้ายได้อย่างแยบยล ลึกล้ำ แบบที่นายอำเภอสมชายแทบกระอักเลือดตายคาเตียง บางครั้งคนร้าย ๆ มันก็ต้องเจอคนแบบนี้ ถึงจะสมน้ำสมเนื้อกัน คือหากใครคนใดคนหนึ่งเพลี่ยงพล้ำ คนนั้นก็พร้อมจะซ้ำให้อีกฝ่ายจมดินลงไปเลยทีเดียว ...... สำหรับเพื่อน ๆ ที่แวะเข้ามาอ่านความเห็นหลังดูชิงชังจบ ต้องบอกว่าช่วงนี้คุณเฟื่อง หรือคุณจุฬามณีของเราไม่อยู่ ข้อเขียนของเธอจะหายไปสามสี่วัน จะมีเพียงความเห็นของเราคนเดียว สำหรับใคร ๆ ที่เข้ามาอ่านแล้ว จะลงความเห็นไว้บ้างก็ยินดีนะคะ จะได้ไม่เหงา และคึกคักเช่นเดิม คิดว่าอีกไม่นาน ชิงชังก็จะอวสานลง เมื่อนั้นบรรยากาศคงไม่เหมือนเดิม คือไม่คึกคัก อาจมีซึมเซาบ้าง เพราะขาดเสียงร้องไห้ของตัวละครเหล่านั้น อย่าถามหาเสียงหัวเราะเลย ไม่มีหรอกค่ะ นอกจากจะมีเสียงหัวเราะของพวกเรากันเองที่มาร่วมออกความเห็นกัน เชิญนะคะ ใครมีความเห็นอะไรก็ลงไว้ได้เลย โมริสาจะดีใจมากเลย ขอบคุณค่ะ โมริสา คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ โปรดใช้วิจารณญาณ   โดย: โมริสา IP: 125.24.0.107 12 ตุลาคม 2552 22:38:34 น.

ขอไปย้อนร้อนชิงชังด้วยคนค่ะ 1 ที่นั่งนะคะ   โดย: Jum IP: 199.40.204.245 13 ตุลาคม 2552 8:02:03 น.

ซึ้งมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราสงสารอาทิตย์(ปูไข่)มากเลย แสดงดีมากๆๆๆๆ หล่อด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รักที่ซูดเลยๆๆๆๆๆๆ   โดย: ออยแฟนคลับปูไข่ IP: 110.164.58.84 6 มกราคม 2553 12:55:40 น.

Great post, Thank You. Black Friday 42lv5500 EOS Rebel T3i Black Friday Black Friday Ipod Touch 2011 Canon T3i Black Friday iPod Touch Black Friday Nintendo 3DS Black Friday Nikon D5100 Black Friday Black Friday iPod Touch Black Friday 3DS   โดย: ratko 7 ตุลาคม 2554 23:08:29 น.