Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
1 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 

เฉพาะแฟน ชิงชัง (ยงชัยลูกแม่ เก่งจริง ๆ ลูก)



"เขาทำกับพี่ถึงขนาดนี้ พี่อาทิตย์ยังจะปกป้องเขาอยู่อีกทำไม ?" นี่เป็นคำถามที่ยงชัยถามคนเป็นพี่
และอาทิตย์ก็ตอบว่า "พี่ไม่อยากทำร้ายครอบครัว ไม่อยากเห็นความแตกแยก พี่ยอมเจ็บคนเดียวก็พอ"

น่าจะประมาณนี้นะถ้าจำไม่ผิด






แต่สำหรับเรา หากให้คาดเดาความรู้สึกของอาทิตย์แล้ว เราเชื่อว่าเพราะอาทิตย์นั้นรักแม่มาก รักทั้งที่รู้ว่าแม่ไม่ได้รักตัวเองสักนิด อาทิตย์รู้ว่าหากพูดความจริงออกไป ครอบครัวของแม่คงล่มสลาย และแม่ก็จะไม่มีความสุข

เรายังเชื่ออีกอย่างหนึ่งว่า สิ่งที่หล่อหลอมให้อาทิตย์เป็นคนดี และมีความคิดดี ๆ นั้น เป็นเพราะเขามีพ่อชื่อปิง ชายผู้อาภัพและยากไร้ ความเป็นคนดีของปิงมันซึมอยู่ในกระแสเลือดของอาทิตย์อย่างเข้มข้น

ใจเย็น มีน้ำใจ พร้อมจะให้อภัยคนคือบุคลิกของปิง เช่นเดียวกันมันก็อยู่ในตัวของอาทิตย์ด้วย

นี่โชคยังดีนะที่นิสัยใจดำของอารีย์ไม่ติดมาด้วย ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็ โอยยยยยยยยยยอะไรจะเกิดขึ้นบ้างวุ้ย

ถ้าจะให้สรุปเรื่องของอาทิตย์กับแม่แล้วละก็ ขอฟันธงอย่างเดียวเลยว่า อารีย์เป็นผู้หญิงที่ใจดำผิดจากพี่ทั้งสี่ ไม่เคยย้อนมองกลับมาในอดีตเลยว่าตนเองทิ้งใครไว้เบื้องหลังบ้าง อาจเป็นเพราะกลัวการขุดคุ้ย และเมื่อนั้นเธอก็จะเป็นนางฟ้าตกสวรรค์กับการโกหกคำโตของเธอ


การเจอกันของก้อยกับยงชัย แม้จะสดใสน่ารัก และไม่น่ามีอุปสรรคอะไร แต่มีใครคิดถึงชะตากรมข้างหน้าของหนุ่มสาวคู่นี้บ้างหรือไม่? อย่างที่เคยบอกไว้แล้ว ความสุขจะอยู่กับเราไม่นาน ความทุกข์จะตามหลังมาติด ๆ

เตรียมผ้าซับน้ำตากันให้ดีเถอะ หลังทั้งคู่รู้ว่าโชคชะตากำลังเล่นตลกกับเขา โดยเฉพาะยงชัย อดีตกำลังจะถูกขุดคุ้ยขึ้นมาให้เขาต้องเจ็บปวดอีกครั้ง


ไอ้ยอดกับการตามหาอดีต ! กิ่งถามคนเป็นพ่อว่าจะตามหาอดีตทำไม?
ในเมื่อมีทุกอย่างพร้อม และถ้าเจอล่ะ พ่อจะทิ้งเธอไปไหม? ขอตอบแทนไอ้ยอดว่า อดีตคือประวัติศาสตร์ของชีวิต การอยู่อย่างไร้อดีต ไร้ความทรงจำ เปรียบเสมือนไม้ต้นใหญ่ที่ไร้รากหยั่งลงดิน โงนเงน ง่อนแง่น ว่างเปล่า กลวงโบ๋ พร้อมจะล้มเมื่อไรก็ได้ เมื่อมันไม่มีราก หรืออดีตคอยค้ำยันความคิดให้อยู่ในกรอบของโชคชะตา อีกทั้งอดีตยังบอกถึงปัจจุบันอีกด้วย หากไอ้ยอดความจำเป็นปกติ ประวัติหน้าใหม่คงถูกเขียนขึ้นอีกแบบ ซึ่งไม่ใช่ ณ ปัจจุบันเวลานี้อย่างแน่นอน

ว่าจะพูดตั้งแต่วันก่อนแล้ว ถึงเรื่องดนตรีที่ทำใหม่ เพลงผิดเพราะรัก ยังคงใช้เป็นส่วนประกอบในการเล่าเรื่อง และลงลึกถึงอารมณ์ของตัวละคร

หลายซีน เสียงร้องของกิ่งทำให้คนดูน้ำตาไหล เพราะสะเทือนใจไปกับชะตาชีวิตของตัวละคร

แต่วันนี้เพลงผิดเพราะรักไม่มีเสียงร้องของกิ่ง แต่เปลี่ยนมาใช้วงดนตรีชุดใหญ่การบรรเลงแทน ซึ่งให้ความไพเราะไปอีกแบบหนึ่ง ประมาณว่ายกระดับให้คนดูต้องลุกขึ้นมานั่งฟัง ไม่ใช่นอนฟังอยู่แถบกองฟางเหมือนที่เคยเป็นมา

ถ้าให้คนความรู้น้อยอย่างเราเดา ก็เชื่อว่าใช้วงระดับออเครสต้าบรรเลงเลยทีเดียว เยี่ยมยอด ไพเราะเสนาะหู เหมาะกับชีวิตของคนรุ่นใหม่อย่าง อาทิตย์ กับยงชัย หรือกิ่งกานดา กับ ก้อยกัลยา

หรือผู้สร้างต้องการจะบอกว่านี่คือความเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตตัวละคร และที่ยังใช้เพลงเดิม เพราะพวกเขาเกี่ยวเนื่องกับอดีตที่มาจากคำสามคำคือ
"ผิดเพราะรัก" นั่นเอง

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ
โปรดใช้วิจารณญาณ

โดย: โมริสา IP: 125.24.19.248 30 กันยายน 2552 22:46:23 น.

************************************************





แรกทีเดียวคิดว่าไม่มีอะไรจะเขียน แต่ว่ามันก็ต้องเขียน นอกจากละคร “ชิงชัง” จะเรตติ้งกระฉูดแล้ว จุฬามณี.บล็อกแก๊งค์ ก็มีเรตติ้งดีทีเดียวครับ แม้จะยังไม่เท่าวันที่ ผญ. แก้ว ตาย (1695) แต่เมื่อคืนยอดผู้เข้าชมบล็อกก็ยัง แตะที่ 1585 คลิ๊ก ก่อนเที่ยงคืน..แสดงว่า ผู้อ่านยังอยากเข้ามาดูชม ‘อวย’ ของผมกับคุณลี เช่นเดิม..และคาดว่าจะพุ่งขึ้นเรื่อย ๆ

ขอบคุณครับที่บอกว่า เข้ามาอ่านบทวิจารณ์ของเราแล้วทำให้เต็มอิ่มกับละครมากขึ้น เราสองคนก็มองกันว่ากันตามประสาคนเสพสื่อ 1 กับ มองตามประสาเจ้าของบทประพันธ์อีก 1 อย่างไรก็ที่ไม่ชอบชิงชังก็อย่าพลอยไม่ชอบเราเลย เห็นใจเต๊อะ เรื่องแรกในชีวิตอะนะ อดปลื้มเกินเหตุไม่ได้ ช่วงนี้บอกกง ๆ เลยว่า หน้าอิชั้นนะบานทะลั่กขั้กอีกแล้ว(ไม่มีคำแปล 555+ )

เห็นโฆษณาแฝงในชิงชัง อาจจะเบื่อหน่าย แต่ต้องบอกว่า โฆษณาแฝงของผมขายได้นะ ช่วงนี้ก็มียอดสั่งซื้อหนังสือ+ลายเซนเข้ามาเรื่อย ๆ ครับ มีเรื่องให้ได้ไปไปรษณีย์ทุกวัน ตรงนี้ก็นับเป็นอีกช่องทางหนึ่งที่ทำให้ทราบว่า มีคนชอบชิงชัง ผมเคยบอกพี่ศิริลักษณ์ คนเขียนบทว่า

งานแบบชิงชังนะ ถ้าชอบก็จะชอบแบบประทับใจด้วย ไม่ใช่ชอบ ดูจบแล้ว ก็จบกัน..และต่อไปจะเป็นกระแสปากต่อปาก

นั่นคือความรู้สึกตอนที่ได้ดู ครั้งที่ละครมาใหม่ ๆ แล้วเรตติ้งไม่ดี

...พี่เขาก็บอกว่า

“พี่หวังใจว่า..อะไรที่พอมีสาระบ้าง คนน่าจะยอมรับ..เพราะถ้าไม่ยอมรับ ..พี่เขาก็คงจะไม่ทำงานลักษณะแบบนี้อีกเหมือนกัน..”

ชิงชังก็ถือเป็นงานทดลองของค่าย ผมเองก็หวังใจว่า พี่เขาคงไม่เข็ด และก็หวังใจกับตัวเองว่า อยากทำงานที่มันแตกต่างแต่ว่ามันก็เคยมีนี้ต่อไปอีก โดยที่ค่ายและคนกลุ่มหนึ่งหนึ่งให้ความสนใจ..

(งงเปล่าเนี่ย)

เม้าท์เรื่องที่ไปรษณีย์หน่อย เมื่อก่อน พอเราเอาหนังสือไปส่ง ก็จะแค่คุยกับแบบกระซิบกระซาบ มาอีกแล้วเหรอ ท่าจะขายดีนะ ตอนนี้ไม่เป็นแบบนั้นแล้วสิ วันก่อนที่เล่า บอกว่า คนนี้จุฬามณี..แต่เมื่อวาน ...เสียงเขาดังมาก เดินอยู่ เห็นผม อยู่ที่เคาน์เตอร์หนึ่งก็ร้องถาม(เสียงดังมาก)ว่าไงจ๊ะ จุฬามณี ตอนนั้นผมก็ยิ้ม รีบรับเงินทอน ใบเสร็จแล้วก็ ชิ่งก่อนตรู มารุม ๆ มอง นี่เขินนะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย (คนยิ่งว่าหน้าเหมือนหมอกิดอยู่ด้วย)))

มีเรื่องเม้าท์อีกหน่อย คนรู้จักกันคนหนึ่งอยู่ที่เกาะลันตา เมื่อคืนเขาโทรมาหาวันเกิดเขาให้เราอวยพร ปกติอวยพรอะไรผมก็จะอ้างเอาคุณพระศรีรัตนตรัย +กุศลคุณงามความดี มาประมวลรวมกัน แต่ว่าเธอเป็นอิสลาม พอบอกขอคำอวยพรวันเกิดหนูหน่อย ไปไม่ถูกเลยผม..เขาไม่รู้หรอกว่าผมทำบล็อก (เลยขอนินซะ) น้องเขาบอกว่า อ่านที่พันธุ์ทิพย์ มีกระทู้หนึ่งมีรูปหน้าผม บอกว่า เป็นคนเขียนชิงชัง ซึ่งเป็นอะไรที่เซอร์ไพร์สเขามาก คือเขารู้จักผมในนาม เฟื่องนคร เขาชื่นชอบ องค์การบริหารส่วนหัวใจ เป็นอย่างมาก เรื่องนั้นมันตลก แนวเอ๋อ ๆ ไม่คิดว่าผมจะมีอีกนามปากกาแล้วก็งานแร้งแรงแบบนี้..ทำได้อย่างไร น้ำเสียงชื่นชมดังเดิม..ตอนนี้ก็บอกน้องเขาไปว่า ให้องค์การฯ ผ่านช่องอีกสักเรื่องเถอะ พี่จะได้หน้าบานกว่านี้อีกหน่อย 5555555+


ครับเข้าสู่เรื่องชิงชังเสียที ขอบคุณ..คุณมือปราบคำผิดที่อนุเคราะห์รูปนะครับ (แบบไม่มีเวลาจะแคปด้วย) //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A8380733/A8380733.html

สำหรับชิงชังเมื่อคืน ดูไปแบบสองจิตสองใจ ใจหนึ่งก็อยากให้เขาเจอกัน อีกใจ มึงอย่าเพิ่งเจอกันนะ เดี๋ยวเรื่องมันจบ เพราะภาคลูกมันสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก ดูไปก็เขิน อย่างกับถูกยงชัยจีบเองเสียอย่างนั้น (อาการหนักไหม)

เปิดฉากมา ยังต่อที่ฉากเดิมของวันอังคาร ตอนยงชัยเดินมาเตะกำแพงเพื่อระบายอารมณ์แล้วก็นั่งร้องไห้ (สงสารเอ็งจริง ๆ เล้ย หนุ่มน้อย) แบบ ตัวผมเองก็เคยผ่านชีวิตแบบวัยสะรุ่นมาอะนะ วัยรุ่นคนสองอารมณ์ มันมีทั้งตัวตนที่แท้จริง กับตัวตนที่เสแสร้ง บทที่ยงชัยจีบก้อย นั่นคืออารมณ์เสแสร้งแบบวัยรุ่น แต่ว่ามันก็ตัวตนจริง ๆ ของเขาแฝงอยู่ และอารมณ์ร้อน ๆ รักก็บอกว่ารักไม่อ้อมค้อมนั้น พอเห็นยงชัยมันทำ นึกถึงตอนที่พ่อเขา(พี่ยอดจ้ะ) จีบแม่อิ่มเลย ...ลีลาพอ ๆ กัน นี่ขนาดไม่ได้เลี้ยงนะเนี่ย โบราณเขาถึงบอกว่า เลือดมันแรง


กรณีเลือดมันแรงนี้ มันเป็นเรื่องจริง ๆ นะ ลูกพี่ลูกน้องกันเขาเป็นคนแบบ ชอบโกหก ไปน้ำขุ่นๆ แถวบ้านเรียกว่า คนปากเป็น แถไปได้ตลอดไม่จนมุมทั้งที่เราก็รู้ความจริง ปากดี แจ๊ด ๆ ไปเรื่อย พอเธอมีลูก เธอไม่ได้เลี้ยงเอง อาเอามาเลี้ยง แต่ปรากฏว่า ลูกสาวเขาก็ไม่ต่างจากแม่ เราก็ได้แต่มองหน้ากัน..ว่านี่ขนาดไม่ได้เลี้ยงนะ ยังขนาดนี้ มันไปพิมพ์นิสัยกันมาตอนไหนหว่า..

ทางแก้ทางเดียว ก็คือการอบรมสั่งสอนในปัจจุบัน แต่ว่า อย่างไรเสีย ม้านก็ยังเหมือนแม่มันวันยังค่ำ..ก็เลยภาวนากันว่า อย่ามีผัวเร็วเหมือนคุณแม่ก็แล้วกัน เรียนให้มันจบเสียก่อน..

นอกเรื่องได้ทุกวัน..

ยอมรับว่า เมื่อคืนนั่งดูยงชัยแล้วเขินครับ ตัวน้องก้อย ก็เล่นได้เป็นธรรมชาติ(สาว) เขินก็เขิน เดินแทบไม่เป็น เช่นกัน

พอตัดสลับมาที่คู่ของอาทิตย์ ..เรื่องนี้มันยากที่การกระจายบท แล้วก็ต้องให้ตัวละครมีความแตกต่างกัน แอรินนั้นเธอเป็นคุณหนูขาวีน สวยแบบแปลก ๆ แตกต่างจากก้อยที่ออกแนวน่ารัก ๆ ใจดี สาวน้อย..แต่พอรู้จุดจบของความน่ารักหวาน ๆ แล้ว อีกอารมณ์มันก็เข้ามาครับ..หดหู่ใจนั่นเอง เพราะเหมือนเรารู้อยู่แล้วว่า สุดท้ายมันจะเป็นอย่างไร มันก็ไม่ต่างจาก นั่งดูคนป่วยที่ยิ้มได้ กินข้าวได้..ดังนั้นนั่นจึงไม่อยากให้เรื่องมันเดินไปข้างหน้า อยากหยุดวันเวลาไว้กับความสุขเฉพาะหน้าแค่ตรงนี้ แต่ทั้งหมดทั้งสิ้น ชีวิตของคนเรามันก็ต้องเข้าสู่ กฎไตรลักษณ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และก็ต้องดับไป ชีวิตคนเราเป็นเช่น ตัวละคร หลาย ๆ ตัว มีสุข มีทุกข์ มีความหวัง มีความหวาดกลัว แม้ไม่อยากเจอก็จะได้เจอ.. (งงอีกแร้วเซ่ 555)

สำหรับอาทิตย์นั้น เขาเป็นคนเรียนเก่ง ปัญญาดี..ถึงแม้จะเป็นคนใจเย็นสุขุมลุ่มลึก คำที่ย้อนคุณกิ่งนั้นชัดเจนที่สุด พูดง่าย ๆ ก็คือ อย่างไรเสียอาทิตย์ก็ยังเป็นคนเหล่ากอเดียวกับยงชัย ยังเป็นหลานผู้ใหญ่แก้ว ยังเป็นหลานนังบังอร อุ่นและแม่อิ่ม แต่ที่แน่ ๆ อาทิตย์เป็นลูกของอารีย์ อารีย์เป็นคนฉลาดมีวิธีพูด เก็บความรู้สึกได้ อาทิตย์ก็ไม่ต่างกัน.. (เลือดมันแร้งงงงงงงงงงงงงงงง)

ครับ ภาพที่ตัดสลับไปมาระหว่างเด็กและผู้ใหญ่นั้น ทำให้เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวหด(หู่) พอบังอร อุ่นกับปลัดออกมาก็สาแก่ใจ จะว่าปลัดไม่ดีก็ยังเลี้ยงบังอรมาจนได้เป็นคุณนาย แต่ว่า เมียแบบบังอร ก็น่าอ่อนใจ ทำไมไม่ทำตัวแบบดร.วิกันดาก็ไม่รู้เนอะ แป๋น ๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้ตลอดรายการจริง ๆ แต่ว่าพอฉากที่แม่ทองคำล้ม บังอรแย่งถาดแม่มาถือไว้ อย่างไรเสียแม้บังอรจะร้ายกับคนอื่น ทั้งในบทประพันธ์และตรงนี้ (ขอบคุณพี่ศิริลักษณ์) อย่างไร บังอรก็รักแม่

ในนวนิยายบังอรรักพ่อรักแม่นะครับ ตัวเองได้กินอย่างไร ก็จะหิ้วเอามาฝากแม่ตลอด แต่ว่าวิธีการให้นั้น หล่อนก็จะเหน็บพี่และหลาน ๆ ไปด้วย..ตรงนี้อิ่มก็จะพยายามบอกตลอด แต่บังอรก็หาได้เชื่อฟัง แม้แต่เมื่อคืน บังอรมาพูดเรื่องอุ่น แต่อิ่มก็กลับไปคุยเรื่องน้ำพริก..(เดินเรื่องกระชับมาก) ส่วนยายทองคำกับฉากสุดท้ายนั้น สีหน้าเจ็บปวด ตรงลูกตาที่มององค์พระปฏิมานั้น เป็นอะไรที่รู้เลยว่าใจของนางนั้นคิดอะไร (เยี่ยมไปเลย)


ส่วนอารีย์นั้น ใจดำของแท้ แม่ก็ไม่สน ลูกก็ไม่สน มีลูกก็บังคับอยากให้ได้อย่างใจตัว มีผัววาสนาดีผัวอยู่ในโอวาท ไม่แปลกที่อารีย์จะยิ่งมีท่าคุณนายที่คอตรงหน้าเชิด ไม่แปลกที่ยงชัยจะอยากเข้าไปตบสักที และถ้าอาทิตย์จะเป็นคนใจดำบ้าง ก็คงไม่ต่างกัน..

ว่าไปเนอะมันมีอะไรให้ลุ้นเยอะแยะไปหมด แยะมาก ๆ ทีเดียว..

สรุป 1. ไอ้สัญชัยมันขู่ไว้ 2. ยอดตามหาอิ่ม 3. ปิงฝันถึงลูก 4. แม่ทองคำป่วย 5. อุ่นนั้นจะเลิกขายตัวได้หรือไม่ 6. ยงชัยกับแม่ 7. อาทิตย์กับอาริสา 8.อาทิตย์กับกิ่ง 9. ความลับของอารีย์ ฯลฯ

ก็เลยไม่แปลกใจว่า หลวงลุงที่ตามบทประพันธ์มีบทถึงตอนยงชัยบวช ต้องด่วนมรณภาพไป ถ้ายังอยู่อีกหนึ่ง คนเขียนบทเวียนหัวแน่ ๆ 5555555555555555+

ดูเป็นเพื่อนกันต่อไปนะ... จุ๊ ฟ ๆ





วันนี้ภาพน้อยหน่อยนะครับ..

อุ้ย ลืมโฆษณา แฝง



สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง

โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0

แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com



(จากนิตยสารแม่และเด็กปักษ์เดือนกันยายน52)




 

Create Date : 01 ตุลาคม 2552
16 comments
Last Update : 2 ตุลาคม 2552 10:03:08 น.
Counter : 3029 Pageviews.

 

สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง

โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0

แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com

และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช
หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ)

ขอบคุณล่วงหน้าครับ..

--------------------------------------

เพลงรอสาย ริงโทน
รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก
เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก

(ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู)

ผลงาน+ราคา ของผมและคุณโมริสาครับ (ประกอบการพิจารณา)
ราคาเต็ม
ชิงชัง 420.-
องค์การบริหารฯ 210.-
แจกันดอกหญ้า 220.-
สะบายดีหัวใจ 180.-
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า 220.-
แสงดาว ไอดินฯ 295.-
หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน 269.-

แรงรักเงาริษยา 269.-
พยัคฆ์ร้ายในสายหมอก 220.-
รอยแค้นแรงพิศวาส 299.- (แถมที่คั่นหนังสือรุ่นพิเศษ)

ทุกเล่มลด 20 % สนใจ โอนเงินเข้าเลขที่ธ.กระทู้บน แล้วก็แจ้งที่อยู่มาครับ เพียงเท่านี้ก็จะได้มีผลงานเกือบมีคุณค่าสูงไว้ในครอบครอง (ขอบคุณล่วงหน้าครับ)


 

โดย: F_nakhon 1 ตุลาคม 2552 9:33:32 น.  

 

จากการที่ได้ติดตามชิงชังมา อย่างน้อยก็ทำให้หยุดคิดพิจารณาถึงการดำเนินชีวิต เพราะชีวิตนี้ไม่ได้มีเพียงตัวเรา ของเรา เท่านั้น การดำเนินชีวิตควรคิดให้แน่ใจเสียก่อนเพราะสิ่งตัดสินใจแล้ว ล้วนมีผลกระทบไม่ว่าจะตัวเอง คนรอบข้าง ทั้งที่รักเราและไม่รักเรา ขอบคุณจุฬามณีที่ทำให้ผู้ติดตาม "ชิงชัง" ต้องย้อนมองตัวเอง

 

โดย: แอน_แฟนชิงชัง IP: 125.25.207.87 1 ตุลาคม 2552 9:50:41 น.  

 

ชอบมาก สนุก ดูแล้วอินทุกตอนเลย

ปล. ยงชัยหล๊อหล่ออออค่ะ

 

โดย: love4us 1 ตุลาคม 2552 10:13:51 น.  

 

ดีใจครับที่มีคนตอบกระทู้บ้าง..

ดีใจจริง ๆ..

ครับ สำหรับคำถามเรื่องปิงกับยอด ในบทประพันธ์เขาเจอกันครั้งเดียว ลักษณะคล้าย ๆ กัน ในนิยายก็เจอกันครั้งเดียว ตอนนี้เราเดาอะไรกับละครชิงชังไม่ถูกเลยครับ เดาไม่ถูกจริง ๆ ที่ยอดเรียกพี่ปิง ก็อาจจะเป็นเพราะความดีใจ..อะไรแบบนั้นหรือไม่ก็เพราะว่า ปิงมันแก่กว่ายอดก็ดูเถอะโทรมเชียว หรือไม่ก็พอเห็นหน้าคนในอดีตแล้วความจำยอดอาจจะคืนมา..

มีคนถามเรื่องอายุของ กิ่งกับก้อย..ในบทประพันธ์ ยงชัย อาทิตย์ และกานดา (กิ่ง) เรียนอยู่ชั้นเดียวกัน แก่กว่าก้อยหนึ่งปีครับ.. ผมเปิดเรื่องมาตอนที่พวกเขาเรียนอยู่ปีสุดท้ายกันแล้ว แล้วก็เล่าย้อหลังกลับไปว่า อาทิตย์กับกิ่งกานดานั้นไม่ค่อยลงลอยกันเท่าไหร่ เพราะกิ่งกานดามีนิสัยดูถูกคน ..

หลังจากนั้นสองพี่น้องกลับมาบวชแทนคุณให้แม่อิ่มให้ยายเมื่อเรียนจบ..ตอนนั้น ก้อยอยู่ปีสุดท้าย ปีนั้นเองเป็นปีที่ความจริงถูกเปิดเผย..จึงเป็นเหตุให้ก้อยต้องไปเรียนต่อที่ตปท. แล้วยงชัยก็ยังไม่สึก..(ส่วนจะอยู่บวชหรือจะสึกนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึงครับ..ทิ้งค้างไว้ให้คิดไปเอง)...

สำหรับคุณอรุณี นั้น เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของครอบครัวทิพยอาสน์ นิสัยเอาแต่ใจตัวเอง เธอไปท้องกับพี่เขยคุณแม่คุณพ่อของเธอก็เลยให้ชลาชลศิษย์หลวงตาช่วยแต่งงานรักษาหน้า ตอนหลังเธอป่วยเสียชีวิตแต่ว่า ช่วงที่อยู่กับยอด ยอดก็ลำบากเหมือนกัน ก็เหมือนอารีย์ที่คอยดูถูกปิง แต่ว่าตรงนี้เขาตัดรวบยอดกระชับฉับไว ตัดตัวละครไปกลุ่มหนึ่ง..จริง ๆ ในบทประพันธ์ ตัวยายกับตาของกิ่งก็มีบทบาทอยู่เหมือนกันครับ..

แต่ว่าละครข้อจำกัดเยอะและก็แค่นี้ก็ ไม่รู้จะลุ้นกับเรื่องของใครแล้ว แต่ว่าจังหวะของเขาดีเยี่ยมจริง ๆ...ตอนนี้ยังลุ้นกับยายทองคำอยู่เลย...แก่ได้ใจจริง ๆ ยายจ๋า..


 

โดย: F_nakhon 1 ตุลาคม 2552 10:34:55 น.  

 

เรื่องอายุ-เรื่องเรียนไม่ค่อยสงสัย ถ้าเป็นลักษณะเกิดหัวปี-ท้ายปี ก็เลยเรียนปีเดียวกัน ส่วนก้อยอาจสอบเทียมแล้วเข้ามหาวิทยาลัย แต่ปิงกับยอดสิ ภาคแรกเขาทั้งสองคนเคยเจอกัน สนิทชิดเชื้อกันแค่ไหน

 

โดย: กิ่ง IP: 125.25.207.87 1 ตุลาคม 2552 11:14:40 น.  

 


ยอดกับปิงเจอกันแค่หนเดียว ..แต่วันตอนนั้น ปิงกินเหล้าแล้วยอดก็ดึงมือปิงออกจากขวด แล้วก็พูดเพื่อให้สติปิง คือปิงอึ้งจนมองหน้ายอด แต่ตอนนั้นแสนแนะนำยอดให้ปิงรู้จักในนามชื่อว่า เสือ...อะอะ ดังนั้นเพราะชื่อว่าเสือ แม่อิ่มก็จะไม่สงสัยว่าเป็นยอด..(เพิ่งคิดออก)

 

โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.162.154 1 ตุลาคม 2552 12:16:57 น.  

 

อยากถามว่า แล้วปิงจะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นไหมค่ะ (แอบสงสัยอ่ะค่ะ) เพราะคนอย่างปิง ขยัน อดทน หนักเอาเบาสู้ ถ้ารู้ว่าอาทิตย์เป็นลูกน่าจะมีสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตบ้างนะค่ะ อย่าใจร้ายก่ะปิงเลย ^^

 

โดย: Brownie IP: 203.144.130.176 1 ตุลาคม 2552 13:25:37 น.  

 

ใจร้ายไปแล้วอ่ะ ทำไงดี..ในนวนิยาย ปิงกับอารีย์นั้นเลิกกันเบ็ดเสร็จเด็ดขาด อารีย์ไม่ให้ปิงมาวุ่นวายด้วยอีก ปิงก็ไม่มา หลังจากนั้นชีวิตของปิง ก็เรื่อย ๆ มาปรากฏตัวอีกทีเป็นกรรมกร ติดเหล้า ร่อนเร่ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาเจออาทิตย์ที่วัด อาทิตย์ได้ช่วยเหลือปิง หนึ่งครั้ง อีกครั้งปิงไปช่วยกิ่งจากการถูกสัญชัยข่มขืน แต่ว่าปิงหนีออกจากรพ.เสียก่อน จนตอนหลัง อาทิตย์ไปเจอปิงที่ปั้มน้ำมันของแม่อิ่ม อาทิตย์ก็ให้ความช่วยเหลืออีก จนตอนหลัง อิ่มรู้ความเรื่องปิงจากปากของคนงาน จากหลานอีกคน(ประภา ลูกบังอร) อิ่มก็เลยไปคุยกับปิง ..ตอนนั้นอิ่มไม่อยากให้อาทิตย์สะเทือนใจเรื่องมีพ่อแบบนี้ ก็เลยให้ปิงงำความไว้ แล้วสั่งให้อาทิตย์ไปเป็นนาครอบวช..แต่ว่าอิ่มก็ให้ปิงรักษาตตัวเพื่อให้ปิงมีสภาพที่ดีขึ้น แต่ว่าช่วงงานบวช สัญชัยมันตามไปเอาเรื่องอาทิตย์กับยงชัย พอดีปิงได้ยินเข้าก็เลย ทำให้รถของสัญชัยมีปัญหา หลังจากนั้นปิงก็เลยถูกตื้บปางตาย..


พออาทิตย์เป็นพระแล้ว ปิงถูกนำไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล แล้วประภาสงสัยว่าปิงน่าจะเป็นคนสำคัญของอาทิตย์ จึงพาพระอาทิตย์กับยงชัยไปเยี่ยม..ตอนนั้นปิงละเมอชื่ออารีย์ออกมา อาทิตย์ก็เลยรู้ความจริงว่า ปิงนั้นคือพ่อของตน..อาทิตย์สะเทือนใจจนต้องแอบหลังยงชัยร้องไห้ หลังจากนั้นอาทิตย์ก็สึกออกมาดูแลพ่อแต่ว่าอยู่มาไม่นานปิงก็เสียชีวิต..


แต่ว่าบทละครไม่รู้ว่าเขาปรับเปลี่ยนไปอย่างไร เดาไม่ถูกเหมือนกันครับ....

(ขอโทษด้วยที่ใจร้ายกับปิงงงงงงงงงงงงงงงง ขอโทษจริง ๆ ครับ))))

 

โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.162.154 1 ตุลาคม 2552 14:22:26 น.  

 

จุฬามณีใจร้ายจัง T-T แอบคิดว่าถ้าอยากให้อารีย์สำนึก...ในสิ่งที่เคยดูถูกปิง ว่าปิง ต้องทำให้อารีย์เสียดายปิง 555 ซึ่งปิงน่าจะได้เป็นคนรวยและเป็นคนที่ผู้คนรักและนักถือเหมือนไอ้ยอดตอนนี้อ่ะ (เพราะรวยน้ำใจยังไงอารีย์ก็ไม่มอง ต้องรวยแบบว่าเป็นคุณนายได้คงมีเผลอบ้างแหละ คริ คริ) จะได้สะใจแฟนละครคนนี้ค๊า ^^

 

โดย: Brownie IP: 203.144.130.176 1 ตุลาคม 2552 16:09:30 น.  

 


มุกนี้ต้องเก็บไว้เรื่องหน้า เนอะ ทิ้งคนยากไป ทำให้คนยากรวย แล้วหล่อนก็มาเสียใจทีหลัง อืมมมมมมมมมมมมมมม น่าสน ๆ..

 

โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.162.154 1 ตุลาคม 2552 17:29:31 น.  

 

การรอคอยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เป็นการรอที่ทรมาน
มันเหงา อ้างว้าง โดดเดี่ยว แต่ก็เต็มไปด้วยความหวัง
แม้รู้ว่ามันเป็นแค่เพียงความหวังลม ๆ แล้ง ๆ
เป็นความว่างเปล่าเหมือนอากาศที่ไม่เคยจับต้องได้
แต่ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ แม่อิ่มก็ยังมีความหวังอยู่กับวันข้างหน้า
ทั้งที่ตามความเข้าใจนั้น ไอ้ยอดตายจากไปเกือบยี่สิบปีแล้ว

ดังนั้นเมื่อคำถามออกจากปากแม่ทองคำ จึงเหมือนเข็มที่ไปสะกิดแผลตรงหัวใจ
แม้ไม่ได้พูดออกมา หรือเลือดไม่ได้ไหลออก
แต่น้ำตาที่ไหลรินมันก็ล้นจากอกที่กลัดหนอง
มันแทนคำตอบได้อย่างชัดเจนว่าแม่อิ่มยังรักไอ้ยอดอย่างไม่เสื่อมคลาย

น่าสงสารแม่อิ่มที่แม้จะผ่านช่วงเวลาร้าย ๆมาแล้ว
แต่ความทุกข์ก็ยังเกาะกุมหัวใจ
เมื่อยังอยู่กับการรอคอยจะพูดจะบอกให้ใครฟังก็ไม่ได้
เพราะคงถูกมองว่าเป็นคนบ้า มีใครที่ไหนคอยให้คนตายกลับมา

สุดท้ายสายตาของทุกคนก็จะมองด้วยความเวทนาว่าแม่อิ่มนั้นเป็นบ้าเพราะไอ้ยอดมันตายจาก
เศร้า....



อาทิตย์กับพ่อปิง

เป็นอีกหนึ่งของความเศร้าที่เป็นผลมาจากความทะเยอทะยานของผู้หญิงใจดำอย่างอารีย์
สองพ่อลูกแม้จะเจอหน้ากันแล้ว ปรับทุกข์ปรึกษาหารือ เพราะชะตาชีวิตคล้ายกัน
แต่พ่อปิงกับลูกอาทิตย์คงไม่ทันคิดถึงคำว่า "บังเอิญ" บังเอิญว่าในโลกนี้มันมีอยู่จริง
ในเมื่อพ่อลูกบังเอิญให้ต้องมาช่วยเหลือเกื้อกูลกันถึงสองครั้งสองหน
แล้วทำไมมันจะบังเอิญอีกไม่ได้บ้างหากปิงจะถามลูกว่าแม่ของเอ็งชื่ออะไร?
ไม่อย่างนั้นพ่อลูกก็คงได้พบกันเสียที
แต่ก็นั่นแหละเรื่องบังเอิญคงไม่เกิดขึ้นบ่อย ๆ
ในเมื่อโชคชะตายังเล่นตลกกับสองพ่อลูกผู้อาภัพอยู่


ยงชัยกับนังอุ่น

หัวอกคนเป็นแม่อย่างนังอุ่นนั้นน่าเห็นใจไม่น้อย
ยงชัยโชคดีกว่าอาทิตย์ตรงมีแม่ส่งเสียเลี้ยงดู แม้ไม่ได้อุ้มชูแต่ก็รักดังแก้วตาดวงใจ
เราเข้าใจนะว่านังอุ่นมันอยากเห็นลูกแค่ไหน
แม่ที่ไหนจะไม่ภูมิใจกับความสำเร็จขั้นแรกของลูกในรั้วมหาวิทยาลัย
อ้อ แม่ในที่นี้ยกเว้นแม่อย่างอารีย์ที่มีลูกกับผัวคนแรกชื่อปิง และมีลูกชื่ออาทิตย์ (ต้องประจาน)
จึงไม่แปลกที่นังอุ่นจะมาด้อม ๆ มอง ๆในรั้วมหาวิทยาลัย
แต่ถ้าเราเป็นเพื่อนกับนังอุ่นที่ไม่ใช่นังพริ้ม เราจะบอกเธอว่าอย่ามาเลย
ถ้ามาแล้วลูกเจ็บปวดกับความรู้สึก มาแล้วทำให้ลูกอับอาย
นังอุ่นควรอยู่ในที่ที่ควรอยู่ แล้วเฝ้ามองห่าง ๆ ชื่นชมความสำเร็จของลูกผ่านทางแม่อิ่ม

แต่ก็นั่นละนะ เผอิญเราไม่ใช่นังพริ้มเพื่อนนังอุ่น
และนังอุ่นก็เกิดมาแบบข้ามั่นใจในตัวเอง
และสิ่งที่เธอทำอยู่ไม่เคยผิด
ด้วยเธออ้างเหตุที่ทำนั้นมาจากคำคำเดียวคือ "รัก"
ไม่อย่างนั้นยงชัยจะเกิดมาหรือ
ใช่ไหมที่นังอุ่นมันพูดกับตัวเองว่าสิ่งที่มันทำอยู่นี้ไม่ผิด!
แล้วนังอุ่นก็ไปหาว่านปลาไหลเผือกมาให้พี่เขยกิน เพื่อเผด็จศึก

เหตุการณ์วันนั้นส่งผลมาถึงวันนี้ ความจริงก็เหมือนกรรมสนองนังอุ่นนะ
ตอนนั้นตัวเองก็แอบทำมิดีมิร้ายกับพี่เขย แล้วเป็นไงล่ะ
ตอนนี้ก็เลยต้องมาแอบมองลูกชายตัวเอง


ไอ้ยอดกับการไล่ล่าตามหาอดีต

การไม่รู้อดีตของไอ้ยอดเป็นการทรมานเช่นเดียวกับแม่อิ่ม
มันอ้างวาง โดดเดี่ยว เปลี่ยวเหงา และเต็มไปด้วยความทรมาน
สุดท้ายสิ้นหวังเมื่อเวลาผ่านไปในแต่ละวัน เดือนหรือปีก็ตาม
การไร้อดีตของไอ้ยอด เปรียบเสมือนคนไร้เงา เหลียวหายังไงก็ไม่เจอเพราะมันว่างเปล่า

ไอ้ยอดไม่รู้เลยว่าจะมีใครอยู่ข้างหลังบ้าง หรือมีใครคอยเขากลับไปหรือไม่
จึงไม่แปลกที่ไอ้ยอดจะกระวนกระวายจนขับรถชนอดีตคนเคยเจอหน้าแค่ครั้งเดียว

ไอ้ยอดจึงมีความหวังขึ้นมาเมื่อเจอปิง
แต่ความหวังนั้นดับไปเมื่อบังเอิญปิงเข้าใจผิดว่าต้องเสียค่ารักษาพยาบาลเอง
ทิ้งเพียงคำพูดให้ไอ้ยอดได้ขบคิดต่ออย่างมีความหวังว่าตนยังมีอีกหนึ่งชื่อคือ "เสือ"


วันนี้ยังมีตัวละครอีกหนึ่งที่ต้องพูดถึง เพราะถ้าไม่พูดดูจะฉีกหน้าหล่อนกันเกินไป
อีกอย่าง วันนี้เธอมาเพื่อขโมยซีนคนอื่นเห็น ๆ

"คนอย่างข้า ปกติใส่ข้างล่างข้างบนครบสองชิ้นถือว่าเรียบร้อยแล้ว"
ยกให้เป็นวลีเด็ดประจำสุปดาห์นี้ไปเลย นังพริ้ม สุดยอดจริง ๆ


คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ
โปรดใช้วิจารณญาณ



 

โดย: โมริสา IP: 118.173.90.91 1 ตุลาคม 2552 23:13:21 น.  

 

นอกจากแต่งนิยายไม่เป็นรองใครแล้ว
คุณลียังเขียนคอลัมภ์ได้ดีมากๆ อีกนะคะ
สุดยอดเล้ยยยย

 

โดย: Jum IP: 199.40.204.245 2 ตุลาคม 2552 8:12:06 น.  

 

ชอบละครเรื่องนี้ คะ
ดูทุกวันที่มี หากมีงานที่ทำให้ไม่สามารถดูได้
เจี๊ยบก้อจะ มาดูทีวีย้อนหลังเอาในอินเตอร์เนตคะ
สนุกมาก แถมถ้าดูดีๆๆละครเรื่องนี้ให้แง่คิดที่ดี

 

โดย: เจี๊ยบ (sinee_jeab ) 5 ตุลาคม 2552 14:13:08 น.  

 

ลูกที่ก้าวร้าวกับแม่บังเกิดเกล้าจะได้รับบทเรียนอะไรบ้าวมั้ย

 

โดย: om IP: 203.144.197.2 7 ตุลาคม 2552 8:58:22 น.  

 

*-* ชอบมาเลยคะ แม่กะกิ่งดูกันทุกฉาก ทุกตอน ไม่พลาดเลยยย..ยิ่งรุ่นลูกนี่ ลุ้นมากๆๆ ว่าจะจบยังไง..ลุ้นว่า ยงชัย จะตาย ตอนจบหกรือป่าวว...สังหรณ์จัง............................
เพิ่งดูจบคะ วัอังคาร ที่ 20 ตค.52
ใจหนึ่งก็อยากให้เลยเร็วๆ เจอกันสักที สงสารอิ่ม ที่รอคอยพี่ยอด...แต่อีกใจก็ไม่อยากให้จบเลยยยยยยยยยย
.........ตั้งแต่ดูละครช่อง5 ของเอ็กแซก ชอบทุกเรื่อง แต่เรื่องนี้ดูแล้วอินที่สุด ตัวละครเล่นแล้ว อินมาก คิดว่าเขาไม่ใช่ดารา นักแสดง แต่คือ ตัวละครตัวนั้นจริงๆ....เรตติ้งช่องอื่นจะไงไม่สน รู้แต่ว่า ดูบางช่อง บางเรื่องก็กดรีโมตเปลี่ยน...แต่ "ชิงชัง" ไม่เคยเปลี่ยนช่องเลยคะ

 

โดย: กิ่ง IP: 117.47.186.231 20 ตุลาคม 2552 21:55:00 น.  

 

มันน่าตอนไอ้สัญชัยนะ

 

โดย: กบในขวด IP: 49.49.244.97 29 เมษายน 2559 17:28:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


F_nakhon
Location :
นครสวรรค์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




email ถึงผู้เขียน

เฟื่องนคร : f_nakhon@hotmail.com
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน

-------------------


Friends' blogs
[Add F_nakhon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.