|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
มังกรเยาวราช - ศึกเลียะพะกลางกรุง
เรื่อง มังกรเยาวราช แต่งโดย ภราดร ศักดา
ตอบโจทย์เหมันต์ขยันอ่าน ปี 2 ข้อหนังสือที่มีเค้าโครงเรื่องหรือแรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง เล่มนี้ต้องบอกว่าถ้าไม่มีโจทย์คงไม่เลือกมาอ่านหรอกค่ะเพราะไม่ใช่แนวส่วนตัว แต่อ่านแล้วก็บอกว่าน่าสนใจไม่เบา
นิยายนี้ [1] ได้เค้าโครงจากเหตุการณ์จลาจลของคนจีนในเยาวราช ปี 2488-2489 ที่บรรยายได้เห็นภาพสังคมเยาวราชเมื่อ 60 ปีที่แล้วมาก แถมผู้แต่งก็มีประสบการณ์ใกล้เคียง คือเริ่มไปทำงานที่เยาวราชปี 2490 และมีการค้นคว้าเพิ่มเติมโดยได้ขอข้อมูลผู้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย
--- TOTAL SPOILER --- เมื่อสิ้นสงครามโลกครั้งที่ 2 เรื่องความขัดแย้งทางการเมืองในจีนลามเข้ามายังชุมชนชาวจีนในประเทศไทย โดยพรรคก๊กมินตั๋งมีอิทธิพลในคนรุ่นเก่า ส่วนคนรุ่นใหม่มีแนวโน้มที่นิยมพรรคคอมมิวนิสต์
พรรคมังกรเก้ายอดนำโดยเล่าเจ๊กที่มีชินชัยเป็นผู้ช่วย ก่อจลาจลและข่มขู่คนจีนให้สนับสนุนพรรคก๊กมินตั๋งเพื่อแสดงพลังที่ต่อต้านญี่ปุ่นและทำลายเครือข่ายผู้นิยมเหมาเซตุง โดยความขัดแย้งได้เริ่มลามไปกระทบคนทั่วไปที่เข้ามายังเยาวราชด้วย พรรคมังกรเก้ายอดเริ่มบังคับให้บางกลุ่มเลิกค้าขาย แต่มีลูกหลานเจ้าสัวเนียมทางตลาดเก่า โดยเฉพาะบุญกิจที่ต่อต้านการบังคับขู่เข็ญนี้
กองกำลังผสมสารวัตรทหารตำรวจ (สห.ตร.ผสม) ต้องการปราบพรรคมังกรเก้ายอด แต่ปัญหาทางการเมืองที่ซับซ้อนทำให้ไม่สามารถเอาจริงได้ จึงต้องการให้แป๊ะจิวชาวจีนอาวุโสที่เป็นที่นับถืออย่างสูงและมีความเป็นกลางไม่เข้าข้างใครมาไกล่เกลี่ย แต่แป๊ะจิวถูกพรรคมังกรเก้ายอดจับไปขังอย่างลับๆ
จตุภูมิเป็นคนไทยที่ได้แม่บุญธรรมกิมเฮียงเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กพร้อมกับชินชัยแต่ต้องแยกกันช่วงสงครามเพราะกิมเฮียงเป็นคนต่างด้าวจึงถูกกักบริเวณ จตุภูมิได้พยายามลอบเข้าเยาวราชเพื่อช่วยแม่ออกไปแต่ถูกทำร้าย โชคดีที่ได้หลิว (สาวนักเชิดหุ่น) กับคนสวมหน้ากากแป๊ะยิ้ม (ทำให้ไม่รู้ตัวจริง) ช่วยไว้ก่อนโดนซ้อมจนตายและไปแอบอยู่ในห้องนางระบำชิงดวง ก่อนออกไปพักกับฮวด (บริวารเก่าเจ้าสัวเนียม) ทำให้ได้พบกับหยกลูกสาวบุญกิจ
หลิวก็โดนพรรคมังกรเก้ายอดจับไป จตุภูมิและเจ้าหน้าที่บุกเข้าไปช่วยจนฮวดถูกยิงบาดเจ็บ นอกจากนี้ยังพบว่าแป๊ะจิวถูกขังในอุโมงค์ใต้ดิน เลยวางแผนจะพยายามช่วยทั้งกิมเฮียงและแป๊ะจิวออกมา หลังจากความพยายามหลายอย่างถึงสามารถช่วยกิมเฮียงออกมาได้ แต่ชิงดวงและชินชัยโดนยิงตาย
เมื่อมีความรุนแรงมากขึ้น สห.ตร.ผสม ได้ออกประกาศให้พรรคมังกรเก้ายอดวางอาวุธ 5 เมษายน 2489 โดยนำรถถังมาปิดหัว-ท้าย และตรึงกำลังตลอดถนนเยาวราชและเข้ากวาดล้างด้วยอาวุธสงคราม ส่วนพรรคมังกรเก้ายอดไม่ยอมจำนนและได้ซ่อนตัวตามตึกริมถนน จนเกิดการต่อสู้กันอย่างหนัก จน สห.ตร.ผสม ชนะและสามารถช่วยแป๊ะจิวออกมาได้โดยปลอดภัย ส่วนเล่าเจ๊กฆ่าตัวตาย
ฉากสุดท้ายของเรื่องคือการเสด็จประพาสสำเพ็งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดลและพระอนุชา ในวันที่ 3 มิถุนายน 2489
สำหรับการรีวิวหลังอ่านจบก็บอกว่าเนื้อหาน่าสนใจมาก มีรายละเอียดเรื่องชีวิตความเป็นอยู่ สถานบันเทิง ฯลฯ สมัยนั้นที่ดีมาก แต่มีปัญหาเรื่องการเรียงลำดับเนื้อหาที่ซ้ำหรือมาในลำดับที่ทำให้อ่านแล้วสับสน จำตัวละครไม่ค่อยได้ การบรรยายที่ไม่ลื่นนักและนำโดยบทพูด (ผิดรสนิยมส่วนตัวอย่างแรง) สรุปง่ายๆ คือ อ่านแล้วงงไปหน่อยและถ้ามีแผนที่จะช่วยได้มาก (เพราะขนาดปัจจุบัน จขบ. ยังเดินแล้วหลงเลย)
ที่เรื่องนี้น่าสนใจมากเพราะตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมีปัญหาในการตอบโจทย์อะไร ที่ไหนได้ พออ่านจบแล้วก็ออกจะตกใจ ไม่นึกว่าจะมีความรุนแรงกันขนาดนั้น แถมยังหาข้อมูลเรื่องเหตุการณ์จริงมาเปรียบเทียบกับในหนังสือไม่ได้อีก (ลองค้นคร่าวๆ ดูใน internet แต่พูดได้ว่าไม่เจอหนังสืออะไรเลยนะคะ ยกเว้นเรื่องเสด็จพระราชดำเนินในสำเพ็ง) กลายเป็น double shock!
เรื่องที่มีการบันทึกที่ยืนยันได้แน่นอนคือการเสด็จประพาสเยี่ยมชาวจีนที่เยาวราช/สำเพ็งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดลพร้อมด้วย สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดช ในวันที่ 3 มิถุนายน 2489 ซึ่งชาวสำเพ็งได้หยุดงานสร้างซุ้มรับเสด็จที่ประดับประดาเป็นรูปมังกร ตั้งโต๊ะหมู่บูชา และประดับธงอย่างยิ่งใหญ่ นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างยิ่งที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ชาวสำเพ็งเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทระหว่างเสด็จพระราชดำเนินด้วยพระบาทโดยใกล้ชิดกว่า 4 ชั่วโมง
ส่วนข้อมูลเกี่ยวกับที่หาได้ที่ดีที่สุดเรื่องการจลาจลคือบทความในสำนักข่าวเจ้าพระยา [2] ที่กล่าวถึงเรื่องการจลาจล 1 ย่อหน้า (ขอลอกมาทั้งหมดเลยก็แล้วกัน)
ก่อนหน้าที่จะเสด็จพระราชดำเนินไม่นาน มีการเคลื่อนไหวของคนจีนในประเทศไทยที่แสดงออกถึงความไม่พอใจรัฐบาลไทยในขณะนั้น อันเป็นผลสืบเนื่องมาจากการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งประเทศญี่ปุ่นเป็นฝ่ายพ่ายแพ้และประเทศไทยซึ่งถูกบีบบังคับให้เป็นพันธมิตรกับประเทศญี่ปุ่นก็ต้องอยู่ในฐานะประเทศที่พ่ายแพ้สงครามเช่นกัน และต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขของฝ่ายสัมพันธมิตรซึ่งมีเงื่อนไขประการหนึ่งก็คือ ให้กองทัพจีนส่งกำลังทหารเข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในประเทศไทย แต่เนื่องจากรัฐบาลไทยห่วงใยในเรื่องความมั่นคงของชาติ และต้องการพลิกสถานการณ์มาเป็นฝ่ายสัมพันธมิตร จึงขอให้ทหารญี่ปุ่นยอมวางอาวุธ ต่อลอร์ด หลุยส์ เมาท์แบตเตน ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของอังกฤษ ประจำภาคเอเชียตะวันออกไกล ทำให้เกิดความไม่พอใจในหมู่ชาวจีนขณะนั้น กอรปกับการที่ประเทศจีนได้ให้สัญชาติจีนกับคนจีนที่เกิดนอกประเทศ ยิ่งทำให้เกิดกระแสชาตินิยมในหมู่ชาวจีนเป็นอย่างมาก คนจีนที่พักอาศัยในบริเวณย่านเยาวราช ราชวงศ์ สำเพ็ง ต่างได้แสดงออกถึงความรู้สึกชาตินิยมด้วยการประดับธงชาติจีนตามร้านค้า บ้านเรือน เพื่อแสดงออกว่าตนเป็นคนจีนไม่ใช่คนไทย นอกจากนี้ ยังมีเหตุการณ์ทำร้ายคนไทยที่ผ่านเข้าไปในย่านของคนจีนที่เรียกกันว่า "เลี๊ยะพะ" รวมทั้งการหยุดงาน ปิดร้าน ทำให้เกิดภาวะสินค้าขาดแคลน นำไปสู่ความขัดแย้งระหว่างคนไทยกับคนจีนในประเทศ นั้นคือบอกไม่ได้เลยว่าเรื่องโครงเรื่องหลักในนิยายนี้มีความจริงแค่ไหน ทั้งเรื่องพรรคมังกรเก้ายอด เล่าเจ๊ก การปิดล้อมเยาวราชของกองกำลังผสม ฯลฯ มีจริงหรือไม่ อย่างไร ถ้าจะให้เดาอย่างมีหลักการก็น่าจะมีพื้นอยู่บนความจริงค่อนข้างมากทีเดียว คืออย่างน้อยก็น่าจะมีความขัดแย้งที่ส่งผลกระทบต่อสังคมในภาพรวมจนต้องมีการกวาดล้างอย่างรุนแรง (ถ้าทราบขอ comment ด้วยนะคะ)
ที่มา [1] ภราดร ศักดา. มังกรเยาวราช. สยามอินเตอร์บุ๊คส์, พิมพ์ครั้งที่ 1, 304 หน้า, 2546. [2] ปยุต เจริญประสิทธิ์. เสด็จประพาสสำเพ็ง น้ำพระทัยของในหลวงที่คนจีนมิรู้ลืม, สำนักข่าวเจ้าพระยา. 9 กุมภาพันธ์ 2553.
Create Date : 02 ธันวาคม 2553 |
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2557 15:48:31 น. |
|
2 comments
|
Counter : 3011 Pageviews. |
|
|
|
โดย: jackfruit_k วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:23:00:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|