บันทึกวันนี้...วันที่ทำไมมันเหนื่อยจัง
เมื่อวาน เราได้เจอกับรุ่นพี่ที่มหาลัยคนนึง ที่คุยกันมาสักพักนึงแล้ว
สำรวจความรู้สึกของตัวเองตอนนี้
เจอเค้าแล้วดีใจรึเปล่า...ดีใจ
แต่อาการก็เหมือนรุ่นพี่เจอรุ่นน้อง
พูด แซวกันปกติ กินข้าว จิบของมึนเมานิดหน่อย
อาจเป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างเรากะพี่เค้ามันเริ่มต้นจาก
...ความเหงาที่เค้าอยู่ต่างประเทศ
...ความเศร้าที่เราเพิ่งเลิกกะแฟน
ช่วงที่อยู่ไกลกัน ก็คุยกันได้ดี
แต่พอเจอหน้ากันแล้ว มันแปลกๆ ก็กลับไปเป็นพี่น้องเหมือนเดิม
คงเป็นสิ่งที่ใช่ที่สุดแล้วแหละ...
มีเวลาให้พิสูจน์กันได้อีกนิดเดียวเอง
อีกแค่หนึ่งอาทิตย์ ที่เราก็ต้องปั่นทำงาน
แล้วก็พี่เค้าก็ต้องทำเรื่องไปต่างประเทศ
ไม่รู้ว่าการติดต่อจะต้องใช้เวลานานสักเท่าไหร่
แอบหวังไว้ในใจว่า จะต้องใช้เวลานานๆหน่อย
อยากรู้ใจตัวเอง และอยากรู้ใจพี่เค้าก่อนที่จะห่างกันไปอีก
เวลาอันน้อยนิด... คิดแล้วก็...เฮ้อ...
เอาใจช่วยเราด้วยละกันนะคะ
ส่วนวันนี้...วันเกิดของอีฉัน
แต่เนื่องจากเมื่อวาน ดื่มน้ำชาตอนอบรมตอนบ่ายๆไปเยอะ
ตกกลางคืน นอนไม่หลับ แล้วก็ดันมีแต่ข้อความส่งเข้ามา
แบบว่า...เคลิ้มๆ ก็สะดุ้งตื่น...
วันนี้เป็นผีตายซากไปทำงานเลย
กลับมาก็เลยขอพักผ่อนหน่อย
หอบงานมาทำด้วย...แต่ว่า...
ไม่อยากแตะมันเลย เหนื่อย
วันเกิดที่ต้อง นั่งทำงาน ปั่นๆงาน...
ไม่เป็นไร...ปลอบใจตัวเองว่า...
อีกหนึ่งวันก็วันเสาร์ที่จะได้พักแล้ว...จงดีใจกะมันซะ...
แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อไป
ไปทำงานละค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เป็นกำลังใจให้นะ