รออยู่นะคะ...อย่าปล่อยให้รอเก้อล่ะ

เวลา 1 เดือนผ่านไป
เวลามันเดินช้าจริงๆเลยสำหรับเราในเดือนนี้ ที่เริ่มต้นด้วยการที่คุณพี่เค้าจากไปทำงานในเมืองไกล
วันที่ 1 สิงหาคมนี้ ก็จะเป็นวันประกาศผลสอบสัมภาษณ์ของเรา ที่ทั้งเราและเค้ารอคอย
เพราะผลสอบจะทำให้เกิดหลายๆสิ่งตามมา
ไม่ว่าจะเป็นแผนการชีวิตของเรา และของเราและเค้า ที่อยากจะวางร่วมกันต่อไปในอนาคต
ถึงแม้ว่า ระหว่างเรากะคุณพี่จะใช้เวลารู้จักกันจริงๆจังๆ ได้ไม่นาน อาจจะเป็นความพอดี เข้าใจกัน ทำให้เรารู้สึกว่าวางใจได้ ถ้าหากเราจะฝากส่วนหนึ่งของชีวิตไว้ที่เค้า ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังมีเวลาให้ศึกษากันต่อไปอีก ระยะทางที่ห่างไกลก็จะช่วยยืนยันได้ว่าความสม่ำเสมอ ความมั่นคง ระหว่างเราสองคนมีแน่นหนาเพียงใด เวลาที่เหลืออยู่ก็คงช่วยพิสูจน์ใจเราเองว่าเค้าจะใช่คนที่เราคิดว่าใช่รึเปล่า บางครั้งเราก็ไม่อยากจะคิดหาคำตอบ อยากปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ แค่เตรียมใจให้พร้อมที่จะรับรู้ความจริง สิ่งที่ควรจะเป็น และเป็นจริง
ระหว่างเรากะคุณพี่ ตอนนี้เข้าขั้นยิ่งห่างไกลใจยิ่งคิดถึง... ถึงขั้นกลับมาคราวหน้าจะขอหมั้นไว้ก่อน ไม่รู้ว่าไม่ไว้ใจเราหรือว่าเห็นว่าเราสวยเกินไปเดี๋ยวใครมาแย่งไปก่อนก็ไม่รู้ ออกแนวว่าไม่ไว้ใจเรามากกว่าแหละ เพราะเป็นพวกหลงลมคนง่าย เดี่ยวโดนใครเป่าหูบ่อยๆ จะใจอ่อนไปซะ
พอคุยกะเค้าเรื่องนี้ ก็รู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากขึ้น มีใครอีกคนที่เค้ารอเราอยู่ นอกจากพ่อแม่ ครอบครัวที่บ้าน รู้สึกดี สามารถยิ้มให้งานยากๆได้ ถึงแม้ว่าจะเบื่อมันจนอยากจะหนีจากมันวันละหลายๆรอบก็ตาม
เริ่มวกวน ง่วงนอน ไปนอนล่ะคะ

Create Date : 30 กรกฎาคม 2551 Last Update : 30 กรกฎาคม 2551 23:47:15 น. Counter : 958 Pageviews.		2 comments
Share Tweet