ชีวิตการเป็นคุณแม่ลูกอ่อน มากกว่าครึ่งหนึ่งของเวลาแต่ละวันหมดไปกับการดูแลลูกน้อย จากที่เคยนั่งท่องอินเตอร์เน็ต เล่นเกมส์ อ่านนิยาย ออกกำลังกาย ก็กลายมาเป็นนั่งเล่น นั่งให้นมลูกสาว เวลาลูกหลับก็ต้องซักผ้า ตากผ้า เตรียมตัวสำหรับการตื่นของลูกในรอบต่อๆไป กว่าจะได้มีเวลาเป็นของตัวเองก็ต้องรอให้ลูกสาวหลับรอบค่ำ หนูหลับยาว คุณแม่ถึงได้มีเวลานั่งพิจารณาเรื่องส่วนตัวบ้าง
เมื่อเวลาชีวิตหมดไปกับลูกสาว การจะได้ออกจากบ้านก็ยากยิ่งขึ้น ช้อปปิ้ง จ่ายตลาด ไม่ต้องถามถึง ไม่มีเวลาไปหรอก หรือจะบอกว่ามีเวลานะ แต่ต้องพาลูกสาวไปด้วย ซึ่งคุณตาคุณยายที่บ้านก็ไม่อนุญาตให้พาเด็กอ่อนออกไปไหนต่อไหน สรุปคุณแม่ก็เลยไม่ได้ไปไหน ได้แต่พาหนูเดินเล่นในบ้าน ดีหน่อยที่บ้านกว้าง มีต้นไม้ ดอกไม้ นกน้อยให้ดูพอคลายความจำเจได้บ้าง ยังไงก็ตามเวลาเกือบ 3 เดือน คุณแม่ก็เริ่มจะทนอุดอู้อยู่แต่บ้านไม่ได้แล้ว อยากท่องเที่ยว อยากไปไหนมาไหนด้วยตัวเองบ้างแล้ว
อยากออกไปซื้อของใช้ให้ลูกสาวด้วยตัวเอง อยากพาหนูไปสูดอากาศที่ไกลกว่าบริเวณบ้าน อยากพาหนูไปนอนฟังเสียงคลื่นทะเล ...คงต้องรอให้คุณพ่อกลับมารอบหน้า คุณแม่ถึงจะได้พาหนูไปเที่ยว อีก 2 เดือนแน่ะ
ระหว่างนี้คุณแม่คงต้องฝึกฝนจัดระเบียบชีวิตลูกสาวให้เข้าที่เข้าทาง พร้อมสำหรับการเดินทาง การใช้ชีวิตกับคุณแม่ 2 คน ส่วนคุณแม่คงต้องหาเวลาเริ่มทำงานและออกกำลังกายซะที จะได้พร้อมสำหรับการกลับไปรับจ๊อบเล็กๆน้อยๆ กันสมองฝ่อ
...คุณพ่อรีบๆกลับมานะคะ