ช่วงนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้...
บางทีก็อยากจะอยู่คนเดียว ฟังเพลงเพราะๆ แต่พอถึงเวลาที่มีอยู่อันน้อยนิดก็ดันง่วงนอน และชอบคิดเสมอว่าต้องรีบตักตวงเวลานอนเอาไว้ให้มากที่สุด มันตรงกันข้ามกับวิถีชีวิตของปราชญ์ทั้งหลาย เค้าต้องนอนกันน้อยๆไม่ใช่เหรอ แต่วันไหนที่เรานอนน้อยนะ...เบลอค่ะ ไม่เห็นจะมีแววอัจฉริยะโผล่ออกมาบ้างเลย หรือว่าเค้าหลอกให้เราทำตามเพื่อจะได้ไม่มีใครมาเก่งเท่าพวกเขาอีกแล้ว
โดยทฤษฎีทั่วไปการนอนเยอะๆก็ไม่ค่อยดีหรอก ควรนอนให้พอดีกับที่ร่างกายต้องการ แต่พอดีว่ามันมีความต้องการไม่หยุดไม่หย่อน เหมือนได้คืบจะเอาศอกงั้นอ่ะ เราก็เลยไม่รู้จะจัดการมันยังไงดี แต่เราก็พยายามที่จะควบคุมระยะเวลานอนให้สม่ำเสมอนะ ประมาณ 8 ชั่วโมงต่อวันหรือว่าคืนก็ได้ หมายความว่า ถ้านอนกลางคืนก็ต้องนอน 8 ชั่วโมง นอนกลางวันก็ 8 ชั่วโมง รวมแล้วก็เป็น 16 ชั่วโมง....ไม่ใช่หรอก ถ้าทำยังงั้นได้ก็ไม่ต้องทำมาหากินกันแล้วแหละ แต่ก็เป็นสวรรค์สำหรับเราเลยแหละถ้าทำได้นะ...
เอาล่ะ โม้มากพอที่จะมีแรงทำงานต่อล่ะ ค่อยมาโม้ใหม่เมื่อกำลังใจลดน้อยลง
คิดดูสิ ตอนนี้เวลา18.54 เรายังต้องทำงานอยู่เลยอ่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [