เพื่อนเราเนี่ย เป็นมากว่า 5 ปีแล้ว และยังไม่หายขาด ยังใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่วไปไม่ได้ แต่ก็ดีขึ้นบ้าง ดีที่คนรอบตัวเข้าใจและคอยดูแลอย่างใกล้ชิด เพื่อนคนนี้เป็นสุดเพอร์เฟ็คมาตั้งแต่เด็กมาเจอปัญหาหนักคือเรียน ป.เอก แล้วไม่ได้ดั่งใจ คงจะรู้สึกหมดท่าแล้วก็เป็นผลต่อจิตใจมาจนทุกวันนี้

ส่วนน้อง เป็นอยู่ประมาณปีนึง ช่วงที่รอเข้ามหาวิทยาลัย สาเหตุที่เราคาดเดาเองคือจบม.ปลาย ย้ายไปเข้าหอ ซึ่งเดิมเป็นลูกแหง พ่อแม่ดูแลใกล้ชิด พอย้ายไปเจอรับน้องคณะหนักๆแถมไกลพ่อแม่เลยช็อคไปเลย  กินยาหมอก็เบลอๆงงๆจนใช้ชีวิตไม่ได้ กลับไปอยู่บ้านเกือบปี สุดท้ายเคสนี้ พึ่งไสยศาสตร์แล้วก็มีอาการดีขึ้น สามารถกลับไปใช้ชีวิตปกติได้เลย ตอนนี้น้องก็เรียน ป.ตรี ในคณะที่ตัวเองชอบอย่างมีความสุข

ด้านวิทยาศาสตร์ การแพทย์ เราไม่รู้ว่าโรคนี้มีสาเหตุจากอะไรกันแน่ ที่แน่ๆคือภูมิต้านทานชีวิตต้องดีมากๆถึงจะรอดพ้นโรคนี้ได้

ส่วนตัวเราเอง... ไม่คิดว่าเป็นหรอก แต่อารมณ์เหวี่ยงวีนขึ้นลง โมโหง่าย ชอบใช้ความรุนแรง อารมณ์จำพวกนี้เรารู้สึกว่ามันเข้ามาครอบงำเราได้ง่ายขึ้นกว่าตอนเป็นเด็กๆ ไม่รู้ว่าทำไม พยายามตั้งสติดึงตัวเองกลับมา ก็พบว่าสักพักมันก็จะผุดขึ้นมาใหม่ และแรงกว่าเดิม จนบางทีก็กลัวตัวเองมากเลย คงต้องพึ่งคำสอนของพระพุทธเจ้าเพื่อให้มีสติมากขึ้น สาธุ