Bloggang.com : noksamui - บ้านเราที่สมุย

Bloggang.com : weblog for you and your gang

...Chansuwan Villa... ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านจันทรสุวรรณวิลล่า บ้านกลางสวนมะพร้าว หาดขาวทะเลเขียว ฟ้าสีครามเมฆปุยขาว

Group Blog

All blogs

บ้านเราที่สมุย

วันที่ 9 เดือน9 ปี09 เพิ่งผ่านไปหนึ่งวัน นี่เกือบเดือนครึ่งแล้วที่กลับมาอยู่สมุย เป็นช่วงหน้าฝนพอดี ลมพัดจัดทั้งวันทั้งคืน ทำเอาหลับสบายไม่ต้องกลัวยุงและโรคชิคุนกุนย่าเลยแหละ

ที่บ้านตอนนี้ เริ่มลงต้นมันเทศบ้างแล้ว แม่ตัดมะพร้าวออกสองต้นเพราะแก่แล้ว ไม่ค่อยให้ผลเท่าไหร่ เวลาลมพัดจัดๆ น่ากลัวลูกมันตกใส่หัว คิกดูสิ มะพร้าวอายุมากกว่า 50 ปี สูงกว่าตึกสามชั้นซะอีก ยิ่งเวลาลมพัดแรงๆนะ แค่เห็นต้นโอนเอน ไม่ได้ลงไปเดินอยู่ใต้ต้นมัน ยังหวาดเสียวมากเลย จริงๆแล้ว ถ้ายืนใต้ต้นคงปลอดภัยดี เพราะเจ้าต้นมะพร้าวคงเหวี่ยงลูกมันซะไกลเลยแหละ

บ้านเราช่วงนี้เป็นหน้าโลว์ ไม่ค่อยมีแขกมาพักเล้ย แต่เวลาไปไหนก็สบายดี เพราะคนไม่เยอะ แต่วันฝนตกมีมากพอๆกับวันแดดเปรี้ยงเลยหล่ะ ทำให้เดาไม่ถูกเลยว่าวันนี้ฝนจะตกรึเปล่า

เดินลงมาตามทาง ที่บ้านเป็นปลายแหลมน่ะ เขาทำถนนให้ด้านบนหลังเขา เลยต้องเดินลงเขามาชายหาด ขาลงก็เพลินๆแต่ขาขึ้นสิ เมื่อยชะมัด

ตอนบ่ายๆอย่างนี้ ฝั่งชายหาดบ้านเราซึ่งหันหน้าไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้เลยร้อนจับใจเลยเชียว แต่แดดอุ่นๆเนี่ย ฝรั่งก็ชอบนะ เห็นเดินเกี่ยวก้อยกันผ่านมาก็มี บางคู่พายเรือคายัคท้าแดดด้วยซ้ำ

ดีนะที่หน้าหาดในที่ดินเรามีต้นปัง(ต้นหูกวาง) ต้นยักษ์ใหญ่แผ่กิ่งก้านพอให้หลบร้อนได้ แม่เลยแปะป้ายบ้านมันตรงปากทางต้นปังนีเอง ไม่งั้นมีหวังพวกที่มาหาปลา จะมานั่งดวดเหล้าตรงนี้แน่ แถมยังต้องทำรั้วกั้นให้เป็นสัดส่วนด้วย หลังรั้วไป แม่ยังไม่วายปลูกกล้วยไว้กินอีก ว่ากันว่า กล้วยหอมจะอร่อยก็ต้องปลูกใกล้น้ำเค้มนี่แหละ แถมกล้วยของแม่ก้อลูกใหญ่ใช้ได้เลย ทั้งที่ไม่ได้โรยปุ๋ยด้วยซ้ำ

หน้าหาดเป็นแนวก้อนหินติดกันเป็นพืดเลย ตรงกลางที่ดิน มีต้นไม้ขึ้นคู่กันอยู่ พอมองเป็นช่องลอดผ่านลงไปที่หาดทรายได้ เราเรียกว่า"ต้นคู่รัก"

มองไปทางขวามือ ไกลออกไปโน่นเป็นช่วงน้ำลึก กลางคืนเรือไดหมึกติดไฟสว่างจ้าจะแล่นไปมาในเขตนั้น แม่มักจะพาหมาที่บ้านไปเดินเก็บหอยและหร่ายข้อตามแนวก้อนหินสุดเขตน้ำตื้นนั่น แถวนั้นเรียกว่า "พังควาย"

คำว่า "พัง" จะหมายถึงแนวโขดหินที่อุดมไปด้วยปูปลาและสัตว์น้ำที่หากินตามแนวน้ำตื้น พวกหาปลาก็มาหาเอาแถวนี้แหละ เมื่อก่อนเคยลอง
ทำเบ็ดง่ายๆเอาไม้มาผูกเอ็นตรงปลาย เกี่ยวเบ็ดที่ใช้วายหั่นติดปลาย ได้ปลาต๊กแกตัวย่อมๆ (ราว 3 ขีด) พอเอไปทอดกรอบได้กินหรอยเลยแหละ แต่เดี๋ยวนี้คนมากแล้ว ได้ปลาติดแหเล็กๆที่พ่อเรียกว่า กัด มาดัวแค่คืบเอง เอามาทอดกรอบกินได้ทั้งกระดูกเลย
วาย คือ ปลาหมึกสาย หรือ หมึกหัวโต (หมึกยักษ์) แต่ตัวแค่ฝ่ามือ ชาวสมุยนิยมตากแห้งเอามาทำอาหารพื้นบ้านที่เรียกว่า "วายคั่ว"
ปลาตุ๊กแก คือ ปลาเก๋าหิน หากินตามแนวก้อนหินน้ำตื้นต่อกับน้ำลึก
หร่ายข้อ คือ สาหร่ายข้อน่ะเอง เป็นแพสีน้ำตาลเข้ม ใสเป็นวุ้นๆ กรุบกรอบ ขึ้นเป็นกระจุกๆตามพื้นทราย บางครั้งถูกคลื่นซัดมาเกยหาดให้ได้เก็บง่ายๆ ชาวบ้านนิยมเอามาลวกน้ำร้อนยำรวมกับน้ำพริกกะปิรสจัด
แดดชักร้อนแล้ว ปีนก้อนหินหน้าบ้านนั่งหลบแดดดีกว่า เห็นทีต้องกลับขึ้นไปทำกับข้าวให้ที่บ้านกินแล้ว ได้หอยเจาะสดๆที่หลงหูหลงตาพวกหาหอยมาพอหนึ่งถ้วยยำ เย็นนี้คงได้หยำข้าวกินสักสองชามอย่างน้อยแน่ๆ
หอยเจาะ คือ หอยนางรมชนิดหนึ่ง พันธุ์ตัวเล็ก ขึ้นตามก้อนหินหน้าหาด ที่เห็นรอยขาวๆคมๆนั่นคือซากหอยที่โดนเจาะไปแล้ว นิยมเอาไปยำกินสดๆ