• ห้องลูก
• ห้องแม่
• ห้องลับ
• พัก...ฟัง...เพลง (หากฟังไม่ได้ กรุณา refresh หลายๆครั้งค่ะ)
• เปิดกล่อง - หนังสือ (คุณให้-เราให้)
• มองชีวิต-ผ่านเลนส์ (รักคุณจัง)
• ตะลอนไปในโลกกว้าง

เจ้าหงิงวุ่นวายกับเจ้าชายชาเย็น (ภาค กรรมตามทัน) เชื่อไหมค่ะว่าเวรกรรมมีจริง อ๊ะ อ๊ะ สำหรับเราแล้ว เชื่อเสมอ ในเรื่องของทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำมั่วๆ แต่บังเอิญโชคดี (ได้ลูกชายมาคนนึง) แต่ไม่คิดเลยว่ากรรมสมัยนี้จะติดจานดาวเทียม คอยสอดส่องหาคนทำดีน้อยมาชดใช้กรรม หากใครได้เคยอ่านตอน คุณแม่โรคจิต ก็คงจะจำเหตุการณ์ ที่น่าสงสารของปันปันได้ มาวันนี้ ปันปันมาเอาคืนแล้วค่ะ (เร็วดีมะ) เหตุการณ์ระหว่างเจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายชาเย็นเกิดขึ้นราว 4 ทุ่ม ผู้ร่วมในเหตุการณ์ เรา ปันปัน ลูกพี่ลูกน้องปันปัน 2 คน และน้องเล็ก ขณะที่เรากำลังนั่งเอ็มกะเพื่อนอยู่ ปันปันก็นั่งเล่นของเล่น รางรถไฟ ตัวต่อ รถอะไรก็ไม่รู้อยู่ ลูกพี่ลูกน้อง 2 คน กำลังนั่งทำการบ้าน น้องเล็กช่วยขายของให้ ปันปันก็เดินมา “แม่...แม่......นี่....มาน....คือ....อา....ราย.....อ่ะ” ในมือปันปันถือของสิ่งหนึ่งอยู่ เราหันไปมอง (เอามาให้ดูซะใกล้เชียวนะ) “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด อี๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ร้องไปก็จับมือปันปันไว้ด้วย (แบบช็อคโกแล็ตสุดขีดอ่ะ) เอามือปันปันไปจุ่มในถังขยะ “ปันปัน ทิ้งไปลูกทิ้งไป อี๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ขณะชุลมุนวุ่นรัก(ถังขยะ) กันอยู่ ปรากฏว่าลูกพี่ลูกน้อง 2 คน แกโตะกะจายเสียงอันทรงพลังของเรา กระโดดไปเกาะน้องเล็ก ส่วนน้องเล็กก็ลุกพรึบจากเก้าอี้ไปกอดลูกๆ ตัวกลมอยู่เกือบหน้าบ้าน น้องเล็กคงสยองที่อยู่ดีดี เราออกงิ้ว ออกโขน เต้นเป็นหนุมานถวายแหวน “พี่เพ็ญเป็นอะไร เป็นอะไร” ปากร้องถาม แต่ไม่เดินเข้ามาช่วยเลยเฟ้ย “จะอะไรซะอีกหล่ะ ก็ปันปันดิ มันเอาอะไรมาให้ดูรู้ไหม มันเอาขา แมลงสาปมาให้ดู ไม่ใช่ขาเล็กๆ ด้วยนะ ขาใหญ่มั่กๆ อี๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่รู้หายไปไหนหล่ะ อยู่ในถังขยะป่าวเนี้ย” เราก็หันไปถามปันปันอีกที “ว่าไงปันปัน มันอยู่ในถังขยะป่าว” ปันปันยังทำหน้าอึ้ง ทึ่ง เสียว(หัว) ไม่หาย ก็เมื่อกี้ทำไมแม่กลายร่างเป็นนางยักษ์ไปได้ ตอบเสียงอ่อยๆ “ไม่รู้อ่ะแม่” ส่ายหน้าลูกเดียว” เรามาวิเคราะห์เอง มันคงหล่นจากมือปันปันตั้งแต่เสียงอิชั้นโหยหวนนั่นหล่ะ เราบอกให้รีบไปล้างมือเลย แหวะ แหวะ แหวะ ล้างเสร็จก็ผลุบไปนั่งเล่นของเล่นต่อ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เรายังไม่หยุดแค่นั้น “ปันปันแล้วไปเอามาจากไหน ตัวมันอ่ะอยู่ไหน” เงียบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ “ปันปันมันอยู่ไหนลูก หนูไปเอามาจากไหน” “เอามาจากแถวๆ นี้อ่ะแม่” แล้วมันแถวไหนว่ะเนี้ย “หนูเห็นตัวมันไหม หรือว่ามันมาแต่ขา” “ไม่เห็น มันมีแค่เนี้ยอ่ะ” เฮ้อ เอาฟ่ะ แค่นี้ก็แค่นี้ ดีนะเฮียชัยไม่อยู่ ไม่งั้นคงได้ยกงิ้วคณะใหญ่มาทั้งชุดเลยมั้งนั่น อิชั้นก็กลายเป็นเจ้าหงิงวุ่นวาย ที่คราง หงิงงงงงงงง เมื่อเจอขาแมลงสาป ส่วนปันปันก็กลายเป็นเจ้าชายชาเย็นที่ไม่กลัวแมลงสาปแล้ว ดีนะที่กรรมมาไว ครั้งต่อไปจะแกล้งอะไรปันปันต้องเลือกที่เราไม่กลัวด้วยเฟ้ย เกิดจับพัดจับพลูเป็นแบบวันนี้ เราอาจหัวใจวายก่อนมานั่งเขียน กรรมตามทัน ภาคต่อไป 555   Create Date : 23 สิงหาคม 2550     Last Update : 18 กันยายน 2550 20:58:33 น. Counter : 512 Pageviews.   10 comment Share Tweet

ตลกไม่รับประทาน เรื่องนินทาลูก น่าจะเป็นของถนัดของแม่อย่างเรา ในเมื่อเรานินทาด้วยความรัก ความพิศสวาท ก็ไม่น่าจะผิดศีล ข้อ 4 แต่อย่างใด เวลาเห็นลูกคนอื่น ทำมั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทำมั้ย มันน่ารักกันอย่างนี้ฟ่ะ ออกจะเรียบร้อย เรียกก็มา บอกให้กินก็กิน บอกให้เล่นก็เล่น บอกให้เก็บก็เก็บ เข้าใจปรับตัวยามเมื่ออยู่นอกบ้าน 555555555 แล้วเราก็หันมามอง ปันปัน บ้าง เอ่อ เฮ้ยยยยย มันก็น่าลักฟ่ะ น่าลักไปอยู่ในสวนสัตว์ ตอนไปฟัง Open house เปิดให้ชม 3 วัน ของปันปันวันที่ 2 แต่บ้านนี้ไปมัน 3 วันเลยค่ะ ถือซะว่าทดแทน คราวที่พลาดเมื่อปีที่แล้วกับแถมไปถึงปีหน้าด้วยแล้วกัน เจอหน้าครูวันแรก บอกมาซ้อมถ่ายก่อนค่ะ เจอหน้าครูวันที่สอง ถ่ายจริงค่ะวันนี้ เจอหน้าครูวันที่สาม เอ่อ...คือ ถ่ายซ่อมค่ะ เวลาไปก็อายนะค่ะ ขอบอกไม่อยากเจอ ผปค หรือ เพื่อนปันปันเลย ให้ดิ้นตายดิ ตอนพักเบรค ปันปันเกาะแม่เป็นตังเม คงกลัวไม่ทราบว่าเป็นสายพันธุ์เดียวกัน ฮิปโป ออกลูกเป็นลิง ....... เว้ยยยยยย กระต่ายออกลูกเป็นแพะ พอปันปันมาเกาะ เพื่อนก็ตามมาเกาะบ้าง ไม่ได้มาคลอเคลียแต่อย่างใด มาฟ้อง ปันปันอย่างโน่น ปันปันอย่างนี้ อิแม่ก็มึนไป ถัดมาตาครูฟ้องบ้าง “เอ่อ ไม่ทราบว่าอยู่ที่บ้าน ปันปันทานผักบ้างหรือป่าวค่ะ” “อืม ก็ให้ทานนะค่ะ แต่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่” “มิน่าหล่ะค่ะ ถ้าวันไหนอาหารมีผัก ปันปันไม่ยอมทานเลย” แกล้งเขี่ยไปเขี่ยมา ให้ผักมันตกพื้น แล้วรีบบอกครู “คูคับ ผักมันตกพื้น กินม่ายด้ายแล้วคับ” ครูมองที่ผักแล้วก็มองที่หน้าปันปัน หึหึ เจ้าเล่ห์จริงๆ ปันปัน หรือไม่ก็ ตักผักให้เพื่อน เวลาที่ครูไม่เห็น แล้วบอกเพื่อนว่า “กินผักเยอะๆ จาด้ายโตเร็วๆ” เอ่อ เอากะเค้าดิ ผิดแม่จิงๆ เค้ามีแต่ ตลกรับประทาน แต่เจ้านี่ ตลกไม่รับประทาน   Create Date : 21 สิงหาคม 2550     Last Update : 18 กันยายน 2550 20:58:12 น. Counter : 456 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง บังเอิญได้เจอตลาดน้ำบางน้ำผึ้งแบบไม่ตั้งใจ เมื่อวานนี้ วันนี้เลยพาปันปันไปเดิน หุหุ คนเยอะมั่กๆ ไปถึงก็ สิบโมงครึ่งแล้วมั้ง ร้อนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน หากใครต้องการการทราบว่าไปอย่างไรให้แวะชมได้ที่นี่นะค่ะ ต่อไปนี้: //www.google.com/search?q=cache:KZ4vYKHZFPEJ:www.tat.or.th/travelsample.asp%3Fprov_id%3D11%26id%3D85+%E0%B8%95%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%9C%E0%B8%B6%E0%B9%89%E0%B8%87&hl=th&ct=clnk&cd=3&gl=th ด้วยเหตุว่าถ่ายด้วยกล้อง C-750 แล้วแบตฯ หมด T T เลยเอาฟูจิ f11 ถ่ายต่อ ไหนจะวิ่งจับปันปัน ไหนจะกลัวตกคลอง เลยได้มาเท่านี้ค่ะ โอกาสหน้าคงจะไปเยี่ยมเยือนใหม่   Create Date : 19 สิงหาคม 2550     Last Update : 18 กันยายน 2550 20:57:51 น. Counter : 488 Pageviews.   6 comment Share Tweet

โอกาส ที่ รร ปันปันช่วงนี้มีการเปิดให้เข้าไปเยี่ยมชมวิธีการเรียนการสอนของ รร ได้ (Open House) มีจัดปีละหนึ่งครั้ง ซึ่งปันปันเข้าเรียนเมื่อเทอมที่แล้วทำให้เราพลาดโอกาสในการเยี่ยมชม รร เพื่อนำมาเปรียบเทียบกับ รร อื่นๆ แต่ด้วยที่เป็นแม่คิดสั้น แต่คิดมากในบางเรื่อง จึงจัดแจงย้าย รร ให้ปันปันเสร็จสรรพ เทอมแรกที่เข้าเรียนอย่างที่รู้ๆกันอยู่ ปันปันมีปัญหากับครู หรือครูมีปัญหากับปันปันก็ไม่รู้ อิอิ กลุ้มใจกันทั้งครูและผู้ปกครอง แต่ตัวต้นเรื่องยังสนุกสนาน เฮฮา ปาจิงโกะเหมือนเดิม หลังจากเฉียดฉิวการซ้ำชั้น อ.1 มาอย่างหวุดหวิด ปันปันก็ได้มาเป็นรุ่นพี่ อ.2 ที่ไม่มีเด็กคนไหนมาสมัครเป็นน้องด้วยสักคน เรื่องพัฒนาการทางสังคมเริ่มดีขึ้นบ้าง ครูใช้ทั้งไม้อ่อน ไม้แข็ง ก็ยังพอตะล่อมปันปันได้ กิตติศัพท์ที่ขึ้นชื่อลือชามากที่สุด คือ เรื่องกินขนม เป็นเด็กผู้ชายที่กินขนมเก่งที่สุด ครูคนไหนต้องการให้ปันปันเชื่อฟัง แค่บอกว่า ปันปันครูมีขนม ปันปันจะเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือทีเดียวเชียว ขนมหกขนมหล่น ปันปันมองซ้ายมองขวา หากไม่มีใครเห็นจะหยิบขึ้นมากินต่อ แต่ถ้าไม่ทันมีครูเห็นก่อน จะเอะอ่ะ โวยวาย ร้องห่มร้องไห้ จนครูต้องเอาขนมมาให้ใหม่ หรืออย่างกรณีรุ่นพี่นั่งกินขนมอยู่ ปันปันอยากกินมาก เดินไปหยิบขนมในถุงมากินเลย ไม่บอกกล่าว ทำเอารุ่นพี่และโก้วเล็กที่ไปรับอึ้งไปตามๆกัน มาวันนี้ เด็กที่ครูหลายๆ คนพากันส่ายหน้าเพราะความซุกซน และดื้อรั้น เด็กที่ไม่สามารถบังคับตัวเองให้อยู่ในกฎระเบียบของห้องได้ ได้รับเลือกจากครูให้เป็นตัวแทนของชั้น อ.2 เพื่อแสดงร่วมกับพี่ๆ เพื่อนๆ คนอื่นอีก รวม 8 คน วันที่ครูบอกว่า ปันปันได้รับเลือกให้เต้นร่วมกันเพื่อนๆ เรายังเข้าใจว่าเต้นกันทั้งห้อง แต่ครูก็มาบอกอีกครั้งว่า น้องได้รับเลือกจากครูหลายๆ ท่านให้แสดงนะค่ะ เราเองก็ เอ๋อ ไปหน่อย ถามครูอีกว่าคิดยังไงเหรอค่ะ ถึงเลือกปันปัน ครูตอบ (แต่ขอเก็บไว้เป็นความลับระหว่างแม่กับลูกนะค่ะ) ใช้พื้นที่ตรงนี้ ขอบคุณครูทุกคนที่ให้โอกาส ปันปัน ได้แสดงความสามารถ ถึงแม้เวลาที่ใช้แสดงไม่ถึง 5 นาที แต่อย่างน้อยนี่ก็คืออีกหนึ่งก้าวที่ทำให้ปันปันรู้จักความรับผิดชอบ และหน้าที่ของตัวเอง ขอบคุณจริงๆ ค่ะ   Create Date : 07 สิงหาคม 2550     Last Update : 18 กันยายน 2550 20:57:31 น. Counter : 499 Pageviews.   3 comment Share Tweet

เอ่อ!!!! คือว่า แม่ลืมซักผ้าหน่ะ เหตุการณ์เมื่อเช้า แม่งัวเงียลุกขึ้นไปหาเสื้อชุดนักเรียนให้ปันปัน แม่ : “เฮ้ย............ ไม่มี ราวนี้ก็ไม่มี ราวโน้นก็ไม่มี มันหายไปไหนหมดเนี้ย” ตายแน่ไม่มีชุดนักเรียนสักชุด เหลือบตาไปมองที่ตะกร้าผ้า อ้าว.....มันนอนแน่นิ่งอยู่ในตะกร้าผ้า แป่วววววววววว ชุดนักเรียนยังไม่ได้ซักเลย เอาไงดีหว่า ปันปันนอนอยู่บ้านแล้วกัน (เป็นแม่คิดสั้นจิงๆ) แม่: “อืม...ปันปันวันนี้อยู่บ้านแล้วกัน ไม่ต้องไปโรงเรียน” ปป : “ ไมอ่ะครับ “ แม่ : “ เอ่อ....คือว่ามันไม่มีชุดนักเรียนหน่ะ แม่ยังไม่ได้ซักเลย” ปป : “แล้ว ไมแม่ไม่ซักอ่ะ” แม่ : “ แม่ขอโทษ นะนะ ” (ทำหน้าสำนึกผิดไปด้วย ปป : “ โอเคคับ แม่ไม่ต้องเสียใจ อยู่บ้านก็ล่าย” พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง พ่อโวยวาย พ่อ : “อ้าวทำไมใส่ชุดนี้หล่ะ ไม่ไปโรงเรียนเหรอ” ปป : “พ่อ แม่ไม่ได้ซักเสื้อหนู ..” แม่ : “ อืม....คือแบบว่าลืมหน่ะ” พ่อ : “งั้นก็ให้ใส่ชุดธรรมดาไป โรงเรียนนั่นหล่ะ ครูไม่ว่า หรอก ยังเด็กอยู่” แม่ : “ไม่เอา เด๋วเปลี่ยนอีกชุดแล้วกัน” แม่ก็วิ่งจู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไปเอาชุดพละของปันปันลงมาเปลี่ยนให้ แค่นี้ก็เรียบร้อย ให้ปันปันใส่ชุดพละผิดวัน ครูยังคิดว่าแม่จำผิดดีกว่า ให้ปันปันใส่ชุดธรรมดาไปโรงเรียนเพราะแม่ลืมซักผ้า เด็กยังโกหกไม่เป็น เด๋วเอาไปบอกครูที่โรงเรียนหล่ะก็ แม่ก็แย่เลยอ่ะจิ สถานการณ์ล่าสุด ปป กลับจาก รร แล้ว แม่ : " ปันปันครับ วันนี้มีใครถามหนูว่าทำไมใส่ชุดพละมาป่าว" ปป : " มีคับ เพื่อนถามว่า ทำไมไม่ใส่ชุดนักเรียนมา" แม่ : " แล้ว ปป ตอบว่าไงคับ" ปป : " หนูบอกว่า แม่ลืมซักเสื้อ" แม่ : " T T เก่งมากเรย์ลูกแม่ T T" ครูค่ะ ของดรับส่งปันปันสัก 2 อาทิตย์นะค่ะ   Create Date : 01 สิงหาคม 2550     Last Update : 18 กันยายน 2550 20:55:10 น. Counter : 460 Pageviews.   9 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• Color Codes ป้ามด
• ladylony
• เมธาวี
• โสดในซอย
• nilz
• แม่ปู
• sevendaffodils
• manta
• wbj
• เด็กชายหัวหอม
• มัชชาร
• มรรคณิชา
• jan cherry
• oattao
• รับสมัครนักเขียน, คนที่อยากทำ นสพ
• นางไม้หน้า 3
• BlogGang.com