แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
 
All blogs
 
แค่ นี้ ที่ ต้อง การ

เห็นสมุดรายงานเทอมหนึ่งแล้ว ไม่รู้ว่าจะบอกความรู้สึกไงดี

เอาเป็นว่าคนเป็นแม่อย่างเราๆ คงเข้าใจความรู้สึกดี

ตอนได้สมุดมา 60 เต็ม 100

โอ้ว ยังไม่ตก โอเค

แต่คะแนน drop ไปเยอะนะลูก

จาก 76 - 75 มาเหลือ 60

คิดซะว่าเรียนยากขึ้นแล้วกัน

แต่พลิกไปหน้าสุดท้าย

มีกราฟมาให้ พ็อคจุด อย่างสวยงาม

มีคะแนนสูงสุด - ต่ำสุด - คะแนนเฉลี่ย

ทั้งระดับห้องและระดับชั้น

จุดดำๆ ที่ทำให้ช้ำใจของปันปัน

อยู่ต่ำกว่าคะแนนเฉลี่ยเกือบทุกอัน

แล้วแบบนี้จะไม่ให้ ปวดตับได้ไง

ขนาดขอแค่กลางๆ ให้ผ่านไปได้

แต่ปันปันยังสามารถทำต่ำกว่าคะแนนเฉลี่ยได้อีก

อย่างว่าต่อให้ไม่คาดหวัง มันก็ต้องแอบหวังเล็กๆบ้าง

หวังทั้งๆ ที่เราเองก็ยังไม่ได้เต็มที่กับลูก

หวังโดยคิดว่าลูกจะมียีนส์ความฉลาดหรือจีเนียสอยู่ในตัว

หวังว่าอีกสักพักอาจจะฉายแววอะไรมาสักอย่าง

แต่ทั้งหมด ทั้งมวลที่พูดมา ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ปันปันยังเป็นปันปัน

ยังเป็นเด็กซนๆ คนหนึ่ง

แต่ตอนนี้เริ่มเต็มที่กับปันปันแล้ว

สอนปันปันอย่างจริงๆ จังๆ ตอนเย็น 1 ชั่วโมงเต็ม

หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา

พัฒนาการเริ่มไปในทางที่ดีขึ้นบ้าง

ก็คงต้องลองดูสักเทอม

มีโอกาสจะถ่ายวีดีโอมาไว้ให้ดู

แม่ๆ จะได้เก็บไว้เป็นอุทาหรณ์ 555

แต่ไม้เรียวเนี้ย ใช้เมื่อไหร่ ได้ผลเมื่อนั้นจริงๆนะ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ผลแห่งความพยายามและทุ่มเท

สอนเขียนและอ่านให้ปันปันอย่างน้อยวันละ 1 ชั่วโมง

ย่างเข้าอาทิตย์ที่ 3 แล้ว

ผลสอบเก็บคะแนนยังไม่ออก

แต่ทุกวันศุกร์จะมีเทสต์

ปันปันบอกว่าทำไม่ได้ (เหมือนเดิม)

หรือไม่ก็ได้ 1-2 คะแนนเต็ม 10

ถ้าถามว่า เสียใจหรือท้อใจกับสิ่งที่ได้ยินไหม

ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่า

ไม่ได้เสียใจหรือท้อใจเลย

เพราะตลอดเวลาที่สอนนั้น

รู้ว่า ปันปัน ดีขึ้น

ไม่ใช่แค่เรื่องการอ่านหรือเขียน

แต่หมายถึงในแง่ของการควบคุมตัวเอง

มีสมาธิมากขึ้น

รู้จักรับผิดชอบมากขึ้น

ล่าสุดให้เขียนศัพท์ 7 คำ

มะเขือ หัวเรือ ใบชา ถั่วพู

ตาเข่อ เลอะเทอะ จำเพาะ

พอเอามาตรวจ

ปันปันเขียนได้ถูกหมด

คนเป็นแม่แอบดีใจอยู่ลึกๆ

ถามกลับว่า

ปันปันแอบดูหนังสือหรือป่าว

ปันปันส่ายหน้า

อืม เก่งมาก เขียนถูกหมด

แต่แล้ว ปันปันก็แบมือออกมาพูดว่า

แม่คับ หนูขอโทษหนูแอบดู

กี่คำที่แอบดู

1 คำคับ

คำไหน

คำนี้ คำว่า ตาเข่อ หนูจำไม่ได้

งั้นแม่ตีได้ใช่ไหม

เงียบ คือคำตอบ

แต่เมื่อทำผิดก็ต้องถูกลงโทษ

ตีไป 1 ที พร้อมกับหอมไป 1 ฟอดใหญ่

ที่ปันปันยอมรับผิด

เป็นสิ่งที่มีค่า มีความหมายมากกว่าการเขียนถูกหมดทั้ง 7 คำ

นี่หล่ะคือสิ่งที่ทำให้หายเหนื่อย

และทำให้มีกำลังใจต่อไปอีกมากมาย



Create Date : 05 มิถุนายน 2552
Last Update : 5 มิถุนายน 2552 0:00:38 น. 3 comments
Counter : 440 Pageviews.
Share

 

เรื่องของคุณลูก เหมือนจะเป็นเรื่องยุ่งยาก แต่ดูคุณแม่ก็สุขใจที่ได้เขียนถึงเค้าน่ะคะ


โดย: แม่หมูมหัศจรรย์ (แม่หมูมหัศจรรย์ ) วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:8:36:18 น.  

 
เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ความรู้สึกเดียวกันเลย..


โดย: sweetrose วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:22:57:34 น.  

 
ดีจังเลยค่ะ ที่ได้เจอคุณเพ็ญกับปันปันที่นี่อีก

เอากำลังใจมาส่งอีก 1 แรงค่ะ
แต่เราแรงเยอะนะ


โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:16:04:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Free Counters
Friends' blogs
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.