Bloggang.com : weblog for you and your gang
แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
ห้องลูก
ห้องแม่
ห้องลับ
พัก...ฟัง...เพลง (หากฟังไม่ได้ กรุณา refresh หลายๆครั้งค่ะ)
เปิดกล่อง - หนังสือ (คุณให้-เราให้)
มองชีวิต-ผ่านเลนส์ (รักคุณจัง)
ตะลอนไปในโลกกว้าง
All blogs
. . . . . ความสำเร็จ/ เด็กเกเร / เด็กแร็พ . . . . .
. . . . . เด็กบ้าจี้+รับผิดชอบ. . . . .
. . . . เราเป็นคนจนหรือป่าวแม่ ??? . . . . .
. . . . ชีวิต เปลี่ยนไป . . . . .
. . . . . จัด ไป . . . . .
. . . . . เพราะ ศิลปะ คือ ส่วน หนึ่ง ของ ชีวิต . . . . .
. . . . . ครูประจำชั้น . . . . .
. . . . ของ ขวัญ วัน เกิด . . . . .
summer at a little maple
บี โธ เฟ่น น้อย
แค่ นี้ ที่ ต้อง การ
2 0 6
จัง หวะ ใน หัว ใจ
ทำ ไม ต้อง รีบ
ย้อน รอย เมื่อ 6 เดือน ที่ แล้ว กับ ดนตรี บำบัด
หนู ภูมิ ใจ ใน ตัว แม่
แมว หมา เหา
เม้าท์ลูก
จับมือกันไว้
ปันปัน รัก แม่
5 ปี
กัน ลืม
จังหวะ ใน หัว (ใจ)
ดนตรีบำบัด
กระ ดก ลิ้น
เพื่อน ใหม่
สบ ตา
เด็กซน
ขาด
รวบ หัว รวบ หาง เล่า
La pha ya Boutique Resort BangSan
คู ป อ ง
s u m m e r
บ้านอัมพวา
ช่าง จำ
ทริป บำ บัด ที่ พัทยา
ก รี๊ ด ด ด ด ด ด
ส ว น ทา ง
เกิด แก่ เจ็บ ตาย
คุณ ครู ที่ รัก
นัก กิจ กรรม
เ ห ว อ
E N O U G H
Mam Tag
กิจกรรม
ขอโทษ
สัปดาห์หนังสือ
จุกจิก
... กัด + กัด + กัด ...
เพื่อนกันมันส์ดี
อ้ายยะ อ้ายยะ.........ไอ้หย๋า....ปันปันฝึกเทควันโด
ไอ พรอม มิสสสสสสสสสสสสส
หมดกัน
อะไร อะไร ก็แม่
ครั้งเดียวก็เกินพอ
ช่างพูดจริง
คนไหน แม่
ลีลา
Little Dream&Little Child
ไม่สบาย
เจ้าหงิงวุ่นวายกับเจ้าชายชาเย็น (ภาค กรรมตามทัน)
ตลกไม่รับประทาน
ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง
โอกาส
เอ่อ!!!! คือว่า แม่ลืมซักผ้าหน่ะ
ปันปัน@หัวหิน
ปันปัน 4 ขวบ ไวเหมือนโกหก
แม่โรคจิต
* - * ศูนย์ เต็ม สิบห้า * - *
... รวมเรื่องปันปัน ...
* - * แอบดูปันปันที่โรงเรียน * - *
เปิดเทอม ภาค 2
เปิดเทอม
รักของปันปันกับแม่
บทบาทใหม่
เล่าด้วยภาพ...ซาฟารีเวิล์ด
ปิดเทอม
ไป DreamWorld
เล่าด้วยภาพ - - -> เล่นว่าวสวนรถไฟ
- - - อ้าว...ได้เลื่อนชั้นหรือนี่ - - -
= = = ปันปันกับหิ่งห้อย = = =
^-^ ปันปันติดเกมส์ ^-^
เล่าด้วยภาพ
ปันปันกับกีฬาสี
อีกอาทิตย์ที่ผ่านไป
ใช่เลยนี่ล่ะ...ปันปัน
ครูนักพัฒนาการ VS ปันปัน
...T T... ซ้ำชั้น ... T T ...
ทามมาย...ไม่ชอบใส่กุงเกงและฮีโร่คนใหม่
*-* ... ปีใหม่ และ วันเด็ก ... *-*
*-* ความพยายามของคุณยาย *-*
> < ตามล่าหาจักรยาน...ที่สวนรถไฟ > <
-"- รถติดฉิบหายเลยครับ....แม่ -"-
มุมมองของพ่อ
...ขำไม่ออก...
มีทติ้งเล็กๆ...ที่ดีเกินคาด
เรื่องขำๆของเด็ก 3 ขวบ
แม่ครับ...ผมปวดฉี่ครับแม่
พ่อครับอย่าตีมัน...
ปันปันไดอารี่และแรงบันดาลใจ
แม่ไม่ใช่ผู้ชายนะ
คุณนายไข่เจียว
วันพ่อ
ไปดูปลากันไหม...
เครียดจัง...ย้ายโรเรียนให้ลูก (ตอนจบ)
เครียดจัง...ย้ายโรงเรียนให้ลูก(5)
ดื้อ......
เครียดจัง...ย้ายโรงเรียนให้ลูก (4)
เพื่อน
เครียดจัง...ย้ายโรงเรียนให้ลูก (3)
เครียดจัง...ย้ายโรงเรียนให้ลูก (2)
เครียดจัง...ย้ายโรงเรียนให้ลูก (1)
เครียดจัง...ย้ายโรงเรียนให้ลูก (3)
โรงเรียนที่ว่านี้ แม่ไปหาเจอจากในอินเตอร์เน็ต(ส่วนใหญ่ในชีวิตแม่ก็พึ่งพาอินเตอร์เน็ตเป็นหลักเนี้ยหล่ะ) เป็นสถานรับเลี้ยงเด็กเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ รับตั้งแต่อายุ 3 ขวบขึ้นไป จากที่อ่านคร่าวๆบอกแต่ว่าฝึกสมาธิแล้วก็มีกิจกรรมสำหรับเด็กด้วย แม่เลยโทรไปคุยกับคุณครูก่อน คุณคุณบอกว่าที่นี่เป็นเหมือนคอร์สเรียนเพื่อฝึกสมาธิ ให้รู้จักความรับผิดชอบ รู้จักการเข้าสังคม เด็กที่มาเรียนจะมีตั้งแต่ 3 ขวบจนถึง 10 กว่าขวบก็มี สำหรับเด็กเล็กเค้ารับแค่ 6 คน เท่านั้น เพื่อที่จะได้ดูแลได้ทั่วถึง สำหรับเด็กเล็กเรียนตั้งแต่ 8.30 ถึง 13.00 หากสนใจก็ให้พาน้องมาลองเรียนดูก่อนได้ แม่ก็รีบพาหนูไปลองเรียนในวันเสาร์ พอไปถึงสถานที่เรียนเป็นเหมือนบ้านเดี่ยวเป็นบ้านไม้ ที่พื้นที่ประมาณ 200 ตารางวาได้มั้งจ๊ะ มีสนามหญ้าและของเล่นให้เด็กได้ยึดเส้นยึดสาย แล้วเค้าก็ดัดแปลงโรงจอดรถมาเป็นที่ทำกิจกรรมสำหรับตอนพักให้เด็ก ด้านหลังจะเป็นโรงครัว มีโต๊ะสำหรับให้เด็กๆนั่งทานอาหาร มีก๊อกน้ำเรียงกัน และห้องน้ำอยู่ด้านในสุด แถมยังมีตู้เย็นที่ใส่ขนมไว้ให้เด็กๆเก็บไว้ทานด้วย หนูเมื่อไปถึงก็ไม่สนใจใครๆเหมือนเดิม วิ่งลิ่วไปนั่งเล่นกับพี่โตๆ ตอนที่แม่ไปส่ง คุณครูเจี๊ยบยังไม่มา อยู่แต่คุณครูปอ แม่เลยต้องทิ้งหนูไว้ก่อนแล้วตอนเที่ยงถึงจะมารับแล้วคุยกับคุณครูอีกที แม่อยากจะเล่าให้หนูฟังก่อนว่า ตอนแรกๆที่แม่พาหนูไปยังสถานที่ใหม่ๆที่หนูยังไม่เคยไป แม่จะรู้สึกกังวลว่าหนูจะเป็นยังไงบ้าง หนูจะกลัว จะร้องไห้ จะเกเร หรือป่าว แต่ทุกครั้งหนูไม่เคยเลยที่จะวิ่งมาแอบอยู่หลังแม่หรือใครๆ ไม่เคยที่จะร้องไห้โยเยว่าไม่อยากไป ซึ่งก็ทำให้แม่คลายกังวลและแอบดีใจเล็กๆว่า ลูกแม่เก่งมากที่มีความกล้าและมั่นใจในตัวเอง ซึ่งตอนนั้นแม่ไม่รู้เลยว่ามันก็มีผลเสียเหมือนกัน จนแม่ได้คุยกับคุณครูเจี๊ยบทำให้แม่รู้เรื่องต่างๆเกี่ยวกับหนูเยอะขึ้นมาก ทั้งๆที่ครูเจี๊ยบอยู่กับหนูแค่ครึ่งวัน ครูเจี๊ยบว่าครั้งนี้ครั้งแรก หนูจะสำรวจดูว่าสถานที่ใหม่จะมีอะไรใหม่ๆบ้าง เรื่องฝึกสมาธิทำได้ไม่ดีนัก เรียกว่าต้องปรับปรุงเลยหล่ะ เพราะหนูไม่เคยโดนฝึกให้อยู่นิ่ง ในพื้นที่ที่จำกัดเลยทำให้หนูอึดอัด นั่งได้แค่พักเดียวก็เริ่มเดินไปโน่นมานี่ แต่ก็ไม่ได้ไปกวนพี่ๆที่เค้านั่งสมาธิกันอยู่ ครูเจี๊ยบว่าครั้งนี้จะยังไม่เข้มกับหนูมากนักไว้คราวหน้ามา ครูเจี๊ยบจะเริ่มปรับพฤติกรรมบางอย่างของหนูให้พัฒนาไปให้แนวทางที่ดีขึ้น บ่ายวันเสาร์นั้นเราแม่ลูกต่างกลับบ้านอย่างมีความสุข หนูขึ้นรถหลับปุ๋ย ส่วนแม่ก็มีความหวังอยู่ร่ำไรๆเลยหล่ะ ว่าหนูคงจะมีสมาธิที่ดีขึ้นและซนน้อยลง ตลอดอาทิตย์นั้นหนูจะพูดถึงแต่เรื่องโรงเรียนใหม่ที่หนูเพิ่งไปมาและบอกว่าอยากจะไปอีก เมื่อไหร่หนูจะได้ไปอีก จนกระทั่งเมื่อวันเสาร์มาถึงแม่ให้พ่อไปส่งหนูแล้วแม่จะไปรับเองในตอนบ่าย เมื่อแม่ไปถึง แม่ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ดังมากแต่แม่ไม่ได้สนใจ แม่กวาดสายตามองหาหนูในกลุ่มเด็กๆไม่เห็นมี เดินขึ้นไปบนบ้านก็ยังไม่เห็น เลยเดินอ้อมไปทางด้านโรงครัว และเริ่มเดินตามเสียงร้องไห้จนไปถึงห้องน้ำ เลยเห็นหนูยืนร้องไห้แบบเอาเป็นเอาตาย พร้อมเสียงอันดังมากๆของคุณครูเจี๊ยบว่า
ปัน ถ้าหนูไม่ล้างมือ หนูก็จะยังออกไปเล่นกับเพื่อนๆไม่ได้
ไม่เอา ไม่ล้าง ฮือ ฮือ ไม่อ้าว
ปัน ทุกคนเวลาทานข้าวเสร็จแล้วจะต้องล้างจาน ล้างมือ ทานน้ำแล้วถึงจะไปเล่นได้ หนูเข้าใจไหมครับ
ไม่เอาไม่ล้าง..........
ถ้าหนูไม่ล้างก็ยืนอยู่แบบนี้หล่ะ ครูเจี๊ยบก็จะยืนรอหนูจนกว่าจะยอมล้างมือ ถึงจะให้ไปเล่นได้
ระหว่างที่แม่ยืนแอบดูอยู่ก็เอาใจช่วยลุ้นว่าหนูจะยอมเดินไปล้างมือแล้วหรือยัง จนสักพักหนูเริ่มอ่อนข้อ คงเพราะเห็นครูเจี๊ยบยืนคุมเชิงแบบเอาจริง เลยบอกครูว่า
หนูจะล้างมือแล้วคับ
แล้วเมื่อกี้ ปัน ทำถูกไหมที่ร้องไห้และไม่เชื่อครูเจี๊ยบ
ทำไม่ถูกต้องคับ หนูขอโทษ
ดีมากครับ ไปล้างมือและทานน้ำ เสร็จแล้วไปเล่นได้ครับ
หลังจากที่ทำตามที่ครูเจี๊ยบสั่งจนเสร็จ หนูก็รีบวิ่งรี่ไปเล่นของเล่น โดยที่หนูยังไม่เห็นแม่หรอกเพราะแม่ยังแอบดูอยู่ห่างๆ เมื่อครูเจี๊ยบเห็นแม่ก็รีบเข้ามาพูดคุย แล้วอธิบายให้ฟังว่าเรื่องราวเป็นไงมาไง หนูถึงร้องไห้และทำไมครูเจี๊ยบถึงต้องทำโทษแบบนั้น พร้อมทั้งบอกพฤติกรรมของหนูจากที่ครูเจี๊ยบได้สัมผัสมา ซึ่งมีผลให้แม่ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองและคนรอบข้างครั้งใหญ่ทีเดียว...
Create Date : 09 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2549 22:11:08 น.
2 comments
Counter : 469 Pageviews.
Share
Tweet
อย่าเครียดเลยค่ะถ้าเข้าป.1 หรือม.1 จะยิ่งกว่านี้อีกนะคะ
โดย: เสลาสีม่วง (
เสลาสีม่วง
) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:01:04 น.
เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย:
spaceship
วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:51:14 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
Color Codes ป้ามด
ladylony
เมธาวี
โสดในซอย
nilz
แม่ปู
sevendaffodils
manta
wbj
เด็กชายหัวหอม
มัชชาร
มรรคณิชา
jan cherry
oattao
รับสมัครนักเขียน, คนที่อยากทำ นสพ
นางไม้หน้า 3
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.