|
|
เพื่อน ใหม่
กิจกรรมตลอดอาทิตย์ที่แล้วเยอะจนสามารถเขียนได้แทบทุกวัน
วันนี้ขอเขียนเฉพาะเรื่องของปันปันก่อน
วันอาทิตย์หลังจากเราคุยธุระกับน้องที่ทำหนังสือแล้ว
ตอนบ่ายเพื่อนสาวโสดและนซิงสองคนมารับเราไปเยี่ยมแม่ลูกสอง
ไปถึงเจอน้องปริมโตกว่าปันปัน 6 เดือน กับน้องปลายที่อายุแค่ 9 เดือน
เจอกันปุ๊บก็คงเหมือนที่เราไปมีทติ้งทั่วๆ ไป
คุณพ่อต้องออกไปซื้อของมาประเคนให้บรรดาเพื่อนภรรยารับประทาน
ส่วนภรรยาและเพื่อนก็เม้าท์กันอย่างออกรสออกชาด
เด็กๆ ตอนแรกที่เจอกัน ยังต่างคนต่างเล่นกันอยู่
พอผ่านไปสักชั่วโมง เครื่องติดเหมือนแม่
ก็ตัวติดกันตลอด ปริมเดินไหน ปันปันเดินตาม
เล่นอะไรก็เล่นด้วยกัน แถมช่างเจรจาพาทีและเจ้าหลักการเหมือนกันอีก
ด้วยปริมไม่ใช่สาวห่วงสวย และปันปันไม่ใช่หนุ่มห้าวนัก
สองคนเลยเข้าขากันดี
ปริมชวนปันเล่นเกมส์ในโทรศัพท์มือถือ
แบบผลัดกันเล่นคนละเกมส์
เห็นตอนปันเล่นเกมส์แล้ว อืม เอาดีด้านนี้ไหมลูก
ตั้งใจและพยายามอย่างมาก
เราบอกให้ทำอะไรก็ทำ ช่างว่าง่ายดีแท้
อยู่กันตั้งแต่บ่ายสองถึงสองทุ่ม
กินอาหารว่างและต่อด้วยอาหารเย็น
ร้านเรือนหยกสุกี้โบราณ
เราว่าถ้าเทียบราคา+คุณภาพ+รสชาด+บริการ
ก็ถือว่าสอบผ่านสำหรับเราเลยหล่ะ
เด็ก 2 ผู้ใหญ่ 4 คน กินไป ห้าร้อยกว่าบาทเอง
ถ้ามื้อนี้ไปกินเอ็มเคคงต้องเป็นหลักพันหน่ะ
ร้านอยู่แถวถนนราษฎร์บูรณะ ฝั่งตรงข้าม บิ๊กซี
ใครว่างเชิญให้ไปชิมนะค่ะ
เป็นครั้งแรกที่ปันปันเอ่ยปากว่า หนูขอนั่งข้างๆ เพื่อนนะ
ฟังแล้วชื่นใจ เพราะเหมือนว่า ปันปันเริ่มที่จะรู้จักผูกมิตรกับคนอื่นบ้างแล้ว
กลับมาบ้าน อาม่ายืนรออยู่ พร้อมกับบอกว่า
ปันปันยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย ครูสั่งมาบอกให้อ่าน
เด๋วจะมีทดสอบที่ รร ด้วย
5555555555555555555555555555
คิดดูสามทุ่มครึ่งเมื่อคืน ปันปันไปหยิบหนังสือ ดรุณศึกษา มานั่งอ่านให้เราฟังอ่ะ
พออยู่กับเรา ปันปันนั่งอ่านได้เป็นคำๆ
แต่ถ้าอยู่กับอาม่า ปันปันจะต้องลีลาทำอ่านไม่ได้บ้าง ง่วงนอนบ้าง
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
จนอาม่าหมั่นไส้บอกว่า งั้นก็ไปสอนกันเองแม่ลูกหล่ะกัน เชอะ
เราขำ เพราะอาม่ากับปันปันงอนกันบ่อย ถึงอาม่าจะพูดแบบนี้ประจำ
แต่พอข้ามวันไป อาม่าก็ทำเหมือเดิม คือ จับปันปันมานั่งอ่าน นั่งเขียนหนังสือ
เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ช่วงเย็นวันจันทร์ อาม่าพาปันปันไปตัดผม
ปันปันบอกกับช่างตัดผมว่า
บ้านหนูเป็นร้านขายของเล่นชื่อ ร้านปันปันทอยส์
ช่างถามว่า แล้วหนูอ่ะชื่ออะไร
ปันปันบอก ชื่อปันปัน
ช่างพูดอีก ไม่ใช่ ชื่อหนูอ่ะ ไม่ใช่ชื่อร้าน
ปันปันบอก ก็ชื่อปันปันไง
กว่าช่างจะเข้าใจก็ปาไปสามยก
เราฝึกให้ปันปันพูดตั้งนานว่า เวลาเจอเพื่อนให้บอกเพื่อนว่าร้านขายของเล่น เพื่อนจะได้มาซื้อ
555555555555555555 เอาลูกเข้าล่อ
แต่ดู๊ ดู ปันปันทำ ดันไปบอกกับช่างตัดผม
แล้วเค้าจะมาซื้อไหมหล่ะเนี้ย
| Create Date : 26 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 5 มิถุนายน 2551 22:15:36 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 477 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: viji (viji  ) วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:9:14:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [