แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
 
All blogs
 
ดื้อ......

แม่ต้องรีบขัดจังหวะเขียนเรื่องโรงเรียนของหนูมาหัวข้อสำคัญอันนี้ก่อนเลย เรื่อง ดื้อ แม่ก็เคยคิดเล่นๆนะว่า เด็กๆเรื่องซนกับดื้อมักเป็นของคู่กัน แต่สำหรับหนูเมื่อก่อนหนูจะยังไม่ดื้อมากนัก อันนี้ตามความรู้สึกของแม่นะ หนูจะแนวซนๆเสียมากแต่ไม่ดื้อ ยังฟังที่แม่พูด ถ้าบอกให้ทำพูดกันดีดีจะรู้เรื่องจะทำตามแทบจะทุกครั้ง แต่มาช่วงหลังๆนี้ หนูออกอาการดื้อเสียมากมายและค่อนข้างหนักหนา เพราะอาการดื้อของหนูมันเต็มไปด้วยคำอ้างที่ยังหาเหตุผลดีดีให้ตัวเองยังไม่ได้(ตามประสาเด็ก) อีกทั้งยังมีท่าทางที่ทำให้แม่ไม่ค่อยสบอารมณ์อย่างมากด้วย เรื่องล่าสุดคือเรื่องทานยา แม่ก็ไม่ค่อยจะเข้าใจนะว่า คำว่า ขม ใครเป็นคนสอนหนู แล้วหนูรู้ได้อย่างไรว่ารสชาดของสิ่งที่มัน ขมๆ เป็นอย่างไร เมื่อก่อนเรื่องทานยาสำหรับหนูเป็นอะไรที่แม่ไม่ต้องออกแรงเลย แค่ยื่นหลอดยาให้หนูจะรับแล้วทานทันที อาจจะเพราะช่วงปีที่แล้วจนถึงกลางปีนี้ หนูกับคุณหมอและหลอดยาเป็นของคู่กัน หนูต้องมีเรื่องไปหาคุณหมอเกือบทุกเดือนเชียว จนทำให้รู้สึกชินกับรสยากระมัง แต่มาเมื่อช่วงอาทิตย์นี้หนูทานยาได้อย่างยากเย็นแสนเข็ญ แม่ต้องเรียกเป็นสิบครั้งแถมยังไม่ยอมทานเสียอีก บอกยาขมบ้างหล่ะ สีขาวไม่ชอบบ้างหล่ะ อยากกินแต่สีแดงบ้างหล่ะ พอแม่บอกว่ายาหลอดนี้ไม่ขม หนูก็เถียงว่ามันขม หนูชิมแล้ว พอถามว่าขมๆเป็นอย่างไร หนูก็นิ่งแล้วเปลี่ยนใหม่บอกว่าหนูไม่ชอบมันไม่อร่อย แต่ยังไงแม่ก็ต้องบังคับให้หนูทานให้ได้ จนหนูรู้แน่แล้วว่ายังไงก็ต้องทาน คราวนี้ก็จะเริ่มอาการโยนข้าวของ เตะเก้าอี้ และสุดท้ายพ่นน้ำลาย แน่หล่ะว่าอาการเหล่านี้แม่ไม่ปลื้มเลยจริงๆ โดยเฉพาะเรื่องพ่นน้ำลาย อาการนี้จะเป็นทุกครั้งที่ใครพูดไม่ถูกใจ หรือพูดว่ากล่าวหนู ตอนแรกๆแม่ไม่รู้ว่าหนูมีอาการเหล่านี้ได้อย่างไร แต่ในที่สุดคำเฉลยก็ปรากฎเมื่อแม่ไปแอบยืนดูหนูเรียนที่โรงเรียน แล้วบังเอิญไปพบเพื่อนๆหนู กำลังยืนพ่นน้ำลายกันใหญ่ แต่ที่เพื่อนๆทำกันเค้าทำเหมือนเล่นๆเสียมากกว่า ตัวหนูคงนำมาประยุกต์ใช้กับตัวเอง แล้วยิ่งพอเห็นว่าแม่และคนรอบข้าง ว่าทุกครั้งเมื่อหนูทำ กลับกลายเป็นว่าหนูยิ่งทำมากขึ้นเป็นการเรียกร้องความสนใจไปในตัว ตอนนี้ยิ่งหนูพูดได้มากขึ้น สามารถสื่อสารและเข้าใจกันมากขึ้น หนูก็ยิ่งดื้อมากขึ้น โดยเฉพาะกับพ่อ ขนาดแม่เป็นคนที่ไม่ค่อยมีความอดทนมากนัก แต่เมื่อเทียบกับพ่อหนูแล้ว กลายเป็นแม่อดทนกับหนูได้เก่งนักเชียวหล่ะ ล่าสุดตอนให้ทานยาหนูออกอาการเดิมไม่ยอมทานไม่ว่าใครจะพูดยังไงก็ไม่ยอมทาน จนสุดท้ายแม่ต้องไล่ทุกคนออกไปแล้วอยู่กับหนูแค่สองคน แม่บอกว่าถ้าหนูไม่ยอมทานยา แม่จะอยู่เป็นเพื่อนหนูในห้อง และจะให้คนอื่นๆที่รอหนูอยู่ไปเที่ยวกันก่อน ตอนแรกหนูยังดื้อแพ่งไม่ยอมทาน จนเห็นท่าทางที่เอาจริงของแม่ หนูจึงหยิบหลอดยาไปทานอย่างง่ายดาย เลยทำให้แม่รู้ว่า เด็กยังไงก็คือเด็ก ยังไม่รู้เท่าทันผู้ใหญ่ ถ้าผู้ใหญ่เอาจริงเอาจังสักนิด เด็กที่ว่าเกเรเกตุง ก็คงแพ้ราบคาบให้กับผู้ใหญ่ที่ทันไหวพริบเด็ก ที่แม่กังวลก็คือด้วยความรัก ความสงสารที่มี บางทีทำให้เราโอนอ่อนผ่อนตาม และนั่นคืออันตรายที่เราเองมองไม่เห็น มันเหมือนเส้นผมบังภูเขาแท้ๆเชียว สำหรับหนูพฤติกรรมต่างๆคงจะมีให้แม่เขียนไม่จบสิ้น เคยมีคนบอกแม่ว่า ลูกแม่คนนี้เกิดมาเพื่อปราบแม่โดยเฉพาะ แม่ที่ว่าแน่ๆ ลูกแม่แน่กว่า 2 เท่า ตอนนั้นแม่ได้แต่นั่งหัวเราะ แต่ตอนนี้แม่เริ่มคิดว่าหรือที่เค้าว่าไว้นั้นจะกลายเป็นจริง


Create Date : 22 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2549 14:05:32 น. 2 comments
Counter : 450 Pageviews.

 
ยังงัยคุณแม่ก็มีไม้เด็ด ปราบความดื้อของเด็กน้อยซะอยู่หมัด


โดย: ประมุขขวัญ วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:47:27 น.  

 
โอว
เจ้าหนูน้อยยยย
อย่าดื้อนักซีค๊า
คุงแม่เหนื่อย

สู้ๆค่ะคุณแม่คนเก่ง


โดย: gaucheyzii (gaucheyzii ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:59:25 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Free Counters
Friends' blogs
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.