|
|
ไปดูปลากันไหม...
ไม่รู้แม่นึกครึ้มอะไรขึ้นมา ถึงได้ชวนหนูไปดูปลา อาจจะเพราะรู้สึกผิดในใจเมื่อครั้งวันที่ให้หนูทานยาแล้วแม่บอกว่า ถ้าหนูทานเสร็จแล้วจะพาหนูไปดูปลา แต่ปรากฎว่าพอทานเสร็จหนูขึ้นรถแล้วก็หลับเสียนี่ เลยอดไปดู แต่พอตื่นมาหนูคงลืมไปแล้วว่าแม่สัญญาไว้ ถึงไม่ได้ทวงถาม แม่เลยพูดกับหนูอีกครั้งว่า ไปดูปลากันไหม หนูตกลง คราวนี้ไม่ได้มีข้อแม้อะไรเป็นพิเศษ จนถึงวันอาทิตย์ที่เราคุยกันไว้ แม่ออกจะตื่นเต้นและกังวลนิดหน่อย เพราะไม่เคยไปไหนกับหนูสองคนในสถานที่ไม่คุ้นเคยและต้องใช้เวลานานด้วย บอกตามตรงเลยนะจ๊ะว่ากลัวทำหนูหาย เพราะถ้าหนูวิ่งแล้วเนี้ยไม่เคยหันหลังกลับมามองเลย ทำเอาคนวิ่งตามต้องวิ่งหน้าตั้งมาหลายต่อหลายคนแล้ว ครั้งนี้แม่เลยต้องวางแผนไว้ล่วงหน้าว่าจะต้องทำอะไรๆบ้าง ตอนออกจากบ้านแม่ต้องเปลี่ยนรองเท้าเป็นรองเท้าผ้าใบสำหรับวิ่งไล่จับหนู ส่วนหนูก็ใส่รองเท้ารัดส้นกันหลุดเวลาเดิน เสร็จแล้วเราก็ให้พ่อไปส่งที่สถานีรถไฟฟ้า หนูดูตื่นๆเวลาได้นั่งรถไฟฟ้า เรียกแม่ดูโน่น ดูนี่ แถมพูดตามเสียงที่บอกชื่อสถานีถัดไปอีก แม่เลยสอนให้หนูดูที่ด้านหลังตั๋วรถไฟ ดูจุดที่เรานั่งแล้วบอกว่าจะลงที่ไหน เสร็จแล้วให้หนูนับไปว่าเราจะต้องหยุดกี่ครั้งถึงจะถึงสถานีที่เราจะลง ซึ่งหนูเกือบจะทำได้ 555 พอถึงสยามพารากอน หนูเริ่มตั้งท่าวิ่งเข้าไปในห้าง แม่ต้องเรียกหยุดมาถ่ายรูปหน้าประตูให้รู้ว่ามาจริงเสียก่อน หนูให้ความร่วมมือดี ช่วยนับ 1 2 3 แชะ เสร็จแล้วเราก็พากันเดินไปหาที่ดูปลากัน ระหว่างทางก็ทำการตกลงกันก่อนว่า ถ้าคนเยอะมากๆแม่จะอุ้มหนู แต่ถ้าคนไม่เยอะหนูต้องจูงมือแม่นะ ไม่งั้นแม่หายไปไม่รู้ด้วย ก่อนลงบันไดเลื่อนมีรูปปลาฉลามตั้งอยู่ แปลก แฮะ ทำหนูกลัวได้ แม่บอกให้ไปยืนถ่ายรูปก็ไม่ไปเกาะแม่แน่นเชียว พอลงไปคนเยอะพอควรเลยหล่ะ แม่เองก็ยังเงอะๆง่ะๆ ไม่รู้จะไปซื้อตั๋วตรงไหน ไปถามประชาสัมพันธ์แล้วกัน เค้าคงรู้ทุกคำตอบที่ถาม พอไปถามก็ได้รายละเอียดว่า ตั๋วแบบรายปีผู้ใหญ่ 1200 บาท สำหรับเด็ก 800 บาท ถ้าแบบธรรมดาเข้าครั้งเดียวผู้ใหญ่ 450 บาท เด็ก 280 บาท อย่ากระนั้นเลย เอาใบสมัครมากรอกแล้วกันยังไงๆไม่ไกลบ้านมากนัก จะมาดูจนคุ้มหล่ะ แต่ก็มาแอบคิดหนักว่าคนที่พามาต้องเป็นแม่เท่านั้นหน่ะซิ พอกรอกใบสมัครแล้วก็ไปถ่ายรูปติดบัตรกัน ได้บัตรมาก็จ่ายกะตังค์แล้วเริ่มลุยกันเลย หนูเดินมาจูงมือแม่ตลอดแล้วก็ถามโน่นนี่ ปลาหรือสัตว์บางอย่างแม่ก็ไม่รู้จัก มารู้พร้อมๆกับหนูเนี้ยหล่ะ เดินดูเรื่อยเปื่อยมาจนถึงเพนกวินน้อยในตู้ น่ารักจังเลยกำลังว่ายน้ำโชว์อยู่ ส่วนในตู้ใหญ่ก็มีโชว์คนให้อาหารปลาด้วย เดินกันไปกันมาประมาณชั่วโมงครึ่งเริ่มเมื่อยและหิวแล้ว เลยพากันออกมาแวะหม่ำแมคโดนัลด์ หนูกินเฟรนไฟส์ นักเก็ตแล้วก็พายข้าวโพด ขากลับแม่เปลี่ยนแผนนิดหน่อย ไปแวะที่สีลมคอมเพล็กซ์ไปเดินดูหนังสือแบบเสื้อผ้าให้คุณยาย ได้กลับมา 2 เล่มเกี่ยวกับเสื้อผ้าคุณแม่ที่กำลังตั้งท้อง กับวิธีตัดเย็บของจุกจิกน่ารักน่าใช้ในบ้าน คราวนี้หมดภารกิจสำหรับวันนี้แล้ว สองคนแม่ลูกจูงมือกันนั่งแท็กซี่กลับบ้าน เฮ้อ ไม่คิดเลยว่าจะรอดหนึ่งวันมหัศจรรย์สำหรับแม่มาได้ ทำให้แม่รู้สึกมั่นใจมากขึ้นที่จะพาหนูไปไหนต่อไหนไกลๆกว่านี้ได้ คราวหน้าว่าจะพาไปท้องฟ้าจำลอง ไปนั่งนับดาวกันนะลูก
| Create Date : 30 พฤศจิกายน 2549 |
| Last Update : 5 ธันวาคม 2549 1:14:14 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1377 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: BongKet  วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:14:59:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [