แต่ปางก่อน

บทประพันธ์ : แก้วเก้า

ISBN : 978-974-253-368-7 ฉบับปก สำนักพิมพ์ทรีบีส์, พิมพ์ครั้งที่ 13, 2556.

รายละเอียด

ราวพ.ศ.2490 ราชาวดี ปชาธร เรียนจบจากคอนแวนต์แล้ว ก็มาเป็นครูประจำโรงเรียนกุลนารีวิทยา ซึ่งตั้งอยู่ในเขตวังเก่าแก่สมัยรัชกาลที่ 6 สถานที่แห่งนี้นำหล่อนมาพบดวงวิญญาณ หม่อมเจ้ารังสิธร (ท่านชายใหญ่) อดีตเจ้าของวังและตำหนักริมน้ำ-อาคารฝรั่งแบบบ้านในอังกฤษสมัยราชวงศ์ทิวดอร์ ราชาวดีรู้สึกผูกพันและสนใจตำหนักริมน้ำมาก กระทั่งความสนใจพาหล่อนเข้าไปพัวพันกับ หม่อมราชวงศ์จิรายุส เจ้าของวังและตำหนักริมน้ำคนปัจจุบัน

คุณชายจิรายุสหลงรักราชาวดี ทั้งที่หมั้นอยู่กับ หม่อมราชวงศ์สวรรยา แต่ราชาวดีไม่ได้มีใจอย่างเดียวกับคุณชายจิรายุส หล่อนผูกพันอยู่กับวิญญาณหม่อมเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ ท่านชายใหญ่พาหล่อนเข้าไปล่วงรู้อดีตชาติ ว่าครั้งหนึ่งหล่อนคือ เจ้านางม่านแก้ว (เจ้านางน้อย) เจ้าหญิงจากต่างแดนที่เคยพำนักอยู่ในวังเก่าแห่งนี้ และเคยเป็นคนรักของท่านชายใหญ่

แต่อนิจจา! หนทางแห่งรักของท่านทั้งสองมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ มันจบลงด้วยโศกนาฏกรรม และเวรกรรมเมื่อกาลก่อนยังไม่ไปไหน ยังคงหมุนวนตามรอยเดิม ย้อนกลับมาหาราชาวดีในปัจจุบันชาติด้วย เมื่อหล่อนมีเหตุให้ต้องไปอาศัยอยู่ในวังของ หม่อมเจ้าหญิงวิไลเลขา (ท่านหญิงแต้) ท่านป้าของคุณชายจิรายุส หญิงชราผู้ผูกพยาบาทเจ้านางน้อย

ราชาวดีจะรอดพ้นจากแรงพยาบาทรึไม่ หล่อนจะกลับไปร่วมเรียงเคียงรักกับท่านชายใหญ่ได้อย่างไร ทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามกรรมแต่ปางก่อน

ร่วมเรียงเอย ร่วมเรียงเคียงหน้า

แจ่มจันทร์ขวัญฟ้า เทพเทวาเป็นพยาน

วันนี้วันดี สุขศรีวันวาร

พี่ขอรักนงคราญ จวบจนนิรันดร์กาลเอย

- แต่ปางก่อน

REVIEW

แต่ปางก่อน น่าจะเป็นนวนิยายที่มีคนเคยรีวิวไว้มากแล้ว แต่ผมก็อดไม่ได้ที่จะหยิบมารีวิวอีก เพราะผมชอบบทประพันธ์และละครเรื่องนี้เหลือเกิน จำได้ว่าตอนละครแต่ปางก่อนเวอร์ชั่นศรราม-แอน ฉายเมื่อราวปี 2548 เพลงประกอบละครเพราะมากๆ จนผมต้องซื้อแผ่นซีดีมาฟังเลย และผมเชื่อว่าต้องมีนักอ่านหลายคน หลงรักนวนิยายของคุณแก้วเก้าจากบทประพันธ์เรื่องนี้บ้างแน่ๆ

แต่ปางก่อนว่าด้วยเรื่อง ชาติภพ ความรัก และการรอคอย ตลอดสามภพชาติของพระเอก-นางเอก ที่กว่าจะฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ มาครองคู่กันได้ในชาติสุดท้าย คือ ม.ล.จิราคม กับ อันตรา

ตัวละครหลักคือ ราชาวดี หล่อนเคยเกี่ยวข้องกับเหตุโศกนาฏกรรมความรักในอดีต ซึ่งชักนำให้หล่อนกลับมายังสถานที่เดิม มาพบเจอกับวิญญาณท่านชายใหญ่ ผู้รอคอยหล่อนหวนกลับมา นวนิยายเรื่องนี้เล่าเรื่องความรักข้ามชาติภพได้อย่างมีเสน่ห์และงดงาม การรอคอยของท่านชายใหญ่ แสดงให้เห็นถึงความทุกข์ระทม หลุดพ้นยังไม่ได้ ท่านคอยเจ้านางน้อยด้วยแรงรักและปรารถนาดี เรื่องนี้จึงไม่มีลักษณะของวิญญาณอาฆาต แต่ความพยาบาทกลับคุกรุ่นอยู่ในใจท่านหญิงแต้ ดับไม่ได้ จนท่านต้องใช้เล่ห์อุบายทำร้ายราชาวดี สนองความแค้นเก่าๆ นี่แหละ! ที่เขาว่าสวรรค์ในอกนรกในใจ ทำให้เรามองเห็นข้อเปรียบเทียบว่า “คนเรานั้นร้ายกว่าผี” เป็นความจริง

ความสงสารที่มีต่อราชาวดี ทำให้ลุ้นและเอาใจช่วยหล่อน อย่างฉากที่หล่อนเจ็บไข้อยู่ในวังท่านหญิงแต้ ผมรู้สึกอึดอัดแทนจริงๆ นึกถึงคนที่กำลังทรมานจวนตาย แถมรู้แก่ใจว่ามีคนคิดร้าย แต่เราจะหาทางรอดก็ไม่ได้ จะยอมตายก็ไม่ดี กระทั่งความโล่งอกของราชาวดีมาฉายฉัดในฉากที่หล่อนเห็นถวิล

“...พอราชาวดีเห็นถวิลโผล่เข้ามาในห้อง ความอดทนทั้งหลายก็สิ้นสุดลงแต่เพียงนั้น หล่อนผวาเข้ากอดเพื่อนไว้ น้ำตาไหลพรากจนถวิลถึงกับตกใจ...”

อ่านบทบรรยายนี้แล้วเข้าใจหัวอกนางเอกเลยครับ

ในเรื่องมีตัวละครเด่นๆเยอะ แต่ละตัวมีเอกลักษณ์ มีมิติ ให้แง่คิดจากมุมมองชีวิตที่แตกต่างกัน เช่น...

คุณชายจิรายุส เป็นคนรักสันโดษ ชอบความสงบเรียบง่าย แต่เขาก็มีจิตใจที่ไม่หนักแน่นนัก กระทั่งยอมสูญเสียหลายสิ่ง แม้แต่ความสุขในชีวิต เพื่อรักษาศักดิ์ศรีวงศ์ตระกูล

คุณหญิงสวรรยา ตัวแทนของสาวสังคมแบบผู้ดียุคเก่า ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย หลงระเริงแสงสีอบายมุข จนบั้นปลายชีวิตก็ยังหาความสงบไม่ได้

ถวิล เพื่อนรักของราชาวดี หญิงผู้มีน้ำใจ ใฝ่ดี เมื่อแต่งงานมีครอบครัวก็เสริมส่งสามีจนเติบโตเป็นเศรษฐีใหม่ กลายเป็นผู้ดียุคใหม่ มีหน้ามีตาในสังคม และบุญกรรมที่ถวิลได้ทำร่วมกับราชาวดี ยังทำให้หล่อนได้เป็นแม่บังเกิดเกล้าของอันตราด้วย

นวนิยายเรื่องนี้อ่านสนุก ภาษาสวย รายละเอียดเนื้อหาค่อนข้างแน่น ถ่ายทอดได้ดีทั้งฉากและอารมณ์ของตัวละคร เป็นนวนิยายรักและชีวิตที่ดีเรื่องหนึ่งเลย ส่วนที่ผมชื่นชอบมากคือ “จดหมายฉบับสุดท้ายของราชาวดีเขียนถึงถวิล” เป็นการปิดฉากภพชาติของราชาวดี ก่อนที่หล่อนจะไปเกิดอีกครั้ง เพื่อพบกับอุปสรรคครั้งใหม่ในชาติสุดท้าย ซึ่งเนื้อความในจดหมายมีวรรคหนึ่งที่กินใจดีครับ เขียนว่า

“...ชีวิตคนเราสั้นนัก แต่ในช่วงสั้นๆ นี้ ฉันภูมิใจที่รู้ว่าฉันเกิดมาเพื่ออะไร และถ้ามีทางเดินสองทางเลือกให้ฉัน ฉันจะเลือกทางไหน ฉันได้เลือกแล้วด้วยความมั่นใจ...”

ทุกชีวิตมีทางเลือกเสมอ จริงไหมครับ

คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ

รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ

ให้เราได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย

-เพลง แต่ปางก่อน

คำร้องและทำนอง : วิรัช อยู่ถาวร

ม.จ.รังสิธร และ เจ้านางม่านแก้ว

ละคร แต่ปางก่อน ช่อง ONE

Jim-793009 

11 : 08 : 2015