รายละเอียด

เจ้าหญิงขอมนาม พันธุมเทวี ผู้ครองอมฤตาลัยปุระ นครสาบสูญเมื่อหลายพันปี หล่อนยังครองความเป็นอมตะมาจวบจนปัจจุบัน กล้าแกร่งด้วยไสยเวทมนตร์ดำ มีบริวารเป็นเหล่าอสูรกาย ผีดิบ และเวตาล เรื่องราวลี้ลับ การปรากฏตัวของปีศาจ และคดีฆาตกรรมสะเทือนขวัญ ล้วนเกี่ยวพันกับ พินทุวดี วงศ์ยโสธร หญิงสาวสูงศักดิ์ผู้เลอโฉม ทำให้นายตำรวจหนุ่ม ร.ต.ท.ทัดเทพ พิษณุเศรณี ต้องเข้ามาพัวพันเพื่อสืบคดี กระทั่งได้พบรักกับ สโรชินี เป็นเหตุให้พินทุวดีผู้เฝ้ารักนายตำรวจหนุ่มไม่พอใจ ชักนำพวกเขาเข้าไปสู่เรื่องราวความรัก ความแค้นในอดีตกาล ซึ่งกำลังจะวนกลับมาซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง

REVIEW

จินตวีร์ วิวัธน์ เป็นนักเขียนที่คัดสรรความลี้ลับ ตื่นเต้น มาให้ผู้อ่านได้อ่านอย่างเต็มอิ่ม แม้ว่าผมจะเคยอ่านงานของคุณจินตวีร์อยู่ไม่กี่เรื่อง แต่สำหรับ “อมฤตาลัย” คำพูดข้างต้นไม่ได้กล่าวเกินจริงเลย แต่มาจากความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ

ผมชอบประวัติศาสตร์-โบราณคดีเป็นทุนอยู่แล้ว พอเห็นโครงเรื่องอมฤตาลัยก็ถูกใจมาก เพราะนักเขียนหยิบยกแรงบันดาลใจจากวัฒนธรรมเขมรโบราณ มาเล่าแต้มแต่งใส่จิตนาการได้ดี กระทั่งทำให้คนอ่านอย่างผมหลงเชื่อว่าอมฤตาลัยปุระอาจเป็นนครโบราณที่มีอยู่จริง

อมฤตาลัยเปิดเรื่องด้วยการปรากฏตัวของสาวงามชื่อ พินทุวดี วงศ์ยโสธร ผู้มีปูมหลังเป็นหญิงในราชวงศ์เขมร ซึ่งหล่อนมักจะย้ำให้ใครต่อใครฟังเสมอ ว่าหล่อนเป็นเชื่อพระวงศ์เขมรโบราณ ไม่ใช่วงศ์วานว่านเครือพระราชวงศ์เขมรปัจจุบัน แต่ภูมิหลังอันลึกลับของพินทุวดี กลับไม่ตราตรึงและน่าสนใจเท่าความงดงามเจิดจรัศของหล่อน ซึ่งเคลือบแฝงความร้ายกาจเอาไว้ เปรียบเสมือนกลิ่นหอมของดอกไม้พิษที่พร้อมล่อลวงผู้ชายทั้งหลายให้เข้ามาติดกับ ก่อนพวกเขาจะหายตัวไปอย่างปริศนา

การเปิดเรื่องผมถือว่าปัง! เพราะดึงคนอ่านเข้าสู่ปมปัญหาของเรื่องได้ทันที แม้ว่านวนิยายจะให้รายละเอียดเยอะ ดำเนินเรื่องยาว แต่ทุกส่วนนับว่าสำคัญช่วยเสริมความสมเหตุสมผลให้เนื้อเรื่องอยู่มาก

อย่างตัวละคร สถาพร และ ศุภสิทธิ์ ที่ติดพันพินทุวดี แล้วเกิดหายตัวไปอย่างปริศนา ก็เป็นเหตุสำคัญที่ดึงให้ ร.ต.ท.ทัดเทพ ผู้เป็นเพื่อนร่วมก๊วนต้องขอเข้ามาสืบคดีเอง กระทั่งเขาได้พบกับ สโรชินี เด็กในปกครองของพินทุวดี ก็เกิดความรักต่อกันอย่างที่เรียกว่า “บุพเพสันนิวาส” แล้วจึงนำไปสู่เรื่องราวความรัก ความแค้นในอดีตต่อไป

เรื่องนี้มีตัวละครเด่นหลายตัว แต่ความเด่นนั้นไม่ถือว่าแย่งซีนตัวละครหลักอย่างพระเอก-นางเอก หรือพินทุวดี และมีตัวละครช่วยสร้างสีสันให้แก่เรื่องอย่างเหมาะสม โดยเฉพาะตัวละครที่ต้องตกเป็นเหยื่อของพินทุวดี ทำให้เนื้อเรื่องเข้มข้นมากขึ้น

ส่วนกลุ่มตัวละครที่ผมชอบเป็นพิเศษคือ เหล่าอาจารย์นักโบราณคดี และ ไวฑูรย์ (เพื่อนพระเอก) เป็นกลุ่มคนที่จะช่วยขยายเรื่องราว เปิดโปงเงื่อนงำของพินทุวดี ซึ่งล้วนแต่เกี่ยวเนื่องกับอารยธรรมเขมรโบราณ หลักฐานทางโบราณคดี เรียกได้ว่า “ถึงไม่ใช่เรื่องจริงแต่ก็ไม่ใช่เรื่องหลอกทั้งหมด” ตรงนี้ผมขอยกเป็นข้อดีเด่นประการหนึ่งของเรื่อง เพราะคุณจินตวีร์เก็บข้อมูลและเขียนไว้ดีมาก อย่างการสร้างข้อความจารึกโบราณกล่าวถึงพันธุมเทวีและนครอมฤตาลัยปุระ ก็เขียนออกมาได้อย่างมีมนต์ขลัง ราวกับมันมีจารึกแผ่นนั้นอยู่จริงๆ ภาษาที่ใช้ก็สละสลวย ใกล้เคียงภาษาในจารึกเขมรโบราณที่ได้รับการแปลความอย่างดีแล้ว

ความสนุกของเรื่องอยู่ที่ได้ลุ้นระทึก เอาใจช่วยตัวละคร ทั้งตัวหลัก-ตัวรอง ขณะเดียวกันการซ่อนเบื้องหลังชีวิตพินทุวดีเอาไว้เป็นปริศนา ก็ยิ่งกระตุ้นให้เราตามอ่านต่อไปเรื่อยๆ

อาจมีช่วงเนื่อยๆ บ้าง แต่ไม่ถึงกับทำให้เนื้อเรื่องกร่อย อย่างการสาธยายถึงเรื่องโบราณคดี คนชอบและตื่นเต้นกับเรื่องทำนองนี้ (ตัวผมเอง) ก็อาจมองว่าเป็นความสนุก ตื่นตาตื่นใจอย่างหนึ่ง ขณะที่บางคนอาจรู้สึกเฉยๆ หรือเบื่อบ้าง เพราะเห็นเป็นรายละเอียดปลีกย่อยไปเสีย

สรุปภาพรวมของ “อมฤตาลัย” เป็นนวนิยายอีกเรื่องที่นักอ่านแนวลึกลับน่าจะไม่ผิดหวัง ผมเชื่อว่าถ้าใครอ่านอมฤตาลัยจบแล้ว คงต้องสนใจอารยธรรมเขมรโบราณขึ้นมาบ้างล่ะ อย่างน้อยๆคุณก็อาจอยากรู้ว่า นครหริหราลัย (ยโสธรปุระ) มีอยู่จริงหรือไม่---ใครคือ พระเจ้ายโสธรวรมัน แล้วพระองค์มีลูกสาวสองคน นามว่า พันธุมเทวี กับ ยโสธริยา จริงไหม ?

ปล. ลองไปหาความรู้ก่อนอ่านนิยายก็ไม่เลวนะครับ อาจทำให้สนุกและตื่นเต้นขึ้นอีกเป็นกองเลย

Jim-793009

22 : 01 : 2015