ชามตราไก่ของย่า
เมื่อวานฉันออกไปตระเวนถ่ายรูปในตัวเมืองชลบุรี ( ซึ่งจะนำมาเล่าให้ฟังเร็วๆนี้) แล้วเลยซื้อก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อยใส่ถุงมากินกับพ่อที่บ้าน
ตอนจัดสำรับ ฉันหยิบชามตราไก่ในตู้ถ้วยชามออกมา แล้วนึกถึงเรื่องหนึ่งที่ฉันเขียนไว้นานแล้ว จึงเอามาเล่าสู่กันฟัง
เรื่อง ชามตราไก่ของย่า
พ่อและแม่ของฉันมีลูกมาก ที่บ้านจึงจำเป็นต้องมีจานชามหลายใบไว้พอสำหรับใส่อาหารให้สมาชิกทุกคน
สมัยฉันยังเด็กจำได้ว่าชุดจานชามที่ใช้สอยในบ้านมีหลายชนิด ชุดถ้วยชามสวยๆที่มีลวดลายวิจิตรมักถูกเก็บเรียงอย่างดีในตู้ จะเห็นก็ต่อเมื่อมีงานทำบุญหรืองานมงคลเท่านั้น
ขณะที่ชุดภาชนะใส่อาหารที่คนในบ้านใช้ประจำจะเป็นชุดเมลามีนธรรมดาเรื่อยลงไปถึงชามสังกะสีใบโต แต่ไม่มีภาชนะไหนจะตรึงใจฉันเท่าชามตราไก่
ถึงมันจะเป็นชามหนาๆ ไม่มีราคาค่างวดมากมาย แต่ลวดลายพู่กันตวัดเป็นรูปไก่หวัดๆข้างชามของมันทำให้ฉันรู้สึกว่าถ้ากินข้าวหรือเอาอาหารใส่ชามตราไก่แล้ว รสชาติจะดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
ฉันไม่เคยพบคุณย่าเพราะท่านเสียไปตั้งแต่ฉันยังไม่เกิด แต่เรื่องเล่าเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับย่าและชามตราไก่ที่พ่อเคยเล่าให้ฟัง ทำให้ฉันนึกทีไรก็ภูมิใจเสียยิ่งกว่าได้กินข้าวในชามตราไก่ ...
พ่อเล่าว่าราวปี 2480 หรือกว่าเจ็ดสิบกว่าปีมาแล้ว พอถึงหน้ามะม่วงย่าจะระดมพลลูกจ้างให้ช่วยกันขนมะม่วงคุณภาพดีในสวนพายไปขายในเมืองหลวง โดยจะพายเข้าไปขายในคลองมหานาคจนสิ้นสุดที่ตลาดสะพานหัน
สมัยนั้นตึกรามบ้านช่องยังไม่หนาแน่นและการจราจรยังอาศัยทางน้ำเป็นหลัก
ตึกเก้าชั้นซึ่งถือว่าสูงที่สุดในย่านเยาวราชสมัยนั้น ใครได้ขึ้นก็นับว่าโก้มากแล้ว ซึ่งย่าก็มีโอกาสขึ้นลิฟท์ที่ชักรอกด้วยโซ่ไปเที่ยวตึกที่ว่าเหมือนกัน
ดีที่ย่าไม่ใช่คนช่างพูด ไม่อย่างนั้นพ่อคงมีเรื่องเล่าเรื่องย่ากับตึกเก้าชั้นแถมมาให้สนุกอีกเรื่องหนึ่ง
พอธุระเรื่องค้าขายเสร็จสิ้น ย่ามักหาซื้อของใช้จำเป็นกลับบ้าน ครั้งหนึ่งย่าอยากซื้อชามกระเบื้องและของใช้จิปาถะอื่นๆ จึงเดินเข้าร้านชำในย่านสำเพ็ง
เนื่องจากย่ามาในบทบาทแม่ค้า ย่าจึงสวมเสื้อแขนกระบอกและนุ่งโจงกระเบนเพื่อความทะมัดทะแมงแบบชาวสวน
เจ้าของร้านชำที่เป็นคนจีน ส่งเสียงดังสั่งลูกน้องหน้าร้านเป็นภาษาแต้จิ๋วได้ความว่า ลูกค้าคนนี้มัน ฉั่นปานั้ง ( หมายถึง คนท้องไร่ท้องนา) บอกราคาแพงไว้ก่อน เดี๋ยวมันก็ต่ออีก
สมัยนั้นเวลาซื้อจานชามเขามักซื้อกันยกเถา ไม่ค่อยซื้อปลีกทีละใบสองใบ ย่าจึงเดินถามราคาของชามแต่ละแบบว่าเถาละเท่าไรไปเรื่อยๆอย่างใจเย็น
พอถามราคาจนพอใจ ย่าก็ถามลูกจ้างหน้าร้านเป็นภาษาจีนแต้จิ๋วชัดถ้อยชัดคำว่า
เมื่อกี้บอกราคาคนท้องไรท่องนา แล้วถ้าราคาคนเมืองล่ะขายเถาละเท่าไร
พอได้ยินอย่างนี้ ลูกจ้างหน้าร้านก็ทำหน้าเหลอหลา ขายต่อไม่ถูก จึงตะโกนล้งเลี้ยงเรียกเถ้าแก่มาดำเนินการต่อเอาเอง
ย่าได้ยินเสียงลากรองเท้าดังเชียะๆออกมาจากโต๊ะไม้ขนาดใหญ่หลังร้านจนมาหยุดประจันหน้าที่ย่า ย่าจึงพูดประโยคเดิมกับเถ้าแก่เป็นภาษาจีนแต้จิ๋วอีกครั้ง
เจ้าของร้านเห็นย่าแต่งกายเรียบๆแบบชาวสวนไม่นึกว่าย่าจะฟังภาษาจีนออก ซึ่งในความเป็นจริง ย่ารู้ภาษาจีนชนิดที่สามารถพูดไทยกับคนทางซ้ายและสับสวิชต์มาพูดจีนกับคนทางขวาได้คล่องแคล่ว เพราะต้องใช้สื่อสารกับลูกสวนชาวจีนที่มารับจ้างทำงานในสวน
เจอเข้าอย่างนี้ เจ้าของร้านจึงโอบหลังโอบไหล่พามาดื่มน้ำชาในร้านและพูดคุยอย่างอารมณ์ดี
วันนั้นย่าอุดหนุนถ้วยชามของเถ้าแก่สำเพ็งร้านนั้นไปหลายเถา ซึ่งถึงแม้ชามพวกนั้นจะไม่อยู่รอดตกทอดมาถึงรุ่นฉันแต่เรื่องเล่าเกี่ยวกับย่าและชามตราไก่ยังเล่าขานอย่าสนุกสนานมาจนถึงรุ่นฉัน และคงสืบทอดถึงรุ่นต่อไป
| Create Date : 07 มิถุนายน 2553 |
| Last Update : 7 มิถุนายน 2553 12:55:35 น. |
|
20 comments
|
| Counter : 9505 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: panwat  วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:13:58:04 น. |
|
|
|
| โดย: coco-wine วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:14:54:49 น. |
|
|
|
| โดย: cengorn วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:15:08:14 น. |
|
|
|
โดย: yyswim  วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:18:51:10 น. |
|
|
|
| โดย: opleee วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:23:52:24 น. |
|
|
|
| โดย: 1 IP: 167.67.140.51, 203.146.20.17 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:2:03:18 น. |
|
|
|
| โดย: พ่อพเยีย วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:6:48:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:7:28:22 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:8:10:00 น. |
|
|
|
| โดย: จอย IP: 117.121.211.102 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:9:14:35 น. |
|
|
|
| โดย: ฺBeachBum IP: 122.104.122.27 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:9:35:42 น. |
|
|
|
| โดย: BeachBum IP: 122.104.122.27 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:10:06:04 น. |
|
|
|
| โดย: วีดวาด วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:10:54:45 น. |
|
|
|
| โดย: cd2lucky วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:20:36:54 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:8:00:47 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:8:22:17 น. |
|
|
|
| โดย: ทศพล สามมารถ IP: 124.122.31.190 วันที่: 23 ธันวาคม 2564 เวลา:20:09:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
