วันนี้มาเดินทางต่อกันจากแม่สอด ไปอุ้มผาง ผ่านทางสายลอยฟ้า หรือ สาย 1090 ที่ว่ากันว่ามีโค้งมากมายเป็นพันๆโค้งเลยทีเดียว วันที่ 13 มกราคม เราออกจากแม่สอดตอนประมาณ 0930 น.

ถนนช่วงแม่สอด อ.พบพระเป็นถนนสี่ช่องจราจร วิ่งสบายครับ สองข้างทางมีไร่ข้าวโพด และดอกไม้ พอมาถึง ทางแยก อ.พบพระเราก็เจอสวนกุหลาบหลายสวน พอไปเช็คดูข้อมูล ก็ได้ความว่า ที่ อ.พบพระนี่ นอกจากจะปลูกข้าวโพดมากแล้ว ดอกกุหลาบก็เป็นพืชเศรษฐกิจของที่นี่ ซึ่งเป็นแหล่งส่งออกที่สำคัญของประเทศด้วย







ถนนช่วงพบพระ-อุ้มผาง (ถ่ายบนรถ กระจกไม่ค่อยใสเท่าไหร่)





จากแม่สอด - พบพระ ถนนยังอยู่บนพื้นราบครับ มีขึ้นเนินบ้างเล็กน้อย พอถึงทางแยก อ.พบพระ เราเลี้ยวซ้ายเพื่ออ้อมรอยแหว่งที่ประเทศพม่าแทรกเข้ามา ซึ่งเมื่อก่อนการจะเดินทางไปอุ้มผาง เรามาถึงพบพระแล้วต้องขออนุญาติผ่านประเทศพม่าช่วงนี้เพื่อให้การเดินทางสั้นเข้า แต่ปัจจุบันเราตัดถนนอ้อมตรงนี้ และเป็นทางที่วิ่งอยู่บนเขาสูงเสียส่วนมาก จนมีชื่อเรียกว่า "ถนนลอยฟ้า"








ด้านล่างของถนน มีบ้านชาวกะเหรี่ยง อยู่เป็นช่วงๆ





พอเราจะเข้า กม. ที่ 85 ใกล้ๆศูนย์อพยบ คุยกับชาวบ้านได้ความว่าเขาก่อนหน้านั้นจะเป็นสันปันน้ำ คือถ้าจากสันเขาตรงนั้นมาน้ำจะไหลไปทาง อ.อุ้มผางตามคลองแม่กลอง และเลยไปทางเมืองกาญจนบุรี เป็นแม่น้ำแม่กลอง... แต่ถ้าไหลกลับจากสันเขาไปทางแม่สอด (ขึ้นไปทางเหนือ) เพื่อไปสู่แม่น้ำเมย และอิระวะดี ก่อนจะไหลลงสู่ทะเล ผ่านทางประเทศพม่า






ที่พักระหว่าง แม่สอด - อุ้มผาง





ถนนลอยฟ้า

มายเลข 1090 สายแม่สอด-อุ้มผาง ระยะทาง 164 กิโลเมตร บนเทือกเขาถนนธงชัย เป็นเส้นทางที่คดเคี้ยวสลับซับซ้อนมีทั้งหมด 1,219 โค้ง เป็นที่รู้จักกันในนามของ ถนนลอยฟ้า เพราะเป็นเส้นทางตัดผ่านเทือกเขา ถนนมีความคดโค้งมาก มีจุดแวะพักบริเวณกิโลเมตรที่ 84 มีร้านขายอาหาร และเครื่องดื่ม ผู้ที่เมารถควรรับประทานยาแก้เมารถไว้ล่วงหน้า

ช่วงระยะแรกๆของการเดินทางบริเวณข้างทางด้านซ้ายจะเป็นหุบเขา เบื้องล่างจะเป็นไร่นา และสวนป่าที่ปลูกขึ้นมาทดแทน ในช่วง กม.ที่ 85 จะมีจุดแวะพักรถที่จัดใว้บริการแก่ผู้ที่สัญจรไปมา จากจุดที่พักรถไม่ไกลนักเราจะผ่าน "ศูนย์อพยพอุ้มเตี้ยม"

มองดูจากด้านนอกของศูนย์นี้สวยงามมากครับ การปลูกบ้านแต่ละหลังเป็นระเบียบ และมีสีโทนเดียวกันทั้งหมด ไล่เรียงกันตั้งแต่ตีนดอยจนเกือบๆถึงยอดดอยเลยครับ กะด้วยสายตาน่าจะมีหลายพันหลังคาเรือนเลยหล่ะครับ หรืออาจจะมีมากกว่านั้น หมูหินพอจะรู้มาบ้างนะครับว่าบริเวณเทือกเขาที่อยู่หลัง ” ศูนย์อพยพอุ้มเตี้ยม” แห่งนี้ เป็นแหล่งต้นกำเนิดของลำน้ำแม่ละเมา ที่ไหลลงสู่แม่น้ำเมยที่ บ.วังผา อ.แม่ระมาด และน้ำแม่กลอง ที่ไหลผ่าน อ.อุ้มผาง อีกด้วยครับ






ชาวเมืองเดินทางกันด้วยรถสองแถวแบบนี้ จากแม่สอด-อุ้มผาง ก็ 120 บาท






มีปั๊มที่นี่ที่เดียวระหว่างทาง






ศูนย์อพยบชาวกะเหรี่ยงจากพม่า




ในศูนย์อพยบนี้ มีชาวกะเหรี่ยงหลบหนีสงครามมาจากพม่ากว่าหนึ่งแสนคนพักอาศัยอยู่ที่นี่ โดยมีเจ้าหน้าที่คอยควบคุม ข้างในปลูกพืชผักขายด้วย แต่เข้าไปได้เฉพาะพ่อค้า แม่ค้าที่จะไปซื้อของมาขายเท่านั้น.... บ้านเรือนที่เห็นเขาบอกว่า ตั้งเรียงรายข้ามสันเขาที่เห็นเข้าไปอีกมากมาย







ถนนเลียบไหล่เขา ด้านหนึ่งเป็นหน้าผา ด้านหนึ่งเป็นภูเขา





เรามาคุยเรื่องถนนสักนิดนึงครับ ปัจจุบันเราขับรถไปอุ้มผางได้ทางเดียวคือเส้นทางลอยฟ้าสาย 1090.... แต่เราเกือบมีอีกเส้นทางหนึ่งที่เข้าสู่อุ้มผางได้ นั่นคือเส้นทางสายคลองลาน-อุ้มผาง หรือทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1117 ในอดีตเป็นเส้นทางเพื่อความมั่นคง ดำเนินการก่อสร้างโดยกรมทางหลวง เมื่อปี พ.ศ.2528 โดยมีวัตถุประสงค์ในการสร้างเพื่อการขนย้าย และส่งกำลังบำรุงให้กับทหาร ตำรวจที่ปฏิบัติงานกวาดล้างผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

ต่อมาสถานการณ์การก่อการร้ายคลี่คลายลง ในที่สุดคณะรัฐมนตรีมีมติเมื่อ วันที่ 30 มิถุนายน 2530 เห็นชอบให้ระงับการก่อสร้างเส้นทางช่วงสุดท้ายที่ กิโลเมตรที่ 115 ผมว่าเรื่องถนนสายนี้น่าสนใจมาก ได้คุยกับชาวบ้านอุ้มผางทราบว่าเขายังมีการสำรวจผลักดันกันอยู่ ก็เนื่องจากหากมีจริงเกิดขึ้นได้จริง เขาจะเอาข้าวโพด ผลิตผลทางการเกษตร ไปขายโดยไม่ต้องผ่านถึง 1219 โค้ง ทำให้ขายได้เงินได้ทองมากขึ้น แข่งขันกับที่อื่นๆได้ด้วย







วิวที่จุดชมวิวก่อนเข้าอุ้มผาง





ถนนที่เลยศูนย์อพยบชาวกะเหรี่ยงไป จะขึ้นเขาสูงชัน ทางแคบและมีถนนชำรุดอยู่ประมาณ 10 กม. คือ ระหว่าง กม. ที่ 108 - 118 ครับ ตรงกม.น่าจะ 120 จะมีห้องน้ำข้างทางให้เข้าครับ วันกลับเห็นรถสองแถวเขาแวะตรงนั้นเหมือนกัน

ก่อนจะเข้าอุ้มผาง จะมีจุดชมวิวให้ได้ถ่ายถาพด้วย จขบ. ยืนถ่ายมาหลายภาพ แต่ท้องฟ้าวันนั้นไม่สวยเอาซะเลย คือ ขมุกขมัวมาก เลยได้ภาพแบบที่เห็นครับ.... ส่วนจุดที่สูงที่สุดของถนนสายนี้ จะสูง 1345 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง อยู่ระหว่างอุ้มผาง-ศูนย์อพยบชาวกะเหรี่ยง






ข้างทาง แถวๆบ้านแม่กลองน้อย





เราเข้าถึงตัวเมืองอุ้มผางตอนบ่ายๆ พอเอาของไปเก็บไว้ที่รีสอร์ท "ตูกะสู" ที่เราจองมาแล้ว หลังมื้อเที่ยงแบบง่ายๆ เราก็ขับต่อไปที่ดอยหัวหมด ตามป้ายบอกทางที่บอกไว้ ซึ่งห่างจากตัวเมืองประมาณ 13 กม. โดยขับไปตามถนนลาดยาง แล้วลุยป่าบนถนนลำลองอีกประมาณ 3 กม. เข้าไปถึงตีนดอยเลย ไปไม่ยากครับ

ไปถึงดอย ไม่เห็นใครเลยซักคน ชักกลัวแล้วสิ....ที่จริงดอยนี้เขาจะมาดูทะเลหมอกกันในตอนเช้า แต่เราไม่มีเวลา เลยมาเอายามนี้ .... ดอยหัวหมดเป็นดอยที่ไม่มีต้นไม้ขึ้นมาก เหมือนเขาหินหัวโล้น มีติดต่อกันหลายยอดเขา เมื่อขึ้นไปบนนั้นแล้ว เราสามารถมองเห็นหุบเขาด้านล่างได้กว้งไกลไปถึงเมืองอุ้มผางครับ






ขึ้นดอยหัวหมด







บนดอยหัวหมด







หุบเขาด้านล่าง ส่วนหนึ่งคือเมืองอุ้มผาง







ดอกเสี้ยวสีขาว เห็นมากในแถบนี้







เข้าเมืองอุ้มผาง







ในตัวเมืองอุ้มผาง บ้านครูซัน

วันนี้ขับเกือบทั้งวัน มาถึงเมืองอุ้มผางโดยปลอดภัย ตอนปีใหม่เพื่อนขับกันมาลงเขาเร็วจนมีปัญหาเรื่องเบรค...แนะนำว่าให้ตรวจสภาพรถให้ดีก่อนเดินทาง และพยามใช้เกียร์ช่วยในการการขับ โดยใช้เกียร์ต่ำที่เรารู้สึกว่าจะช่วยฉุดรถเราไว้ได้ด้วย ส่วนเกียร์ออโต้ควรล๊อกไว้ประมาณเกียร์สามครับ ผมใช้ความเร็วบนเขาประมาณ 50 - 60 กม. เร็วนิดและช้าบ้างเป็นบางช่วง ถนนสายนี้มักมีโค้งหักข้อศอกอ้อมเหลี่ยมเขา เราควรใช้แตรบอกรถด้านหน้าที่จะสวนมา และพยามรักษากฏจราจรให้เคร่งคัด โดยเฉพาะเรื่องขับกินเลนส์

วันนี้มาไกลผ่าน 1219 โค้ง เหนื่อย ขอจบตอนแค่นี้ก่อนละกันครับ ตอนหน้าเรามารู้จักอุ้มผาง และไปล่องแพในแม่กลองน้อยกันครับ ......... ขอบคุณที่ตามอ่านครับ

ลากันด้วยภาพวิวก่อนเข้าอุ้มผาง ภาพนี้ครับ








_____________END____________