bloggang.com mainmenu search




ทุกๆปีในหน้าฝนจะต้องได้ชมดอกสีชมพูหวานๆของแววมยุราเป็นประจำ ยิ่งหลังๆมานี่
นางมักมาพร้อมกับสายฝนจริงๆ ทั้งที่ไม่ได้เป็นไม้ในฤดูฝน แล้วทำไม?? ถึงมาพร้อมฝนล่ะ?

เรื่องมันเป็นจังซี่ค่ะ .. คือเจ้าแวมยุรานี่เค้าออกดอกทุกฤดูกาลนั่นแหละ ออกทีก็พรึ่บเลย
ทีนี้เวลาดอกโรยก็จะติดผลเยอะเต็มไปหมด และเมื่อผลแห้งก็จะปริแตกออกเองอย่างง่ายดาย ทำ
ให้ เมล็ดที่อยู่ภายในร่วงหล่นลงพื้น ซึ่งก็มีทั้งร่วงใกล้กระถางและกระเด็นไปรอบๆกระถาง
บางทีก็ถูกลมพัดปลิวไปไกลพอสมควร ด้วยว่าเมล็ดมีขนาดเล็กจิ๋วและเบามาก จึงปลิวไปได้ไกล
หลายจุดด้วยกัน และพอเข้าหน้าฝนได้น้ำจากฝนเข้าไป เมล็ดเหล่านั้นก็พากันงอกงาม
เป็นต้นใหม่เยอะแยะไปหมด (เมล็ดที่ปลิวไปตกไกลๆ ในจุดที่น้ำสายยางไปไม่ถึง ถ้าไม่ใช่หน้าฝน
ก็ไม่งอกซะด้วยนะ ต้องรอฝนนั่นแหละถึงจะงอก)


ย้อนไปเมื่อแรกปลูก ตอนนั้นเพื่อนที่ห้องต้นไม้ได้ส่งเมล็ดมาให้ลองเพาะ โดยได้ส่ง
แบบหลายๆสีรวมกันมา มีทั้งเมล็ดดอกสีชมพู สีม่วงเข้ม ม่วงอ่อน พอเพาะขึ้นก็ย้ายปลูกใน
กระถางใบใหญ่ ก็เลี้ยงดูมาเรื่อยจนกระทั่งออกดอก เจ้าต้นดอกสีม่วงทั้งสองนั่นปลูกแล้ว
ไม่งามเท่าไหร่ ออกดอกแค่ดอกสองดอก ยังไม่ทันได้ติดผลก็ชิงตายไปก่อน คงเหลือแต่ต้นดอก
สีชมพูที่ต้นงามเอาๆและให้ดอกดี ... เจ้าต้นดอกสีชมพูนี่ก็ได้ชมดอกไม่รู้ต่อกี่รุ่นแล้ว
พอต้นชุดก่อนตาย (ตามสไตล์ไม้ล้มลุกที่พอให้ดอกจนหนำใจแล้วก็เด๊ดสะมอเร่ ตายแหงแก๋) แล้ว
ก็ทิ้งผลแห้งคาต้นไว้เพียบเลย เมล็ดจากผลแห้งร่วงก็งอกเป็นต้นใหม่ให้ชมหมุนเวียนอยู่แบบนี้
หลายรอบ ที่เอามาลงบล็อกวันนี้เป็นชุดล่าสุดซึ่งเกิดจากเมล็ดของต้นชุดก่อน โดยที่ต้นงอก
เมื่อช่วงฝนชุกนี่เอง






นี่เป็นส่วนหนึ่งของต้นอ่อนที่เกิดจากเมล็ดที่ร่วงหล่นพื้น พอได้น้ำจากฝนก็งอกงาม
เป็นต้นใหม่อีก .. และหลังจากต้นโตไม่เท่าไหร่ก็แทงดอกตูมเลย ให้ดอกเร็วดีมาก โดยที่ไม่ต้อง
ใส่ปุ๋ยหรือบำรุงอะไรทั้งสิ้น ง๊ายง่ายดี ..








ขุดบางส่วนเอามาปลูกในกระถางบ้าง ..
ต้นนิดเดียวแทงดอกตูมละ เหมือนแคตอแหลเลยวุ๊ย! คริๆ








พอดอกบานได้ที่และโรย ก็จะติดผลยุบยิบไปหมดเลย ที่ลูกศรสีแดงชี้นั่น
คือผลเค้าล่ะ รูปทรงรีๆสีเขียวอ่อน ลักษณะคล้ายลูกมะเฟือง ภายในมีเมล็ดเล็กๆจำนวนมาก .. ใน
ภาพนี่ผลยังสดอยู่ ถ้าแห้งแล้วจะเป็นสีน้ำตาล นานวันเข้าก็จะปริแตกออกเอง













แววมยุรา


ชื่อวิทยาศาสตร์ : Torenia fournieri Lindl. ex Fourn.
ชื่อวงศ์ : Scrophulariaceae
ชื่อสามัญ : Wishbone flower, Bluewings, Torenia
ชื่อพื้นเมือง : เกล็ดหอย แววมยุเรศ สามสี หญ้าลิ้นเงือก หญ้าลำโพง

แววมยุรา ตามที่เบอร์กิลบอกไว้ว่าเป็นไม้ในแถบอินโดจีน ได้มีการนำมาปลูกราว
พ.ศ.2419 ในเมืองไทยเรียกกันหลายชื่อ ในกรุงเทพฯ บางทีเรียก "แววมยุเรศ"
อุบลราชธานีเรียก "เกล็ดหอย"

CR:goo.gl/ixAvkI,CR:goo.gl/GYkwuR

แววมยุรา เป็นไม้ล้มลุก ต้นสูงเต็มที่อยู่ประมาณ 15-50 เซนติเมตร ปลูกง่าย
ชอบแดดเต็มวัน ถ้าปลูกที่รำไร หรือ ได้แดดน้อย ดอกก็จะน้อย ถ้าปลูกกลางแจ้งได้แดดมาก
ดอกจะดก















แววมยุรา ปลูกในกระถางก็สวย หรือปลูกลงดินก็ดีมาก จะได้ชมดอกนานดี ได้ชมอยู่เรื่อยๆ
เพราะอย่างที่บอกว่าเมล็ดเค้าจะตกไปทั่วเป็นวงกว้าง พอได้น้ำก็จะงอกเป็นต้นใหม่ ทีนี้ล่ะงามเป็น
ดงเลย พอต้นเริ่มโตหน่อยก็มีดอกให้ชม หมุนเวียนไปเรื่อยๆ ... ก็จัดว่าเป็นไม้ดอกสวย
อีกชนิดที่น่าปลูกอยู่ คือแม้ต้นแม่จะตายไปแล้วก็ไม่ต้องลงมือเพาะหรือเสียตังค์หาซื้อมาปลูกใหม่
อีกทั้งยังเป็นไม้ที่ปลูกง่ายมากมาย ไม่ต้องดูแลอะไรให้มากความด้วย ถึงเวลาก็
ออกดอกสวยให้ชม ออกตลอดปีอีกต่างหาก เข้าท่าดีออกนิ! ..
























Create Date :10 พฤศจิกายน 2559 Last Update :11 พฤศจิกายน 2559 9:48:29 น. Counter : 13447 Pageviews. Comments :40