เมื่อเอมเข้าร้านตัดผมครั้งแรก (Aim chez le coiffeur)

ตั้งแต่ลูกสาวเกิด ดิฉันตัดผมให้เธอมาตลอด ดีมั่ง แหว่งมั่ง
แล้วแต่อารมณ์ของนางแบบ (ไม่ใช่อารมณ์คนตัดนะจ๊ะ)
เนื่องจากว่าเจ้าตัวน้อยไม่เคยอยู่เฉย นั่งนิ่งๆให้ตัดได้ซักที

ตั้งแต่ยังเป็นเบบี๋แล้ว เป็นต้องหันซ้ายหันขวา เมื่อได้ยินเสียงฉึกๆอยู่ข้างหู
มาดูว่าแม่ทำไรฟระ พอโตหน่อยบางทีก็สะบัดผมแกล้งเล่นซะงั้น
(อย่างในโฆษณาแชมพู) ดิฉันต้องแข่งความเร็วกะเธอ จับมาเป็นปอยๆ
ตัดได้ทีละฉับสองฉับ ส่วนใหญ่ต้องให้พ่อเค้าร่วมมือด้วย หลอกล่อสารพัด
เบนความสนใจไปทางอื่น เพื่อว่าเราจะได้ตัดสะดวก

มีครั้งนึงไปตัดบ้านแม่สามี ช่วยกันรุมสามคน ยังให้เอมอยู่เฉยๆไม่ได้เลยอ่ะ

สุดท้ายดิฉันค้นพบว่านั่งตัดในอ่าง ตอนเธอกำลังอาบน้ำนั่นแหล่ะดีสุด
ตอนเพลินให้เล่นน้ำ เล่นเป็ดก้าบๆไป จะได้ไม่ต้องสนใจมากนัก
แต่ไงก็ยังตัดไม่ได้เรื่องอยู่ดี ขนาดแค่ทรงกะลาครอบนะ

รูปนี้ถ่ายที่บ้านเพื่อน ก่อนตัดผมไม่กี่วันค่ะ



ตอนไปเมืองไทยเมื่อปีที่แล้ว ทดลองเอาเอมไปร้านตัดผมตอนเธอ
18 เดือน เพื่อนดิฉันแนะนำมาให้ร้านนึง เป็นร้านตัดผมสำหรับเด็ก
โดยเฉพาะ อยู่ในห้างใหญ่แห่งนึง ซึ่งดิฉันคาดว่าคงจะเป็นที่รู้จักใน
หมู่แม่ๆ แต่ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อตรงนี้เพราะไม่ประทับใจเลย

เราเดินไปถึงร้านช่วงบ่ายวันนึงซึ่งเป็นวันธรรมดา ไม่มีลูกค้า
ในร้านเลยซักคน มีเจ้าหน้าที่ผู้หญิงอยู่ตรงเคาร์เตอร์
เก็บตังค์คนนึง ช่างตัดผมผู้ชายคนนึง ผู้หญิงอีกคน ดิฉันไม่ทราบว่า เป็นช่างด้วยหรือเปล่า แต่เธอจะมาช่วยดูแล หาอะไรมาเล่น
กะลูกค้าตัวเล็กให้เพลิดเพลินขณะที่ช่างตัดอยู่



ตอนเข้าไปถึงร้านเอมหลับอยู่ในรถเข็น ดิฉันก็บอกเจ้าหน้าที่ว่า
อยากให้ตัดผมลูกสาว คุณช่างเค้าก็บอกว่าให้มาตัดวันอื่นเถอะ
เพราะกลัวเด็กจะโยเย (แต่น้ำเสียงในการพูดไม่ใช่แบบเห็นใจว่า
สงสารเด็ก อย่าปลุกเล้ย... มันเป็นอีกแนวนึงอ่ะค่ะ ประมาณว่า มาวันอื่นแล้วกันเจ๊ วันนี้ไม่มีรมณ์ตัด)

แต่เราไม่อยากเสียเวลามาอีกเพราะมีเวลาว่างแค่ไม่กี่วัน ก็เลยปลุกลูก
(จริงๆก็ตั้งใจอยู่แล้วหล่ะ เพราะเธอเพิ่งหลับไปไม่นาน) เอมก็งัวเงียๆ
ตื่นมา แต่ไม่ร้องโยเย ซึ่งตรงนี้ดิฉันเห็นว่า ถ้าเด็กกำลังกรีดร้อง
พูดจาไม่รู้เรื่องก็ว่าไปอย่าง ถ้าออกมาในรูปนั้น ดิฉันก็คงไม่ให้ตัดเหมือนกัน

ที่ชอบอยู่อย่างนึงคือช่างคนนี้ ตัดเร็วมาก แล้วก็ดูชำนิชำนาญการตัดผม
ให้เด็กเล็กๆ ผู้ช่วยอีกคนก็เอ็นเตอร์เทนเด็กเก่ง หาของมาเล่น
ช่วยเบี่ยงเบนดึงดูดความสนใจ จนเอมนั่งเฉยๆได้
(พ่อเค้าก็ช่วยเล่นด้วยอีกคน)




อุปกรณ์ร้านนี้ครบครัน เก้าอี้ที่นั่งตัดผม ทำเป็นรูปต่างๆ
เหมือนเครื่องเล่นม้าหมุน (เพียงแต่อยู่กับที่ไม่ได้โยก
ไม่งั้นคงตัดลำบากแย่เลย 555) ทั้งร้านมีของเล่นมากมาย
แถมมีวีซีดีให้เด็กดูขณะตัดผม เพราะงั้นโอกาสที่เด็กจะยุกยิก
โยเยมีน้อยมาก




ไม่ทราบว่าวันนั้นช่างตัดผมเธอมีปัญหาอะไรมาจากบ้านหรือเปล่า
เพราะหน้าตาบ่งบอกความไม่สบอารมณ์ตลอดเวลา ยิ่งสามีดิฉันบอกให้
ตัดผมลูกขึ้นไปสั้นกว่านั้นอีกนิด เธอก็ไม่ค่อยพอใจที่จะทำ บอกว่าไม่สวย

อันนี้มันก็น่าจะทำตามความต้องการของลูกค้านะดิฉันว่า ถึงคุณจะอารมณ์
ติสต์ขนาดไหน แต่ถ้าลูกค้าต้องการให้ตัดบ๊อบเท เอียง สั้นข้างยาวข้าง
คุณก็น่าจะตามใจลูกค้า หรือไม่งั้นก็ควรอธิบายอย่างมีศิลปะที่จะให้
ลูกค้าโอนอ่อนตาม ไม่ใช่คำพูดแบบว่าฉันไม่พอใจจะทำ

แล้วสุดท้ายก็ยอมตัดทั้งหน้าตาบูดบึ้งยิ่งขึ้นไปอีก
(ตอนนั้นก็กลัวว่าเธอจะแกล้งตัดผมลูกสาวดิฉันแหว่งหรือเปล่าหว่า)




อันที่จริงดิฉันก็ไม่อยากให้สั้นเท่านั้นหรอกนะคะ แต่สามีชอบให้เอมผมสั้นๆ
ก็เลยเอาใจพ่อเค้าหน่อย (จ่ายตังค์ตัดที เอาให้คุ้ม)

เวลาดิฉันตัดเองก็เหมือนกัน เถียงกันทุกที เพราะเธอจะให้ตัดอีกๆ
ไอ้เราชอบแบบพอดีๆไม่สั้นมาก

จ่ายค่าเสียหายไป 200 บาทค่ะ อย่าหวังจะมีทิปใดๆทั้งสิ้น
(ถ้าสระเพิ่มอีก 20 บาท แต่ดิฉันไม่ได้สระ เพราะสระผมเอม
ทุกวันอยู่แล้ว)

ออกมากลายเป็นอย่างงี้ค่ะ เหมือนเด็กผู้ชายเลยเนอะ



หลังจากวันนั้นดิฉันก็กลับมาเป็นช่างตัดผมประจำตัวลูกสาวอีกเรื่อยมา

จนถึงวันนึง (27/04/07) อดรนทนไม่ได้ เอาฟระลองดู
พาเจ้าเอมเข้าร้านตัดผมที่ฝรั่งเศส เป็นการเข้าร้านตัดผมครั้งที่สองของเอม
(แต่เปลี่ยนประเทศ) ทดลองเลือกร้านถูกหน่อยเพราะแม่งบน้อย
อีกอย่างไม่รู้จะออกมาแนวไหน เผื่อเธอยุกยิกตัดยาก

พาไปร้านในห้างที่จ่ายของประจำ เป็นร้านตัดผมทั้งหญิงทั้งชายเด็กผู้ใหญ่
แต่เค้าจะมีช่างเฉพาะสำหรับรับมือเด็ก ฮ่าๆ ที่เห็นวันนั้นมีอยู่สองคน

ร้านที่นี่เหมือนร้านตัดผมอื่นๆปกติค่ะ เป็นที่นั่งหน้ากระจกธรรมดาๆ
แต่เค้าจะมีเบาะยกสูงเอามาซ้อนสำหรับเด็ก ช่างตัดผมเท่าที่ดูวันนั้น
ไม่ได้พิถีพิถันในการตัดมากมาย ไม่มีการละเลียดเล็มแบบเมืองไทย
ไม่มีของเล่นใดๆมาหลอกล่อทั้งนั้น นั่งตัดกันแบบผู้ใหญ่เลยหล่ะ
มียัยแม่นั่งหน้าเจี๋ยมเจี้ยมเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ

เอมไม่ยุกยิกเลย นั่งเฉยให้เค้าตัด มองหน้าตัวเองในกระจกตลอด
(เหมือนเด็กสาวๆที่คอยดูว่าตัวเองจะสวยไหม) แปลกมากเลยค่ะ ทำไมอยู่กะดิฉันไม่เป็นอย่างนี้มั่ง จะได้ตัดจ๋วยๆ
(ตอนนั่งรอก่อนตัด ประมาณครึ่งชม.เธอก็เป็นเด็กดี
ซึ่งปกติไม่ค่อยอยู่เฉยๆอย่างงี้)

เพียงแต่ใช้ไดร์เป่าผมเธอไม่ได้เลย คงไม่คุ้นที่จะมีลมร้อนๆเย็นๆมาเป่าหัว
แถมเสียงดังหึ่งๆ ดิฉันไม่เคยใช้เป่าผมให้ลูกด้วยค่ะ (อย่าว่าแต่ลูกเลย
ตัวเองยังไม่เคยไดร์ผมเองซักเท่าไหร่)

งานนี้เสียค่าตัดไป 10 ยูโรค่ะ ออกมาเป็นยัยเด๋อไม่แพ้คราวก่อน



ลืมเล่าไปว่าตอนที่ช่างตัดผมเดินมาเห็นเอมครั้งแรก
หน้าเธอตื่นเต้นกะผมทรงปัจจุบันของเอมมากค่ะ
ถามดิฉันว่าคุณแม่ตัดเองเหรอคะ แล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ
ให้ดิฉันเติมคำลงในช่องว่างเอาเอง แค่สีหน้ากะน้ำเสียงที่ถามเนี่ย
ไม่ต้องขยายความ ดิฉันก็พอเดาถูกค่ะ ว่าเธออยากจะบอกว่าตัดได
้ยอดมาก คราวหน้าคุณแม่กรุณาเสียตังค์มาตัดที่ร้านเถอะค่ะ

ดิฉันก็เลยต้องหัวเราะแหะๆ ออกตัวว่า แหม...ก็ลูกดิฉันชอบหันหัวหรือ
สะบัดผมไปมาเวลาตัดที่บ้าน ไม่เคยนั่งเฉยๆ จะให้ออกมาสวยๆ ตรงๆ
มันยากอ่ะค่ะ

(หลังตัดเสร็จแล้ว เค้าคงไม่เชื่อที่ดิฉันพูดหรอกเนอะ เพราะเอมเรียบร้อย นั่งเฉยเชียว ไม่เห็นเป็นแบบที่ยัยแม่บอกนี่หว่า)


นี่ค่ะเอารูปมาอวดด้วย ภูมิใจนำเสนอ ทรงผมจากตรีนุชบาร์เบอร์
(ถ่ายไม่กี่วันก่อนตัดที่นี่ค่ะ)



ดิฉันก็ว่าตัดได้ไม่น่าเกลียดแล้วนะ แต่ช่างระดับโปรฯ
เค้าเห็นคงแทบอยากเอาหัวโขกฝา ฮ่าๆๆ

Create Date : 17 พฤษภาคม 2550 Last Update : 17 พฤษภาคม 2550 4:24:05 น. Counter : 5680 Pageviews.		33 comments
Share Tweet

	1 มี.ค. 68 ดาว้อง เยาวราช kae+aoe (7 มี.ค. 2568 06:21:08 น.)		21 ก.พ. 68 ไปสยามกับเพื่อน kae+aoe (4 มี.ค. 2568 06:31:21 น.)
	17 ก.พ. 68 สอบปลายภาควันแรก  kae+aoe (4 มี.ค. 2568 05:21:14 น.)		15 ก.พ. 68 อ่านหนังสือสอบ kae+aoe (3 มี.ค. 2568 06:02:39 น.)