เอม 17 เดือน

เป็นครั้งแรกนะเนี่ย ที่อัพบล็อคก่อนล่วงหน้า ปกติจะช้ามาก ผ่านไปหลายเดือนค่อยเขียนที ช่วงนี้ขยันอัพผิดปกติ
เพราะสถานการณ์บังคับ รู้ว่าเดี๋ยวจะหายตัวไปนานเลยรีบๆทำให้เสร็จ ไม่งั้นคงดองไปเรื่อยๆ
ดิฉันเป็นไรไม่รู้ ถ้ามีเวลาจำกัด จะทำได้เสร็จเรียบร้อยทันเวลา แต่ถ้าปล่อยเอ้อระเหยไม่มีกำหนด ก็อย่าหวังได้หยิบได้จับมาทำ นิสัยเสียอย่างงี้ตั้งแต่เรียนแล้วเนี่ย (ไม่ได้เป็นตั้งแต่เกิดนะเออ)

เอมจะอายุครบ 17 เดือนในอีกไม่กี่วันข้างหน้า หนึ่งเดือนที่ผ่านมาพัฒนาการปกติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก เพียงแต่ที่เห็นได้ชัดคือเธอเริ่มชี้นิ้วเป็น เวลาเห็นหรืออยากได้อะไร แล้วก็ชอบดูสัตว์ ถ้าเห็นหมาหรือแมวนี่จะกระดี๊กระด๊ามาก

รวมทั้งเวลาดูสารคดีเกี่ยวกะสัตว์ทั้งหลาย เจ้าตัวโปรดคือลิง เห็นทุกครั้งจะต้องหัวเราะเอิ๊กอ๊าก แต่ไม่ว่าเธอจะเห็นตัวอะไร นอกจากชี้นิ้วแล้ว จะพูดว่าม่า...ม่าม่า
ไม่รู้ว่าเรียกให้เราดู หรือเข้าใจว่าสัตว์ทั้งหลายคือมาม็อง



อาทิตย์ที่ผ่านมา เอมดื้อมากกกก เลี้ยงยากที่สุดตั้งแต่เกิดมา (ไม่รู้จะมีอะไรแย่กว่านี้อีกหรือเปล่า) คือปกติเธอจะเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ไม่ดื้อไม่ซนให้ปวดหัวมากนักเมื่อเทียบกะเด็กอื่น กินง่าย นอนง่าย อารมณ์ดี ยิ้มเก่ง ไม่วุ่นวาย (แม่ไม่ว่างเล่นด้วย ก็คุยกะพี่ตุ๊กตาไปตามเรื่อง) ไม่ค่อยเจ็บป่วย หลังจากที่ไม่ได้ไปฝากที่เนิร์ส

สมัยไปเนิร์สป่วยได้ป่วยดี ก็ไม่ได้โทษเค้าหรอกนะ ในเมื่อเด็กเยอะ เชื้อโรคก็เพิ่มตามไปด้วยมั้ง
อีกอย่างเด็กเล็ก ยังไม่มีภูมิคุ้มกัน เลยรับไปเต็มๆ หลังๆเอาเอมไปฝากบ้านพี่เลี้ยง
มีเด็กๆอยู่น้อยคน เอมเป็นหวัดเล็กๆแค่ครั้งเดียวเอง

จนมาถึงเดือนนี้ เพราะอากาศเปลี่ยน จากร้อนจัด มาเป็นฝนตก อุณภูมิลดลงเหลือสิบกว่าๆ (องศาซี) ทำให้เอมป่วย แต่นี่ยังไม่เท่าไหร่ เด่ะๆ ก็แค่ตัวร้อน น้ำมูกไหล แล้วก็ไอบ้างนิดหน่อย รักษาตามอาการ ก็ค่อยยังชั่ว



มีอยู่สองวันที่ดิฉันต้องจดจำไปนานแสนนาน ว่าชีวิตลำเค็ญมันเป็นยังไง (นอกจากที่ตัวเองก็ป่วยเพราะติดมาจากลูก ไอจนแทบไม่ได้นอน)

เอมเริ่มร้องอย่างไม่มีสาเหตุ อาหาร 3 มื้อรวมอาหารว่างที่เคยทานได้ปกติก็เอามือปัดออก
ทานน้อยลง แต่ก็ยังเจริญอาหารอยู่ คือเธอรู้จักเลือกของกินมากขึ้น
อย่างอาหารว่างเคยให้โยเกิร์ตเด็ก พอเห็นกล่องเธอก็เริ่มรู้แล้วว่าอันนี้ สีนี้
ฉานไม่ชอบนะ เพราะงั้นฉานม่ายกิน ปัดออกไปให้พ้นๆหน้าซะ แต่ถ้าของโปรด ก็ยังรับอยู่ไม่อั้น ไม่รู้เป็นเพราะเด็กวัยนึ้หรือเปล่าที่เริ่มเลือกกิน
แต่เอมเป็นอยู่แค่ 2-3วันเท่านั้นเอง (นับว่าดิฉันยังโชคดีอยู่)
ก็เลยต้องหาอาหารที่ไร้ประโยชน์มาเสริมบ้างบางที เนื่องจากกลัวลูกผอม 555
ให้กินข้าวเกรียบบ้าง บิสกิต เค้กหรือพายบ้าง รู้ทั้งรู้ว่าไม่ดีกะเด็ก แต่ก็ยังดีกว่าลูกกินน้อย

อยู่เฉยๆบางทีเอมก็งอแง ร้องเสียงดัง อุ้มมาปลอบหวังจะให้หยุด กลับยิ่งแผดเสียง แก้วหูแทบแตก ทำอะไรก็ไม่ถูกใจท่านไปหมด ตอนเปลี่ยนเสื้อผ้ากะแนปปี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ดิ้นไปร้องไป
กว่าจะเปลี่ยนเสร็จตะละทีทำเอาแฮ่ก โอ๊ย ชีวิต รันทดสุดๆ (แต่ยังดีที่กลางคืนไม่ตื่นมาร้อง
ยังนอนยาวอยู่ และกลางวันยังหลับได้)



คำบรรยายรูป: รูปนี้เอมแกล้งป่วนคุณสามีดิฉัน คือพ่อเค้าจะนอน เธอก็ทำเอียงคอก้มมาแหย่พ่อไม่ให้หลับ เอานิ้วไปจิ้มมั่ง ปีนป่ายบนตัวมั่ง ไม่ให้คนอื่นนอนเพราะฉันยังอยากเล่นอยู่


******


จนถึงบัดนี้ดิฉันก็ยังไม่เข้าใจว่าเธอเป็นอะไร ไม่เกี่ยวกะอาการป่วยแล้วนะ เพราะหายแล้ว ไปหาหมอมา ตรวจดูก็ปกติทุกอย่าง ไม่มีอาการเกี่ยวกะหูหรืออวัยวะอื่นใด ที่เหลืออย่างสุดท้ายคาดว่าเป็นเพราะฟันกำลังขึ้น
อันนี้ดิฉันเดาเอง ก็ไม่รู้จะเดาว่าอะไรแล้วอ่ะ (ใครเป็นคุณแม่มีลูกอายุมากกว่าเอม หรือพอมีปสก คล้ายๆกัน ช่วยมาบอกด้วยนะคะ อยากรู้ๆ)

ณ ปัจจุบันเอมมีฟันบนเกือบหมดแล้ว เว้นอยู่แค่ฟันกรามด้านในสุด 2 ซี่ ที่ยังไม่ขึ้น
ฟันล่างด้านหน้า 4 ซี่ขึ้นนานแล้ว กะฟันกรามล่างอีก 2 ซี่และกำลังโผล่อีก 2 ซี่ (เว้นเขี้ยวกะฟันกรามด้านในอีกหลายๆซี่)
แย่ตรงที่เวลาแปรงฟัน แทบจะต้องรบราฆ่าฟันกันไปข้างนึง


******


รูปเซ็ทนี้ติดเรทเล็กน้อย ไปทะเลกันมาเมื่อปลายเดือนกค
ตอนที่อากาศยังดีอยู่ หลังจากนั้นฝนมาฟ้าหม่น เลยไม่ได้โผล่ไปทะเลอีก


******


ดิฉันขอปิดบล็อคชั่วคราวนะคะเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ จะพาสาวน้อยไปสัมผัสดินแดนอันเป็นที่มาของเลือดครึ่งนึงในตัวเธอ
ไปทำความรู้จักครอบครัวและญาติๆที่เธอไม่เคยเห็นหน้า
ในขณะที่พวกเค้าเหล่านั้นได้เห็นเธอจากจอภาพ และรอการมาเยือนวันแล้ววันเล่า
(เว้นคุณป้าที่แสนดี ที่เคยได้อุ้มหนูแล้วตอนแรกเกิด)

กลับมาเจอกันอีกทีต้นเดือนตุลาค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำทักทายของทุกคน แล้วดิฉันจะแวะไปเยี่ยมทุกๆคนนะคะ

(พรุ่งนี้ยังอยู่ พอคุยได้อีกวันค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าจะยุ่งมากหรือเปล่า)

Create Date : 21 สิงหาคม 2549 Last Update : 21 สิงหาคม 2549 5:29:22 น. Counter : 808 Pageviews.		39 comments
Share Tweet

	ความสุขดุจทองคำ สมาชิกหมายเลข 7582876 (9 ม.ค. 2568 12:19:26 น.)		Re dell'abisso affrettati from UN BALLO IN MASCHERA by Giuseppe Verdi ปรศุราม (8 ม.ค. 2568 11:03:55 น.)
	เก็บตกการเดินออกกำลัง... tanjira (9 ม.ค. 2568 14:11:34 น.)		BlogGang Popular Award ครั้งที่ 21 BlogGang.com (6 ม.ค. 2568 10:13:44 น.)