เอม 21 เดือน (Aim 21 mois)

เอมไม่สบายอีกแล้วอ่ะ ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่เหมือนปีที่แล้วเปี๊ยบเลย
ช่วงเวลาเดียวกัน เป็นโรคเดียวกัน (La Bronchiolite)
แถมเป็นวันเสาร์อาทิตย์ซะอีก ซึ่งหาหมอยากเย็น
(ดิฉันเคยเขียนเล่าไปทีนึงในบล็อกตอนคริสต์มาส
เพราะงั้นขอข้ามรายละเอียดไปนะคะ)

เอม 21 เดือน ยังคงฮิตคำว่า "ไม่ ” อยู่เหมือนเดิม ปฏิเสธสั่นหัวตลอด
(อ่านในหนังสือเค้าบอกว่าเด็กวัยนี้ อายุระหว่าง 21-24 เดือน
จะชอบต่อต้านพ่อแม่ แต่เอม 21 เดือนยังเป็นแค่บทนำคือต่อต้านแบบเล็กๆ
ดิฉันมาเจอแบบครบสูตรในเวลาต่อมา เอิ๊กกก...)

เอมยังคงชอบขีดๆเขียนๆ ละเลงสี แต่เขียนได้แค่ตัวยึกยือ
หรือขีดเป็นเส้นเล็กๆ หรือใช้ดินสอจิ้มๆๆๆเพื่อความมันส์ในอารมณ์



เอมเรียก "มามี๊” ได้เป็นครั้งแรก "มามี๊” (mamie)
ภาษาฝรั่งเศสแบบเด็กๆหมายถึงคุณย่าคุณยายนะคะ
(ไม่ใช่แบบที่คนไทยเรียกแทนตัวเองว่าแม่ ดิฉันได้ยินเพื่อนๆดิฉัน
เรียกแทนตัวเองว่ามามี๊แล้วไม่กล้าบอกเลยค่ะว่าเวลามาฝรั่งเศส
อย่าเผลอเรียกอย่างงั้นเชียวนะ )

คุณย่าปลื้มซะไม่มีเพราะหลานรักเรียกย่าได้แล้ว
(ที่สรุปเอาเองว่าหลานรักเพราะบังเอิญเป็นหลานคนเดียวค่ะ)
แถมเวลาเอมคุยโทรศัพท์กะคุณป้าที่เมืองไทย
เธอก็เรียกว่าตาต้าได้แล้วไม่น้อยหน้ากันค่ะ (tata แปลว่าป้าภาษาเด็ก)
(จริงๆก็ไม่เชิงคุยโทรศัพท์หรอกนะคะ เป็นในแนวฟังโทรศัพท์ซะมากกว่า
เพราะเธอชอบฟังมากกว่าพูดค่ะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ประมาณว่าจำเสียงได้
แล้วก็โต้ตอบว่าตาต้า ตาต้า เสร็จแล้วก็เอาหูโทรศัพท์มาดูค่ะ ว่าเอ๊ะ
ตาต้าอยู่ไหนนะ)

เอมรู้จักบอกว่าแฟง (faim) เวลาหิว คำนี้ดิฉันยังสอนภาษาไทย
ไม่สำเร็จค่ะ เอมเลยใช้ภาษาฝรั่งเศสบอกก่อน แต่ถ้าถามเป็น
ภาษาไทยว่าหิวหรือยัง เธอก็เข้าใจนะคะ

เราพาเอมไปกินที่ร้านอาหารแล้วสั่งเมนูเด็กให้เป็นครั้งแรกค่ะ
ปกติจะพกอาหารสำเร็จเธอไปด้วย คราวนี้ลองดูสิว่าจะกิน
เหมือนเราๆได้หรือเปล่า (จริงๆพ่อเค้าจะให้ลองตั้งนานแล้วนะคะ
แต่ดิฉันเองค่ะที่ไม่ค่อยแน่ใจ ธรรมดาจะให้ตอดเอาจากจานของ
พ่อกะแม่นิดๆหน่อยๆ)

เมนูเด็กของร้านนี้เราเลือกสั่งสปาเก็ตตี้โบโลญเนสกะไอติม
เอมกินเยอะเลยค่ะ จานสำหรับเด็กที่นี่โตพอสมควร
(อย่างว่าหล่ะเนอะสำหรับเด็กฝรั่ง ดิฉันว่าเด็กไทยบ้านเราทานไม่หมดค่ะ)
แถมยังหม่ำไอติมตามได้อีกด้วย ดูจากรูปก็คงรู้นะคะว่าอร่อยแค่ไหน



เอมยังชอบฟังนิทานอยู่เสมอ แต่มักจะเปิดพลิกไปพลิกมา
ไม่ค่อยตั้งใจฟังจริงจังซักเท่าไหร่ พอเธอเปิดไปหน้าไหน
ดิฉันก็ต้องเล่าหน้านั้นไปโดยอัตโนมัติ อาศัยที่ว่าอ่านหลายรอบแล้ว
ก็เลยจำได้ ค่อยยังชั่วหน่อย แต่ถ้าเป็นหนังสือเพลงที่เปิดไปหน้านึง
เป็นดนตรีของเพลงนึง อันนั้นเหนื่อยค่ะ ปรับอารมณ์ไม่ทัน ร้องไปประโยค
สองประโยคเธอพลิกอีกแล้ว สงสัยจะวัดความสามารถในการ ปรับโน๊ตดนตรีของแม่

เดือนนี้เราเริ่มลุยหาโรงเรียน เตรียมไว้สำหรับเจ้าตัวเล็กปีหน้า
นัดคุยรายละเอียดกะคุณครูใหญ่ เพื่อเปรียบเทียบข้อดีข้อเสีย บางทีก็เอาเอมไปด้วย เหมือนพาไปลองชมทำความคุ้นเคย
กะสถานที่และบรรยากาศไปในตัว เธอทำตัวดีมากค่ะ ไม่ดื้อไม่ซน
วุ่นวายให้ขายหน้าแม่

มีอยู่ครั้งเราไปงานเปิดบ้านของโรงเรียนแห่งนึงที่เราเล็งไว้แล้ว
ให้เป็นตัวเลือกอันดับต้นๆ หลังจากดิฉันไปคุยมาครั้งนึง
เราเห็นข้อแตกต่างชัดเลยค่ะ เวลาครูพาไปดูห้องเรียน
เอมก็ตรงลิ่วไปที่ของเล่นหรืออื่นๆ ทันที ไม่สนใจพ่อแม่เธอเลยค่ะ
เดินดูโน่นดูนี่ไปทั่ว ในขณะที่เด็กคนอื่นๆ พอปล่อยลงพื้น กลับกอดขาพ่อแม่แจ ไม่กล้าห่างไปไหน



และแล้วก็ปิดท้ายช่วงอายุ 21 เดือนด้วยความกังวลมากมาย
ตอนนั้นเป็น ช่วงก่อนคริสต์มาส เราเริ่มสังเกตเห็นท้องส่วนล่าง ด้านซ้ายของเอม บวมนิดนึงแล้วก็ยุบไป นั่นคืออาการเริ่มต้น
ที่เราเพิ่งค้นพบของไส้เลื่อน ซึ่งเอมผ่าตัดไปเมื่อเดือนกุมภาค่ะ

นับแต่ที่เห็นดิฉันก็คิดมากไม่มีที่สิ้นสุดจนผ่าเสร็จเรียบร้อยนั่นแหล่ะ ถึงได้หายห่วง (เรื่องนี้ก็เล่าไปแล้วตอนบล็อกผ่าตัดค่ะ)

Create Date : 25 มีนาคม 2550 Last Update : 25 มีนาคม 2550 20:25:46 น. Counter : 824 Pageviews.		20 comments
Share Tweet

	ความสุขดุจทองคำ สมาชิกหมายเลข 7582876 (9 ม.ค. 2568 12:19:26 น.)		มื้อนี้เสี่ยอั๋นขอเลี้ยงเอง nokeja (11 ม.ค. 2568 20:28:46 น.)
	รวมธรรม14 นาฬิกาสีชมพู (12 ม.ค. 2568 07:41:17 น.)		BlogGang Popular Award ครั้งที่ 21 BlogGang.com (6 ม.ค. 2568 10:13:44 น.)