สุดท้าย..ที่ปลายฝัน

5 ปี กับความเพียรพยายามที่เริ่มจากศูนย์ ฉันฟันฝ่ามันจนถึงจุดหมายแห่งชีวิตที่ตั้งไว้ว่า ฉันขอเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรมหาบัณฑิต จากพระหัตถ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ... ฉันทำสำเร็จและจะเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรในเดือนหน้า

ความยากลำบาก ความเสียใจ ความเหนื่อยหน่าย ท้อแท้ ..ฉันไม่ขอกล่าวถึง

แต่.... ฉันขอ

ขอบคุณภรรยาและบุตร ที่คอยดูแลและให้กำลังใจ

ขอบคุณ ความห่วงใย และกำลังใจจากหัวใจทุกๆ ดวง ที่มอบให้ฉัน

ขอบคุณ ความปราถนาดี จากทุกท่าน

ฉันขอเก็บความรู้สึกนี้ ทดแทนความยากลำบาก ความเสียใจ ความเหนื่อยหน่าย ท้อแท้ ....ที่เป็นเสมือนสะพาน ทอดผ่านขวากหนามที่ทำให้ฉันเป็นคนโดยสมบูรณ์

ฉันทำสำเร็จ

โดยความสำเร็จของฉัน มันมีค่ายิ่ง แต่..มิใช่ปริญญาบัตรที่ได้รับ

แต่เป็นกลวิธีที่ทำให้ฉันค้นพบ ..ความสำเร็จในอีกรูปแบบที่ฉันมิเคยพบพาน

.......................................................

ใครเลยจะรู้ว่า .. ผู้ชายคนหนึ่ง
- ต่อสู้ดิ้นรน ปากกัดตีนถีบโดยพ่อเสียชีวิตไปตั้งแต่ตัวเองอยู่ ป.4
- มีปัญญาเรียนจบได้แค่ ม.3 โดยอาศัยวัดเป็นสรณะ
- ทำงานหาเลี้ยงตัวเองและแม่ และเรียนลัดไปตามที่ตัวเองสามารถหาได้

ประวัติการศึกษา ที่เพิ่มต่อเติม
- ม.4-6 ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน จ.สมุทรสาคร (ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ)
- อนุปริญญาวิทยาศาสตร์ เอก อิเล็กทรอนิกส์
- ครุศาสตร์บัณฑิต คอมพิวเตอร์ศึกษา
- และล่าสุด วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต เทคโนโลยีสารสนเทศ
วิทยานิพนธ์ : การพัฒนาการสืบค้นข้อมูลทางการแพทย์โดยใช้กฎความสัมพันธ์ (data mining + information retrieval + medical)

โดยการศึกษาที่ได้รับ มาจากความเพียรพยายามพร้อมกับการทำงานอย่างหนัก

ประวัติการทำงาน
- บริษัทไทยคลาสมานูเฟคเจอร์ริ่ง 2 ปี
- บริษัทรอยัลอินดัสตรีย์ 13 ปี (หัวหน้างาน)
- คณะเภสัชศาสตร์ ม.ศิลปากร 13 ปี (หัวหน้างาน)

กว่าครึ่งชีวิต ..ฉันอยู่กับการทำงานและเพียรศึกษา พร้อมๆ กัน
รายละเอียดของชีวิตที่มากมายนัก

ฉันประสบความสำเร็จแล้วหรือยัง ?.. ฉันไม่รู้

ฉันรู้เพียงแต่ว่า...ฉันมีความสุขในสิ่งที่ฉันได้รับจากความเพียรของฉันเหลือเกิน
และฉันก็เชื่อว่า ...มันคือความสุขของครอบครัวและความภาคภูมิใจที่ลูกชายพึงมีต่อฉันผู้ซึ่งเป็นบิดา

และฉันยังเชื่อว่า ....

แม่ของฉันท่านอยู่บนสวรรค์ชั้นฟ้า ผู้เป็นที่รักยิ่ง ต้องดีใจในความสำเร็จของฉัน
และคอยป้องปักษ์เพื่อให้ฉันทดแทนคุณด้วยการกระทำดีจนกว่าจะหมดลมหายใจ

บันทึกนี้ไม่มีเจตนาไปเป็นอย่างอื่นใด นอกจากเก็บความภาคภูมิใจของตน โดยหากก่อประโยชน์เป็นกำลังใจเพื่อคนอื่นที่ได้อ่านถือเป็นกุศล

Create Date : 01 มิถุนายน 2553 Last Update : 2 มิถุนายน 2553 16:19:08 น. Counter : 1361 Pageviews.		19 comments
Share Tweet

	Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ (11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)		โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira (9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)
	ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น (8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)		:) peaceplay (4 เม.ย. 2567 08:14:28 น.)