หลังจากที่ "Secondhand" หนึ่งในเรื่องสั้นจากรวมเล่ม Dead Actually ได้ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ในชื่อ The Eye Diary -- ความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ในครั้งนั้น ก็ได้นำมาซึ่ง Dead Actually เล่ม 2 ในเวลาต่อมา เพียงแค่ปีกว่าๆเท่านั้น -- Dead Actually เล่ม 2 เดินตามรอยความสำเร็จจาก Secondhand สลับจากการ์ตูนสยองขวัญกึ่งตลกหักมุม มาเป็นการ์ตูนสยองขวัญแบบจริงจัง ที่การเดินเรื่องมีความเป็น "ภาพยนตร์" มากขึ้น -- แม้ทั้งเรื่องจะเต็มไปด้วยบทพูดที่ยาวเหยียด และไม่เน้นกระชับเหมือนเล่มแรก แต่ภายในเล่มก็ถูกแทนที่ด้วยแนวเรื่องที่หลากหลายมากยิ่งขึ้น ซึ่งในเล่มนี้นี่แหละ ที่เราจะได้เห็น "ทักษะการเล่าเรื่องระดับมืออาชีพ" ที่แท้จริงของเจ้าตัว ทั้งในส่วนของไอเดีย และการผูกเรื่องที่ซับซ้อน ต่างจากเล่มแรกที่เรื่องสั้นส่วนมาก มักจะเป็นแค่แนวสยองขวัญกึ่งตลกหักมุม ที่เน้นพุ่งเป้าไปที่แก๊กเพียงแก๊กเดียวเท่านั้น  

   ภายในเล่มจะมีเรื่องสั้นอยู่ 4 เรื่อง ซึ่งจะมีอยู่แค่ 2 เรื่องเท่านั้น ที่เคยตีพิมพ์ลง "นิตยสาร Horror Hours" (ได้แก่เรื่อง 205 (จาก HH เล่ม 2) และ After and Before (จาก HH เล่ม 15)) และมีอีก 2 เรื่องที่ไม่เคยตีพิมพ์ที่ไหนมาก่อน (คือเรื่อง In-Know-Sense และ Keep Look) -- ซึ่งภายในเล่มนี้นี่เอง ก็ยังคงมีเหล่าตัวละครจากเล่มแรก มารับบทสมทบตามเรื่องต่างๆอีกเช่นเคย ทั้ง ซี หนุ่มแว่นที่มีความรู้เรื่องผี จากเรื่อง See Saw Seen และ ริน นางเอกบ้านผีหลอก ที่พาเหล่าหมอผีมาล้างแค้นตอนโต (รวมไปถึงนม) จากเรื่อง Full House ซึ่งทั้งหมดนี้ ก็ได้เข้ามาช่วยขยับขยายจักรวาลของ Dead Actually ให้ดูมีสีสันยิ่งขึ้น (ถ้าเคยอ่านเล่มแรกมาก่อน) เรียกได้ว่าเป็นแฟนเซอร์วิสชิ้นแรกสำหรับแฟนหนังสือกันเลยทีเดียว ไม่ว่าคุณจะสนใจหรือไม่ก็ตาม

    DA 2 เปิดเล่มด้วยบรรยากาศ "โหดสยองเลือดสาด" แบบ DA เล่มแรก พร้อมฉากเซ็กซ์แบบจัดเต็ม ด้วย 205 ว่าด้วยนางเอกห้อง 205 ที่เป็นแฟนกับพระเอกอยู่ดีๆ จู่ๆก็ไปคบกับชายอื่นแบบไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับสภาพที่เปลี่ยนไปราวกับคนละคน เหมือนโดนของ/ After and Before การ์ตูนหนักสมอง หักมุม 180 องศา เกี่ยวกับชั่วโมงฆาตกรรมสังหารหมู่ ที่ "ผลมาก่อนเหตุ" (เค้ามีแต่เหตุมาก่อนผล อันนี้ผลมาก่อนเหตุ) ว่าด้วยนางเอกกับเพื่อนมาพักที่รีสอร์ตแห่งหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมา และพบว่าเพื่อนตายกันหมดทุกคน และรู้ในทีหลังว่า ฆาตกรคือแฟนของนางเอกเอง!!! ว่าแต่อะไรกันนะที่เป็นแรงจูงใจ?/ In-Know-Sense การ์ตูนคนสืบผี ที่พระเอกต้องออกไปช่วยผีให้ได้ไปผุดไปเกิด ซึ่งเหล่าผีที่มาร้องทุกข์นั้น ล้วนเป็นสาวสวยหมดทุกคน มีอะไรขวางวิญญาณเหล่านั้นอยู่นะ?/ และเรื่องสุดท้าย Keep Look ที่ดูจะออกไปในทาง "ตลกหักมุมแก๊กเดียว" แบบเล่มแรกซะมากกว่า ว่าด้วยพระเอกได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านซอยผีสิงของญาติ และได้พบกับ "เด็กสาวลึกลับ" ที่มักจะมายืนอยู่ตรงข้ามหน้าบ้านตอนดึกๆทุกคืน ซึ่งพระเอกที่มองเด็กสาวจากทางหน้าต่าง ก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว นั่นผีหรือคนกันแน่!!! และจริงๆแล้ว เธอต้องการจะสื่ออะไรกัน? ไม่แน่อาจจะเป็นทางที่ดีก็ได้ จริงมั้ย?

    ไม่อยากใช้คำว่า "เอนก ร้อยแก้ว 102" เลย 5555+ แต่ก็ใช่ -- เพราะทุกสิ่งที่เคยเกิดขึ้นใน DA เล่มแรก กลับมาในคราวนี้ ได้ถูกอัปเกรดให้ดียิ่งขึ้นกว่าเดิม ทั้งการหักมุมกวนประสาทที่ดูมีระดับเป็นครั้งแรกในชีวิตของเอนก ในเรื่อง Keep Look/ การวางเรื่องที่ฉลาดหลักแหลม ซับซ้อนซ่อนเงื่อน ใน After and Before ในชนิดที่เรียกได้ว่า mind blowing ถ้าฉุกคิดขึ้นได้ว่า ทั้งเรื่องมันเกิดอะไรขึ้น (ซึ่งทั้งเรื่อง ผลมันก็มาก่อนเหตุจริงๆนั่นแหละ)/ รวมไปถึงบทพูดที่เชือดเฉือนคมคายใน In-Know-Sense ก็ค่อยๆผุดขึ้นราวกับซอมบี้ที่ตะกายขึ้นมาจากหลุม ด้วยความที่มันเป็นการ์ตูนแนวสืบสวนสอบสวนที่เน้นปิดคดีแบบเท่ๆมาตั้งแต่แรก ก็เลยคิดว่าน่าจะมีสิทธิ์ถูกสร้างเป็นเรื่องยาวได้ -- ซึ่งสิ่งเหล่านี้นี่แหละ ที่ช่วยยกระดับคุณภาพซีรีส์ Dead Actually ให้ดีมากยิ่งขึ้น เพราะนี่เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่เราจะสามารถรู้สึก "จริงจัง" ไปกับการเล่าเรื่องของเอนกได้ ราวกับว่าผลงานที่ผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้น

   ลายเส้นของเอนกในเล่มนี้ จะเปลี่ยนไปในโทนที่ซีเรียสมากขึ้น นั่นหมายความว่าจะไม่มีพระเอกหน้าหวาน ตาใสๆแบบเล่มแรกให้ได้เห็นอีกแล้ว แต่จะเป็นเส้นที่ดูหยาบ จริงจัง และเน้นเก็บรายละเอียด ซึ่งนี่จะกลายมาเป็นลายเส้นหลักที่เอนกจะหยิบมาใช้อย่างต่อเนื่องจริงๆในอนาคต -- ในขณะที่การเดินเรื่องเอง ก็จะมุ่งเน้นไปที่ห้วงความคิดของตัวเอกเป็นหลัก เพราะตลอดทั้งเรื่อง จะมีกลิ่นอายของ "การ์ตูนแนวสืบสวนสอบสวน" ปะปนอยู่ ที่ตัวเอกจะต้องประเมินสถานการณ์อยู่ตลอดเวลา แต่มันจะออกไปทางกวนๆ หื่นบ้ากามตามสไตล์ของเอนกนั่นแหละ เพราะฉะนั้นจงมั่นใจได้เลยว่า ต่อให้บทพูดยาวเหยียดแค่ไหน ยังไงก็ไม่ค่อยมีอะไรที่น่าเบื่อ หรืออะไรก็ตามแต่ที่ฟังดูแปลกๆอย่างแน่นอน (ยกเว้นบทพูดสุด cringe ของน้องสาวพระเอกในเรื่อง In-Know-Sense ที่เรียกพระเอกว่า พี่ชายๆ ด้วยสำเนียงเกาหลี อ่านแล้วมันฟังดูจั๊กกะเดียมยังไงไม่รู้ฟ่ะ)

   ถ้าไม่นับช่องโหว่ที่จงใจ เพื่อบอกใบ้ถึงความผิดปกติของการสังหารหมู่ในเรื่อง After and Before (ฆ่าชำแหละเพื่อนทุกคนที่โดนวางยาสลบอย่างโหดเหี้ยม เพื่อที่จะได้ลวนลามผู้หญิงเพียงคนเดียว และต้องใส่ถุงมือยางด้วย เพื่อป้องกันลายนิ้วมือ เพื่อ!!?!) ก็น่าจะมีเพียงแค่ "405" เรื่องเดียวแหละมั้งที่มีปัญหา ซึ่งในเรื่องนั้น เป็นฉากที่ตัวละครพูดว่า "แล้วเธอล่ะ รักฉันมากพอที่จะให้ฉันกินรึเปล่า" แต่คนที่พูด มันเป็นปอบที่เข้าสิงร่าง ไม่ใช่เจ้าตัวจริงๆ เพราะฉะนั้น บทพูดมันก็เลยดูหลุดๆไปพอสมควร เหมือนพยายามจะจบเรื่องให้มันดูสยอง แต่ในขณะเดียวกัน พวกประเด็นสำคัญต่างๆ ที่น่าจะเป็นใจความสำคัญของเรื่อง มันก็ฟังดูจับยัดไปด้วย

   ถ้า Dead Actually เล่มแรก เป็นเพียงแค่การแนะนำตัวให้ได้รู้ว่า อะไรคือสไตล์การเขียนของ "เอนก ร้อยแก้ว" ที่คอการ์ตูนผีไทยหลายคนต่างหลงรักหัวปักหัวปำ -- เล่ม 2 ก็คือการเดินหน้าเต็มกำลังในโหมดเนื้อเรื่องที่ซับซ้อนและเหนือยิ่งขึ้นไปอีกขั้น -- ต้องขอบคุณความสำเร็จของ Secondhand จริงๆ ที่ทำให้เจ้าตัวเริ่มต้นที่จะโฟกัสกับพล็อตมากยิ่งขึ้น ถือเป็นอีกหนึ่งรวมเรื่องสั้นการ์ตูนผีคุณภาพสูง ที่ถึงแม้อย่างน้อยจะไม่ได้ถูกสร้างเป็นหนังในตอนนี้ แต่อย่างน้อยก็ชนะใจคนอ่านไปเต็มๆเรียบร้อยแล้ว -- เอาน่า อย่างน้อย 2-3 ปีก็ยังไม่สายหรอกมั้ง ขนาด "ชายผู้ออกเดินทางตามเสียงของตัวเอง" ยังลากไปเป็นสิบๆปีเลย กว่าจะได้ขึ้นจอแก้ว

เรื่องที่ชอบมากที่สุด After and Before
เรื่องที่ชอบน้อยที่สุด 205

(สรุป 8/10)

ติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/ThaiComicReview/

(ตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรก ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2557)