(รีวิวการ์ตูนไทยเฉพาะกิจ) Peko Diary Office (ปัทมพร ชัยศุภกิจสินธ์ หรือ Yulian (Peko))

ก่อนที่จะเข้าสู่เนื้อหาหลัก เราจะขอแนะนำบทบาทของผู้เขียนกันแบบคร่าวๆก่อน เพื่อให้ทราบถึงแบ็คกราวด์ (นั่นไง จะเขียนยาวอีกมั้ย) -- พีโกะ หรือ อวี้เหลียน เจ้าของเพจ Peko Diary ถือเป็นนักเขียนการ์ตูนเพจมากความสามารถคนหนึ่ง ที่มีจุดเด่นในเรื่องของการหยิบจับเอาชีวิตประจำวันและประสบการณ์ต่างๆในชีวิต มาเล่าในสไตล์การ์ตูนญี่ปุ่น -- ทั้งงานภาพที่จริงจังและแพทเทิร์นการเดินเรื่องที่มีกลิ่นอายความเป็นการ์ตูนมังงะ มากกว่าที่จะเป็นไดอารี่ (ซึ่งหาได้ยากมากในหมู่คนไทยด้วยกัน) ทำให้สิ่งนี้ได้กลายมาเป็น "ซิกเนเจอร์ประจำตัว" ของพีโกะไปโดยปริยาย -- แหม มันน่าทึ่งจะตายไปนะ ที่ได้รู้ว่าบนโลกใบนี้ ยังมีคนเขียนไดอารี่ออกมาเป็นหนังสือการ์ตูนด้วย ในขณะที่คนส่วนใหญ่ มักจะเขียนออกมาเป็นตัวหนังสือกันซะมากกว่า เรียกได้ว่า ฉายแววสปิริต "นักเขียนการ์ตูน" ให้ได้เห็นตั้งแต่สมัยเรียนกันเลยทีเดียว (บ้ะ!!! โหดแท้)

เชื่อว่าคนที่ชอบวาดการ์ตูนส่วนใหญ่นั้น มักจะชอบสร้างตัวละครประจำตัวสุดเท่ขึ้นมา เพื่อเอาไว้ใช้กับการ์ตูนสุดเจ๋งของตัวเอง เปรียบเสมือนละครโรงเล็กที่มีเราเป็นผู้กำกับ และมีตัวละครต่างๆเป็นนักแสดง -- น่าตลก ที่ Peko Diary Office เอง ก็ดำเนินเรื่องในลักษณะของ "เบื้องหลังกองถ่าย" เช่นเดียวกัน เพียงแต่ดันมาเกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้น หลังจากถ่ายทำเสร็จสิ้นซะหยั่งงั้น -- ดังนั้นจุดประสงค์ของการ์ตูนชุดนี้คือ ต้องการที่จะอยากให้คนอ่าน รู้จักตัวตนของตัวละครออริมากขึ้น ทั้งสองหนุ่มสาวที่คอยแซะแนวคิดของพีโกะ หุ่นยนต์สาวที่รักความเป็นไทย เพราะนี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่คนเขียนได้จับเรื่องราวของตัวละครต่างๆที่โพสต์กระจัดกระจายในเพจ มารวมไว้ในที่เดียวกันแบบนี้
 
เรื่องราวภายใน 83 หน้านี้ เกี่ยวกับ ดินแดนพีโกะแลนด์อันแสนสงบ ได้ถูกปีศาจแห่งความจริงเข้ารุกราน และลักพาตัว พีโกะ เจ้าของเมืองไป ร้อนถึงกลุ่มตัวละครประจำตัวทั้ง 4 ของพีโกะ จึงต้องรวมทีมอเวนเจอร์ไปช่วยเหลือและจัดการคนที่ลักพาตัวให้สิ้นซาก เพื่อรักษาดินแดนพีโกะให้คงอยู่ต่อไป

แม้เนื้อเรื่องจะฟังดูธรรมดาไปซักหน่อยสำหรับการ์ตูนสายแอ็กชัน-แฟนตาซี (แนวช่วยเหลือคนอีกแล้ว) แต่ด้วยรายละเอียดยิบย่อยที่ซุกซ่อนตามเนื้อเรื่องต่างๆ ในส่วนนี้แหละ ที่จะทำให้เราเข้าใจถึงธีมของการ์ตูนเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจนขึ้น โดยเฉพาะคนที่เคยติดตามเพจ Peko Diary มาตั้งแต่ยุคแรกๆ จะยิ่งเข้าถึงมันได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม ซึ่งเรื่องก็มีอยู่ว่า......
 
ย้อนกลับไปเมื่อช่วงแรกๆ ในยุค 2550 (น่าจะประมาณปี 2557 ล่ะมั้ง) เพจ Peko Diary เคยเป็นเพจที่ได้รับความนิยมสูงลิบลิ่วเป็นอันดับต้นๆ ด้วยการเล่าเรื่องประสบการณ์ชีวิตของเจ้าตัวในช่วงวัยว้าวุ่น ที่สามารถเข้าถึงคนหมู่มาก (ที่มีประสบการณ์เดียวกัน) ส่งผลทำให้เพจ Peko Diary ได้กลายมาเพจยอดนิยมในชั่วขณะหนึ่ง แต่ทว่า ด้วยความที่คนเขียนต้องติดภาระหน้าที่ต่างๆ จนแทบจะไม่มีเวลาลงการ์ตูนในเพจ เป็นเวลาหลายปี ทำให้ในท้ายที่สุด ความนิยมของเพจเริ่มลดลง และท่ามกลางเพจใหม่ๆที่งอกขึ้นมา และยังคงโพสต์อย่างต่อเนื่อง ทำให้เพจเหล่านั้น ค่อยๆแซงอันดับเพจของพีโกะไปเรื่อยๆ จนอันดับตกลงไป เพื่อทวงยุครุ่งเรืองกลับคืน พีโกะจึงได้ตั้งเป้าหมายว่า ซักวันหนึ่ง จะทำให้เพจของตัวเองกลับมามีชื่อเสียงในวงกว้างได้อีกครั้ง 

ดินแดนพีโกะในการ์ตูนชุดนี้ จึงเปรียบเสมือน "เพจในโลกโซเชี่ยล" ซึ่งถือเป็นโลกแห่งจินตนาการที่สามารถแสดง "ความชอบส่วนตัว" ออกสู่โลกกว้างได้อย่างเต็มที่ (ลูกเพจ = นักท่องเที่ยว/ ตัวละครในการ์ตูนของพีโกะ = ชาวเมือง) แต่ในขณะเดียวกัน เมื่อเราโตขึ้น ปีศาจแห่งความจริงก็จะเริ่มเข้ามาในชีวิตเรา เปรียบเทียบกับชีวิตผู้ใหญ่ ที่ต้องออกจากบ้านไปทำงาน เพื่อหาเงินเลี้ยงชีพในแต่ละวัน จนแทบที่จะไม่มีเวลาไปทำเรื่องสนุกได้ตลอด เหมือนสมัยเด็ก จนบางทีก็เกิดความรู้สึกเบื่อ  -- และในสถานการณ์ที่ขัดแย้งนี้ "การออกไปทำเรื่องสนุกๆ" จึงเป็นสิ่งที่จำเป็น ที่จะสามารถ "ช่วยลดความหนักอึ้งในชีวิต" เหล่านั้นออกไปได้ -- และด้วยชีวิตของพีโกะที่เข้าสู่วัยทำงานแบบเต็มตัว นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้การ์ตูนพีโกะยังคงขลุกอยู่กับธีม "รักษาความเป็นตัวเอง" ไปเรื่อยๆ คอนเซ็ปต์ในแต่ละเล่มของพีโกะ จึงวนแต่เรื่องเดิมซ้ำไปซ้ำมา (เพียงแค่เล่าเรื่องต่างกันเท่านั้นเอง) มันให้ความรู้สึกเหมือนกำลังนั่งดูคนวิ่งเป็นวงกลมไปเรื่อยๆ แบบไม่มีพัก เห็นแล้วเหนื่อยแทนจริงๆ 
 
ส่วนตัวคิดว่ารอบนี้ พีโกะสร้างคอนเซ็ปต์ออกมาได้หวือหวามากกว่ารวมเล่มที่ผ่านมา อย่าง Growthic (ที่มีเทคนิคภาพและแนวคิดที่น่าสนใจ แต่กลับไปไม่สุดในแง่ของภาพรวม) ในขณะที่งานภาพในเล่มนี้เอง ก็ไม่ได้มีการพัฒนาไปจากงานก่อนๆซักเท่าไหร่ แถมดูขยันน้อยลงกว่าเดิมด้วย โดยเฉพาะช่วงครึ่งหลังที่วาดออกมาลวกๆ ทั้งสัดส่วนตัวละครและงานฉากที่วาดเบี้ยวกว่าเดิมอีก (คาดว่าน่าจะเป็นเพราะต้องเขียนให้ทันงานหนังสือ) แต่ในส่วนของการ "ลงแสงเงาด้วยปากกาเพียวๆ" ซึ่งเป็นหัวใจหลักสำคัญในงานของพีโกะ ในเล่มนี้ยังคงออกมาดูสวยเหมือนเดิม (โดยเฉพาะแสงเงาสีดำ อย่างพวกเส้นผม คือชอบเลยอันนี้) ทำให้ภาพรวมนั้น งานยังอยู่ในเกณฑ์ที่ยังดูตั้งใจวาดอยู่ แม้จะยังไปไม่สุดก็ตาม รวมทั้งหน้าปกเอง ก็ลงสีได้สวยขึ้นเป็นกอง แลดูน่าหยิบขึ้นมาอ่านกว่าเล่มก่อนตั้งเยอะ (เล่มก่อน เอาไปวางในห้องพระ ยังแยกแทบไม่ออกเลย)

เหมือนกับการ์ตูนหลายๆเรื่อง ที่มักจะบอกเราเสมอว่า "ชีวิตคนเราไม่แน่นอน มีขึ้นก็ย่อมมีลง ดังนั้นเราจึงจะต้องเรียนรู้การเปลี่ยนแปลง และอยู่กับมันให้ได้" มันคือแนวคิดที่จะติดตัวเราไปชั่วชีวิต เมื่อเราเติบโตขึ้น แต่ในบางครั้ง โลกของผู้ใหญ่เองก็ไม่ได้เลวร้ายซะทีเดียว ในเมื่อเราออกไปทำงานข้างนอก ได้สังสรรค์กับเพื่อนร่วมงาน ได้เงินเดือนกลับบ้าน พอเหลือใช้ก็เอาไปใช้จ่ายสันทนาการได้ตามสะดวก ซึ่งจะเห็นได้ว่า มันก็ยังมีด้านดีอยู่ เหมือนกับที่คนเขียนได้ออกไปขายงานของตัวเองใน Comic Event แล้วได้เจอแฟนเพจที่ชื่นชอบผลงานของเราแบบตัวเป็นๆ มาขอลายเซ็น ถ้าเป็นเราคงตัวลอยไปแล้ว -- ด้วยเหตุผลดังกล่าว ดังนั้น การ์ตูนชุดนี้จึงถูกเขียนขึ้นมาในแง่ของ "จดหมายรักถึงแฟนเพจ" นั่นเอง
 
ในฐานะที่ติดตามเพจมาแบบจริงๆจังๆ ก็อยากจะบอกว่า รู้สึกชอบลายเส้นของพีโกะในช่วงยุคแรกๆมาก ที่กายวิภาคดูแม่นยำกว่านี้ ถ้าเกิดคนเขียนรู้สึกอยากจะกู้เพจกลับมาจริงๆ ก็อย่าลืมกู้สิ่งนี้มาด้วย เพราะปัญหาสำหรับงานของพีโกะในตอนนี้ มีแค่สัดส่วนตัวละคร งานฉาก แล้วก็ความขยันเท่านั้นเอง เพราะถ้า 3 ส่วนนี้สมบูรณ์ งานชิ้นนี้จะดีขึ้นเป็นกองเลย เพราะคอนเซ็ปต์รวมเล่มก็ทำออกมาได้ดีอยู่แล้ว ยังติดตามผลงานชิ้นต่อไปอยู่นะ

สามารถสั่งซื้อผลงานได้ที่ https://www.facebook.com/PekoDiary (ทางอินบ็อกซ์เพจ)

**ภายในเล่มจะแถม โปสการ์ดจากการ์ตูน พร้อมคำว่า "May the dream be with you" ซึ่งแปลว่า ขอให้ความฝันจงสถิตอยู่กับคุณ** 
(ตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรกเมื่อ วันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562)

(สรุป 7/10)

ติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/ThaiComicReview/

Create Date : 03 มิถุนายน 2563 Last Update : 20 ธันวาคม 2566 4:18:41 น. Counter : 1247 Pageviews.		0 comments
Share Tweet

	แชร์ประสบการณ์... ตามรอยสแลมดังก์ ที่คามาคุระ-โตเกียว imuya (10 เม.ย. 2567 00:13:46 น.)		อันดับการ์ตูนขายดีที่ญี่ปุ่น ประจำวันที่ 9-10 เมษายน 2024 iamZEON (11 เม.ย. 2567 16:39:44 น.)
	แจ้งข่าวการ์ตูนมาใหม่ 9 เม.ย. 67 noonoidotcom (9 เม.ย. 2567 14:15:49 น.)		กระเป๋าผ้าดิบลายการ์ตูนแมว บูรพากรณ์ (7 เม.ย. 2567 14:50:53 น.)