Eragon ขณะสำรวจป่า เอรากอนเจอหินประหลาดสีฟ้าเข้าโดยบังเอิญ ไม่นาน ก็ฟักออกเป็นตัวมังกรค่ะ มังกรสีฟ้านาม"ซาฟีร่า" ให้เสียงโดยนักแสดงสมทบหญิงรางวัลออสการ์ ราเชล ไวส์ จากนั้นตำนานระหว่างมังกรและคนขี่จึงเริ่มขึ้น โดยส่วนตัวดิฉันยังไม่ได้อ่านหนังสือที่แต่งโดยนักเขียนอายุ 19 ปีเล่มนี้ เลยขอพูดถึงตัวหนังล้วนๆ โทนของหนังชัดเจนค่ะ ไม่มีเทา มีแต่ขาวกับดำ ดิฉันไม่เข้าใจในบางประเด็น ว่าทำไมมังกรเลือกเด็กคนนี้ เด็กคนนี้ "พิเศษ" อย่างไร ? มีความต่างตรงไหน ? หนังยังไม่สามารถบรรยายตัวชี้วัดเหล่านี้ให้ชัดเจนได้ ความสัมพันธ์ของทั้งสองเปราะบางมากเมื่อดูจากเนื้อหนัง ไม่มีเหตุสนับสนุนใดเลย ที่จะบ่งถึงว่า ทำไมจึง "ตายแทนกันได้" ? ตรงนี้คาดว่าคนที่อ่านหนังสือมาแล้วอาจมีคำตอบ (?) ซึ่งนั่น อาจเป็นข้อจำกัดของตัวหนังในเรื่องเวลา และการแปลงบทบรรยายให้เป็นภาษาภาพหรือภาษาหนัง นักแสดงนำในบทเอรากอนมีเสน่ห์นะคะ แต่ยังไม่พอ หน้าตาดีสดใหม่ ไม่ได้ช่วยอะไร การดำเนินเรื่องอย่างที่เรียนไว้ ไวน่าดู ดนตรีประกอบของดอยล์ ช่วงแรกนั้นกระโดดไปนิดค่ะ เด่นเกินงาม จนกระทั่งหนังตามดนตรีทันในช่วงท้าย โดยรวมแล้วสนุกดี ไม่มีอะไรแปลกใหม่ ใครที่ชอบ Dragon Heart และไตรภาค The Lord of The Rings อาจ "เข้าทาง" กับหนังเรื่องนี้เป็นพิเศษ อย่าลืมช่วงท้ายนะคะ แฟนลาวีนห้ามพลาดเลย เธอร้องเพลงปิดท้ายเครดิตค่ะ ขอแสดงความนับถือ
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [