ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภาคองค์ประกันหงสา ภาคแรกของหนังไทยฟอร์มเขื่อง ที่ว่าด้วยปฐมวัยของพระนเรศ ช่วงชีวิตที่เป็นตำนาน ตำนานกลายมาเป็นภาพที่จับจ้องได้ ก่อนอื่นดิฉันต้องขอบคุณผู้กำกับนะคะ ที่มีเจตนาดีเหลือเกินในการทำหนังเรื่องนี้ สารที่ต้องการปลุกจิตสำนึกรักชาตินั้นข้นจนได้ที่ เจตนาที่ดีและบริสุทธิ์เหล่านี้สื่อมาถึงเยาวชนไทย และคนไทยได้ไม่ยาก หากแต่จะวิจารณ์ในแง่ตัวหนังแล้ว หนังมีความลงตัวในระดับหนึ่งเท่านั้น แต่ยังไม่มากพอ การแสดงของตัวละครหลักๆแข็งจนแทบปาหัวคนดูแตก บทหนังที่ถูกปรับแต่งให้ไล้อารมณ์คนดู กลายเป็นภาษาเขียน ที่ฟังเท่าไรก็ไม่รื่นหู มีเพียงบางคำบางประโยค ที่ถูกล็อคให้เข้าปากตัวละคร แต่คนไทยยังรู้สึกได้ ยังตื้นตันกับประโยคเหล่านั้น ยังเข้าใจและเจ็บปวดกับอิสรภาพที่เคยสูญเสียไปได้ บทบุเรงนองนั้นหลักแหลมเอาเรื่องนะคะ ส่วนหนึ่งของภาคต่อที่ดิฉันอยากดู คือบทของตัวละครนี้ล่ะค่ะ จะพัฒนาไปทิศทางใด บทจะหาทางออกที่ชาญฉลาดได้อย่างเคยหรือไม่ พระนเรศตอนเด็กยังขรึมขลังน้อยไปนิด เกือบจะสร้างความแปลกใจให้ได้แล้วทีเดียวเชียว ยามใดก็ตามที่หนังถ่ายให้เห็นความเจ็บปวดของคนไทย ดิฉันรู้สึกถึงความอึดอัดนั้นได้ ...เรารู้สึกได้ ดนตรีประกอบ(หรืออาจจะนำ) เป็นสิ่งที่สร้างความข้องใจหลายๆครั้งในหนังเรื่องนี้ มีความเป็นสากลสูงนะคะ แต่ขาดความเป็นไทย และไร้เสน่ห์ การตัดต่อและลำดับเรื่องราวที่เคยแย่มากจากครั้ง "สุริโยไท" มาคราวนี้พัฒนาขึ้นค่ะ ลำดับเหตุการณ์ให้เข้าใจง่าย จึงเกิดอารมณ์ร่วมได้ไม่ยากเย็นเลย อย่างที่เรียนไว้ข้างต้น หนังเรื่องนี้ต้องดูหนังควบคู่ไปกับเจตนาค่ะ ดูเพื่อให้ใช้ต่อยอด ส่วนข้อเท็จจริงนั้น ต้องไปหาต่อกันนอกโรง เพราะหนังก็ยังเป็นหนัง ขอแสดงความนับถือ
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [