นาน ๆ ก็นึกสนุก ถ่ายรูปดอกไม้ใบหญ้าในสังกัดมาลงบล็อกซะหน่อย ถ้าลงหมวด "ตามอารมณ์" นี้
ก็ต้องทำใจหน่อยนะคะ เพราะจะไม่ได้สาระเท่าไหร่ แต่จะได้ฟัง (อ่าน) ที่ จขบ. พล่ามซะมากกว่า 555


 

ต้นไม้ก็มีกับเขาไม่มากหรอกค่ะ เพราะที่จำกัด ... แต่ที่เอามาให้ดูนี่ก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งนะคะ ก็พอให้ชื่นอก
ชื่นใจได้บ้างล่ะน่า ... เฟื่องฟ้าออกสื่อหลายครั้งแล้วค่ะ เพราะเป็นต้นไม้ชนิดที่โชว์ได้ตลอดเวลา อิอิ 


 

เลี้ยงง่ายตายยาก ทนไม้ทนมือ ทนแล้ง อด ๆ อยาก ๆ ก็ไม่เป็นไร มีดอกให้ดูตลอด หรือบางช่วงจะบ้าใบบ้าง
ใบก็สวยดี ไม่เป็นปัญหา ปลูกต้นเดียวก็ตอบโจทย์ได้ดี ดอกมีหลายสีด้วย ท้าแดดท้าลมอยู่หน้าประตูบ้าน
เหมือนฝ่ายต้อนรับประจำบ้านเลยนะคะ


 

โมก ก็เป็นไม้คู่บ้านคู่บุญ จขบ. มานานตั้งแต่จำความได้ เป็นมรดกตกทอดที่ผู้รับปลื้มอกปลื้มใจมากมาย
เพราะทั้งสวยและหอม ทรวดทรงองค์เอวก็กระทัดรัดเหมาะกับบ้านเนื้อที่จำกัดยิ่งนัก ดอกสีขาวกระจุ๋มกระจิ๋ม
พราวเต็มต้น ทดแทนความหอมจากเฟื่องฟ้า ที่สวยฉูดฉาดสะพรั่งแต่ไม่หอม ส่วนโมกน่ะเหมือนสาวสวย
งามแบบเย็นตาเย็นใจ กลิ่นหอมชื่นใจ ใครอยู่ใกล้ก็สบายใจ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ที่บ้านไม่เคยขาดสัตว์เลี้ยงเลย ... ไก่แจ้ เป็ด ไก่ไข่ ห่าน หมา แมว กระต่าย
ปลา ฯลฯ สารพัดสัตว์ เลี้ยงมาหมดแล้ว ... อย่าให้เล่าวีรกรรมเลย เรื่องมันยาว แหะ ๆ ขอรวบรัดตัดตอนว่า
ตอนนี้เหลือแต่ปลาอย่างเดียวจ้า ที่อยู่ยงคงกระพันจากรุ่นสู่รุ่นไปเรื่อย ๆ ไม่สิ้นสุด ...

อ่างบัวที่ไม่มีบัว มีแต่ปลาสอดซึ่งออกลูกออกหลานเต็มอ่าง เป็นสัตว์เลี้ยงที่ไม่เรื่องมาก ไม่มีปากมีเสียง
ไม่กัดรองเท้า ไม่รื้อหรือขุดต้นไม้ ไม่ต้องจับอาบน้ำ หรือทำความเสียหายใด ๆ ทั้งสิ้น แค่เหยาะอาหารเม็ด
ให้วันละครั้งสองครั้ง ให้วันละกี่หนก็ไม่มีบ่น ให้บ้างไม่ให้บ้างก็ไม่ว่าอะไร อิอิ


 

ต้นไม้ที่เลี้ยงง่ายที่สุดในโลกก็ว่าได้ ไม่มีใครเกิน "พลูด่าง" แต่แบบไม่ด่างเรียก "สีทอง" หรือเปล่า คือเป็น
ต้นไม้พื้น ๆ เห็นดาษดื่นทั่วไป จนดูเหมือนไม่มีราคา อยากได้ก็เด็ด ๆ มาปักดินหรือแช่น้ำก็อยู่ได้ทั้งนั้น เลี้ยงง่าย
จะว่าเลี้ยงแบบให้หากินเองก็ย่อมได้ เพราะเจ้านี่เขาสามารถเลื้อยไปหากินได้ไกล ๆ


 

คุณสมบัติพิเศษคือเลี้ยงง่ายตายยาก แถมยังลามปามไปทั่ว ต้องคอยตัดแต่งยอดที่เลื้อยป่ายแปะไปทั่ว ใกล้ไหน
ก็พันหัวพันหางเขาไปหมด ไว้ใจไม่ได้ อิอิ เราก็ตัดแล้วปักใส่แก้วน้ำไปวางโน่นนี่นั่นไปทั่วบ้าน ทำให้บ้านดูสดชื่น
ไม่ต้องไปหาดอกไม้แพง ๆ ที่ไหน

ไม้ใบสวยต้นนี้มีชื่อว่า ฟิโลเดนดรอน ซานาดู (Philodendron Xanadu) สนใจก็หารายละเอียดจากในบล็อกนี้
ได้นะคะ ไม้ใบดูจะเลี้ยงง่ายกว่าไม้ดอก เลือกที่ใบสวย ๆ มีลักษณะเด่นไม่เหมือนใคร ไม่มีดอกดูใบก็ยังได้
เอาไว้ปักแจกันแซมกับดอกไม้ก็สวยดี ...


 

กล้วยไม้เราก็มีกับเขาเหมือนกันนะเออ กระถางเดียวมีสามพันธุ์อย่างที่เพิ่งเอามาให้ดูเมื่อบล็อกที่แล้วไงคะ
อยู่กันหนาแน่นเป็นชุมชนแออัด ก็ดูเหมือนรักกันดี ไม่มีปัญหาอะไร ... ปีก่อนโน้น อากาศเย็นยาวนาน
เราก็ได้อานิสงส์ ช้างกระออกดอกให้เราเก็บมาทำบล็อกด้วย อิอิ

ที่เห็นนี่ก็คือ เดหลี ดอกสีขาว หน้าตาคล้าย ๆ ดอกหน้าวัว ต้นนี้ก็เลี้ยงง่ายค่ะ แพร่พันธุ์เร็วมาก ออกลูกออก
หลาน แตกกอใหญ่เบ้อเริ่ม มักจะออกดอกช่วงนี้ทุกที (ก.พ-มี.ค.) ความจริงก็ออกตลอดปีแหละ ถ้าบำรุงดี ๆ
เลี้ยงไม่ยาก ชอบรำไร ชอบน้ำด้วย สนใจต้นไหนหารายละเอียดอ่านในบล็อกนี้ได้ค่ะ ... ใส่คำที่ต้องการ
ค้นหาในกล่อง search box มุมขวาบนของหน้าบล็อกนี้นะคะ







ดอกสวยและทน เหมาะเป็นไม้ตัดดอกปักแจกัน
แต่ถ้าปล่อยไว้กับต้นเป็นแจกันธรรมชาติ ก็จะดูสวยงามคงทนกว่านะคะ

ไป ๆ มา ๆ ต้นไม้ที่อยู่ยั้งยืนยง ไม่มีอะไรสู้พลูด่างได้เลย ใครที่เลี้ยงอะไรไม่รอดเลย ถ้ายังเลี้ยงเจ้านี่ไม่รอดด้วย
ก็ต้องพิจารณาตัวเองแล้ว เพราะพลูด่างเลี้ยงง่ายจริง ๆ แพร่พันธุ์ออกลูกออกหลานจนฟูไปทั่วบ้าน บางทีแยกออก
มาใส่กระถางวาง ๆ ไว้ ใครไปใครมาก็หยิบยกให้ไปเป็นของฝากก็น่ารักดี

ไม้ใบสีสวยอย่างพวกอโกลนีมา หรือเรียกเต็มยศว่า "แก้วกาญจนา" ก็เลี้ยงง่ายพอกัน เสียแต่ชอบมีเพลี้ยแป้ง
มาเกาะตามซอกใบ มีเวลาก็ดูแลเขาหน่อย ประเภททิ้ง ๆ ขว้าง ๆ นึกได้ก็ไปลูบ ๆ คลำ ๆ (อย่าคิดลึก)
จับเพลี้ยแป้งเพลี้ยหอย ใส่ปุ๋ย เปลี่ยนดิน เปลี่ยนกระถางแยกหน่อ ปักชำ ให้ เพราะพวกนี้จะขยันออกลูก
ออกหลานจนล้นกระถาง ต้องไล่แจกชาวบ้าน












พยับหมอก สีม่วงสวย นี่ก็เลี้ยงง่าย ดอกพราวเต็มต้นทุกวัน
หารายละเอียดในบล็อกนี้ได้เหมือนกันจ้า


 

หลิวไต้หวัน ก็เลี้ยงง่าย งอกงามราววัชพืช ดอกจิ๋ว ๆ ระบายสีแต่งแต้มสีชมพูม่วงจิ๋ว ๆ ไปทั่วทุกหย่อมหญ้า
ราคาไม่แพงด้วย เคยซื้อได้ 3 กระถาง 20 บาท เร่ขายอยู่ในตลาดต้นไม้สวนจตุจักร วันพุธ อุปนิสัยชอบอยู่อิสระ
ตามพื้นดินทั่วไป เมื่อไหร่ที่แซะมาปลูกในกระถางมักไม่รอด ไม่รู้เป็นไง


 

ดอกแก้ว ปลูกต้นเดียวก็หอมฟุ้งจรุงใจ ดอกดก โตเร็ว ต้องคอยตัดแต่งให้ต้นเล็ก ๆ เพราะเป็น
ไม้เนื้อแข็ง ขืนปล่อยให้โตตามใจ ก็จะเป็น "ไม้แข็ง ตัดยาก" นะตัวเอง

ปริกน้ำค้าง ไม้ใบฝอย ๆ เป็นเฟิร์นชนิดหนึ่ง ชอบรำไร ความชื้นสูง จะว่าไปเราก็ไม่ได้เลี้ยงตามนี้เลยนะ
คงอยู่ที่การเลี้ยงดูให้คุ้นเคยตั้งแต่ต้น และถึงเป็นเฟิร์นก็เข้มแข็งทรหดอดทนพอใช้ ... ถ้าประเภทใจเสาะ
ก็คงหายสาบสูญไปนานแล้ว


 

"เขียวหมื่นปี" อะไรสักอย่าง คล้าย ๆ "โพธิ์นำเงิน" แต่ไม่ใช่
ต้นนี้เลี้ยงยาก ไม่ค่อยยอมโต ใบก็มักไม่ค่อยสวยอย่างในรูปหรอกนะ







พลูด่างเลี้ยงง่ายก็จริง แต่ก็มีศัตรูพืชกับเขาเหมือนกันนะคะ เจ้าศัตรูพืชที่ว่านี่คือ นกกระจอก ค่ะ
แถวบ้านจะมีสารพัดนกเยอะมาก ทั้ง นกเขา นกเอี้ยง นกกางเขน นกขุนทอง และ นกกระจอก เจ้าตัวหลัง
นี่แหละค่ะ แสบมากขอบอก ชอบมาจิกกินใบกะเพรา ใบโหระพา รวมทั้งพลูด่าง เป็นประจำ


 

ภาพสุดท้ายใครรู้บ้าง ว่ากางร่มทำไม ??? ไม่ได้กันแดด กันฝน หรือ กันนก
ลองทายกันดูนะคะ รับรองว่ารู้คำตอบแล้วจะอึ้ง อิอิ

บทเพลงบรรเลงชโลมใจ