Princess Mononoke , อนิเมชั่นปรัชญา + สุดยอดจินตนาการ

หนังอนิเมชั่นญี่ปุ่นปี1997 : ประเภท adventure + ปรัชญา + แอคชั่น มีความรุนแรงอยู่บ้างไม่เหมาะกับเด็กเล็กๆเพราะอาจงงและรุนแรง: ความตื่นเต้นชวนติดตาม6.5/10 ความตื่นตะลึงทึ่งในปรัชญาและจินตนาการ8.5/10

ความคิด...วงการอนิเมชั่นของฮอลลีวูดก้าวกระโดดขึ้นไปเรื่อยๆ ในงานด้านภาพพยายามที่จะทำให้หลุดจากความเป็นการ์ตูนและก้าวเข้าใกล้ความเหมือนจริงมากที่สุด ตรงข้ามกับวงการอนิเมชั่นของญี่ปุ่น ที่งานด้านภาพกลับพยายามที่จะให้คงเอกลักษณ์เหมือนการ์ตูนมากที่สุด เนื้อหา คือ ส่วนที่ฝั่งฮอลลีวูดยังตามห่างเจ้าพ่ออนิเมชั่นอย่างญี่ปุ่นหลายช่วงตัวเพราะมักจะวนเวียนอยู่แค่ประเด็นครอบครัว (Finding nemo/The incredibles) แต่ทางญี่ปุ่นไม่ว่าจะเป็นซาโตชิ คอน หรือ สตูดิโอGibli ไปไกลกว่านั้น ไม่เพียงแต่เนื้อหา Princess Mononoke โดย Hayao Miyazaki ยังแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เหนือกว่าอย่างมากคือ “จินตนาการ”

ความย่อและความคิด...หนังเล่าเรื่องชายหนุ่มที่ต้องคำสาปและออกเดินทางเพื่อหาทางแก้คำสาป การเดินทางนำไปสู่การต่อสู้ระหว่างฝ่ายพงไพร คือเจ้าหญิงโมโนโนเกะกับสัตว์ทั้งหลายที่มีเทพคอยคุ้มครอง และ ฝ่ายมนุษย์แห่งโลหะนคร ต่างฝ่ายต่างต้องการปกป้องชีวิตส่วนตัวและนำไปสู่ความเกลียดชังความโกรธแค้นที่วนเวียนไปมา

หากมองด้วยสายตามนุษย์พวกเขาต้องต่อสู้เพราะความหวาดกลัว บ้างก็ต้องการแก้แค้น ฯลฯ หากมองด้วยสายตาแห่งพงไพร ธรรมชาติเองก็จำเป็นต้องต่อสู้จัดการกับมนุษย์เพื่อปกป้องเผ่าพันธุ์ตัวเอง แต่แท้จริงแล้วสิ่งที่โหดร้ายและน่ากลัวหาใช่ทั้งมนุษย์หรือพงไพรเพราะสิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ “กิเลสในใจ” ที่ไม่เคยมอดดับไปได้ ซึ่งออกมาทั้งในรูปแบบความโลภ ความกลัว ความแค้น ฯลฯ ในหมู่มนุษย์ก็ยังต้องต่อสู้กันเอง,ในหมู่พงไพรเองก็ไม่ร่วมมือและยังแบ่งพรรคแบ่งพวก

... ความรุกรานของมนุษย์ที่มีต่อธรรมชาติ สัจธรรมการเกิดและดับ (เทพเลือกที่จะช่วยและเลือกที่จะเอาชีวิต) ความเลวร้ายเสื่อมโทรมในใจ ทุกอย่างคือสิ่งที่หนังถ่ายทอดออกมาทำให้หนังอนิเมชั่นเรื่องนี้มีคุณค่ามากกว่าการดูสนุกเพียงอย่างเดียว

...หนังบอกพระเอกตั้งแต่ตอนแรกเหมือนกับที่บอกคนดูว่าให้ “มองด้วยสายตาที่เป็นกลาง” ท่ามกลางการปกป้องตัวเองของทั้ง 2 ฝ่าย หรือในสังคมจริงก็อาจจะเป็นการโต้เถียงการขัดแย้งกัน เราจะเห็นได้ว่าต่างฝ่ายต่างก็จะอยู่กับตัวเองจนไม่สนใจอีกฝ่าย ในเรื่องทั้งสองฝ่ายอยู่กับความเกลียดชังและความแค้น

...หากพระเอกซึ่งเป็นบุคคลที่สาม ไม่มองด้วยความเป็นกลาง แล้วเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เชื่อได้ว่าสงครามก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป เพราะไม่ว่าจะเข้าข้างไหนก็ตาม มันจะมีเหตุผลที่ดูเหมือนถูกต้องเสมอ แต่ความถูกต้องนั้นเป็นความถูกต้องเพื่อตัวเองโดยมิได้มองถึงส่วนรวม

ดังนั้นแม้ว่าพระเอกจะมีความเคียดแค้นที่ฝังมากับแขนขวา แต่เขาก็มีสายตาที่เป็นกลางและใจที่เป็นธรรม จึงทำให้คำสาปคลี่คลายลงได้และนำความสงบสุขกลับมา

ความรู้สึก.....ตื่นตะลึงในจินตนาการของผู้สร้างไม่ว่าจะเป็นเทพที่ออกมา (โดยเฉพาะเทพตัวจิ๋ว คิดได้ไงเนี่ย),ตัวสัตว์อื่นๆและเนื้อหาของหนัง มีความรุนแรงอยู่พอตัวไม่ว่าจะเป็นมือขาด แขนขาด สนุกแต่มีอยู่หลายช่วงเหมือนกันที่หนังไม่ชวนติดตามมีเบื่อเป็นช่วงๆด้วย คุณค่าในตัวของมันเป็นสิ่งที่ทำให้เรื่องนี้เป็นอนิเมชั่นในกลุ่ม “ต้องดู” อีกเรื่องหนึ่ง เรียกได้ว่าหากใครพลาดไปน่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เพราะนี่คือหนังที่สอดใส่จินตนาการและปรัชญาเข้าไปได้อย่างน่าประทับใจ

สรุป...เป็นอนิเมชั่นที่สามารถเป็นบทเรียนให้กับเด็กโตและผู้ใหญ่ เป็นอนิเมชั่นในขณะเดียวกันก็เป็นภาพยนตร์ที่มีคุณค่าและอยู่ในหมวดที่มีโอกาสต้องหามาชม

ปลีกย่อย: งานล่าสุดของ Hayao Miyazaki คือ Howl's Moving Castle ภาพงามเหลือหลายและขึ้นอันดับ1ในญี่ปุ่นแล้ว ตอนนี้ได้แต่อธิษฐานมีใครสักคนนำเข้ามาให้ได้ดูในโรงกัน






ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป

ติดตามบทความใหม่ๆ หรือ บทความน่าสนใจ หรือ เริ่มต้นอ่านBlogนี้มีข้อสงสัย คลิกไปเริ่มต้นที่ --> หน้าแรก


รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง