เรื่องเดิมๆ
ไม่ได้เขียนนาน เพราะก็ขี้เกียจหนะแหละ
ชีวิตเรื่อยเปื่อย ขี้เกียจทำอะไร ตอนนี้ยังไม่ได้ทำอะไรมีแก่นสารเลย แต่บางทีก็หนุกดี ไปหาน้อง เล่นบาส สังสรรค์กับเพื่อน แข่งหุ่นกับน้อง
อาทิตย์นี้กลับหอเร็วแค่วันเดียวเองอะ ยังไม่เริ่มอ่านหนังสือเตรียมตัวเรียนต่อเลย skill ยังไม่กระเตื่องขึ้นเลยสักกะนิดเดียว ยังไม่อยากทำอะไร เหมือนเพิ่งเปิดเทอมใหม่ๆ เพิ่งเริ่มงานได้สามวัน ยังไม่อยากอ่านหนังสือ ยังซ้อมบาสอยู่ทุกวัน แต่มันก็เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขดีนะ
เข้าเรื่อง ปกติ blog มีไว้บ่น คราวนี้ก็ตามเคยหนะแหละ ถ้าไม่มีเรื่องไม่ค่อยพอใจ หรือเหตุการณ์อะไรที่น่าเขียนไว้ ก็คงไม่เขียน
เมื่อวันก่อนไปซ้อมรับปริญญา แล้วก็มี Senior night ต่อ พวกเราชมรมบาสก็อยู่ด้วยกันหนะแหละ ก็แค่ตอนเดิน ตอนนั่งในหอประชุมเพื่อจะซ้อมรับปริญญา มี บ. กับ จ. อยู่แถวๆ นั้นด้วย ก็มี ย. กับ น. ไม่พอใจ ที่มีเค้ามาอยู่แถวนี้ ... (จริงๆ แล้วกรูก็เข้าใจนะ ว่าเพื่อนตูมันเป็นอย่างนี้ แต่มันก็มากเกินไปนิดนึง) --- ความเห็นตู เค้าไม่ได้ทำอะไรให้สักหน่อย ทำไมแค่เค้าอยู่แถวนั้น มันก็ไม่ได้ แต่ก่อนก็พยายามหาเหตุผลว่าเค้า(ก็เข้าใจว่าไม่ชอบ) ตอนนี้ ก็เพราะเป็นเค้า แค่นั้น มันไม่มีเหตุผลแล้วหนะ แต่เรื่องนี้ยังหยวนๆ ถือว่าเจอ ถือว่าเราก็ไม่อยากจะเจอคนที่ไม่อยากเจอเหมือนกัน แต่เราไม่ไประรานให้คนอื่น ไม่ชวนมาแค่นั้นเอง
เหตุการณ์ต่อมาก็คือ ย. ก็ไปพูดกับ บ. ว่าเนี่ย ทำไมยังจะมาอีก ทำไมยังจะมาทำตัวเป็น ชรบ. อีก บ. บอกว่า มันไม่เคยคิดว่ามันเป็น ชรบ. แต่ก็มีคนชวนมันก็เลยมา ย. และ น. ไม่พอใจที่ บ. มาเล่นบาส กับชมรม ทั้งๆ ที่ ย.และ น. ไม่ได้ไปเล่นด้วย แค่ได้ยินมาเฉยๆ ว่า บ. ไป...
ย. ออกคำสั่งให้ บ. ห้ามมาอีก บ. พยักหน้า แบบที่ ย. หาว่า ท้าทาย ย. (แบบว่า ทำหน้า แล้วไงหละ) ย. บอกว่า บ. ไม่ได้รับปากว่าจะไม่มาอีก ย. และ น. แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน และ มาบอกเราที่โต๊ะกินข้าวตอน senior night
เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะเกิดว่าอะไรไป มันจะหาว่า นี่ไง บ. เป็นตัวการให้มันไม่สนุก นานๆ มาเจอกันที มันอยากสนุก อยากมีความสุข ไม่อยากเห็น บ. คืนนั้นเราไม่เห็น บ. เลย ที่แถวงาน บ. และ จ. ไปกินข้าวกันที่หลังงาน
บ. ร้องไห้ ถึงมันไม่บอก เราก็รู้ ย. และ น. มีความสุขมาก และ มาบอกเราเรื่องที่บอก บ. เพื่อจะให้เราไม่ชวน บ. อีก แต่เราก็ไม่เถียง และไม่รับปาก เราพูดเรื่องเล่นบาส แต่มันก็บอกว่า คนอื่นหนะได้ แต่ บ. ไม่ได้ กรูไม่พูดอะไรต่อ เดี๋ยวมันก็จะไม่พอใจ แล้วงานก็หงิดอีก
เราและ บ. เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เรา และ ย. และ น. ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เรา และ ย. และ น. และ เพื่อน คนอื่นๆ อยู่ ชรบ. เรา เล่นบาสทุกครั้งที่มีโอกาส ย. เล่นบาส บางครั้ง ในบางโอกาส น. ไม่เล่นบาสสักครั้ง ในทุกโอกาส ยกเว้นโอกาสพิเศษมากๆ จริงๆ จุ. เล่นบาสทุกครั้งที่มีโอกาส บ. จะเล่นบาสเมื่อเรา หรือ จุ. ชวน ในบางโอกาส
ย. และ น. ไม่เคยยอมใคร เรา ยอมบ้างไม่ยอมบ้าง
เรายอม ย. และ น. มาแทบตลอด มากเกินไปแล้วหวะ เล่นบาส เล่นกันสองคนได้ซะที่ไหน ถ้า ย. และ น. ไม่เล่นบาส เราก็มีสิทธิ ชวน บ. มาเล่นบาส แต่ ย. และ น. ก็จะไม่พอใจ ... ไม่เข้าใจจริงๆ เรื่องงี่เง่า ทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่ด้วยเนี่ย ชรบ. ไม่ใช่ของมรึงสักหน่อย หลายครั้งแล้วนะเฟ่ย
Create Date : 24 มิถุนายน 2550 |
|
16 comments |
Last Update : 24 มิถุนายน 2550 11:15:07 น. |
Counter : 649 Pageviews. |
|
|
แวะมาส่งความสุขค่ะ