|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
3 สิงหาคม 2549
|
|
|
|
กลับหอเร็ว+ห้องสะอาด ไม่อยากจะเชื่อ
วันนี้กลับหอเร็วเพราะว่า แผนการที่จะย้ายของไปเซ็นทรัลเวิร์ล วันนี้เลื่อนเป็นพรุ่งนี้กลางคืน พรุ่งนี้ตายพอดี เรียนๆ ช่อง 7 มาถ่าย เสร็จแล้วก็สามทุ่มเค้ามาขนเสาขนสนาม กว่าจะ set เสร็จ กว่าจะอะไรเสร็จก็คงจะดึก เหนื่อยตายพอดี วันนี้เลยว่าง จริงๆ ควรจะปั่นงาน อ่านหนังสือ ห้องเงียบด้วย ยังไม่มีใครกลับมา แต่ก็อยากให้มีใครกลับมาเหมือนกัน ทั้งๆ ที่กลับมาแล้วก็คงไม่ค่อยจะได้ทำอะไรเท่าไร เพราะไอ้เราก็ช่างกวน กัดชาวบ้าน หาเรื่องเมาท์ไปเรื่อย แม้จะไม่มีความสามารถเมาท์ได้เก่งเท่า mate อีกคน
ต้องทำ project proposal ซึ่งเป็นเรื่องที่เราจะเขียนต่อไปใน blog ตอนที่ 7 แต่เด๋วก่อนแล้วกัน มานั่งเปิด blog อ่านและเขียนอยู่เนี่ยแหละ
แม้จะกลับมาไม่เจอใคร แต่วันนี้ห้องสะอาดมาก ไม่อยากจะเชื่อ มองเข้ามาก็มองไปที่โต๊ะเพื่อนคนนึง (ก็แอบหวังให้มันอยู่อะนะ 55) เห้ย สะอาดได้ไงฟะ แล้วก็เริ่มสำรวจ ห้องน้ำก็ค่อนข้างสะอาด มีคราบเพราะห้องเราไม่มีน้ำยาล้างห้องน้ำแล้วอะ มันหมด ตอนเราล้างส้วมมันก็ไม่มีแล้ว แต่ดันมีขวดซะงั้น ก็เลยเอาไปทิ้ง ไม่พอ ออกไปดูระเบียง เห้ย สะอาด เป็นไปได้ กลับมาแถวโต๊ะ เหลือบไปเป็นตู้เราปิดได้ มองขึ้นไปข้างบน เฮ้ย นิตยสารโดน clear และเก็บให้เป็นระเบียบ โอ้ ไม่น่าเชื่อ แบบว่ากะจะโทรหาแซวซะหน่อยว่า แกไม่สบายหรือเปล่า ตกใจ จริงๆ แล้วก็เลยเดินไปดูที่เตียงมันว่า มันเก็บหรือเปล่า เผื่อจะตกใจรอบที่ n ก็เจอมือถือมันวางอยู่ เอ่อ ออกไปข้างนอกไม่เอามือถือไปอีก ดีที่ไม่โทร เหอๆ ตอนแรกนึกว่ามันจะกลับบ้านแล้ว เห็นข้าวของมันน้อยๆ แปลกๆ แต่ก็เอะ มือถืออยู่นี่ไม่เอาไปเชียวเหรอ ถ้ากลับบ้าน (ก็หวังว่ามันจะกลับมาทำให้ห้องครึกครื้นนะ อิอิ)ตอนเราออกไปตอนเช้าเห็นมันนอนอยู่บนเตียง ทั้งๆ ที่มันควรจะไปเรียนตอน 8 โมง ก็แอบเป็นห่วงอยู่มันไม่สบายหรือเปล่า เห็นเมื่อวานว่าปวดหัว เหอๆ วันนี้รู้หละ มันไม่สบาย จริงๆ แหละ เก็บข้าวของซะสะอาดเลย แอบมาจัดโต๊ะเราด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้เนี่ย ไม่ค่อยจะชัวร์โต๊ะตัวเอง 55
ตอนนี้เกิดอาการงงว่า ตัวเองมีเรียนวันศุกร์เช้าหรือเปล่านะ รู้สึกเหมือนมีเรียน แต่นึกไม่ออกว่าเรียนอะไร ช่างมัน เด๋วค่อยไปเปิด reg.chula ดูดีกว่า
วันนี้ไม่รู้อารมณ์ไหน นั่งดู diary เก่าๆ เหอๆ รู้สึกไม่ได้เขียนมันมานานมาก มีอยู่ไม่กี่ entry เลย แต่ว่าอ่านแล้วทำให้รุ้สึกว่า อารมณ์ ความรู้สึก มันเปลี่ยนแปลงจริงๆ แต่ว่าบางอย่างเราก็ยังคิดแบบเดิม แต่ความรู้สึกเดิมมันแตกต่างกันตามการเวลา ไม่จีรังยั่งยืนเลย แต่คนเราก็ยังยึดติดและยอมให้มันนำความทุกข์หรือสุขจอมปลอมมาให้เสมอๆ แม้เราจะพูดอย่างนี้ก็เหอะ เราก็ไม่ได้มีความรู้สึกเข้าใจ้ เข้าใจ ในสัจธรรมข้อนี้ ด้วยหัวใจจริงๆ สักที แม้จะมีสติ ในตอนที่มีความรู้สึกต่ออะไรก็ตาม ใจมันก็ยังคงไม่ได้รู้สึกจริงๆ ว่า ความรู้สึกมันไม่ยั่งยืนแม้แต่อย่างใด แต่ที่แย่ไปกว่านั้น แค่มีสติรู้ตัวให้ได้ทุกขณะจิต ยังทำไม่ได้เลย
เพื่อนกลับบ้านไปคนนึง เพิ่งเข้ามาเอาของ กะเพิ่งโทรศัพท์เสร็จ รู้สึกเหนื่อยที่จะต้องไปจัดงานๆ จัง แต่เอาวะ หน้าที่ เพื่อตังค์ เพื่อชื่อเสียง เพื่ออนาคตทีม
Create Date : 03 สิงหาคม 2549 |
Last Update : 3 สิงหาคม 2549 19:25:29 น. |
|
2 comments
|
Counter : 567 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: TheeCP30 IP: 158.108.211.126 วันที่: 4 สิงหาคม 2549 เวลา:1:31:43 น. |
|
|
|
โดย: MR.T IP: 203.156.64.131 วันที่: 5 สิงหาคม 2549 เวลา:6:53:15 น. |
|
|
|
| |
|
|
เด็กเล็ก |
|
|
|
|
Uncertainly is certainly
ความไม่แน่นอนคือสิ่งที่แน่นอน..
หึ่ย.. เราก็ยังไม่รู้จักตัวเองดีเลยล่ะ..