The intersection
My Diary
Life blog
Guest book
Robot Blog
<<
พฤศจิกายน 2548
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
13 พฤศจิกายน 2548
ทริปบาส
เรื่องเล่าจากเยอรมัน
จัดของๆ ไปยุโรป
ความพลาด ทำให้ได้บราวนี่ด้วยแป้งโกกิ นมข้นหวาน และ ไมโครเวฟ
เลี้ยงค่าย
ขับรถชนคนตายไม่ติดคุก แต่หมอช่วยคน แต่คนดันดาย กลับติดคุก
อวสานหมาอ้วน
ไปบ้านลี่ + หลายเรื่อง รวมๆ กัน
what's wrong here
Thailand Rescue Robot 2007 : Plasma-RX
finishing GRE กับ เล่าเรื่องตอนไปเมกา
สอบ TOEFL + เรื่องตลกเกี่ยวกับคนใช้ Wireless ที่หอ
ทริปบาส
อ่านแฮรรี่จบซะที
เรื่องเดิมๆ
อาการมาตรฐานของคนเพิ่งลงจากค่าย
นี่แหละ ที่ค่ายยุววิศวกรบพิธ
Toshiba Interview
ครั้งหนึ่งมีโอกาสได้เข้าเฝ้าฯ
แทกซี่กับพระราชดำรัส
ปัญหาขนรถกอล์ฟขึ้นรถบรรทุก
Creative journal ตอนที่ 3
Creative Journal ตอนที่ 2
เอาไปเลย Creative journal ครั้งที่ 1 แบบเต็มๆ ตอนที่ 1
Creative journal ย้อนหลังแบบปั่นๆ
เข้าใจแล้วใช่ไหมหละ สภาพคนกลางเป็นยังไง
อัตชีวประวัติของข้าพเจ้า
ดูหนังผี + วุ่นวายกับการลงทะเบียน
เพราะเวลาเปลี่ยนไป อะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลง
Task ตอนกลับบ้าน+คะแนน TOEIC ออกหละ
ผ่านมาหละกะฤดูกาลสอบ
แก น้องแว่นแดง และเพื่อนสนิท
ชีวิต ปี 4 กับบั๊กตัวนึง
วันอยู่หอคนเดียว Blog นี้ยกให้เขียนถึง mate ที่หอคนนึงเลยแล้วกัน
กลับหอเร็ว+ห้องสะอาด ไม่อยากจะเชื่อ
วันนี้มีความสุขเป็นพิเศษอีก 1 วัน ประเทศไทยมีวันจะสงบสักที
เมาท์กะเพื่อน เรื่องเพื่อนโดนจับผิดกะคนที่โดนล้อว่าเป็นแฟน
แกงค์ มอเตอร์ไซด์
ได้เล่นน้ำสงกรานต์กะคนเยอะๆ ในรอบ 15 ปีเลยมั้ง
เดินไปกลับสยาม-สามย่าน เล่นๆ ใช่ไหมเนี่ยเรา
ในที่สุด ก็สอบเสร็จกะเค้าบ้างซะที
ทำตัวเป็นเด็กงอแงเหลือเกินเรา
หนังใหม่ : แค่พี่ค่ะเพื่อน เคยได้ยินมะ
ขอสักหน่อย เรื่องการเมือง
ผ่านไปแล้วโปรเจค เริ่มอ่านหนังสือได้แล้ว
ทำงานไม่ได้อีกหละ เบื่อจัง
ชั้นทำอะไรลงไปเนี่ย
หยุดสามวัน ที่ไม่ได้หยุด
4 ก.พ. เหตุการณ์มากมายจริงๆ
ข้อความสะกิดใจจากเพื่อน-ขอบใจนะเว่ย
วันงานบอลมาครบอีกปี อ่านแฮรรี่จบแล้ว(สักที)
ถึงเวลาที่ชีวิตเข้าสู่วิถีปกติสักที
ความรู้สึก กับ ความถูกต้อง
ปีใหม่ ในอินเตอร์เน็ตอีก 1 ปี ขออะไรดีนะ
สอบเสร็จแล้ว แต่ทำไมรู้สึกเบื่อ ขี้เกียจทำงาน + มือถือฟื้นคืนชีพหละ
ชิว เหลือเกิน ชีวิตช่วงสอบ ไปถ่ายรูปสวนลุม
บันทึกสำหรับช่วงเวลาแห่งความสับสน
อารมณ์ที่นึกไม่ออกว่าอารมณ์ไหน
ไปเยี่ยมเพื่อนที่เป็นเนื้องอกในสมองมาหละ
วันที่หงุดหงิด ไร้สาเหตุ
ทริปบาส
ความรู้สึกนี้แปลกหรือเปล่า
กีฬาเกียร์ + เที่ยวออบหลวง เชียงใหม่
ระหว่างรอซักผ้า
เข้าเน็ตได้สักที
เล่นห่วยจริงๆ เลยตรู
เหนื่อยโคตรๆๆ
ความรู้สึกที่เก็บได้ ความเหงาท่ามกลางผู้คน บนเส้นทางวันนี้
สอบเสร็จแล้ว (เขียนก่อนที่จะต้องจัดการกับ project)
พิสูจน์ ทฤษฎีการท้องเหมือนท้องเสียตอนสอบ + นึกฝันถึง PDA
อะไรทำให้มองไม่เห็นเนี่ย (ไม่ได้มองนั่นแหละ)
เดินหาของเข้าห้อง
ปฏิบัติการถล่มยุทธนาวา 2005
ความเห็นส่วนตัวต่อเรื่อง แหม่ม ช้าไปนิด แต่เห็นเมลล์นี้
บ่นไปงั้น
ตังค์ ที่หาเองก้อนแรก
อัพหละ หลังจากดองเค็ม blog มาเกือบเดือน- ไปทริปกรุ๊ปมาหละ
แล้วพวกเราจะเป็นยังไงต่อไป
กลับหอเร็ว แปลกๆ
วันสอบเสร็จ
คงเป็น Blog สุดท้ายก่อนไป ญี่ปุ่น
วันซ้อมรับปริญญา ของคนไม่ได้รับปริญญา
ว่าด้วยเรื่อง ไปบ้านบี และ ความเซ็งวันเสาร์
ทำไมเราจะต้องรู้สึกแบบนี้ด้วย
อู้งานอีกแล้ว เห้อ แต่ก็นะ คุ้มสำหรับเจอใครสักคน
Blog ตามกระแส : ว่าด้วยเลิกรับน้อง แบบว้ากเกอร์
บาสนายช่าง กับ บั๊ก
วันที่เร่งรีบ และ ชิวๆ ในวันเดียวกัน
ไปทำ passport
ดูเหมืองแร่มาแล้ว กับพี่น้อง of decade 80
ไปดูมหาลัยเหมืองแร่กัน
ลงมาแล้ว อยากไปอีก แงๆๆๆๆๆ
หมากัดมือถือ
กลับมานะ เพื่อนรัก
ความเห็นส่วนตัวกับการรับน้อง
สัญญาทำงานชิ้นหนึ่งกับบริษัทแห่งหนึ่ง
Survey Trip ภาค
ประสบการณ์ธรรม
ถึงลูกถึงคน... GPA 50%
กลับมาจากค่ายแล้ว
จะไปค่ายแล้วนะ
น้ำตกเก้าชั้น หรือ น้ำตกเก้าโจร ที่สวนผึ้ง
สงกรานต์ กลับบ้าน แทบไม่ได้ทำอะไรเลย
Wireless lan ที่บ้าน
จ๊ากก งานเป็นกองทัพ
โทรศัพท์ไปเมืองนอก โดยเฉพาะ อเมริกา
islthailand และ port to C#
ทริปบาส
ไปเที่ยวอีกแล้ว หลังจากเที่ยวเชียงใหม่ ยังไม่ถึงเดือน
ไปหัวหินหละ ที่เดิมมา 3 ปีหละ ทริปบาสเนี่ย แต่ก็นะ ไม่ได้จะไปเที่ยวเท่าไร ก็แค่หาที่ทำกิจกรรมร่วมกัน ชายทะเลไว้เล่นน้ำ + สังสรรค์ กลางคืน ดูตลกเวลาคนเมา นั่งคุยกัน ถ้าได้คุย ร้องเพลง เล่นกีต้าร์ เจอคนที่ไม่ได้เจอมานาน เหมือนเป็นสถานการณ์รวมพลคนในชมรม
นั่งคิดๆ ดู ปีนี้ปี 3 แล้ว ไปทริปกรุ๊ป และ ทริปบาส ทุกปี ไม่ว่างานจะเยอะแค่ไหน
จริงๆ แล้ว คิดๆ ดู ไม่ว่างานจะเยอะยังไง ก็ยังจะต้องหาเวลาไม่พลาด อะไรที่เพื่อนๆ ไปกัน แม้จะสำคัญ ไม่สำคัญ สาระ ไม่สาระ ก็ตาม ไม่เคยจะพลาดเลย
บางทีมันก็เยอะเกินไปสำหรับคนอย่างเรานะ งานก็ไม่ใช่น้อยๆ รู้สึกได้ทำมันไม่เต็มที่ยังไงก็ไม่รู้
ถูกหรือเปล่านะ
บางทีไปก็ไม่ได้รู้สึกดีขนาดคุ้มที่ได้ไป
บางทีไป ก็ fail กับความรู้สึกตัวเอง
บางทีไปก็รู้สึกคุ้ม
บางที ถ้าไม่ไป ก็คงจะดี
แต่ ถ้าไม่ไป
จะรู้ได้ไงว่า
ไปแล้วจะเป็นยังไง
แต่ ถ้าไม่ไป
ก็จะไม่รู้ว่า
ไปแล้วเป็นยังไง
มันแค่มองคนละมุมแค่นั้นเอง
บางที เราไปก็โดนความคิดตัวเองหลอก เพราะเวลาเราไปกับเพื่อนๆ นั้น ก็
หวัง
ที่จะได้คุย ได้ใช้เวลาร่วมกันเยอะๆ ได้เล่น ได้อบอุ่น
แต่ เมื่อมีความหวัง ก็ย่อมธรรมดา มีสมหวัง ผิดหวัง
มันผิดตั้งแต่ที่หวังแล้ว
เราก็มักโดนความคิดหลอก
"ทำไมเพื่อนมันสนิท เล่นกัน กอดกัน จังเลยนะ"
"ไปครั้งนี้ไม่ค่อยได้คุยเท่าไรเลยหวะ"
"เพื่อนแม่งไม่สนใจกรูเลยหวะ"
ฯลฯ
เมื่อเวลาผ่านไป ความคิดเราก็เปลี่ยนไปได้
หลายครั้ง แค่แป๊บเดียว เราก็เปลี่ยนความคิดแล้ว
ความคิดมันไม่จีรัง
แต่ทำไมนะ เราโดนมันหลอกอยู่เรื่อยไป
บางที เราเห็นเพื่อนมันเล่นกัน กอดกัน ก็ความคิดเดิมๆ ก็กลับมา
ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่า เราเป็นเพื่อนแบบว่า คุย มีไรก็เล่าให้ฟัง คุยให้ฟัง ก็มีคนฟัง
แล้วอะไรคือของจริงหละ ไม่มี...
ร่างกายก็คงจริงกว่าความคิด แต่สักวัน มันก็จากไป
ความรู้สึก มันก็อยู่นานกว่าความคิด แต่มันก็เปลี่ยน และมันก็คงจริงน้อยกว่าร่างกายด้วยซ้ำ
ความจำ มันจะนานกว่าร่างกายหรือเปล่านะ (ระลึกชาติกันได้เนี่ย) แต่สุดท้ายแล้วจะจำไปทำไมนะ
ความสัมพันธ์ ช่วงชีวิตมันยิ่งน้อย แต่ก็ทุกข์เสียทุกทีที่เปลี่ยนแปลง
ทั้งหมดมันก็ความคิดเราหวะ มันก็แค่ความคิด แล้วเด๋วมันก็หายไป หมดไป
แต่ แล้ว จะทำยังไงให้เราตระหนัก และเข้าใจเรื่องพวกนี้นะ มีอะไรนอกจากความคิดไหม
และแล้วเราก็เลิกคิด
แล้วเด๋วเราก็คิดใหม่
ถ้าเราไม่อยากคิดหละ ทำยังไง
สมาธิขั้นต้นเรา มันก็แค่คิดสิ่งเดียวกันตลอดเวลา
แต่มันก็ความคิด
งงดีแหะ
มันคืออะไรบางอย่างที่เราคิดระหว่างทริป
ระหว่างช่วงเวลาที่ไม่อยากร้องเพลง
ระหว่างช่วงเวลาที่ไม่ได้คุยกับใคร
หลายครั้งที่เราก็อยากให้ใครๆ สนใจ
ทั้งๆ ที่ก็รู้ เราก็รักเพื่อน เพื่อนๆ ก็รักเรา
แต่ก็วนกลับเรื่องเดิม เราคิด ความรู้สึกตัวก็เราคิด โอ้ยงง
ทำยังไงดีนะ
ไปอาบน้ำดีกว่า
กลับมาคอมก็ยังเปิดอยู่ ตอนนี้เปิดมา 3 วันครึ่งหละ คงต้อง restart สักหน่อยดีกว่า
เราอาจจะต้องหาใครสักคนมาเปลี่ยนแปลงมุมมองตัวเองบ้างนะ
ขอบคุณสำหรับทุกความสัมพันธ์ ทุกคน ทุกความเห็น
อย่างน้อยเราก็อาจจะรู้จักตัวเองมากขึ้น
Create Date : 13 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2548 21:01:08 น.
2 comments
Counter : 543 Pageviews.
Share
Tweet
// แต่ ถ้าไม่ไป จะรู้ได้ไงว่า ไปแล้วจะเป็นยังไง //
ช่ายยย .. ไม่ไปแล้วจะรู้ได้ไง
ตอนพี่เรียนนะ .. มีตั้งหลายครั้งที่ไปแล้วกลับมาบ่น
เด่อออ.. ไม่น่าไปเลย
เบื่อชะมัด
ทำอะไรกันเนี่ย ไม่ได้เรื่องเลย
แต่พอเรียนจบแล้ว
ย้อนคิดไปถึงวันเวลาเหล่านั้น
ไม่ว่ามันจะแหวะ เหนื่อย น่าเบื่อแค่ไหน
แต่คิดถึงมันแล้ว รู้สึกดีทั้งนั้นเลย
บางทีคิดไปขำไปก็มี
โดย:
ซีบวก
วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:55:56 น.
พี่ซี
เด็กเล็กพลาดเรื่องที่สองอีกแล้ว
เล่นบาสนั่นเอง ตอนนี้มีที่ไหนเล่นก็ไปเล่น แล้วก็เลยเถิดเหลือเกิน ทำยังไงดี
อยากเล่นๆ
นัดซ้อมกัน เล่นทุกวันเป็นแน่เลย
เด็กเล็กจะเอาเวลาที่ไหนไปทำงาน
(ก็มัวแต่มาเล่น blog หละนะ อิอิ)
โดย:
เด็กเล็ก
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:26:46 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
เด็กเล็ก
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ตัวตนในอีกมุมหนึ่ง
เพื่อนๆ จ๋า แอบอ่าน บอกให้เรารู้ด้วยนา( ทิ้งเมนต์ไว้นะ )
แม่แอมเบอร์
ไร้นาม
cocoa butter
Bluejade
รู้สึกแปลก
เกือกซ่าสีชมพู
รำเพย
ซีบวก
nmapxp
**mp5**
พะยูนน้อยกลอยใจ
pinit_note
MasP
Webmaster - BlogGang
[Add เด็กเล็ก's blog to your web]
ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ จุฬาฯ
ชมรมบาสเก็ตบอล คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาฯ
My Gallery
ชมรมนักประดิษฐ์วิศวกรรม
Bloggang.com
ช่ายยย .. ไม่ไปแล้วจะรู้ได้ไง
ตอนพี่เรียนนะ .. มีตั้งหลายครั้งที่ไปแล้วกลับมาบ่น
เด่อออ.. ไม่น่าไปเลย
เบื่อชะมัด
ทำอะไรกันเนี่ย ไม่ได้เรื่องเลย
แต่พอเรียนจบแล้ว
ย้อนคิดไปถึงวันเวลาเหล่านั้น
ไม่ว่ามันจะแหวะ เหนื่อย น่าเบื่อแค่ไหน
แต่คิดถึงมันแล้ว รู้สึกดีทั้งนั้นเลย
บางทีคิดไปขำไปก็มี