BlogGang.com : : เด็กเล็ก : Creative journal ตอนที่ 3

Creative journal ตอนที่ 3

ทำงาน ทำงาน และทำงาน
27 พ.ย. 2549
สองสามวันนี้ทำงานทุกวัน เสาร์อาทิตย์ทำงานทั้งวัน กะว่าจะปิดงานได้สักที วันอาทิตย์ก็ปิดงานได้ Phase นึง คือ Insert ข้อมูลทุกอย่างลง Database ได้หละ แต่ยังแก้ไขไม่ได้ แล้วก็ยังทำงานต่อไป และต่อไป ชีวิตไม่ต้องคิดอะไรอย่างอื่นเลยช่วงนี้ นอน กิน ไปเรียน แล้วก็กลับมาทำงาน บางวันมีซ้อมบาสก็ไม่ได้ไป เพราะทำงานเพลิน ทั้งๆ ที่ปกติแล้วการเล่นบาสจะมี priority อันดับหนึ่งทีเดียว
งานก็ทำไปเรื่อยๆ ไม่เสร็จสักที ก็ต้องทำๆๆๆๆ และทำต่อไป นึกถึงตอนทำ RoboCup ไม่รู้ว่ามีแรงทำงานมาจากไหน ทำงานตลอดเกือบทั้งปี ช่วงก่อนไปแข่ง ทำถึงดึกดื่น สภาพแบบนี้ตลอด 3 เดือนเลย แต่บางทีสภาพแบบนี้นี่ก็ดีเหมือนกันนะ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ไม่ต้องมีอะไรมากวนใจ ไม่ต้องคิดถึงใคร ก็ทำงานเข้าไป รู้สึกเหมือนมีแรงทำงานมาจากไหนก็ไม่รู้ หวังว่าแรงนี้จะยังอยู่ถึงเราทำ project นะ เพราะก่อนหน้านี้ไม่มีแรงทำ project เลย ถ้าเราทำ project ได้ด้วยสภาพอย่างนี้ งานคงเดินขึ้นเยอะ อยากให้อารมณ์ทำงานมันมาๆๆๆ ในตอนที่อยากให้มาเหลือเกิน
แต่ว่าตอนนี้ก็ช่วยไม่ได้ ทำงาน project เร่งด่วนอันนี้ให้เสร็จๆ ไปก่อนสักทีเหอะ

ทำงานถึง 6 โมงเช้า
28 พ.ย. 2549
วันนี้ก็ทำงานอีกแล้ว กะว่าจะปิดงานให้ได้สักที วันนี้พี่ใช้ไม่อยู่เสียด้วย เป็นโอกาสดีที่จะได้ทำงานเงียบๆ เต็มๆ ที่ ปั่นๆๆๆๆๆๆ และปั่น ไม่น่าเชื่อว่าร่างกายคนเราจะยังสามารถทำงานต่อไปได้เรื่อยๆ ยิ่งใกล้จะปิดงาน ใกล้จะส่งงานเนี่ย พลังมันมีมากเลย ไม่รู้ว่ามันมีกลไกอะไรของร่างกายที่จะดึงพลังตรงนี้ออกมา เหนื่อยไหม ก็เหนื่อยนะ แต่ว่าก็ดีใจที่จะได้ปิดงานให้ได้สักที แต่มันก็ยังเหลืองานอีกนิดหน่อยที่ต้องเก็บ หวังว่าพรุ่งนี้จะมาเก็บให้เสร็จ แล้วรีบนอน แล้วมะรืนก็ต้องไปโตโยต้าตั้งแต่เช้า จะได้นอนเยอะๆ หน่อย
คนเราน่าจะมีการหาวิธีใช้พลังเต็มที่ของสมองและร่างกายออกมาใช้ให้ได้ดั่งใจเนอะ

วันที่ไม่ได้นอน แต่ไป Assessment กับ Toyota และเกมแข่งบาสอันหนักหน่วงแต่สนุกมาก
30 พ.ย. 2549
เมื่อวานกะว่า อ.ภูมิมารับตรวจงาน กับเก็บงานที่ยังเหลือให้จบภายในสี่ห้าทุ่ม แต่ว่าก็ล่วงเลยไปยันตี 4 ซึ่งวันนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปโตโยต้าตอน 8 โมงเช้า ซึ่งหมายความว่าต้องตื่น 6 โมงเช้า แล้วเราก็ตื่นจริงๆ ไปถึงโตโยต้าตอน 7 โมงกว่า เห้อ ไม่รู้รีบตื่นทำไม ไปเดินหาร้าน print งาน จะได้ print transcript ใบใหม่ แต่ก็หาไม่เจอ ยังไม่มีร้านไหนเปิดที่สามย่าน แล้วร้านแถวที่โตโยต้าก็ไม่มี ร้านถ่ายเอกสารก็ไม่มี เรายังไม่ได้ถ่ายเอกสาร Transcript ใบเก่า แต่พอขึ้นใบบนตึก ซึ่งเป็นชั้นของมหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาคารพญาไท แปลกมาก เพิ่งได้เห็นวิทยาคาร ก็หน้าด้านไปขอเค้าถ่ายเอกสารเอาซะงั้นเลย แล้วก็รอเวลา รอเพื่อนจนเจ้าหน้าที่ของ adecco ซึ่งเป็นบริษัทจัดการบุคคลให้ TTCAP ซึ่งเป็นหน่วยงานวิจัยของโตโยต้ามา ซึ่งก็ปาเข้าไปแปดโมงครึ่งแล้ว แล้วก็ต้องนั่งฟัง present ของพี่ๆ เกี่ยวกับ TTCAP อีก เสร็จแล้ว เค้าก็แบ่งพวกเราออกเป็นกลุ่มๆ ซึ่งเค้าแบ่งไว้แต่แรกแล้ว ตั้งแต่ตอนลงทะเบียน โดยแต่ละกลุ่มก็จะมีนิสิตจากต่างสถาบันปนๆ กันไป แล้วก็แบ่งพวกเราออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ กลุ่มแรกจะไปทำ Group assessment ก่อน ส่วนอีกกลุ่มจะกรอกใบสมัครแล้วไปสัมภาษณ์ก่อน เราอยู่กลุ่มที่ต้องไปสัมภาษณ์ก่อน แล้วเค้าก็เรียกเราสัมภาษณ์เป็นคนแรก ของกลุ่มเลย ก็เข้าไปขำๆ แต่คุยนานมาก เพราะเรื่องเล่าเยอะมาก ทั้งเรื่องแข่ง Robot แล้วก็เรียน Senior Project แล้วก็ยังมีผู้บริหารญี่ปุ่นเข้ามาอีก ก็เลยคุยนานมาก เรียกได้ว่าพอเราออกมา เพื่อนๆ กลุ่มเดียวกันที่ขึ้นมาพร้อมๆ กัน เค้าเข้าทีหลังเราแล้วก็ออกมาแล้วก็มี แต่ว่าก็ดี เป็นประสบการณ์สัมภาษณงานครั้งแรก ซึ่งเราก็พูดตรงไปตรงมา จะรับก็รับ ไม่รับก็ไม่รับ ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เสร็จแล้วก็ลงไปกินข้าว ร้านข้าวแกงข้างล่าง (ตอนแรกนึกว่าจะมีเลี้ยงข้าว แต่ก็ไม่มี) ขึ้นมาตอนบ่ายก็มีกิจกรรมกลุ่ม ก็ไปทำกัน มีเกมให้เล่น ก็เล่นๆ สนุกๆ เสร็จแล้วก็กลับมาที่คณะ มาแข่งบาส วันนี้มีแข่งบาสกีฬาสี รอบชิงชนะเลิศ สีเราสีเขียว แข่งกับสีแดง สีเขียวก็เต็มไปด้วยพวกเราปี 4 ทั้งทีม ส่วนสีแดงก็มีแต่รุ่นน้องปี 1 เป็นเกมที่น่าสนุกมาก แต่ด้วยความว่าวันนี้เราก็ไม่ได้นอนมา จะมีแรงเล่นไหมเนี่ย แต่ไม่น่าเชื่อ มันเป็นเกมที่สนุกมากทีเดียว เราเล่นดีใจหาย ไม่น่าเชื่อ สนุกมากๆ แล้วก็ชนะด้วย ไม่รู้เอาแรงวิ่งตลอดแมทต์มาจากไหน คงเพราะเล่นดีมั้ง เลยมีแรงเล่น เล่นเสร็จก็รีบกลับไปออฟฟิศ ไปส่งงาน อ.ภูมิ คราวนี้จะปิดให้ได้สักที แต่มันก็มีงานเพิ่มขึ้นมาอีก ง่วงก็ง่วง แต่ก็ต้องเก็บให้เสร็จ ไม่งั้นเราก็ไม่อยู่แล้ว เก็บถึงตี 4 ทำเกือบสถิติตื่นครบ cycle 24 ชม. เลยเนี่ย แต่วันนี้ก็นับว่าเป็นวันที่ทำอะไรเยอะเหลือเกิน ที่อยู่ทำงานได้ถึงตี 4 เนี่ยเราคิดว่าต้องเป็นผลจากการเล่นบาสได้มีความสุขแน่ๆ เลย การกีฬาก็เป็นการคลายเครียดที่ดีทีเดียวเชียว ดังนั้นเรายังถึงให้การเล่นกีฬาเป็น priority อันดับหนึ่งอยู่คงไม่ผิด

แถลงกติกาการแข่งขัน Intelligent vehicle
1 ธ.ค. 2549
วันนี้ไปฟังการแถลงกติกาที่ AIT ไกลมาก กว่าจะไปถึงก็บ่ายโมงครึ่ง แต่เค้าก็เริ่มกันไปแล้วตั้งแต่ประมาณบ่ายโมง ก็มีอาจารย์มาบรรยายเรื่องรถ และการสร้างรถ ซึ่งก็นับว่าดีมาก แต่ว่ามันช้าไปนิดนึง จะแข่งแล้วถ้าเพิ่งเริ่มทำตอนนี้มันจะไม่ทัน น่าจะจัดเร็วกว่านี้หน่อย ซึ่งเนื้อหาที่พูดก็ค่อนข้างลึกทีเดียว มีประโยชน์กว่าตอนสัมมนาเมื่อวันที่ 9 พ.ย. เยอะ
พอฟังแล้วก็รู้สึกว่า ต้องเร่งทำงาน Project ได้แล้ว งานมันเหลือเยอะมากๆ แม้ว่าเราก็ทำไปเยอะแล้ว แต่งานทั้งหมดมันเยอะมากกกกกกกกกกกกก จริงๆ บางทีการได้เห็นภาพรวม และย้ำภาพรวมให้เห็นชัดอีกที จะทำให้วางแผนการทำงานที่ดำเนินอยู่ได้ดีขึ้น
กลับมาก็เข้า office เหมือนเดิม ไปเก็บงาน เห้อ พรุ่งนี้จะมีแรงเล่นบาสไหมเนี่ย นอนน้อยอีกแล้ว แต่เราก็แอบมีความหวังว่าเราจะมีแรงเล่นเหมือนเมื่อวานที่แทบไม่ได้นอนแต่ก็มีแรงเล่นได้เต็มเกม

แข่งกีฬาสามเส้าที่เกษตรกำแพงแสน และต้องรีบกลับมาขึ้นรถไปเชียงใหม่
2 ธ.ค. 2549
วันนี้มีแข่งกีฬาสามเส้าที่ ม.เกษตร วิทยาเขตกำแพงแสน กีฬาสามเส้าเป็นกีฬาที่จัดขึ้นเพื่อแข่งกีฬากระชับสัมพันธ์ของคณะวิศวกรรมศาสตร์ 3 มหาวิทยาลัยคือ จุฬา เกษตร ธรรมศาสตร์ โดยจัดทุกปี แล้วก็เวียนเจ้าภาพกันไปเรื่อยๆ ปีนี้จัดไกล ไปถึงเกษตรกำแพงแสน แล้วเราก็ต้องกลับมาขึ้นรถที่ปั๊ม ปตท. วิภาวดี ให้ทันตอนทุ่มนึง ตอนแรกแม่บอกว่าไม่ต้องไปแข่งหรอก ไกล เดี๋ยวกลับมาไม่ทัน แต่เราอยากเล่น แล้วปีนึงมันก็มีแค่ครั้งเดียว แล้วครั้งนี้มันก็ครั้งสุดท้ายของชีวิตมหาลัยแล้ว ต่อจากนี้ก็ไม่ได้เล่นแล้ว ก็ขอสักหน่อย แล้วเราก็มั่นใจว่าเราน่าจะกลับมาทัน แล้วเราก็กลับมาทันจริงๆ นั่งรถตู้จากเกษตรกำแพงแสน มาลงเกษตรบางเขน แล้วก็นั่ง taxi ต่อมาถึงที่ขึ้นรถ ถือว่าวันนี้คุ้มที่ได้ไปเล่น แต่เสียดายที่ธรรมศาสตร์ไม่มา เพราะว่ามันไกลหละมั้ง แต่ก็ได้เล่นกับเกษตรจุใจ เราชอบตอนที่เล่นกันขำๆ เป็นช่วงเวลาที่เล่นบาสได้สนุกมากเลย ไม่ซีเรียส รู้สึกดีใจที่ได้ไปเล่น แม้ว่าวันนี้จะเล่นไม่ค่อยดี แล้วก็ไม่มีแรงเล่น เพราะว่ามันเล่นเช้ามั้ง แล้วก็นอนน้อย เพราะต้องตื่นเช้ามาขึ้นรถที่คณะ แต่ก็เอาวะ คุ้มที่มา

ทัวร์พืชสวนโลก
5 ธ.ค. 2549
วันนี้เป็นทริปทัวร์พืชสวนโลกวันสุดท้ายแล้ว หลังจากไปเที่ยวมาทั้งดอยอินทนนท์ ดอยอ่างขาง หมีแพนด้า ไนท์ซาฟารี แล้วก็กินข้าวที่เฮือนสุนทรีย์ (ร้านแม่ลานนา คัมม์มิ่น) สนุกมากๆ ได้เที่ยวหลายที่มากๆ ได้รู้ได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น แม้ว่าจะยังไม่ได้ดั่งใจตามที่คิด แต่ก็ถือว่าดีแล้ว ไกด์ก็ทำหน้าที่ได้ดี เสียดายไม่ได้ขอเบอร์พี่ผู้ช่วยไกด์ไว้โทรเมาท์กันในโอกาสหน้า แต่ว่าก็สนุกดี เวลา 3 วันผ่านไปเร็วมากๆ
วันแรกไปดอยอินทนนท์ สูงสุดแดนสยาม แม้ว่าแดดจะออก แต่ว่าอากาศข้างบนก็หนาว 9 องศา แล้วเราก็ใส่เสื้อยืดแค่ 2 ตัว เพราะว่าเพื่อนที่ไปก่อนหน้านี้บอกว่าไม่หนาวเลย สบายๆ แต่ว่าใส่เสื้อแค่ 2 ตัวก็เย็นสบายดีนะ อากาศหนาวๆ ได้หนาวไปกับอากาศก็ดีเหมือนกัน แต่เสียดายไม่ได้เดินเส้นทางศึกษาธรรมชาติอ่างกา เพราะว่าคณะทัวร์ให้เวลาน้อยไปหน่อย เราเลยไม่กล้าเดินลงไป หลังจากนั้นเราก็ไปเที่ยวหลายที่มากๆ แวะนู่นแวะนี้ กินข้าวเย็นที่คุ้มขันโตก ไปเดินไนท์พลาซ่า แล้วสุดท้ายก็กลับโรงแรม
วันต่อมาก็ไปดอยอ่างขาง สวนพฤษศาสตร์สิริกิต ได้กินถั่วหวานด้วย อร่อยมาก ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้ว Highlight ของมื้ออยู่ที่ปลาเคร้า แต่ปลาเคร้าก็ไม่เห็นได้แตกต่างอะไรจากปลาดุกสักเท่าไรเลย ตกกลางคืนก็ไปเชียงใหม่ไนท์ซาฟารี คนเยอะมาก แต่ก็คุ้มที่ได้ไปดู เนื่องด้วยคนเยอะ เราก็เลยต้องนั่งรอกันนาน ระหว่างนี้ก็ได้นั่งคุยกับพี่ผู้ช่วยไกด์ พี่เค้าก็ดูไม่ค่อยคุยนะ แต่รู้สึกถูกชะตาตั้งแต่เห็นหละ พี่คนนั้น หน้าตาเหมือนใครสักคนที่เคยเจอ แต่ก็ไม่ใช่ ก็เลยนั่งคุยกัน พี่เค้าจบเศรษฐศาสตร์ แต่ก็ไม่อยากทำงานเศรษฐศาสตร์ ก็เลยไปอบรมไกด์ แล้วก็มาเป็นผู้ช่วยไกด์เนี่ยแหละ จะว่าไปถ้าได้ทำงานที่ตัวเองมีความสุข เรียนอะไรมาก็ไม่ค่อยสำคัญเท่าไรหรอกเนอะ
วันนี้เราไปงานพืชสวนโลกกัน ดอกไม้ก็เยอะดีนะ แต่ว่ามันเฉาๆ ยังไงชอบกล เพราะคนมันเยอะหละมั้ง แล้วก็ไปดูทิวลิปที่เอามาลงใหม่ แต่ว่าไม่เห็นเหมือนที่คิดเลย มีน้อยมาก แล้วก็ดอกไม่บานด้วย แต่ว่าในงานก็มีอะไรให้ดูเยอะมากๆ ก็สมควรที่จะไปดู
ก็เกือบจะจบทริปหละ ก็มีมิตรภาพดีๆ ประสบการณ์ใหม่ๆ เก็บไว้ในความทรงจำอีกเยอะ

Create Date : 16 ธันวาคม 2549

Last Update : 16 ธันวาคม 2549 20:18:47 น.

10 comments

Counter : 702 Pageviews.

เหอ ๆ ทำงานหนักแบบนั้นนาน ๆ ทีมันก็ดีนะ
แต่ทำบ่อย ๆ มันก็ไม่ค่อยจะดีต่อสุขภาพหละ
เป็นห่วงมาก ๆ ครับ

โดย: MR.T IP: 203.156.64.96 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:10:37:10 น.

เป็นห่วงเหมือนกันได้ป่ะนี่

โดย: ~SodiMic~ IP: 124.120.77.120 วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:1:18:06 น.

อิอิ อ่านแล้วนะ แหวน ชอบๆ หนุกๆ เอาอีก

แหวนบอกเองนะ ว่าเราเป็นแฟนพันธ์แท้

โดย: แฟนพันธ์แท้(อิอิ) IP: 58.136.48.214 วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:4:42:16 น.

มีคนมาเม้นท์ด้วย
ว่าจะเปิดตอนใหม่หละ
งั้นค้างไว้ให้อ่านก่อนแล้วกัน

โดย: เด็กเล็ก

วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:12:10:33 น.

ผมเป็นคนนึงที่ผ่านมาเจอเพราะค้นคำว่าttcap เห็นคุณเขียนไว้ว่า

"จะรับก็รับ ไม่รับก็ไม่รับ ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย"

ประโยคนี้มันทำให้ผมคิดว่าคุณไม่สนใจในองค์กรเท่าไรนัก ยังไงเสียผมขอแนะนำนะครับ ถ้าคุณไม่สนใจจะได้งานนี้ก็ไม่ต้องไปสอบสัมภาษณ์รอบสุดท้ายนะครับ ยังมีอีกหลายคนที่กระตือรือร้นสนใจจะเข้าให้ได้ โดยที่เค้ามีความตั้งใจจริงมากกว่าคุณนัก ผมมั่นใจว่าคุณเข้าที่นี่ได้ หากคุณไม่มีใจอยากทำงานในสายนี้จริงคุณอยู่ได้ไม่นานหรอกครับ มีเด็กหลายคนที่เข้ามาแล้วแค่3-4เดือนต้องออก เพราะหลายสาเหตุหลายประการ ส่วนใหญ่พอรู้ว่าจะต้องไปเทรนงานที่ญี่ปุ่นก็ชิงลาออกกัน น่าเสียดายคนที่อยากทำ อยากเรียนรู้งานจริงแล้วไม่ผ่านการคัดเลือกเข้ามา ผมเชื่อแล้วว่าเด็กสถาบันอีโก้สูงจริงๆ แต่ก็ดีนะครับ ถ้าหากเจอHRที่ไหนสัมภาษณ์อีกก็บอกเค้าไปเลยนะครับว่า "จะรับก็รับ ไม่รับก็ไม่รับ" จะได้แสดงถึงความตรงของคุณไป
สุดท้ายนี้หากคุณสามารถผ่านเข้ามาได้ เราคงได้เจอกันในงาน แล้วเม.ย ผมจะลองถามดูว่ามีน้องใหม่ชื่อแหวน วิศวะคอม จุฬาฯ ไหม เผื่อจะมาเล่นบาสด้วยกันบ้าง

โดย: คังเซน IP: 124.121.174.151 วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:2:26:44 น.

สวัสดีค่ะ คุณคังเซน
ขอบคุณที่เข้ามา comment ให้นะคะ

ไม่รู้พี่จะเข้ามาอ่านอีกหรือเปล่า
ก่อนอื่นขอบอกว่า ลองเปิดใจดูบ้างนะคะ อย่าเพิ่งตัดสินอะไรจากความคิดแรก แม้สัญชาตญาณเรามักจะทำเช่นนั้น

ต่อมาก็อยากรู้อะดิ ไอ้เด็กคนนี้มันอะไร มาจากไหน เลยรู้เนี่ยว่าเราชื่ออะไร เรียนที่ไหน ไอ้สถาบันนี้มันอีโก้สูง น่าหมั่นไส้เนอะ

แต่มันคงเร็วไปมั้งที่พี่จะคิดอย่างนี้
แต่มันก็คงจะสายไปแล้วแหละ เพราะเราคงไม่สามารถแก้ไขความคิดใครได้ แต่ต้องถือว่าโชคดี เพราะเราจะได้ชี้แจงให้คนต่อไปที่อ่านเค้าไม่เกิดความทุกข์ร้อนใจ เหมือนพี่คังเซน

ไอ้ที่เขียนอย่างนี้ พี่เข้าใจผิดไปนิดนึง เราก็เขียนไม่ชัดเจนไปนิดนึง พี่มาเขียนอย่างนี้ ก็ต้องขอบคุณที่บอกนะคะ เผื่อคนอื่นเค้าอ่าน เค้าจะได้เข้าใจถูกต้อง

เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้
"ซึ่งเราก็พูดตรงไปตรงมา จะรับก็รับ ไม่รับก็ไม่รับ ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย"
เราไม่ได้พูดว่า "จะรับก็รับ ไม่รับก็ไม่รับ ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย"
แต่พูดแบบ ตรงไปตรงมาว่า เราเนี่ยไม่ว่าง เพราะต้องแข่ง Intelligent vehicle ให้เสร็จก่อน อาจจะเริ่มงาน เม.ย. ไม่ได้ แล้วเค้าก็ถามว่าคิดไว้ยังว่าจะจัดการยังไง เราก็บอกว่ายังไม่คิด (ซึ่งจริงๆ คิดแล้วว่าจะต่อรองหนะ) แล้วก็พูดว่า ไป train ญี่ปุ่นเหรอ ขอคิดดูก่อน ดูเงื่อนไข และเวลาก่อน
แล้วก็ให้ความเห็นใน บันทึกที่เขียนไว้ว่า อือ จะรับก็รับ ไม่รับก็ไม่เป็นไร ไม่สนใจจะต้องทุกข์ร้อนใจอะไร เหมือนใครที่แค่อ่าน Blog ของคนอื่นก็ทุกข์ร้อนใจแล้ว
เพราะว่าเป็นสิทธิของเค้า ที่เค้าจะคิดว่าเราจะเหมาะหรือเปล่า ถ้าเราไม่บอก ตอบไปแบบสวยหรู
ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา ไปญี่ปุ่น ยินดีค่ะ ตามแบบฉบับที่คนทั่วไปเค้าทำกัน แล้วพอเค้ารับเข้าไป แล้วก็ไปลาออก ก็ทำให้เสียทรัพยากร และโอกาสของคนอื่นๆ ที่เค้าเหมาะสมกว่า

แล้วก็ที่บอกว่า ถ้าไม่อยากได้ก็ไม่ต้องไปสัมภาษณ์รอบสุดท้ายหรอก
จะบอกว่า ถ้าดูงานแล้วเราไม่สนใจเนี่ย เราไม่ไปกันที่คนอื่นตั้งแต่ตอนสมัครแต่แรกแล้ว
เราไม่ใช่คนร่อนใบสมัครไปทุกที่ (เหมือนที่เพื่อนเราทำ แม้จะเรียนต่อ)
TTCAP เป็นแค่ 1 ใน 2 ที่ ที่ส่งใบสมัครไปแล้ว ด้วยซ้ำ
จริงๆ เราอยากทำที่ Toyota Tsusho มากกว่า (จริงๆ ก็ทำงานคล้ายๆ กัน แต่ว่าเป็นบริษัททาง software มากกว่าที่ ttcap)
แต่เราควรจะต้องมีสิทธิ์เลือกใช่มะ ชีวิตเรา

แต่บริษัท R&D ดีๆ นี่หายากเนอะ

ตอนนี้มองเห็นความคิดแว่บแรก ที่ตัดสิน TTCAP ไปแล้วว่าคนในองค์กร ที่เราเจอคนแรก นี่เป็นคนอย่างไร
แต่บอกตัวเองให้รู้เท่าทันความคิดว่า ก็แค่คนเดียว ตัดสินอะไรองค์กร และวัฒนธรรมองค์กรไม่ได้
แต่ก็นะ รู้มะ พี่ทำให้ความคิดแว่บแรกต่อตัวพี่ที่ใช้ชื่อว่าคังเซนไม่ดีเลยหละ
ถ้าเข้าไปแล้วเจอกัน พี่ก็อย่าเพิ่งบอกครั้งแรกนะคะ ว่าพี่คือคังเซน เราจะได้ไม่ต้องมีอคิติกันแต่ตอนแรก (รอให้เล่นบาสแล้วรู้สึกดีกันก่อนแล้วค่อยบอก แต่ถ้าพี่ทำยังไงก็ไม่รู้สึกดีขึ้นมาก็ไม่ต้องบอกนะคะ เก็บไว้งั้นแหละ)
แล้วก็ขอร้องว่า พี่อย่าเพิ่งตัดสินคนจากแว่บแรกเลยนะ
ถ้าพี่มีอำนาจเหนือเด็กใหม่ สายคอม แล้วคิดว่ามีรู้สึกไม่ดีต่อเด็กคนนี้เลย แล้วหละก็ ขอให้บอกมาเลยนะคะ จะได้ไม่เข้าไป TTCAP ให้เสียเวลา ให้โดนอคติ ตั้งแต่ตอนแรกที่เข้าไป

โดย: เด็กเล็ก

วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:21:02:47 น.

เหอ ๆ แสดงความเห็นด้วยคนได้มะเนี่ย
คือผมแอบรู้สึกว่า การได้เห็นได้อ่านแค่เรื่องในอินเตอร์เน็ต ไม่ได้เห็นหน้าไม่ได้คุยกันไม่ได้ฟังน้ำเสียงบางทีมันก็ทำให้เข้าใจอะไรผิด ๆ ไปเหมือนกันครับ

หวังว่าเรื่องนี้คงจะไม่ทำให้ความตรงไปตรงมาของแหวนหายไปนะ
มันเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้แหวนเป็นคนน่ารักมาก ๆ เลยหละ (ถึงขนาดมีแฟนพันธุ์แท้เชียว :):):):):):))

โดย: MR.T IP: 203.156.64.208 วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:22:52:27 น.

หวังว่าเราจะไม่ต้องไปทำ ttcap อะ (ก็ไม่ได้อยากได้ขนาดนั้นจริงๆ หนะแหละ เพราะมีอันอื่นอยากได้มากกว่า)
เพราะเราอยากทำ tsusho

โดย: เด็กเล็ก

วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:13:57:11 น.

โอ มันช่างดุเดือดเผ็ดมันมาก

p.s. น่ากัวอ่ะ เหมือนโดน stalk

ตอนนี้กำลังเซ็ง สอบเสดแล้วแทนที่จะได้เล่นเนทให้สะใจ เนทดันล่มซะนี่ ฮุ

อย่างไรก็ตาม ขอให้พี่แหวนมีปีใหม่ที่สดใส ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เจอพี่แหวนและแฮ้งเอาท์กันในปีนี้

วี แชล คอนทินิว

ซียูเนกซ์เยียร์

โดย: mws IP: 124.120.234.197 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:18:37:38 น.

ที่จริงก็ไม่ได้อยากยุ่งอะไรหรอกนะพอดีมันคันนิ้วอะ ผมเข้าใจนะที่คุณคังเซน comment มานั้นมันดูรุนแรงไปสักนิดเพราะคุณก็รักองค์กรของคุณ การจะตัดสินใครสักคนมันต้องดูกันนานๆ แล้วใช่ว่าคนทุกคนนั้นจะเหมือนกันหมดคนเรามีความคิดที่จะแสดงออกต่างกันได้ แต่อยากให้เคารพสิทธิของคนอื่นด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้น้องแหวนนะสู้ สู้ !

โดย: คนที่บังเอิญผ่านมา IP: 119.46.72.183 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:13:22 น.