The intersection
My Diary
Life blog
Guest book
Robot Blog
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
28 มกราคม 2551
อวสานหมาอ้วน
เรื่องเล่าจากเยอรมัน
จัดของๆ ไปยุโรป
ความพลาด ทำให้ได้บราวนี่ด้วยแป้งโกกิ นมข้นหวาน และ ไมโครเวฟ
เลี้ยงค่าย
ขับรถชนคนตายไม่ติดคุก แต่หมอช่วยคน แต่คนดันดาย กลับติดคุก
อวสานหมาอ้วน
ไปบ้านลี่ + หลายเรื่อง รวมๆ กัน
what's wrong here
Thailand Rescue Robot 2007 : Plasma-RX
finishing GRE กับ เล่าเรื่องตอนไปเมกา
สอบ TOEFL + เรื่องตลกเกี่ยวกับคนใช้ Wireless ที่หอ
ทริปบาส
อ่านแฮรรี่จบซะที
เรื่องเดิมๆ
อาการมาตรฐานของคนเพิ่งลงจากค่าย
นี่แหละ ที่ค่ายยุววิศวกรบพิธ
Toshiba Interview
ครั้งหนึ่งมีโอกาสได้เข้าเฝ้าฯ
แทกซี่กับพระราชดำรัส
ปัญหาขนรถกอล์ฟขึ้นรถบรรทุก
Creative journal ตอนที่ 3
Creative Journal ตอนที่ 2
เอาไปเลย Creative journal ครั้งที่ 1 แบบเต็มๆ ตอนที่ 1
Creative journal ย้อนหลังแบบปั่นๆ
เข้าใจแล้วใช่ไหมหละ สภาพคนกลางเป็นยังไง
อัตชีวประวัติของข้าพเจ้า
ดูหนังผี + วุ่นวายกับการลงทะเบียน
เพราะเวลาเปลี่ยนไป อะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลง
Task ตอนกลับบ้าน+คะแนน TOEIC ออกหละ
ผ่านมาหละกะฤดูกาลสอบ
แก น้องแว่นแดง และเพื่อนสนิท
ชีวิต ปี 4 กับบั๊กตัวนึง
วันอยู่หอคนเดียว Blog นี้ยกให้เขียนถึง mate ที่หอคนนึงเลยแล้วกัน
กลับหอเร็ว+ห้องสะอาด ไม่อยากจะเชื่อ
วันนี้มีความสุขเป็นพิเศษอีก 1 วัน ประเทศไทยมีวันจะสงบสักที
เมาท์กะเพื่อน เรื่องเพื่อนโดนจับผิดกะคนที่โดนล้อว่าเป็นแฟน
แกงค์ มอเตอร์ไซด์
ได้เล่นน้ำสงกรานต์กะคนเยอะๆ ในรอบ 15 ปีเลยมั้ง
เดินไปกลับสยาม-สามย่าน เล่นๆ ใช่ไหมเนี่ยเรา
ในที่สุด ก็สอบเสร็จกะเค้าบ้างซะที
ทำตัวเป็นเด็กงอแงเหลือเกินเรา
หนังใหม่ : แค่พี่ค่ะเพื่อน เคยได้ยินมะ
ขอสักหน่อย เรื่องการเมือง
ผ่านไปแล้วโปรเจค เริ่มอ่านหนังสือได้แล้ว
ทำงานไม่ได้อีกหละ เบื่อจัง
ชั้นทำอะไรลงไปเนี่ย
หยุดสามวัน ที่ไม่ได้หยุด
4 ก.พ. เหตุการณ์มากมายจริงๆ
ข้อความสะกิดใจจากเพื่อน-ขอบใจนะเว่ย
วันงานบอลมาครบอีกปี อ่านแฮรรี่จบแล้ว(สักที)
ถึงเวลาที่ชีวิตเข้าสู่วิถีปกติสักที
ความรู้สึก กับ ความถูกต้อง
ปีใหม่ ในอินเตอร์เน็ตอีก 1 ปี ขออะไรดีนะ
สอบเสร็จแล้ว แต่ทำไมรู้สึกเบื่อ ขี้เกียจทำงาน + มือถือฟื้นคืนชีพหละ
ชิว เหลือเกิน ชีวิตช่วงสอบ ไปถ่ายรูปสวนลุม
บันทึกสำหรับช่วงเวลาแห่งความสับสน
อารมณ์ที่นึกไม่ออกว่าอารมณ์ไหน
ไปเยี่ยมเพื่อนที่เป็นเนื้องอกในสมองมาหละ
วันที่หงุดหงิด ไร้สาเหตุ
ทริปบาส
ความรู้สึกนี้แปลกหรือเปล่า
กีฬาเกียร์ + เที่ยวออบหลวง เชียงใหม่
ระหว่างรอซักผ้า
เข้าเน็ตได้สักที
เล่นห่วยจริงๆ เลยตรู
เหนื่อยโคตรๆๆ
ความรู้สึกที่เก็บได้ ความเหงาท่ามกลางผู้คน บนเส้นทางวันนี้
สอบเสร็จแล้ว (เขียนก่อนที่จะต้องจัดการกับ project)
พิสูจน์ ทฤษฎีการท้องเหมือนท้องเสียตอนสอบ + นึกฝันถึง PDA
อะไรทำให้มองไม่เห็นเนี่ย (ไม่ได้มองนั่นแหละ)
เดินหาของเข้าห้อง
ปฏิบัติการถล่มยุทธนาวา 2005
ความเห็นส่วนตัวต่อเรื่อง แหม่ม ช้าไปนิด แต่เห็นเมลล์นี้
บ่นไปงั้น
ตังค์ ที่หาเองก้อนแรก
อัพหละ หลังจากดองเค็ม blog มาเกือบเดือน- ไปทริปกรุ๊ปมาหละ
แล้วพวกเราจะเป็นยังไงต่อไป
กลับหอเร็ว แปลกๆ
วันสอบเสร็จ
คงเป็น Blog สุดท้ายก่อนไป ญี่ปุ่น
วันซ้อมรับปริญญา ของคนไม่ได้รับปริญญา
ว่าด้วยเรื่อง ไปบ้านบี และ ความเซ็งวันเสาร์
ทำไมเราจะต้องรู้สึกแบบนี้ด้วย
อู้งานอีกแล้ว เห้อ แต่ก็นะ คุ้มสำหรับเจอใครสักคน
Blog ตามกระแส : ว่าด้วยเลิกรับน้อง แบบว้ากเกอร์
บาสนายช่าง กับ บั๊ก
วันที่เร่งรีบ และ ชิวๆ ในวันเดียวกัน
ไปทำ passport
ดูเหมืองแร่มาแล้ว กับพี่น้อง of decade 80
ไปดูมหาลัยเหมืองแร่กัน
ลงมาแล้ว อยากไปอีก แงๆๆๆๆๆ
หมากัดมือถือ
กลับมานะ เพื่อนรัก
ความเห็นส่วนตัวกับการรับน้อง
สัญญาทำงานชิ้นหนึ่งกับบริษัทแห่งหนึ่ง
Survey Trip ภาค
ประสบการณ์ธรรม
ถึงลูกถึงคน... GPA 50%
กลับมาจากค่ายแล้ว
จะไปค่ายแล้วนะ
น้ำตกเก้าชั้น หรือ น้ำตกเก้าโจร ที่สวนผึ้ง
สงกรานต์ กลับบ้าน แทบไม่ได้ทำอะไรเลย
Wireless lan ที่บ้าน
จ๊ากก งานเป็นกองทัพ
โทรศัพท์ไปเมืองนอก โดยเฉพาะ อเมริกา
islthailand และ port to C#
อวสานหมาอ้วน
อวสาน หมาอ้วน
จริงๆ ช่วงนี้ มีเรื่องอยากเขียนมากมาย ทั้งๆ ที่รู้สึกตัวเองเฉื่อยชามากมาย
ทั้งเรื่อง robot ที่ วันก่อน คุยกับเล่ย อิ๊ก อั๋น ว่าจะเอายังไงกัน
ใจนึงก็อยากไปลุย อีกใจก็ไม่อยากลุย มันไม่มีไฟเหมือนตอนแข่งจบใหม่ๆ แล้ว
ตอนนี้ก็ช่วยสอนรุ่นน้องไป ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้รู้สึกมีความรู้อะไรเลย
มีเรื่องเด็กช่างกล ที่เป็นเพื่อนกะเพื่อนที่ทำงาน มาขอโปรเจ็คไปทำเป็นโปรเจ็คจบอีก
อุตส่าห์ถามย้ำแล้วนะว่า ชอบงานทางด้าน database ทำ application ในระบบงานทางธุรกิจทั่วไปแน่ๆ นะ
เราก็บอกให้ไปถาม มันก็บอกว่าโอเค (ซึ่งตอนนั้นเนี่ย เราก็เข้าใจว่า เป็นเพื่อนมันที่บางมด อยู่ใกล้ๆ ที่ทำงาน แล้วก็น่าจะมีความรับผิดชอบ)
แล้วมันก็ดันเล่าว่า เนี่ย มันเห็นเพื่อนมัน (แต่เป็นอีกคน ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการขอ project ไปทำครั้งนี้) ว่าเห็นวุ่นวายกับพวกนี้ ตอนฝึกงาน เราก็บอกว่า เนี่ยคนชอบเค้าก็ชอบนะ แต่แค่เราไม่ชอบแค่นั้นเอง
สรุป พอนัดคุย ไอ้เราก็กะว่านัดคุยแถวๆ บริษัท เพราะบริษัทอยู่ใกล้ มจธ (บางมด)
ก็ดันพบว่า เพื่อนของเพื่อนที่ทำงานคนนี้ เป็นเด็กช่างกลกรุงเทพฯ อะไรสักอย่าง
แต่ก็ยัง เออ โอเควะ ถ้ามันตกลงปลงใจแล้ว ตั้งใจ เด็กช่างกล ก็มีคุณภาพได้
ช่างกลยังทำ robot ดีๆ ตั้งหลายทีม หลายรายการ
ยิ่งถ้าเคยฝึกงานทางด้านนี้ ก็ไม่น่ามีปัญหา
ผ่านไปหลายเดือน เราก็วุ่นๆ ไม่ได้จี้ตาม จี้ๆ อยู่ประมาณสองอาทิตย์แรก
ออกแบบระบบให้ แล้วก็ออกแบบ db ให้
แต่ มันไม่รับผิดชอบ ทำอะไรสักอย่าง
ตอนนี้เหลืออีกสามเดือน บอกจะให้ช่วย
แล้วก็พอจะนัดกัน ก็ไม่จัดการนัดให้เรียบร้อยอีก
ไว้ว่างๆ สักเดือนสองเดือน (จะว่างตอนไหนสองเดือนฟะ) เขียนเองก็ได้ฟะ
ช่างมัน ไม่ใช่สาระสำคัญของ blog วันนี้
แต่ก่อนจะถึงสาระสำคัญ
เล่าเรื่องเมื่อวานก่อน
เมื่อวานไปเล่นบาสตอนเช้า
ตอนบ่ายไปดูเรือ the scholar ship ที่แหลมฉบัง
เป็นแบบว่า โครงการไปเรียนบนเรือ หนึ่งเทอม
แล้วก็ได้เที่ยวรอบโลก
ดูน่าสนใจดี น่าเก็บไว้เป็นช่องทางนึง ไว้เที่ยวรอบโลก หลังเรียนจบ ตอนพอจะมีตังค์บ้างแล้ว
แบบว่า ชอบบรรยากาศ ที่มีเพื่อนที่สนิทๆ อยู่กันบนเรือ แล้วก็เป็น international
แล้วก็หมดไปอีกวัน
วันนี้ ไปเล่นบาสนายช่าง
เป็นงาน 50 ปี ชมรมบาส วิศวะจุฬา ที่สนามบาสคณะ
เอาหละ จะเข้าเรื่องของวันนี้ (หลังจากเขียนมาซะยาว)
แวะไปคณะอีกครั้ง เล่นบาส (ได้เล่นนิดเดียวเอง)
และก็ได้รู้ว่า หมาอ้วน ได้จากพวกเราไปเสียแล้ว
อีกทั้งยังได้เห็นร่างอันไร้ชีวิตของมัน เพราะเค้าเอามันมาฝังตรงหลังตึกโต ห่างจากสนามบาสไปไม่มาก
สภาพของมัน มีมดขึ้นเต็มไปหมด
แถมมันตายตาไม่หลับอีกต่างหาก พยายามจะเอามือปิดตามัน ก็ปิดไม่ลง เพราะว่า มันอืดแทบเน่า โปรตีนแข็งตัวไปแล้ว
หมาอ้วน เป็น ตำนานหมาแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาฯ
ใครที่เข้ามาเรียน และเป็นนิสิตวิศวะ เชื่อได้ว่า ต้องได้เรียนร่วมกับหมาอ้วนมาแล้วแน่นอน
หมาอ้วนอาศัยอยู่ในคณะ แถบลานเกียร์ และตึก 2-3 (จะไม่ค่อยไปยุ่งกะแก๊งค์หมาตึก 4)
หมาอ้วนจะเข้ามาเรียนร่วมกับนิสิตอยู่เป็นประจำ
ปี 1 หมาอ้วน จะมานั่งเรียน calculus ด้วย ในห้องเรียนอาจารย์ไฟศาล
ปี 2 หมาอ้วนก็มาเรียน logic ตอนเราไปเรียนกันที่ตึก 2
ปี 3 หมาอ้วนเข้าเรียนวิชา eng manage มากกว่าเราเสียอีก ที่บางทีก็โดด
ปี 4 ถึงจะไม่ค่อยได้เรียน แต่ก็เจอหมาอ้วนเป็นประจำ
หมาอ้วนมีที่นอนประจำอยู่ที่บันไดกลาง ตึก 3 , หน้าห้องทะเบียน (ส่วนหน้าห้องกิจการนิสิตจะเป็นที่อยู่ของหมา ขี้ตกใจ) และบางที หมาอ้วนก็ชอบขึ้นไปนอนบนโต๊ะบาส หรือโต๊ะวอลเล่ย
หมาอ้วนจะพยายามขึ้นลิฟต์ ตอนดึกๆ เวลาเราอยู่ดึกทำ robot
พอเราลงไปทำอะไรข้างล่าง แล้วจะกลับขึ้นห้อง มันก็จะตามมาใหญ่ พอเราจะเปิดลิฟต์ เท่านั้นแหละ มันก็จ้องจะเข้าไปทันที
(ต้องหลอกล่อให้มันไม่สามารถเข้าประตูมาได้เสียก่อน เพราะมันจะมีประตูตรงหน้าศูนย์คอม)
บางที มันก็ติดอยู่บนตึก เวลากลางคืน ลงจากตึกไม่ได้ (ด้วยเหตุนี้แหละ ที่เราไม่ให้มันขึ้นลิฟต์ เพราะว่ามันจะลงมาไม่ได้ยันเช้า)
บางที เวลากลับบ้านดึก ถ้าเจอมัน มันก็จะเดินไปส่ง ถึงประตูวิทยา
แต่หลังๆ จะไม่ให้มันไป เพราะว่า มันจะโดนหมาวิทยารุม เวลามันกลับคณะ
วันก่อน เรากลับคณะไปสอนน้องที่ห้องชมรม robot ชั้น 3 แล้วก็ กลับประมาณ 4 ทุ่มกว่า
ลงมาก็เจอหมาอ้วน กะไอ้เขี้ยว กระดิ๊กหาง และเดินตามมาจะเล่นด้วย (ปกติ หมาอ้วนจะหยิ่ง ไม่ค่อยเล่นด้วยหรอก ต้องตอนกลางคืน แบบนี้ นานๆ ที)
พบว่า หมาอ้วน เป็นแผลอะไรไม่รู้ ใหญ่มาก ที่ข้างท้อง ลักษณะ เหมือนหูดยักษ์ ใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกก น่าตกใจมาก
สอบถามน้องๆ บอกว่า เป็นอะไรไม่รู้เหมือนกัน แต่มันได้ไปหาหมอแล้ว แล้วหมอก็กำลังเอาเนื้อไปตรวจอยู่
หมาอ้วนต้องมีลำโพงครอบหัวมัน จะได้ไม่ไปเลียแผล
แต่มันก็รำคาญ และพยายามจะเอาออก
นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ได้เจอหมาอ้วน
ผ่านมาเกือบสองอาทิตย์ เรามาเล่นบาสนายช่าง ก็พบว่า มันได้ตายลงเสียแล้ว
น่าสงสารหมาอ้วน หวังว่ามันได้ตายลงอย่างสงบ
หมาอย่างไอ้อ้วน อาจจะมีสติ ที่สามารถยอมรับความตายในโอกาสของมันก็ได้
เหมือนตอนที่หมาที่บ้าน มันใกล้ตาย มันไม่กินข้าวมาสองวัน คาดว่าโดนยาเบื่อ
วันก่อนมันตาย มันก็มากระดิกหาง และทำเหมือนกับว่า มันจะไม่อยู่กับเราอีกแล้ว
หลังจากนั้น มันก็ชักตาย ที่หลังบ้าน แล้วก็น้ำแปลกๆ ออกมาจากปากมันด้วย
การตายอย่างมีสติ เป็นเรื่องสำคัญทีเดียว
เราคงจะมีสุขเมื่อเราสามารถยอมรับความตายได้อย่างลึกซื้งในจิตใจ (เหมือนที่แฮร์รี่ ได้ยอมรับว่าตัวเองจะต้องตาย)
สองพี่น้อง ที่เป็นโรค ธาลัสซีเมีย ที่ออกรายการฅนค้นฅน ได้อธิฐานอยู่เสมอว่า ถ้าตัวเองต้องจากโลกนี้ไป ขอให้ได้จากไปอย่างมีสติ
เราชอบเทปนี้ของฅนค้นฅนมากเลย
ได้เห็นความสุข รอยยิ้ม ของผู้ที่ซึ่งเป็นโรค และไม่เพียบพร้อมอย่างเรา
ว่าไปก็นึกไปถึงความสุขตอนได้ดูกีฬาคนพิการทางทีวี
มันเป็นความสุขที่ได้เห็นความสุข ของคนพิการ ได้เล่นกีฬา ได้แสดงออก และได้อารมณ์ดี ในแค่สิ่งเล็กๆ ที่เค้าได้มีโอกาสทำ
การวิ่งตามโลกอย่างเหน็ดเหนื่อย ก็ไม่ใช่หนทางของการมีความสุขหละกระมัง
อย่างไรก็ตาม
ขอให้หมาอ้วน ไปอย่างสุขสงบ
ชาติหน้า มันคงได้เกิดเป็นนิสิตวิศว จุฬา กะเค้าบ้างเสียที
Create Date : 28 มกราคม 2551
Last Update : 28 มกราคม 2551 0:54:26 น.
9 comments
Counter : 1108 Pageviews.
Share
Tweet
ที่ 1 เลย...เย้..
โดย: jj (
jelung
) วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:1:13:30 น.
เราแอบอ่านอ่ะ เรยมาเม้นบอก^^อิอิ
เราก้ออยุคณะตงข้ามกันนะแต่เรามะรุจักหมาอ้วนอ่ะค่ะ
ไงก้อขอให้ไปที่ชอบๆ
โดย: PaNgJi IP: 210.203.186.157 วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:1:26:26 น.
ขอบคุณที่มาเม้นให้น้า jj และ PaNgJi
โดย:
เด็กเล็ก
วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:21:04:33 น.
ขอให้หมาอ้วนได้เกิดชาติหน้ามาเป็นนิสิตจุฬา บ้างนะ ......ท่าทางมันจะใฝ่เรียน เข้า Class ตลอด
ขอให้ไปสู่สุขติ
โดย:
dew_monamoji
วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:22:13:14 น.
-หมาอ้วนที่ใครๆ ก็รู้จัก ขอให้มันไปดีเถอะ
-เห็นด้วยว่าการเตรียมตัวตายอย่างมีสตินั้นสำคัญมาก ทุกคนควรพร้อมที่จะต้องจากโลกนี้ไปเสมอนะ เพราะเราไม่รู้ว่าจะต้องจากไปตอนไหน (จริงๆ เราควรจะมีสติตลอดเวลาแหละ เพราะถ้าปกติแล้วไม่ค่อยมีสติ แล้วตอนใกล้ตายจะไปมีสติได้อย่างไร จริงปะ)
โดย: CYS (พี่โรบอท คนหนึ่ง) IP: 61.12.236.135 วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:19:46:30 น.
ได้ยินข่าวก็ตกใจเหมือนกัน..
ตอนไป rescruit 2 อาทิตย์ก่อน ยังไปเล่นกับมันอยู่เลย..
ลาก่อนเจ้าอ้วน
โดย: thee98 IP: 203.99.253.8 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:9:49:49 น.
ลาก่อนไอ้อ้วน
โดย: ดรีม IP: 222.123.205.45 วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:19:35:38 น.
ลาก่อนหมาอ้วน
โดย: peace IP: 61.91.73.21 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:19:58 น.
สู่สุขคติเถอะนะ หมาอ้วน ได้ปริญญาตรีไปกะเค้าไหมเนี่ย
โดย:
Bigcatbites
วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:58:04 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
เด็กเล็ก
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ตัวตนในอีกมุมหนึ่ง
เพื่อนๆ จ๋า แอบอ่าน บอกให้เรารู้ด้วยนา( ทิ้งเมนต์ไว้นะ )
แม่แอมเบอร์
ไร้นาม
cocoa butter
Bluejade
รู้สึกแปลก
เกือกซ่าสีชมพู
รำเพย
ซีบวก
nmapxp
**mp5**
พะยูนน้อยกลอยใจ
pinit_note
MasP
Webmaster - BlogGang
[Add เด็กเล็ก's blog to your web]
ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ จุฬาฯ
ชมรมบาสเก็ตบอล คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาฯ
My Gallery
ชมรมนักประดิษฐ์วิศวกรรม
Bloggang.com