แล้วพวกเราจะเป็นยังไงต่อไป

ก่อนอื่น เรื่องนี้มันเรื่องไม่ค่อยจะดีเท่าไร เกี่ยวข้องกับคนหลายๆ คน แต่ก็อยากเขียน ให้คนอื่นอ่าน
คนรู้จักเรา อ่านก็อ่าน ถ้าคิดว่าไม่ควรให้ใครอ่านต่อไป บอกหน่อย จะได้เก็บๆ ไป เราไม่ค่อยแน่ใจว่ามันจะมีผลอะไร กับสังคมที่เราอยู่หรือเปล่า
ส่วนพวกที่อยู่ในเหตุการณ์ เข้ามาอ่าน แล้วพวกแกอาจจะเพิ่งรู้ว่า เราคิดยังไง อย่าเพิ่งโกรธกันไปก่อนแล้วกัน (หวังว่าคงไม่เข้ามาหรอกนะ)

เนื่องด้วยการไปตึก ลิเบอร์ตี้ เพื่อไปวันเกิดเพื่อนคนนึง
ส่วนตัวไม่ชอบการไปอะไรแบบนี้เท่าไร
เพราะมันก็มีแต่ เหม็นบุหรี่ ฟังเพลง เต้นๆ ไม่มีแก่นสารอะไรสักเท่าไร
แต่ก็เอาน่า ไปใช้สิทธิ์ อายุเข้าได้สักหน่อย (ทั้งๆ ก็เคยไปกับพวกมันแล้วครั้งนึงแหละ นานมาแล้วด้วยความเนียน)

เอาเป็นว่า เราได้ลองเข้าไปแล้วหละ คิดว่าก็คงไม่ไปอีกแล้ว สำหรับร้านทำนองนี้ ถ้าไม่โอกาสพิเศษ จริงๆ
(มันขึ้นกับคนที่ไปด้วยหนะ บางที จะเจอครั้งสุดท้ายแล้ว ก็เป็นไป ก็ไม่ปิดตายขนาดนั้น)

และแล้ววันศุกร์ ไปเลี้ยงวันเกิดเพื่อนคนนึง
ทุกคนตะหงิดๆ ว่าต้องมีเรื่องแน่เลย แต่ก็ไม่มีใครสนใจมัน แบบว่าไอ้เพื่อนที่ไปเป็นประจำ เข้าได้แทบทุกครั้ง 2 คน ดัน เข้าไม่ได้ มันก็เลยไม่ครบคน
เอาไงหละ ทั้งๆ ที่ไอ้สองคนเนี้ยมันบอกว่าเข้าได้แน่ แล้วคนข้างในที่เข้าไปแล้ว ก็สั่ง "เครื่องดื่ม" มาแล้ว และเพื่อนก็ยังมาไม่ครบ ก็เลยตกลงกันว่า จะรอเพื่อนคนอื่นที่นี่ก่อน เพื่อจัดการเครื่องดื่ม(mixer ไปก่อน) เดี๋ยวครบแล้วจะตามไปที่อื่น ให้มันสองคนไปหาที่อื่นก่อนแล้วกัน
แต่กว่าจะตกลงกันได้เนี่ย มันเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของเพื่อนนั่นแหละ
แรกๆ ก็ ถ้าไม่อยู่ด้วยกันครบ เราก็ไม่เปิดเครื่องดื่ม แต่มันก็จำเป็น (จะเอาไปไว้ไหนฟะ นั่งกินเป๊บซี่เย็นๆ ไปก่อนแล้วกัน)
และเนื่องด้วย เพื่อนอีก 2 คน (ทั้งกลุ่มมี 10 คน มา 9 คน) มันก็อยากอยู่ที่นี่ มันก็เป็นคนไม่ค่อยจะสนใจอะไร เท่าไรอยู่แล้ว เพราะว่า มันชอบเพลงที่นี่ (ที่ใหม่ ที่ 2 คนนั้นหาได้ มันเปิด Hip-Hop) แล้วเราก็ไม่ค่อยจะรู้อะไร มันตกลงกันยังไงก็ไม่รู้ สรุปว่า จะไม่ตามไปหละ จะนั่งอยู่นี่ แล้วมัน 2 คนก็เที่ยวกันไปแล้วกัน (ไอ้เราก็งงๆ ดูเหมือนจะตกลงกันได้ทั้งสองฝ่าย เอาเหอะ กรูก็อยู่ของกรูไปเรื่อย)
เหตุผลนึงที่ไม่ตามไป (นอกเหนือจาก อยากอยู่ต่อที่ร้านเดิม) ก็คือ เพื่อน 1 ใน 2 คนที่ไปร้านอื่น มันมีเพื่อนอยู่ที่ร้านนั้นอยู่แล้ว และมันก็มีพี่คนนึงที่มันไปเที่ยวด้วยประจำ ไปต่อด้วยกันอยู่แล้ว ซึ่งมันก็เป็นคนอย่างงี้แหละ ทุกคนก็รู้อยู่ ก็แอบงอนนิดนึง ประมาณว่า ไปทีไร ก็ไปกับคนอื่นแทบทุกครั้งเลย ก็มันทำประมาณแบบ ตอนแรก "พวกแกก็อยู่นี่กันไปเหอะ เด๋วเราไปที่อื่นกัน 2 คน เพราะว่ามันก็เกือบครบ ไม่เป็นไร" (ใช่ซี่ แกก็อยากไปอยู่แล้วมิใช่เหรอ คือมันประมาณ ไม่อยู่กับพวกเราก็ได้ กรูก็มีทางของกรู)
ปัญหาคือเพื่อนอีกคนที่ไปกับไอ้คนเมื่อกี้
ตอนแรกก็ตกลงกันดีกับคนเมื่อกี้แล้วว่า ไปกันสองคนไม่เป็นไรนะ แต่พวกเราที่เหลือบางส่วนก็ไม่ยอมดิ มาด้วยกัน ก็ไปด้วยกันดิ
มันเป็นเหตุผล ที่ตอนแรก บอกว่าจะตามไปนั่นแหละ
แต่แล้ว มันก็มีเหตุผลอื่นมากลบหละมัง (เพื่อน 2 คนอยากอยู่ต่อ และ เพื่อน 1 คน ก็อยากไป)
แต่ก็แบบว่า ตอนแรกบอกจะตามมา แล้วก็มาบอกว่าไม่ตามไปแล้ว แล้วก็ แบบ โทรไปหาย้ำๆ ว่าพวกแกอยู่กันสองคนได้แน่นะ มันก็คงจะรู้สึกว่า มันอยู่กันแค่ 2 คน จากที่ตอนแรก ทำใจว่าจะไปกัน 2 คนได้ ก็เลยไม่ได้ขึ้นมาซะ
เพื่อนคนนี้ก็เลยเป็นคนน่าสงสารสุด อะดิ ร้องไห้ งอน ไม่ยอมมานอนด้วยเลย คืนนั้น (ต้องให้ตามเป็นห่วงกันอีก ว่าไปนอนไหน แต่ก็ไม่มีอะไร เพราะก็มีเพื่อนๆ พวกอื่น รับไปนอนด้วย)
ตอนนี้มันก็คงจะยังงอน อยู่หละมั้ง แต่วันนี้(เมื่อวาน)ไปกิน MK ด้วยกันแล้วนะ (แต่ก็ไม่กล้าจะพูดอะไรถึงเรื่องเมื่อคืน)
ส่วนอีกคนก็ไปนอนที่เดิม ที่มันมักจะสิงสถิตย์เวลามันไปเที่ยว เอาเป็นว่าหมดห่วงไป (ก็มันเป็นงี้ทุกที)

นึกว่าจะหมดเรื่อง แค่นี้ก็เหนื่อยหัวใจพอหละ
ยังอีก ยังไม่พอ
เพื่อนรักคนนึง ( 1 ใน 2 คน ที่อยากอยู่ร้านเดิม) เนื่องด้วย มันก็ชวนรุ่นพี่ คนนึง ซึ่งเรียกว่า คนเคยมาจีบเก่า เมื่อสมัยที่มันยังตาม คนที่เคยมาจีบมัน เก่า เก่า (งงมะ)
พี่เค้า ก็มาร้านเดียวกัน

เอาหละสิ แรกๆ ก็ดีๆ อยู่หรอก หลังจากสักพัก เครื่องดื่มเข้าปากไอ้เพื่อนเราคนนั้นมากเข้าหน่อย มันก็คึกๆ
แต่พี่เค้าไม่กินเลย เราก็รู้เรื่องเต็มร้อย เห็นเรื่องราวตลอด (ยุ่งเรื่องชาวบ้าน ว่างั้น)
พวกเราก็อยู่กันดีนะ เพื่อนเราอีกคน (ที่อยากอยู่ต่อที่ร้านเดิม อีกคนหนะ) ก็ประกบอยู่ตลอด กอดกันนัวเชียว (แต่มัน ญ ญ ไง) อิจฉาๆ เหอๆ เพื่อนกรู ไม่ได้กอดกรูมาเกินครึ่งปีแน่ๆ แต่ก็นะ เอามันไว้อย่างนั้นก็ดีแล้ว
พี่คนนั้น ก็อยู่ข้างๆ เพื่อนเรา แต่พี่เค้าก็คนดี (แต่แอบเลวเล็กๆ)
แล้วพี่เค้าก็กลับไปก่อน กับเพื่อนเค้าทั้งหมด พรุ่งนี้พี่เค้าก็ต้องทำงาน

เป็นว่า ร้านปิดก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก
ก็เลยขึ้น Taxi เพื่อไปรับเพื่อนอีกคน (ไอ้คนที่งอนหนะ)
แต่มันก็ไม่ยอมมาด้วย ในขณะเดียวกัน ไอ้เพื่อนรักเรามันก็คุยโทรศัพท์กับพี่คนนั้นด้วย ประมาณก็มีเรื่องอยู่นิดนึงก่อนหน้านี้
เขียนไปเขียนมา เขียนมาก เด๋วเพื่อนมันจะเสีย ถือว่าไม่พูดจะดีกว่า แค่นี้ก็มากเกินหละ
มันก็งี่เง่า แต่เราก็ไม่เคยจะโกรธมัน
เรื่องเมื่อคืนก็สมเหตุสมผล ที่มันจะมีเรื่องตามธรรมชาติลักษณะของเพื่อนเรา
เราคบกันไม่นานหรอก สนิทๆ ใกล้ชิดๆ ก็แค่ เข้ามหาลัย แต่เราก็เห็นลักษณะจนพอจะรู้แล้ว ว่ามันก็เป็นอย่างนี้แหละ

เราควรจะเตือนเพื่อนคนนี้อีกสักทีไหม?

เพราะว่าแกทำพฤติกรรมงี่เง่า ซ้ำกัน จนครั้งนี้เราเดาได้แล้วหนะสิ แม้เราจะไม่เคยโกรธแก มันทำให้แกดูไม่ดี และทำให้คนอื่นเดือดร้อน
เราก็เคยเตือนแกบ้าง แต่มันก็คือช่วงที่แกงี่เง่าๆ และมันก็ไม่ค่อยจะตรงประเด็นเพราะเราก็ไม่ค่อยอยากพูดมาก
แม้แกจะฟัง แล้วก็เคยมีคนอื่นเตือนแก แต่มันก็ไม่ค่อยจะสำเร็จนัก หรือสำเร็จบ้างก็ไม่รู้
แต่เมื่อคืน แม้เราจะโดนแกตวาดใส่ (ไม่โดยตรง) เราก็เคยโดนแหละ เลยไม่คิดอะไรเท่าไร ก็คิดว่าแกก็อย่างนี้ ในช่วงเวลา ที่หัวใจ และความคิดกำลังมืดบอด ใครๆ ก็เป็นอย่างนี้ได้ทั้งนั้น
ตบตี พลักๆ เพื่อนคนนึง (ไม่ใช่เรา) ตะวาด ขึ้นเสียง ตะคอกใส่ ก็เอาเหอะ ไม่มีใครโกรธแกมากมาย
แต่ถ้าแกคิดสักหน่อย คิดถึงคนอื่นบ้าง อะไรๆ ก็จะดีกว่านี้
บางทีเค้าก็แค่อยากตามแกไปเพื่อให้แน่ใจว่าแกปลอดภัย ชุดอย่างนั้น ถนนเพชรบุรี แถวๆ R จะให้ไว้ใจได้ยังไง แค่ไปส่ง
เราก็พอเข้าใจ ว่าอารมณ์นั้น ก็อาจจะไม่คิดได้
แต่แกทำแบบนี้จนเป็นนิสัยแกไปแล้ว ไม่เคยสนใจว่าคนอื่นเค้าจะเป็นยังไง จากการกระทำของแก
อีกเรื่องคือ เรื่องความเปลี่ยนแปลงที่แกยังไงก็จะต้องเจอ
มีคนมาจีบแก แล้วเค้าก็ทำดีกับแก แต่แกก็ไม่สนใจใยดีเค้า แล้วเมื่อเค้าเปลี่ยนไป แค่เค้าอาจจะมีเวลาน้อยลง แต่แกก็ยอมรับไม่ได้ มันเป็นอย่างนี้ เป็นครั้งที่ 3 แล้วนะ คนที่ 3 แล้ว
เราเข้าใจว่าการเปลี่ยนแปลงทางความสัมพันธ์ มันก็ยอมรับได้ยาก เราก็เคยติดแก แกก็สนิทกับเรา แต่เมื่อวันเวลามันเปลี่ยนไป แกก็เปลี่ยนไป ไม่คุยกับเราเหมือนแต่ก่อนแล้วด้วยซ้ำ เราก็บ้าๆ บอๆ ไปเหมือนกัน แต่มันต่างกันตรงที่ แกต่อสู้เพื่อให้ได้อะไรที่แกต้องการกลับมา
แต่เรา ต่อสู้เพื่อจะปลดปล่อยแกไปจากใจเรา เหลือแต่ความห่วงใย รักและผูกพัน ต่อสู้ให้ใจเหลือเพียง ให้แต่ไม่รับ มันต่างกัน รู้ว่ามันแย่ มันมีหลงทาง มันมีน้อยใจ มีเสียใจ มีไม่รู้จะทำยังไง แต่แค่อยากให้แกเปลี่ยนบ้างได้ไหม เพื่อตัวแกเอง เปลี่ยนแค่ทัศนะคติ ว่าแกจะให้ ไม่ใช่จะเอา
คนที่ให้จะมีความสุขเสมอ กว่าคนที่จะเอา อยากให้แกเปลี่ยนแค่นี้ เมื่อมีสติก็ให้คิดบ้าง ไม่ใช่เมื่อมีสติ แกก็ยังไม่เคยคิดจะปลดปล่อยตัวเองออกจากความทุกข์เสียที
คิดจะปล่อยให้ความเปลี่ยนแปลง มันเป็นไป และยอมรับมัน
บางทีที่แกลืมมันไปเสีย หรือชินกับมันไปโดยไม่ได้เปลี่ยนอะไรในใจ
สักวันมันก็จะกลับมาอีก ความเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะอย่างไรมันก็ต้องเกิด
เราไม่รู้ว่าแกเปลี่ยนอะไรในใจมันจริงๆ หรือเปล่า เพราะไม่เคยคุยกับแกเรื่องแบบนี้สักที
มันเหมือนเป็นการสั่งสอนเกินไป ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้ดีสักเท่าไร
มันเป็นการเหมือนพูดให้แกรู้สึกว่าแกผิด แบบตำหนิ
ไม่ใช่การพูดให้แกรู้ว่าแกผิด เพราะเราก็เคย ก็รู้ทั้งรู้ที่คนอื่นพูด มันถูก แต่การเข้ามาในลักษณะต่อว่า มันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าเราผิด มันทำให้เราโกรธ และอคติกับคนที่พูดมากกว่า เราไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น แต่เราก็ทำไม่ได้ จิตเรามันคิดไปไหนถึงไหนแล้ว (ก็ต้องฝึกกันต่อไป)
เพราะใจคนเรามันไม่ได้ perfect ก็ต้องเป็นอย่างนี้แหละ

เรารู้ว่าแกคงจะมีความรู้สึกอย่างนั้นขึ้นมาบ้าง เราไม่อยากให้มันเกิดขึ้น อคติเกิด แล้วมันก็ใช้เวลากว่าจะลบมันทิ้งไปได้ และเนื้อหาที่พูด แกก็จะไม่ได้ใส่ใจจำและคิด เพราะใจมันเพ่งไปที่ความรู้สึกโดนต่อว่าเสียมากกว่า
แล้วเราจะทำยังไงดี

แต่นี่ก็เป็นครั้งที่สาม แล้ว แกน่าจะพัฒนาขึ้น
ประโยคนึง ที่เราไม่อยากให้แกพูดกับใคร ไม่ว่าจะเพื่อนแกคนไหน
อย่า "ขู่ว่าจะเลิกคบ"
เพื่อนมันก็เจ็บเป็นนะ ถ้าแกพูดกับเรา เราก็คงจะเสียใจมากๆ แม้เราจะทำใจไว้แล้วก็ตาม
เพื่อนเรา ที่แกพูดด้วยไปเมื่อคืนวาน มันก็เสียใจ แม้มันจะเป็นคนจิตใจดีแค่ไหนก็ตาม
เรารู้ว่าแกไม่ได้คิด แต่มันเป็นเพราะ แกคิดแต่จะทำตามใจตัวเอง ไม่ว่าจะทางไหนก็ตาม

ลองคิดดูดิ มันเหมือนแม่แกเป็นห่วง ไม่ให้ทำอะไรบางอย่าง แล้วแกก็จะทำโดยขู่ว่าจะตัดแม่ตัดลูกกัน มันเจ็บสักแค่ไหน โดยสิ่งที่แกทำแกก็รู้ว่ามันงี่เง่า แต่แกก็จะดันทุรัง

เราก็แค่อยากให้แกเปลี่ยนความคิดสักหน่อย
คิดถึงคนอื่นให้มากขึ้น
ยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
ตั้งสติและยอมรับมันเข้าไปหน่อย
เพื่อนๆ จะส่งความรัก ความห่วงใยถึงกันเสมอ

ต่อจากนี้ แม้จะมีเพื่อนคนนึงงอน ไป (เพือนที่ต้องไปร้านอื่น)
แม้จะมี เพื่อนคนนึง บ้าๆ บอๆ ทำให้ใครต่อใครเดือดเนื้อร้อนใจ
หรือจะมีเพื่อน คนนึง เสียใจกับที่เพื่อนทำอะไรลงไป
และก็คงจะมีเพื่อนคนนึง เสียใจ รู้สึกผิดกับการตัดสินใจที่ผ่านมา
แต่มันก็มีเราคนนึง ที่ยังอยากให้พวกเรายังเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม แม้มันจะต้องเปลี่ยนไป
ขอให้เหลือใจ รักและให้ แก่กัน
ขอให้ทุกคนมีความสุข

Create Date : 07 สิงหาคม 2548		11 comments
Last Update : 7 สิงหาคม 2548 19:45:12 น.
Counter : 573 Pageviews.
Share Tweet