The Wedding: แหวนหมั้นเพชร กับช่างทำรองเท้าของในหลวง
วันเสาร์ที่ 16 ตุลาคม 2548 เหลือเวลาอีกเพียง 3 สัปดาห์ก็จะถึงวันหมั้นแล้ว เรายังเหลืองานที่จะต้องรีบจัดการอยู่หลายอย่าง ดูเหมือนว่างานจะมีให้ทำแบบไม่มีวันจบวันสิ้น ที่แน่ๆ ใจนั้นหวิวๆ กลัวลืมทำโน่นทำนี่
วันนี้นัดช่างภาพที่ออกตัวบอกเราว่าพวกเราเป็นมือสมัครเล่น แต่ภาพไม่ได้เล่นอย่างที่คิด ฉันเองไม่ได้ตั้งใจจริงจังอะไรกับเรื่องถ่ายรูปก่อนแต่งงานสักเท่าไรนัก แต่ก็มีวางแผนไว้ในใจบ้างนิดหน่อย ด้วยความบังเอิญที่เพื่อนไปเห็นผลงานของพวกเขาในพันทิป และมาบอกฉันต่อ จึงเป็นเหตุให้เราได้นัดพบกันหลังจากตกลงราคากันเรียบร้อยแล้ว
วันที่นัดพบกันพวกเขาบอกฉันว่าเขาเป็นช่างภาพที่ทำงานเป็นระบบ โดยจะมีการเดินทางไปดูสถานที่ที่จะทำการถ่ายรูปเสียก่อน นับว่าการที่ได้เจอ และเห็นลักษณะการทำงานของพวกเขา ทำให้ไม่นึกเสียดายเงินที่จะต้องจ่ายแพงกว่าช่างภาพอื่นๆ ถือเสียว่าครั้งหนึ่งในชีวิต
ด้วยจุดที่นัดพบกันไม่ไกลจากร้านรุ่งมณี ร้านเพชรประจำครอบครัวของเขา เขาจึงเอ่ยถามฉันว่าจะไปรับแหวนกันเลยไหม ฉันเห็นว่าเป็นการประหยัดเวลา และการเดินทางดี และหากมีการแก้ไข ก็ยังพอมีเวลาให้จัดการ
เพชรที่ประดับบนแหวนวงนี้เป็นความภาคภูมิใจของเขา และเป็นความมีวาสนาของฉันที่ได้เกียรติ และความไว้วางใจให้ได้ครอบครองมัน ด้วยประวัติความเป็นมาที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเป็นคุณค่าที่ประเมินราคามิได้
ด้วยว่าเพชรเม็ดนี้เป็นเพชรที่เคยประดับอยู่บนตัวเรือนแบบโบราณ ซึ่งพลตรี พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุมภฏพงษ์บริพัตร กรมหมื่นนครสวรรค์ศักดิพินิต หรือ เสด็จในกรมฯ เจ้าของวังสวนผักกาด ได้มอบให้กับคุณพ่อของเขาเพื่อหมั้นหมายคุณแม่ของเขาเมื่อสมัยที่ท่านทั้งสองอยู่ที่วังสวนผักกาด
ตัวเรือนเก่านั้นเป็นแบบโบราณทรงสูง เขาจึงตั้งใจให้ฉันไปเลือกรูปแบบแหวนใหม่ จากเดิมที่เป็นเพชรเม็ดเดียวชูสูง ทำให้ออกจะเป็นการไม่สะดวกในการสวมใส่ จึงเปลี่ยนแบบให้เป็นทรงที่ทันสมัยขึ้น
ตัวเรือนเดิม เก็บไว้เป็นที่ระลึก
แหวนวงใหม่ แต่เพชรเม็ดเดิม
ลองสวมที่นิ้ว
รับแหวนเรียบร้อยแล้ว ฉันกับเขากับรีบขึ้นแท็กซี่ไปตามที่อยู่ที่ไปค้นหามาจนเจอ ใช่แล้ว "ร้านก. เปรมศิลป์" ช่างทำรองเท้าของในหลวง
ด้วยความไม่คุ้นเคยกับเส้นทางย่านนี้ การนั่งแท็กซี่จึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด เราตั้งใจจะมาตัดรองเท้าสำหรับเขา ให้เป็นแบบสวมใส่สบายสำหรับใช้ในงานแต่งงานทั้ง 4 วัน บางคนสงสัยว่าทำไมต้องตัด
รองเท้าผู้ชายนั้นหาไม่ยากก็จริงอยู่ แต่การได้ตัดรองเท้าในขนาดพอดีๆ ยกสูงที่พื้นรองเท้าได้ อีกทั้งตัดตามทรงที่เหมาะสมสำหรับพิธีการสำหรับวันรับพระราชทานน้ำสังข์ข้างที่ ก็เป็นการสมควร และประหยัดดี เพราะใช้ได้ทีเดียวทั้ง 4 วัน
เหนือสิ่งอื่นใดก็คือการได้เห็นพื้นฉลองพระบาทที่ชำรุดแล้ว แต่ช่างไก่เก็บไว้บูชาบนหิ้งนั้นเป็นความตั้งใจสูงสุดที่เรามาตัดรองเท้าที่นี่ ขณะที่ได้เพ่งมองดูพื้นฉลองพระบาทองค์นั้น ฉันกำลังนึกถึงช่างไก่ว่าช่างไก่จะรู้สึกอย่างไรยามที่ได้ส้มผัสสิ่งล้ำค่าที่ประเมินค่ามิได้ เสมือนได้สัมผัสพระองค์ท่าน ช่างเป็นวาสนาอันสูงส่ง
สิ่งของต่างๆ รอบตัวไม่ว่าจะเป็นแหวนเพชร ไม่ว่าจะเป็นพื้นฉลองพระบาทของในหลวง ใครจะบอกได้ว่าสิ่งไหนมีน้ำหนัก มีราคามากกว่ากันนั้นก็หามิได้ ทุกสิ่งล้วนมีคุณค่าทางจิตใจ ขอเพียงคนรุ่นหลังที่ถือครองต่อไปนั้น จงรักษาไว้ด้วยชีวิต และตระหนักไว้เสมอว่าคุณได้รับความไว้วางใจ และได้รับเกียรติอันสูงสุดให้ได้ครอบครองสิ่งที่เป็นตำนานอันประเมินค่ามิได้แล้ว
Create Date : 29 กันยายน 2549 |
|
20 comments |
Last Update : 3 มกราคม 2550 1:04:24 น. |
Counter : 3773 Pageviews. |
|
|
|