Bloggang.com : CooKiiE : The Wedding: วันครบรอบ 1 ปี เรากลับแยกทางกันเดิน

The Wedding: วันครบรอบ 1 ปี เรากลับแยกทางกันเดิน

มีคนกล่าวไว้ว่าในชาติหนึ่งของชีวิตคนเรานั้นจะมีเนื้อคู่หลายคน เนื้อคู่ที่ว่ามีทั้งคู่แท้ คู่เทียม คู่เวร คู่กรรม สุดแต่บุญแต่กรรมแต่ชาติปางก่อนว่าเราได้สร้างสมกรรมดี หรือกรรมชั่วต่อใครกันไว้บ้าง กรรมจะเป็นสิ่งดลใจให้ชาตินี้เราได้เจอกับคู่แบบไหน

ใครบอกว่าชีวิตนี้ไม่มีคู่ ก็มีคนกล่าวไว้อีกแล้วว่าเพราะชาติก่อนได้สบถสาบานไว้กับคนๆ หนึ่งว่าขอให้เป็นคู่กันอีกทุกๆ ชาติไป แต่บังเอิญว่าเขาตามมาเกิดไม่ทันเรา เพราะกำลังไปชดใช้กรรมอื่นที่ก่อไว้อยู่ที่ชาติภพใดก็หาทราบไม่ เลยทำให้ยังไม่ได้ตามมาเกิดในภพเดียวกัน หรือบางทีเขาอาจจะได้พบเนื้อคู่คนใดคนหนึ่งไปแล้ว ชาตินี้เราจึงยังไม่เจอกัน เราจึงกลายเป็นคนไร้คู่ในภพชาตินี้

เรื่องของคู่ที่เขากล่าวมานี้เป็นเรื่องที่พิสูจน์กันไม่ได้ แต่เคยไหมรู้ว่าร้ายนะ แต่ก็ยังรัก ใครจะมาห้ามมาหักก็ไร้ผล ใจยังคงเป็นทาสเขา ปล่อยให้อีกฝ่ายร้ายใส่ น้ำตาอาบแก้มก็ยังไม่อาจจะหนีไปไหนได้ ยังคงปิดประตูล๊อคกุญแจขังหัวใจตัวเองไว้ในกรง เป็นคนลั่นกุญแจเอง ปิดล๊อคประตูหน้าต่างเองแท้ๆ ใครจะว่าอะไร ใครจะแนะอะไร ก็คิดแต่ว่าเป็นเพียงเสียงกระซิบ พร่ำละเมอพูดได้แค่คำเดียวว่า "ทำไม่ได้" "มีเหตุผลบางอย่าง" "อธิบายไม่ได้ว่าทำไม" คนฟังๆ แล้วไม่เข้าใจ มีอะไรที่อธิบายไม่ได้ ก็อธิบายไม่ได้นะสิว่ามันรัก จึงได้ทน คนฟังๆ แล้วแนะแล้วก็ไม่ทำ สุดท้ายรำคาญทนไม่ไหว ปล่อยมันไว้ให้คร่ำครวญคนเดียวดีกว่า

หากใครได้พบคู่แท้ที่เป็นเนื้อนาบุญ เขากล่าวว่าเหมือนถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่ 1 หลายคนก็โต้ว่าตัวเองนั้นก็ถูกเหมือนกัน แต่ถูกกิน ก็ชื่อเขาก็บอกแล้วว่าสลากกินแบ่งรัฐบาล ก็ต้องแบ่งให้รัฐบาลไปกินบ้าง ใครจะรู้ว่าสลากใบไหนจะถูก อาจมีคนชื้แนะ บอกเลขเด็ด หรือเห็นเพียงแวบเดียวใบนี้ช่างโดนใจนัก ไม่มีใครรู้อะไรหรอกว่าสิ่งที่เลือกนั้นจะใช่ หรือไม่ใช่

บางคนซื้อแล้วซื้ออีก เห็นอะไรก็เดาไปว่า "น่าจะใช่" ซื้อแล้วก็ไม่ถูก กี่งวดก็ไม่โดน สุ่มซื้อ ลองเสี่ยง ใจมันบอกว่า "อยาก" ขอลอง "เสี่ยง" สักครั้ง และอีกสักครั้ง วนเวียนกันอยู่อย่างนี้ เหมือนลองคบใครสักคนเป็นแฟน กว่าจะรู้ว่าไม่ใช่ อะไรต่อมิอะไรก็เสียไปบ้างแล้ว แล้วแต่เราอยากจะ "ปล่อยให้เสียอะไรไปบ้าง" อยู่ที่ตัวเรา อยู่ที่ใจเราทั้งนั้นแหละ

ตอนสมัยวัยรุ่น เคยมีเพื่อนมาบอกว่าให้ลองคบผู้ชายคนหนึ่งดู เราถามไปว่าคบกันในฐานะไหน เขาตอบว่าคบเป็นแฟนสิ ดูๆ กันไปก่อน เราถามว่าเพื่ออะไร เขาก็ว่าจะได้เรียนรู้นิสัยใจคอว่าดีหรือไม่ดี เราก็ถามไปว่าแล้วเป็นเพื่อนกันมันดูไม่ได้เหรอว่าดีหรือไม่ พอโตขึ้นหน่อยก็ได้ยินคำพูดนี้อีกแล้วจากปากผู้ชายคนหนึ่ง เราถามไปว่าการเป็นแฟนกัน เป็นหนทางเดียวเหรอถึงจะเห็น(สันดาน)ของกันและกัน เป็นเพื่อนกันก็เห็นได้ และแล้วเขาก็เดินออกจากชีวิตฉันไป ฉันก็เลยไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาเสียที ยังคงกลายเป็นสาวเตรียมรอวันขึ้นคาน

ฉันมัวแต่เลือกสลากกินแบ่งใบที่คิดว่าจะถูกอยู่ร่ำไป จนมาพบกับเขา เรายังไม่คบกันในฐานะแฟนหรอก เพราะฉันมัวแต่เดินวนตามแผงขายล๊อตเตอรี่ว่าใช่ใบที่อยากจะซื้อจริงๆ หรือเปล่า ระหว่างนั้นก็แอบดูเลขตัวอื่นๆ บ้าง ในขณะที่คนอื่นเขาเดินมา มองหา ซื้อ และจากไปกันหมดแล้ว สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลใบหนึ่ง เมื่อซื้อแล้วคนรอบข้างต่างบอกว่าฉันจะต้องถูกรางวัลอย่างแน่นอน

ณ เวลาที่ซื้อสลากกินแบ่งใบนั้นก็เปรียบเหมือนกับวันงานแต่งงานของเรา วันแต่งงานที่เรียกว่าวันรับตัวตามประเพณีจีน เราต้องหอบกันไปถึงนครนายก ฉันและเขาต่างคนต่างแทบไม่ได้นอน ฉันนั้นตกแต่งบ้านจัดบ้านมาเป็นสัปดาห์แล้ว ยิ่งก่อนวันรับตัว 1 วันฉันและเขาไปซื้อดอกไม้ที่ปากคลองตลาด หอบดอกไม้ ใบหญ้ามาเสียกองใหญ่ เพื่อนๆ ต่างมาช่วยกันคนละไม้คนละมือ ที่บ้านสวนนครนายกเพื่อนอีก 2 คนรวมถึงคนงานเก่าแก่มารวมตัวกันเพื่อจัดบ้านจัดช่อง ทุกอย่างออกมาตามใจต้องการบ้าง และไม่ตรงใจบ้างก็ไม่เป็นไร เพื่อนมาช่วยกันทำอาหาร กลายเป็นเรื่องขำขันจนถึงทุกวันนี้ ทุกอย่างล้วนเต็มไปด้วยความรักจากเพื่อน พี่ ญาติ และพ่อแม่

จวบจนวันนี้ครบรอบขวบปีแล้วที่เรารวมกันเป็นหนึ่งที่เขาเรียกว่าครอบครัว ผ่านมา 1 ปีมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ความรักยังคงอยู่หรือเปล่า สลากกินแบ่งใบนี้ยังถูกรางวัลไหม หรือว่ามันถูกแบ่งไปให้คนอื่นแล้ว ทุกอย่างยังคงเป็นเช่นเดิมใช่ไหม สมกับที่คนรอบข้างดีใจ ชื่นใจกับเราในวันนั้น

วันที่ 17 ปีนี้ตรงกับวันพุธเป็นวันแรกของการกินเจ เขายังคงกินเจตามฉัน เขากินเจได้ปีนี้เป็นปีที่ 3 แล้ว เขาไม่ได้บอกอะไรว่าจะทานข้าวสำหรับเลี้ยงฉลองครบรอบทีไหน ทุกอย่างยังเงียบ เมื่อฉันไม่เริ่ม เขาก็ไม่ริจะทำอะไร ฉันขอให้เขาไปเป็นเพื่อนเดินในงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติซึ่งวันนี้เป็นวันเปิดงานวันแรก เขารู้ว่าฉันชอบไปเดินงานนี้มากที่สุด งานจัดครั้งหนึ่งๆ 10 กว่าวัน ฉันจะไปเสีย 3 - 4 วัน เป็นความสุขของคนชอบอ่าน ชอบสะสมหนังสือ เขาก็รับปาก ไม่ได้ไถ่ถาม หรือแสดงว่าคิดเห็นอะไรตามภาษาคนไม่พูดมาก

เราเดินในงานมหกรรมหนังสือด้วยกัน จูงมือกัน เขาถือหนังสือที่ฉันซื้อเช่นเดิมเหมือนที่เคยปฎิบัติ จนกระทั่งเราเดินมาถึงสามแถวสุดท้ายหลังๆ ห้องเพลนเนอรี่ฮอลล์ เวลานั้นเกือบสองทุ่มแล้ว งานใกล้เวลาจะปิดเต็มทน เขาตั้งใจจะมาหารูปเก่าๆ ที่ร้านหนังสือเก่าซึ่งจะอยู่แถวๆ โซนซี แต่ฉันเองดันไม่มีทีท่าจะเลิกเดินออกจากจุดนี้เสียที เขาต้องบินไปยุโรปในอีก 2 วัน นั้นหมายความว่าเขาจะไม่สามารถมางานนี้อีก จึงเป็นเวลาที่นับว่าถึงจุด เขาจึงขอ "แยกทางกันเดิน" เขาปล่อยมือฉันและเดินห่างออกไป

เราเดินมาหากันอีกครั้งเมื่องานใกล้เลิก กิจกรรมฉลองวันแต่งงานในวันธรรมดาวันหนึ่ง วันทำงานกลางสัปดาห์ ไม่ใช่วันหยุดนักขัตฤกษ์ วันแรกของเทศกาลกินเจ เราจะทำอะไรได้เล่า นอกจากทำตามวิถีอันสมถะของการกินเจ ฉันขอให้เขาไปถ่ายรูปตรงนั้น ตรงบูธของที่ว่าการไปรษณีย์ ถ่ายรูปแสตมป์ ระลึกถึงแสตมป์กำมะหยี่จัดพิมพ์ขึ้นเป็นพิเศษสำหรับวันวาเลนไทน์ รูปดอกกุหลาบ แสตมป์มีกลิ่นหอมที่เราเลือกเป็นของชำร่วย และตอนนี้ไม่มีวางจำหน่ายแล้ว

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

หลังจากนั้นเราไปสวนหลวงไปกินอาหารเจที่นั่น มีร้านข้างทางเยอะแยะไปหมด ถนนแทบจะปิดไม่ให้รถเข้าบางช่วง เขาถือกล้องอันใหม่ไปถ่ายรูป เรากินอาหารเจ และความสุขก็วนเวียนอยู่

สลากกินแบ่งรัฐบาลใบนี้ยังมีลุ้นต่อไปเรื่อยๆ ฉันอาจจะถูกรางวัลในปีนี้ ปีหน้า ปีโน้น และปีต่อๆ ไปหรือเปล่าไม่มีใครบอกได้หรอก ยังมีให้ลุ้นให้ระทึกกันอยู่อีกหลายปี ในทางกลับกันฉันมั่นใจว่าเขาเองก็ซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลมาใบหนึ่งเหมือนกันแหละ เลขบนสลากกินแบ่งรัฐบาลนั้น ฉันไม่รู้หรอกว่ามันคือเลขอะไร และเขาก็คงกำลังลุ้นอยู่ว่าปีหน้ามันจะยังถูกรางวัลอีกเหรอเปล่า

ป.ล.: ใครแวะมาอ่านเพราะหัวข้อข้างบน คงไม่ทำให้ผิดหวังจนเกินไปนะ

Create Date : 24 ตุลาคม 2550

Last Update : 29 ตุลาคม 2550 1:00:51 น.

8 comments

Counter : 872 Pageviews.

อิอิ

มุขมากเลย หลี

โดย: jojo02 IP: 203.144.184.61 วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:15:51:12 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนนะคะ

โดย: cera (เหมือนดอกไม้

) วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:9:03:10 น.

โดย: ยอยุ้ย (ยอยุ้ย

) วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:20:48:57 น.

แป่ว มุขเหรอเนี่ย...ไอ้เราก็อุตส่าห์ลุ้น 555
แต่ชอบที่คุณหลีเขียนถึงเนื้อคู่มากเลยค่ะ
ทำให้นึกถึงคำพูดที่เคยได้ยินมาว่า
..เนื้อคู่ก็เหมือนกับความสวย พระเจ้าไม่ได้ประทานมาให้กับทุกคน...
จริงรึปล่าวไม่รู้ รู้แต่ว่าชอบ แฮะๆๆ

โดย: ยอยุ้ย (ยอยุ้ย

) วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:20:50:50 น.

ตกใจหมดเลย
แจ้อ่ะ

โดย: numainew

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:33:10 น.

โห คุณหลี สำนวนใช้ได้เลยนะเนี่ย มีหักมุมด้วย

เขียนเก่งค่ะ ชื่นขม

โดย: apple IP: 58.8.16.223 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:16:20 น.

ตามมาอ่านอีกแล้วค่ะ .. ตกใจหมดเลยอะ ฮ่าๆๆๆ

น่ารักจังค่ะ .. ใจหายว๊าบบ ฮ่าๆๆ

โดย: แวะมาจากเมื่อกี๊ค่ะ IP: 222.11.226.183 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:07:38 น.

โตะ จาย หมดเลย เล่นมุขเก่งนะเนี่ย หุหุหุหุหุหุ

โดย: เจ้าเตี้ย

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:15:13 น.