The Wedding: พรุ่งนี้ วันหมั้น กับความรักของอาม้า พรุ่งนี้ฉันจะหมั้นแล้ว หลังจากที่เตรียมงานมากว่า 10 เดือน วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตลอด 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่ชุลมุนที่สุด ไปถ่ายรูปแต่งงานเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปเดินสำเพ็งหาซื้อข้าวซื้อของ ลองชุด แก้ชุด รับชุด ตัดรองเท้า ข้าวของที่ซื้อต้องล่วงหน้าไปถึงวันแต่งงานหรือวันรับตัวเจ้าสาว และวันรับพระราชทานน้ำสังข์ เพราะถึงเวลานั้นฉันอาจไม่มีเวลาไปเดินหาของ หลายๆ อย่างตามพิธีดั้งเดิมนั้นจะต้องซื้อของใหม่ แต่ฉันเองถือเป็นประเภทง่ายๆ แต่ไม่ใช่ประเภทใจง่าย หรือทำชุ่ยๆ ไปงั้น เพียงแต่ไม่ถือเอา “ของใหม่” เป็นที่ตั้ง หลายอย่างที่พี่สะใภ้ หรือของอาม้ายังเก็บไว้อยู่ เสียหายไปตามบ้างตามกาลเวลา ฉันเองก็ไม่ถือสา ฉันถือเอาความสะดวก และความประหยัดเป็นที่ตั้งมากกว่า สมัยโบราณนั้นฉันเชื่อว่าการแต่งลูกสาวออกไปอยู่บ้านอื่นต้องซื้อของใหม่ติดตัวเจ้าสาวไปบ้านเจ้าบ่าว เพื่อไม่ให้ครอบครัวเจ้าบ่าว ญาติโยม และเพื่อนบ้านที่มาดูตัวเจ้าสาวดูถูกหรือรังเกียจในความจน หรือมาแต่ตัวของเจ้าสาว สมัยนี้คงไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นอีกแล้ว ของหลายอย่างซื้อมาแล้วหาประโยชน์ใช้สอยไม่ได้ อย่างเช่นตู้เซฟ (กั้กบ่วง) เอี๊ยม ตะเกียงหรือปิ่นยู่อี่ ล้วนนำมาใช้ในพิธีเพื่อความเป็นสิริมงคลทั้งสิ้น ฉันเองนั้นถือเอาว่ามีของครบตามประเพณีก็พอแล้ว คงไม่ต้องถึงกับต้องไปซื้อใหม่มาให้เปลืองเงิน ความวุ่นวายเผื่อแผ่ไปถึงเพื่อนฝูง เพราะต่างไปหาชุดไทยมาใส่กันให้เข้าธีมงานหมั้นแบบไทยๆ ของฉัน ใจหนึ่งนั้นรู้สึกสนุกสนาน อีกใจหนึ่งนั้นรู้สึกเกรงใจเพื่อนฝูง แต่ความรู้สึกเกรงใจดูจะน้อยกว่าความสนุกสนาน และอยากเห็นเพื่อนๆ หล่อ สวย น่ารักกันในวันนั้น ดูเหมือนว่างานของฉันนั้นจะได้รับความสนใจจากคนใกล้ชิด อาจเป็นเพราะว่าฉันเองมีอายุอานามไม่น้อยแล้ว หลายคนรอคอยวันสำคัญวันนี้ของฉัน รอคอยวันที่ฉันออกเรือนไปอย่างถูกต้องตามครรลอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาม้า ฉันเห็นอาม้าจัดเตรียมของใช้ในวันหมั้นของฉัน อาม้าจัดการสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่อาม้าจะทำให้ฉันได้ ยิ่งไปกว่านั้นฉันเห็นอาม้าหยิบหนังสือเกี่ยวกับประเพณีและพิธีแต่งงานของคนจีนมาอ่าน ฉันหวนนึกไปถึงตอนสมัยที่ฉันนั้นยังวัยรุ่น หลายครั้งฉันทำให้อาม้าเสียใจ เพราะความติดเพื่อน และด้วยวัยที่กำลังรู้สึกอยากเป็นอิสระ ฉันทำให้อาม้าวิตกกังวลว่าฉันจะทำตัวไม่ดี เรียนไม่จบ ด้วยความเป็นวัยรุ่น และความเป็นแม่มันมีช่องว่างช่องใหญ่ระหว่าง 2 คำนี้ทำให้เราไม่เข้าใจกัน มีอยู่ครั้งหนึ่งอาม้าน้อยใจฉันมาก เพราะเราไปเดินซื้อของช้อปปิ้งด้วยกัน เวลาอาม้าถามความเห็นฉัน ฉันมักจะตอบไปส่งๆ จนอาม้าน้อยใจออกปากว่าฉัน ฉันนึกโกรธ และไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้ดีคือฉันไม่คิดนึกจะนำความเสื่อมเสียมาสู่วงศ์ตระกูล จนเวลาผ่านพ้นไปยิ่งฉันโตขึ้นเท่าไรฉันก็รับรู้ได้ถึงความรักของแม่ ฉันนึกย้อนไปถึงวันเวลาเก่าๆ ทุกย่างก้าวของความสำเร็จในชีวิตของฉันจะมีอาม้าอยู่เบื้องหลังเสมอ ตอนที่ฉันต้องเดินทางไปเรียนไกลๆ ต้องโหนรถเมล์ กลับบ้านเย็น อาม้าจะทำงานบ้านที่ฉันมีหน้าที่ต้องทำให้ และมีข้าวร้อนๆ วางรอไว้ตลอดเวลา อาม้าไปหาคุณครูที่เก่งที่สุดมาสอนภาษาให้ฉัน เพื่อให้ฉันเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนคอนแวนต์ทันเพื่อนๆ จนวันที่ฉันจบปริญญาตรี และต่อมาก็ปริญญาโท ฉันตระหนักดีว่าอาม้าดีใจและภูมิใจในตัวฉัน ฉันเองก็ดีใจที่ฉันสำเร็จตามเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้เป็นของขวัญให้อาม้า เป็นความโชคดีของฉันที่มีอาม้า มีหลายครั้งที่ฉันเผลอออกนอกลู่นอกทางไปตามประสาวัยรุ่น แต่ทุกครั้งฉันจะเห็นหน้าอาม้าลอยออกมาในมโนภาพ และมันทำให้ฉันกลับมาอยู่ใน “ลู่” ดังเดิม มาถึงวันนี้วันที่ฉันกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝา วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันรู้ดีว่าอาม้ารอคอยให้ลูกสาวคนนี้ออกเรือนไปอย่างสมเกียรติและสง่าผ่าเผย อาม้าเป็นคนขยันและอดทน เป็น “แม่” ที่ดีที่สุด และทำหน้าที่ “เมีย” ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ฉันรู้ดีว่าฉันคงไม่ได้ครึ่งของอาม้า ฉันไม่รู้หรอกว่าอนาคตนั้นจะเป็นอย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันแน่ใจก็คือ อาม้าจะอยู่ข้างๆ ฉันอยู่เสมอ ไม่ว่ายามทุกข์ หรือยามสุข “หนูรักแม่ค่ะ” ขอปิดท้ายด้วยเอี๊ยมของอาม้าใช้เมื่อวันที่อาม้าแต่งงาน วันเริ่มต้นชีวิตแต่งงานของอาม้าที่ทำให้มีฉันโตขึ้นมาเป็นผู้เป็นคนได้จนถึงวันนี้   Create Date : 07 ตุลาคม 2549 10 comments Last Update : 12 ตุลาคม 2549 2:18:41 น. Counter : 1092 Pageviews. Share Tweet

ขออภัยเพื่อนๆ ชาวบล็อกที่ช่วงนี้ว่างเว้นจากการไปเยือนบล็อกเพื่อนๆ เหตุผลเดียวคือกำลังยุ่งๆ เรือ่งงานแต่ง หมดเดือนตุลาคมนี้แล้ว รับรองว่าจะไปเยือนให้ครบทุกท่านไป   โดย: nuyo (CooKiiE ) 7 ตุลาคม 2549 23:17:36 น.

ขอให้มีความสุขมากๆครับ ได้โอกาส ทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ของ เพศหญิงแล้ว... เริ่มต้นชีวิตคู่ แบบ มีความสุข และพลัง คูณ 2 เลยนะขอรับ...   โดย: แร้ไฟ 8 ตุลาคม 2549 0:23:32 น.

แจ้ขา พรุ่งนี้แล้วสินะคะ หนูตื่นเต้นแทนจังค่ะแจ้ ขอให้ทุกอย่างราบรื่น และสนุกสนาน ครบถ้านตามประเพณีนะคะ หนูเชื่อว่าทุกอย่างจะสำเร็จด้วยดีค่ะ   โดย: numainew 8 ตุลาคม 2549 1:10:54 น.

เมื่อเช้ากำลังเมนต์อยู่ เกิดอาถรรพ์คนงาม บล๊อกล่ม เลยต้องเข้ามาเมนต์ใหม่ นี่แหละหนา พายุช้างสาร อิอิอิ ก็อยากไม่ชวนเจ๊ น่งยก ห่มจีบ ไปเป็นเพื่อนเจ้าสาว หรือ นั่งหัวเรือปัดป้องอาถรรพ์นี่นา แต่อ่านตอนนี้ แล้วนึกถึง คุณยายเจ๊อ้ะ ชอบด่าเรื่อย "ลูกมีชาติมีสกุล"ทำอะไรไว้หน้าพ่อแม่ปู่ย่าตายายมั่ง เรื่องปกติค่ะ ที่จะต้องแอบออกนอกลู่นอกทางบ้าง เพื่อเติมความซาบซ่านให้ชีวิต   โดย: นางกอแบกเป้ 8 ตุลาคม 2549 13:52:41 น.

แจ้ขา หนูรีเควสรูปถ่ายเจ้าค่า ตามมาทวงทุกทางเลย 555   โดย: numainew 9 ตุลาคม 2549 7:49:44 น.

สวัสดีค่ะคุณหลี ขอบคุณคุณหลีที่แวะไปเยี่ยมนะคะ ...คุณหลีคงยุ่งมากเลย เพราะดูจากการเตรียมงานของคุณหลีแล้วคุณหลีเป็นคนละเอียดมากเลยค่ะ แต่ครั้งหนึ่งในชีวิตเราก็ทำให้ดีที่สุดอะเนอะ ช่วงนี้แบมบูรู้สึกเหนื่อยง่าย...ยืนหรือเดิน นิดเดียวก็เหนื่อยหายใจไม่ค่อยทันเลยค่ะ ..สงสัยเป็นเพราะต้องแบกน้ำหนักที่ขึนเกือบ 10 กิโลอยู่ตลอด แต่นับถอยหลังไปอีก 10วัน ชีวิตน้อยๆก็จะลืมตาขึ้นมาดูโลกแล้ว คิดแล้วต้องเหนื่อยกว่าเดิมแน่นอน ถ้าคุณหลีมาอัพบลีอคอีกครั้ง ตอนนั้นแบมบูคงจะคลอดแล้ว แบมบูก็ขอแสดงความยินดีกับคุณหลีล่วงหน้านะคะ เดี๋ยวหลังคลอดจะมาดูรูปงานแต่ง ต้องสวยมากๆแน่ๆเลยค่ะ ส่วนรูปเจ้าตัวน้อยแบมบูยังไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสอัพบล๊อคหลังคลอดเมื่อไหร่ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ รักกันเหมือนวันแรกรักค่ะ   โดย: bamboolerther 9 ตุลาคม 2549 11:01:31 น.

ไม่ได้เป็นความลำบากหรอกหลี พวกเราสนุกกันมาก แต่ก็เหนื่อยด้วยเช่นกัน ผมกล้าบอกได้เลยว่าพวกเราดีใจกับหลีและนนท์มาก วันนั้นหลีโคตรสวยเลย (หม่าม้าด้วย) นนท์ก็ดูดีมีสง่าราศี ไม่อ้วนเลย อ้อ ค่าเสื้อให้เข้ากับธีมไทย ๆ นี่จะสั่งบิลไปเก็บหลังวันแต่งงานนะ   โดย: วี 11 ตุลาคม 2549 2:06:54 น.

หลีรู้มั้ย พี่อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย "คนที่กตัญญู จะมีแต่ความสุขความเจริญ"   โดย: อุบลวัลย์ 11 ตุลาคม 2549 17:04:08 น.

ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนนะค่ะ สำหรับกำลังใจ และคคห.ทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณวีและพี่หนู ที่มาปรู๊ฟภาษาอุบาทว์ของหลีให้สมบูรณ์แบบ ช่วงนี้งานยุ่งจนไม่มีเวลารบกวนเพื่อนๆ พี่ๆ นัยว่าเห็นเพื่อนๆ พี่ๆ เหนื่อยจากการหาเสื้อผ้า อิอิ คุณวี เกรงใจคุณวีจัง เรื่องบิลค่าชุดหลีกลัวคนอื่นจะว่าว่าเรารวยกันไม่จริงนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่หนูค่ะ ตอนเขียนบล็อกนี้ หลีร้องไห้เหมือนกันค่ะ ซึ้งใจ   โดย: nuyo (CooKiiE ) 11 ตุลาคม 2549 23:25:48 น.

อ่านแล้วซึ้งถึงความรักของแม่ค่ะ เรื่องธีมงาน น่ารักมากคะคุณหลี เพื่อนก็คงอยากแต่งชุดไทยไปงานด้วย แบมตามขอตามอ่านนะคะ อ่านแล้วซึ้ง และดีใจด้วยค่ะ   โดย: yadegari 12 ตุลาคม 2549 3:23:53 น.