Bloggang.com : นักล่าน้ำตก : คนทำหนังสือ หรือจะสู้คนทำทีวี

คนทำหนังสือ หรือจะสู้คนทำทีวี

วันนี้บังเอิญไปเจอไฟล์เก่าๆ เป็นเรื่องเขียนตั้งแต่สมัยไหนก็ไม่รู้ค่ะ น่าจะซัก 6-7 ปีก่อน

เกี่ยวกับประสบการณ์เรื่องงาน ที่บ่นแหลก...

ไม่รู้เขียนลงอะไรที่ไหน...ลืมแล้วค่ะ ก็เลยเอามาให้เพื่อนๆอ่านกัน...

อ่านแล้วจะเห็นว่า นักล่าน้ำตกยุคก่อน ไม่ได้หวาน...ใส....น่ารัก อย่างยุคนี้หรอกค่ะ (กลุ้มใจจริง ทำไมพูดได้ไม่อายปาก)

คุณว่าทีวีกับหนังสือ ใครรวย ใครมีเพาเวอร์กว่ากัน?

ถูกต้องนะคร้าบ ทีวีนั่นแหละที่ถือเป็นสื่อตัวใหญ่ ส่วนนิตยสารทั่วๆไปถือเป็นสื่อตัวเล้กกก...เล็ก

นักข่าวทีวีเวลาไปทำข่าวที่ไหน ยืดได้เลย เพราะมาดของคุณตอนเดินถือไมค์โดยที่สายของมันถูกม้วนเป็นขดๆนั้น เท่เป็นบ้า ชาวบ้านงี้รุมมองกันคอยืดคอยาว ช่างกล้องของคุณก็ใส่เสื้อมีโลโก้ของช่อง ช่างดูดีมีระดับเหลือเกิน ซึ่งตรงข้ามกับนักข่าวและช่างภาพของนิตยสารที่ดูยังไง้ยังไงก็กระจอก

ต้นทุนธุรกิจมันผิดกัน ราศีของนักข่าวนิตยสารก็เลยหมองกว่าเขา

นอกเหนือจากคนข่าวของทีวีโดยตรงแล้ว คนที่ทำงานบริษัทที่ผลิตรายการทีวีต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเกมโชว์ สารคดี รายการวาไรตี้ ก็ต้องถือว่าเป็นคนที่มีสติปัญญาเฉียบแหลม มีความคิดสร้างสรรค์ สามารถทำงานยากๆได้ อย่างง่ายๆ อย่างเช่นถ้ารายการทีวีจะสัมภาษณ์ใคร สักคนหนึ่ง บอกได้เลยว่าหมูมาก เพราะใครๆก็อยากออกทีวี เชิญไปเลยดารา ศิลปิน คนดัง รับรองว่าไม่มีใครปฎิเสธ

แต่ลองเป็นหนังสือสิ เขาคิดแล้วคิดอีก

ลงหนังสือ ดังก็ไม่ค่อยดัง ตังค์ก็ไม่ได้ ไม่เหมือนรายการทีวี ดังด้วย ได้ตังค์ด้วย

ก็เพราะรู้สัจธรรมที่ว่า สื่อหนังสือไม่ทรงอิทธิพลเท่าสื่อทีวี เราก็เลยอยู่อย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว ทั้งที่บางครั้งก็อดยัวะไม่ได้

มีอย่างที่ไหน เราอุตส่าห์ตามตัวดารามาสัมภาษณ์ได้ก่อนแท้ๆ แต่พอทีวีมาถึง พี่แกฉกตัวไปหน้าตาเฉย ถือว่าใหญ่ ก็เลยแซงคิวชาวบ้านมาตลอด

...ขอแฉกันตรงๆแหละ มีไรเปล่า?...

สื่อทีวีเป็นหนามยอกอกสื่อหนังสืออย่างเราๆเสมอมา แต่ เอาวะ ยังไงก็เป็นสื่อด้วยกัน อะไรยอมได้ อะไรช่วยกันได้ ก็ช่วยๆกันไป ท่องไว้ สามัคคีคือพลัง

ก็เพราะคิดแบบนี้ไงล่ะ ไปๆมาๆหนูก็เลยต้องช่วยราชสีห์ตลอด ไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นไปได้ แต่มันก็เป็นไปแล้วง่ะ

สังเกตกันให้ดี มีคนทำหนังสือสักกี่รายที่แจ้นไปขอข้อมูลคนทำรายการทีวี จนต้องมาเขียนขอบคุณรายการนั้นรายการนี้ ไม่มีหรอก มีแต่คนทำทีวีต่างหากที่ต้องลงเครดิตท้ายรายการขอบคุณหนังสือ

...ไหนว่าเก่งนักหนา เอาเข้าจริง พี่แกขอตะบันราด!...

แล้วมันก็เหมือนคนแพ้ทางกัน หนูอย่างเรากลัวราชสีห์จนหัวหด เขาขอมาทีไร ต้องรีบวางงานประจำแล้วหาให้ทันที เพราะรู้สึกว่ารายการทีวีเขาอุตส่าห์ลดตัวมารู้จักหนังสือเราเลยนะโว้ย เหมือนเขาเห็นความสำคัญของเรา อะ...เอาไป ๆๆๆ ขอประวัติดาราคนนี้มา เราแถมประวัติดาราที่เป็นแฟนไปให้ด้วย

แบบว่าหวังดีน่ะ อยากให้รายการเขาเพอร์เฟค มีคนติดกันเต็มบ้านเต็มเมือง

ยอมเหนื่อยสายตัวแทบขาดหาข้อมูลให้เป็นกองๆ เพื่อแลกกับเครดิตท้ายรายการที่เลื่อนไปเร็วจี๋จนไม่มีคนดูที่ไหนดูทันซักกะคน

เวลาทีวีขอมา เรามักจะให้ แต่เวลาเราขออะไรจากทีวีบ้าง อย่างเช่นขอที่อยู่หรือเบอร์โทรของคนมาออกรายการ ไม่เคยได้ ....จริ๊ง

...ถนัดขอ แต่ไม่เคยถนัดให้ จริ๊ง...ถ้าไม่จริงให้เตะ

ฉันเป็นบ.ก.นั่งอยู่ตรงนี้เจอรายการทีวีโทรมาขอข้อมูลเป็นประจำ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไม่รู้จักหาเอง มั่ง เล่นขอกันแบบนี้มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ

บางทีเรื่องดาราต่างประเทศ กว่าเราจะหาเรื่องราวของเขาลงหนังสือได้ เราหากันแทบตาย ต้องค้นต้องคว้า ต้องไปซื้อหาแม็กกาซีนจากเมืองนอกมา

แล้วจู่ๆคุณก็มาหยิบมันไปแบบไม่ลงทุนลงแรงอะไรเลยเนี่ยนะ ไอ้ทำอย่างนี้น่ะ มันประหยัดคุณ แต่ไม่ประหยัดเราเลย

เราอุตส่าห์ทุ่มทุน เพื่อให้คุณมาทำงานแบบทุ่นเวลาเนี่ยนะ?

แต่ก็ยังดีนะที่ขอ ไอ้ที่ไม่ขอก็เยอะ บางรายการที่เป็นรายการประเภทสัมภาษณ์บุคคลน่ะ ซื้อหนังสือเราไปเล่มนึงแล้ว ก็เอาข้อมูลที่ได้จากที่เราสัมภาษณ์นั่นแหละไปถาม พูดง่ายๆเลยว่า ขี้เกียจคิดเองว่าวันนี้จะสัมภาษณ์ใคร ซื้อแมกกาซีนในท้องตลาดมาสักสิบเล่ม แล้วก็เลือกคนที่จะเอามาออกรายการตามที่หนังสือเขาลงๆกัน ข้อมูลก็มีพร้อมแล้ว ไม่ต้องไปทำการบ้านมากมาย โอ๊ย สบายจะตายชัก

ทำงานสบาย แต่เงินเดือนเฉือกแพง อะไรมันจะโชคดีปานนั้นหนอชีวิต?

แล้วเดี๋ยวนี้ รายการวิเคราะห์ข่าวต่างๆก็เล่นเอาข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์มาอ่าน มาเมาท์กันเป็นชั่วโมงๆ ง่ายดีวุ้ย

รายการบันเทิงก็หยิบข่าวก็อดซิปในหน้าบันเทิงมาขยายความต่อ มาแตกประเด็นกันไป

ทั้งหมดนั้น ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แค่ตั้งข้อสังเกต เอาข้อมูลจากที่คนอื่นเขาหามา มาใช้เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง สปอนเซอร์เข้าเพียบ ตัวเองลงทุนแค่ซื้อหนังสือพิมพ์เล่มละ 8 บาท เอามาอ่านซัก 10 เล่ม ต้นทุนตั้ง 80 บาทแน่ะ อู้หู แพงขนาด

...เปล๊า ไม่ได้ว่าอะไรนะ แค่ตั้งข้อสังเกต...

คนที่ทำหน้าที่หาข้อมูลให้รายการทีวีนั้น ฉันก็ไม่แน่ใจว่าต้องเรียนจบสาขาอะไร เพราะยังไม่เคยได้ยินคณะข้อมูลศาสตร์ เอกสอดส่อง อะไรทำนองนี้ แต่ถ้าให้เดาก็น่าจะเป็นใครก็ได้ที่หูตากว้างขวางและตื๊อเก่งๆหน่อย ซึ่งก็น่าจะอยู่ในแวดวงนิเทศศาสตร์นี่แหละ

มีเรื่องจะเล่าให้ฟังอยู่เรื่องหนึ่ง ถือเป็นเรื่องคลาสสิกอีกเรื่องที่อยากเล่า เพราะขืนเก็บไว้กับตัวมันจะลงแดงตายเอา

มีฝ่ายข้อมูลรายการเกมโชว์ที่ดังมากก...อยู่รายการหนึ่ง เป็นรายการที่มีหน้าคนให้ทายกันเยอะๆนั่นแหละ พูดแค่นี้ก็คงเดากันออกว่ารายการอะไร และทุกคนก็คงเห็นด้วยกะฉันใช่ไหมล่ะว่ารายการนี้เขารวยมาก แจกทีนึงเป็นสิบๆล้าน ฉันเองน่ะติดงอมแงมเลย ( แต่พักหลังๆชักเบื่อ เพราะเดาใจเจ้าของรายการออกว่าจะมาไม้ไหน จะบล็อกผู้เล่นเกมยังไง)

ก็เนี่ย...พอจัดกันเป็นปีๆ เขาก็เริ่มอัตคัตใบหน้าที่จะให้ทายกันไง ฝ่ายข้อมูลต้องทำหน้าที่หนักหน่อย โทรไปขอรูปภาพบุคคลจากหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้

ในที่สุดก็ขอมาที่ฉัน ทีแรกไอ้ฉันก็คิดว่าเขามีหนังสือของเราอยู่แล้วไง เมื่อโทรมาขอก็อนุญาตไป

“ เอาเลยค่ะ น้องเอาไปใช้ได้เลย”

แต่ไม่ยังงั้นสิ คุณเธอตอบกลับมาว่า

“ งั้น พี่ช่วยจัดหาหนังสือให้หน่อยนะคะ เอาเยอะๆเลยนะคะ เอาเล่มเก่าๆ ตั้งแต่ปีแรกๆเลยนะ”

...อึ้ง!...

“ เห็นหนังสือพี่ทำมานานแล้ว คงมีรูปถ่ายดาราในยุคก่อนๆมากใช่มั้ยคะ”

“ ก็มากอยู่ค่ะ”

“ อุ๊ย ดีจัง รบกวน ช่วยหาให้ด้วยนะคะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้แมสเซนเจอร์ไปรับ”

อึ้งอีกรอบ อะไรวะ แม่เรายังไม่เคยใช้เราแบบนี้เลย ขนาดท่านมีบุญคุญท่วมหัวนะนั่น

“ เดี๋ยว ๆ ทางพี่หาให้แล้วยังไงเนี่ย ทางน้องจะช่วยอะไรพี่ได้บ้างคะ แบบว่ามีลงเครดิตให้บ้างมั้ยว่าได้รูปไปจากเราอะไรแบบนี้”

“ เอ่อ...พิธีกรเขาจะพูดให้ในรายการค่ะ”

นังตอแหล ฉันดูทุกตอน ไม่เห็นเคยมีการพูดขอบคุณผู้เอื้อเฟื้อรูปสักครั้ง ท้ายรายการก็ไม่เคยเห็น

คำแรกฉันไม่ได้พูดหรอกนะ แต่คำหลังฉันก็บอกไป เพราะพูดก็พูดเถอะ ไอ้วิธีการมาจิกหัวใช้ให้ทำนู่นทำนี่ให้นี่ รับไม่ได้จริงๆ ไม่ได้เกิดมาเป็นขี้ข้าใครนะเฟ้ย...เชี่ย !

แล้วก็ขอโทษที คุณมาขอของฟรี(จะเอาเยอะๆด้วย)ไปทำมาหากิน ไปทำธุรกิจเงินล้านของคุณเนี่ยนะ แล้วดูซิ ทีคุณแจกคนเล่มเกม คุณให้ได้เป็นสิบล้าน ทียังงี้ ดันมาขอของฟรี เออ ถ้าหัดลงทุนซื้อหนังสือเก่าเขาไป เขาก็คงจะขายให้คุณได้ในราคาถูกๆอยู่หรอก

ถ้าซื้อนะ จะไปยอมค้นโกดังให้ จะยอมให้ฝุ่นเข้าจมูกจนภูมิแพ้กำเริบ

แต่ไม่ใช่มาขอฟรี หรือมาขอยืมเขาไปใช้ฟรีๆ ฉันนึกถึงแฟนหนังสือที่เขาสู้อดออมค่าขนมมาซื้อหนังสือแล้วมัน...หู...มันคนละเรื่องเลย อันนั้นสะตุ้งสะตังค์ไม่ค่อยมี เขายังอุตส่าห์มาซื้อหนังสือเก่ากันที่ออฟฟิศ แล้วคุณเป็นใครวะ ถึงมาขอของซื้อของขายเขาฟรีๆ เครดิตก็ไม่มีให้เขา เออ ถ้ามีให้ ก็จะถือว่าแลกเปลี่ยนความช่วยเหลือกัน นี่ไม่มีเลย จะเอาอย่างเดียวว่างั้น

ในเมื่อคุณทำธุรกิจได้กำไรมหาศาล คุณก็ต้องลงทุนบ้างซี้

งานนี้ก็ไม่รู้นะว่าเป็นนโยบายของเจ้าของบริษัทหรือเปล่าที่เน้นประหยัดเข้าไว้ หรือเป็นเพราะฝ่ายข้อมูลทำงานไม่เป็นกันแน่ เพราะยิ่งฟังก็ยิ่งน่าเกลียด เห็นแก่ได้สุดๆ

วันนั้นฉันก็เลยตอบไปตรงๆว่า โรงพิมพ์มีนโยบายแจกหนังสือฟรีให้กับห้องสมุดโรงเรียนที่ยากจน หรือให้กับการกุศลทุกอย่างที่เขาขอมา แต่ยังไม่มีนโยบายแจกฟรีให้กับใครที่เอาหนังสือเราไปทำธุรกิจเพื่อหาผลประโยชน์

แรงมั้ย?...ฉันว่าฉันตอบแรงนะเนี่ย ถ้าฉันเป็นเธอคนนั้นคงรีบวางหูไปแล้ว เพราะอายที่โดนด่าว่าเห็นแก่ได้นะนั่น แต่ก็แปลกแฮะ คนทำงานรุ่นใหม่ๆไม่ยักจะรู้สึกว่าเขาด่า ดันถามกลับมาอีกว่า

“ แล้วตกลงจะทำยังไงดีคะ พี่บ.ก.จะช่วยยังไงได้บ้าง จะให้ทำหนังสือขออนุญาตโรงพิมพ์มั้ยคะ”

โอ๊ย เดี๊ยนอยากตาย นี่หล่อนโง่จริงหรือแกล้งโง่ฟะ ? เป็นลมดีกว่า

ขอขอบคุณบีจีญามี่...
.

Create Date : 02 มิถุนายน 2552

Last Update : 2 มิถุนายน 2552 17:43:44 น.

46 comments

Counter : 674 Pageviews.

แรงว่ะ ...
ไม่ใช่ข้ิอเขียนนะ .. แต่หมายถึงคนเขียน
อยากรู้ว่า ไปเขียนลงที่ไหนเเนี่ย ...
สมัยก่อน บล็อกก็ไม่ได้มีให้ระบายอารมณ์ไม่ใช่เหรอ ..

ยุคหนังสือพิมพ์เล่มละ 8 บาท .. มันกี่ปีแล้วนะ..

โดย: ซาตานสีส้ม IP: 203.154.236.198 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:00:00 น.

ทำไมเพลงเรามันเศร้ายังงี้หว่า

ชีวิตจะอาภัพอะไรนักหนา

แค่ไม่ได้เกิดเป็นคนทำทีวีหน่อยเดียว

อิจฉาเค้า ถึงกับระบายยาวยืด...ยังงี้เลยนะ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:00:06 น.

โอ้โฮ ... มหัศจรรย์มาก ทำได้ไงเนี่ย

รู้ปล่าวว่าเรื่องอะไร ให้ทาย ...

โดย: ซาตานสีส้ม IP: 203.154.236.198 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:01:28 น.

สวัสดียามเย็นค่ะพี่อัยย์

ขอมอบกุหลาบแดงให้พี่อัยย์เลยนะคะ เขียนได้ป๊าดดดด..

ใครมันแหล...ก็ปล่อยเขาไปค่ะ ทำบุญทำทาน นะคะพี่อัยย์ อิอิ

โดย: I_sabai

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:04:26 น.

อ้าว วันนี้หยุดล่าฯ กันชั่วคราว
เรื่องที่เล่ามานี่ผมพอจะนึกออก รู้จักคนทำหนังสือสองสามคนแต่ก่อน แต่ละคนติดหน้บานเบอะทั้งนั้น แต่ว่าแต่ละคนนี่ข้อมูลแน่นเอี๊ยดทั้งนั้น ทำกันด้วยใจรัก ยังเคยไปช่วยเขาสัมพาษณ์ศิลปินต่างประเทศ (แต่ก่อนกล้าจริงๆ )เหมือนกับที่คุณอัยย์ว่าจริงๆ คนมองไม่เห็นหัว หนังสืออะไรวะ ตอนนั้นไปดูคอนเสิร์ท ผมก็ต้องซื้อตั๋วไปดูเองไม่อยากไปขอหน้างาน ทำงานให้ฟรีไม่ได้คิดอะไร

น่าเห็นใจคนทำหนังสือหรือ บก แบกกรรม แบบคุณอัยย์ นะครับ ผมก็พอรู้ว่า ต้นทุนหนังสือนิตยสารเล่มนึงเล่มนึง นี่สูงกว่าราคาขายที่กำหนดไว้ กระดาษก็แพง

เรื่องรายการที่ว่านี่ก็เหมือนกันครับ ผมก็ไม่ชอบรายการในเครือนี้มีอีกช่องนึง ที่ให้แข่งเป็นแฟนคลับของศิลปินอะไรพวกนี้ ตกรอบเขามีค่าตอบแทนให้นิดเดียวเอง แต่รายการหลังๆ ทำแย่มากครับ ผมเคยตั้งเป็นกระทู้ที่เฉลิมไทยด้วย ประเภท ฮั้วกันเข้ารอบ แข่งกันน่าเบื่อ จนต้องถอดออก

เคยเขียนไว้ที่ไหนจำไม่ได้เหรอครับ ทำไมขี้ลืมจังนักล่าคนนี้

โดย: dj booboo

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:18:28 น.

คุณอัยย์นี่ร้ายเอาเรื่องเหมือนกันแฮะ...

อย่างนี้ต้องโทษที่ตัวเองเกิดช้าไปแค่สิบกว่ายี่สิบปีกระมัง

จำได้ว่าก่อนยุคที่ทีวีจะเฟื่องฟูลอย สิ่งพิมพ์จะถอยจมนั่น

เป็นยุคที่นักหนังสือพิมพ์เชิดฉิ่งหยิ่งจองหองเสียจนใคร ๆ พากันกลัวลนลาน

เรื่องจริงนะจ๊ะ ไม่เชื่อถามพี่ ๆ นักหนังสือพิมพ์เก่า ๆ ดูสิ

เพื่อนคนหนึ่งคุมแค่คอลัมน์เล็ก ๆในหน้าบันเทิงของนสพ.แห่งหนึ่ง

มันชวนไปกินข้าว ไม่ได้เจอกับมันนานก็เลยไป ทั้งที่ไม่ค่อยชอบกินข้าวเคล้านารีอย่างที่มันวางแผนไว้

พอไปถึงสั่งกับข้าวมาเต็มโต๊ะ แทบจะเรียกว่ากินเผื่อสุนัขที่บ้าน แถมผู้จัดการร้านอาหารมายืนกุมโค้งอยู่ใกล้ๆ บริกรตามประกบจนเขินแทบกินไม่ลง

กินเสร็จพาไปดริ้งค์ต่อ อุแม่เจ้า มันเรียกน้อง ๆ หนู ๆ มานั่งเป็นเพื่อนเสียอีกแน่ะ พอดึกหน่อย จะพาไปปูเสื่อต่อด้วย โทษที ทั้งหมดนี้ไอ้เพื่อนคนนั้นไม่ได้ควักเองสักบาท

อาศัยคอลัมน์ของมันล้วน ๆ กินกับมันครั้งเดียวเลิกเด็ดขาด ตัดญาติขาดสัมพันธ์กับมันไปเลย...

กลัวเขาหาว่าเป็นเหลือบ เกาะคอลัมน์กิน

นั่นไง ยุคหนึ่งมันเป็นอย่างนี้จริง ๆ ในขณะที่นักข่าวทีวีไม่ได้มีอิทธิพลล้นฟ้าอย่างทุกวันนี้หรอก เดินต๊อก ๆทำข่าวไปเรื่อย

ยุคเปลี่ยนไป ความสัมพันธ์ของผู้คนก็เปลี่ยนตามไป พวกคนทำทีวีก็ใช่ว่าจะอยู่ค้ำฟ้าไปได้ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง พอมีสื่ออื่นเข้ามามีบทบาทต่อชาวบ้านมากกว่า มันก็ถึงคราวของมันที่จะต้องตกกระป๋องไปบ้างละน่า

เชื่อขนมกินได้

ส่วนที่เล่าถึงความไร้จรรยามารยาทของคนทำรายการบางรายการนั้น ก็ดีแล้วที่ไม่ยอมให้เขาฟรี ๆ

ขอซื้อของขาย อยากได้ก็มาซื้อเอา อย่ามาเบ่งกินฟรีแถวนี้ รู้ซะมั่ง กรูน่ะลูกใคร...(ฮา)

เห็นใจแม่อัยย์บก.คนเก่งอยู่ไม่น้อย คงจะเจอพวกเสือสิงห์กระทิงแรดในวงการนี้รบกวนบ่อย ๆ แต่ก็นั่นแหละ ยิ่งเจอมันมาก ก็ยิ่งทำให้เราแกร่ง และรู้ทางมันมากขึ้น

ทำงานในตำแหน่งนี้ คงต้องทั้งเชี่ยว และเขี้ยวพอตัว จึงจะฝ่าด่านร้อยแปดอรหันต์พันมือไปได้

ถ้าเขามามุกใหม่ ก็หามุกใหม่ตอบโต้เขาไปเป็นที ๆ มีแต่จะช่วยให้เราฉลาดขึ้น

ที่สำคัญที่สุด มีเรื่องสนุก ๆ ในวงการมาเม้าส์ให้กันฟังแบบนี้อีกเรื่อย ๆ

มันสนุกดีออก จริงไหมครับท่านผู้ชม...(ฮา)

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:19:27 น.

หวัดดีตอนเย็นค่ะพี่อัยย์ อัพบลอคเร็วปานสายฟ้าแล่บ ทันใจสุดๆ...
นั่งอ่านไปแรกๆก็อะโห ทำไมพี่อัยย์โดนเอาเปรียบเยี่ยงนี้
ทำไมยักษ์ใหญ่หากินง่ายๆกับสื่อเล็กๆที่ตั้งใจทำงานและมีคุณาภาพแต่โดนขโมยหน้าไป....
หลังๆเห็นพี่อัยย์ตอกเจ้าหน้าที่เกม....หน้าไป หุหุหุ
สะใจจริ๊งงงงงง......สุโค่ยค่า

ต้นอ้อว่าเธอไม่ได้โง่หรอกค่ะพี่ แต่วิญญาณชูชกเข้าสิงค่ะ

ทานมื้อเย็นให้อร่อยนะคะ
ที่นี่ฝนเพิ่งหยุดตกค่ะ ไฟดับไปสามครั้ง แอบนอนหลายงีบ
รักษาสุขภาพนะคะ

โดย: ต้นอ้อท้าลม

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:28:26 น.

ท่าทางวันนี้บล็อกจะมีอุณหภูมิร้อนแรง ขัดกับวันฝนตก

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:47:02 น.

ลืมบอกไป ว่าไฟดับ เพิ่งจะมา
ใช้คอมพ์ไม่ได้
เลยนอนอ่านอุ่นรักป่าฝน รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ค่ะ

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:48:29 น.

จริงเหรอคะคุณฮันนี่ นักล่า 9

ปลื้มมากเลยอะ...ขอบคุณนะคะ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:51:33 น.

อยากบอกพี่น้องสหายนักล่าว่า

ไอ้รายการเกมต่างๆของค่ายนี้มันเตี๊ยมซะเยอะค่ะ

จขบ.เลิกดูไปนานแว้ว

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:54:45 น.

สวนสนามกันไปมาค่ะ คุณอัยย์

เดี๋ยวว่าจะอัพเดตบล็อกใหม่ อดใจรอคนพิมพ์ช้าสักครู่ค่ะ

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:19:07:04 น.

นักล่า 3

รู้แล้ว ๆ ต้องเป็นเวลาที่โพส คห.1 แน่ๆเลย

18:00:00 น....ฟลุกค่ะ

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.34.159 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:19:43:10 น.

มาวันนี้มาเจอเอ้อ...น้ำกรด
น้ำตกหด น้ำใจหาย น้ำลายเหนียว
ชักหืดหอบบอบช้ำคำคมเคียว
ฝ่ายหนึ่งเกี่ยวฝ่ายหนึ่งฝัดฟัดไฟฟาง

ในฐานะผู้เสพสารประโยชน์
เห็นด้อยเด่นเห็นคุณโทษคมสองข้าง
เข้าทำนองของจริงยิ่งอำพราง
ต้องอยู่อย่างโง่เง่าอย่าเข้าใจ

สิ่งสวยงามตามมายาดาราฉาย
เบื้องหลังร้ายหน้าร้านเด่นเห็นสวยใส
ต่อเมื่อกระเทาะปลอกลอกดูใน
จะเห็นได้เพียงกากซากสังคม...

.............

เห็นใจคุณอัยย์ครับ

โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.123.46 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:19:49:10 น.

สวัสดีค่ะคุณอัยย์...โห..วันนี้ไม่เบานะคะ...แต่สะใจดีค่ะเพราะคิดเหมือนคุณอัยย์เช่นกัน ไม่ดูเกมโชว์นั้นเหมือนกันค่ะ...นั่งคิดตามนะคะ..อ่านไปขำไป กับคำพูดที่สะใจบางประโยคของคุณอัยย์...เฉียบขาดมาก...น่าสังเกตนะคะทุกอาชีพในยุคไฮเทค อะไรๆ ก็หาง่าย หยิบจับง่าย ฉกฉวยง่าย ดูอะไรง่ายไปหมด ดูรัฐบาลนี้ดิคะมันมาอย่างง่ายๆ แค่วางแผน ร่วมมือ จัดการ แค่นี้ก็ได้เป็นรัฐบาลแล้ว...เค้าไม่สนหรอกว่าใครจะด่าพ่อล่อแม่อย่างไรขอให้ได้สนองตัณหาความอยากของตัวเองพอแล้ว พอๆ กะคนที่มาขอข้อมูลคุณอัยย์ล่ะ ขนาดพูดขนาดนั้นแล้วยังทำไม่รู้...ดูๆ ไปผิดกับการทำงานในแง่ธุรกิจ ที่ทำเพื่อเงินและจะทำอะไรก็ต้องใช้เงินช่วยเพื่อแสวงหากำไรและผลประโยชน์พอจะเสียทำเป็นไม่รู้เรื่อง ถ้าได้ประโยชน์ฉลาดทันทีทันใด..เลย...ตัวเองก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมต้องยอมเค้าคะ กลัวอะไรเค้านั่งคิดข้อนี้เหมือนกันว่าทำไมสื่อเหมือนกันถึงจะคนละแขนงก็คือสื่อนั่นล่ะ ถ้าเราไม่ให้ทุกอย่างก็น่าจะจบ และสื่อเหมือนเราทุกสื่อก็ต้องร่วมมือกันแน่นเหนียวปฏิบัติเหมือนกัน สื่อแขนงอื่นที่มักง่ายก็จะไม่กล้าทำ...เหมือนพวกสีบางสีนั่นล่ะที่ออกมาทำอะไรบ้าๆ แล้วมีคนบ้ามาร่วมขบวนการทั้งที่สำนึกก็บอกว่าไม่ถูกต้องทำให้ประเทศชาติเสียหายและเสียผลประโยชน์และต้องสูญเสียบุคลากรสำคัญของประเทศที่จะพาให้ประเทศก้าวไกล น่าเสียดายตรงนี้จริงๆ แล้วพวกสีที่ว่านี้ก็พยายามทำให้เหมือนกับพวกตัวเองทำสิ่งที่ถูกต้อง...และเดี๋ยวนี้เป็นไงคะบางคนเริ่มหูตาสว่างกันบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีพวกบัวจมอยู่ใต้โคลนตมที่ยังคิดไม่ออกพวกนี้ขอให้สำลักโคลนจนตายนั่นล่ะ ฐานไม่ยอมโงหัวขึ้นมาเหนือน้ำบ้าง...(วกมาได้ไงหว่าคะเนี่ย)...จบดีกว่านะคุณอัยย์เดี๋ยวเรื่องยาว...27 มิ.ย..อย่าลืมค่ะ...

โดย: deeplove

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:19:58:37 น.

ช่วงก่อนนู้น มีรายการชื่อ สตาร์ สไตล์ อะไรนี่แหละค่ะ

เป็นรายการทาง ทรู วิชั่นส์

แต่ละตอน นำเสนอสไตล์การแต่งตัวของดารา ศิลปินตอนละคน

มีอยู่ตอนหนึ่ง เสนอ นิโคล เทริโอ

ทีมงานก็มาขอหนังสือเราที่เป็นปกและแฟชั่นนิโคล ไปประกอบรายการ

ไอ้เราใจดี ก็ให้ไปสิ...เขาขอ ก็ดีกว่าจิ๊กไปเฉยๆ จริงมั้ยคะ

อีกอย่าง เราจะได้เห็นหนังสือเราในรายการทีวีด้วย ก็โอเคน่ะ..

ปรากฏว่า พี่แกเอาของเราไปลงจริงๆ แต่ถ่ายมาแค่รูปนิโคลที่ขึ้นปก

แต่ไอ้หัวหนังสือ ชื่อหนังสือที่เราอยากเห็นนักหนา เพื่อจะได้ปลื้มใจ มันไม่ยอมถ่ายให้

ก็อยากรู้นัก...มรึงถ่ายขึ้นไปอีกนิด ให้เห็นโลโก้ ให้เห็นชื่อหนังสือที่มรึงอุตส่าห์ไปขอเขามาหากินน่ะ มันจะตายหรือไงฟะ?

กะเอาแต่ได้...

ให้น่ะ ให้น่ะ เป็นกะเค้ามั่งมั้ยเนี่ย ?

ไม่ต้องให้ฝ่ายเดียวหรอก แค่แลกเปลี่ยน แชร์น้ำใจกัน แค่นี้ยังไม่ได้

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:20:19:17 น.

รายการทีวีชอบหากินกับเรื่องจิปาถะแหละ บางเรื่องออกอากาศจนเอียน น่าเบื่อ ดูสาคดียังมีประโยชน์กว่าเยอะเลย

โดย: เขาพนม

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:20:34:53 น.

คนเคยทำทีวีตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆเข้ามาอ่านเรื่องบ่นหน่อย

แต่ทำทีวีมาหลายปีไม่รวยเลยนี่ ขนาดทำวันละหลายๆพันตัวเลยนะทั้ง 14" 21" แต่สมัยนั้นไม่มีจอแบน

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:20:37:49 น.

อ่านเสร็จขอไปอาบน้ำก่อน

เดี๋ยวค่อยมาเม้นท์ต่อ

โดย: หยุ่ยยุ้ย

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:00:13 น.

หวัดดียามค่ำ

อ่านแล้วมีความรุ้สึกที่คล้ายๆกัน และไม่ดูทีวีมา3ปีแล้ว
ตั้งแต่มีไอ้สีบางสีที่บ้าบอคอแตกทำบ้านเมือง..ิบหายวายวอด
บ้านเมืองเราถ้าส่งเสริมการอ่านให้มากๆอย่างมีประสิทธิภาพ จะทำให้ประชากรมีคุณภาพมากกว่าการดูทีวี
เพราะการดูทีวีจะทำให้สมองขาดการพัฒนาการ โดยเฉพาะทีวีปัจจุบัน ถามจริงมันมีประโยชน์ต่อส่วนรวมตรงไหน ได้ประโยชน์กลุ่มเดียวและก็ไม่ยั่งยืนด้วย

คนทำทีวีระยะนี้อย่าสำคัญตัวผิด กรรมที่เกิดจากการกระทำของท่านจะต้องได้รับการตอบสนอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่จขบ.เล่าถึงความมักง่ายเ อาแ ต่ไ ด้ เ บียดเ บียนอาชีพสื่อด้วยกัน แ ละเรื่องการบิดเบีอนข่าวที่กำลังทำกันอยู่
กมมุนา วัตติ โลโก

ขอให้จขบ.มีสุขภาพที่แข็งแรง

โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:04:02 น.

เหมือนกันเลยครับ ตัวเล็กกว่าตกเป็นเบี้ยเสมอ แต่ตอนนี้ตัวโตแล้วครับ เพราะกินมากไปท่าจะน้ำหนักขึ้นฮิๆ

โดย: endless man

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:15:45 น.

นักล่า 19

นึกขึ้นมาได้ว่าไอ้รายการอะไรนะ ที่มันเอาบอมเบย์น้องเราไปแกล้งน่ะ

แกล้งอะไรซักอย่าง ให้น้องเราเสียเวลาทั้งวัน

มันได้เงิน ได้ค่าสปอนเซอร์ ได้ทำธุรกิจ ทำรายการ ได้สารพัด

แต่ไม่ให้น้องเราซักบาท!

...รายการอะไรแล้วนะ จำชื่อไม่ได้ ยุ้ยจำได้เปล่า..แฉหน่อย

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.250.233 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:18:57 น.

คิดถึงคนหน้าตาดีแถวเนี๊ยะ..มีมั๊ย..

โดย: ต.ต. (สกุลเพชร

) วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:33:13 น.

สอ รอ นอ ค่ะ ซ้ออัยย์

โดย: หยุ่ยยุ้ย

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:42:19 น.

ชอบบีจี วันนี้จัง เรียบๆแต่ดูดีมาก

ผิดกับข้อความเลยพี่

ด่าได้แรง แต่ฝีปากขนาดนี้

"หล่อน" คนนั้น ก็ยังทำหน้าที่ตนเองได้เริ่ดซะ

โดย: หยุ่ยยุ้ย

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:45:22 น.

24

อ๋อ..รายการสาระแนนี่เอง

ซ้อย่อไม่เป็น ขอบอกไปเลยตรงๆนะ

รายการห่วยแตก เบี้ยวแหลกแบบนี้ ทำไมมันอยู่ทนนักนะ ?

โดย: ซ้ออัยย์ คู่กัดซ้อเจ็ด IP: 115.67.250.233 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:21:59:48 น.

นึกว่าไปล่าน้ำตกอยู่ไหน

มาล่าสื่ออยู่นี่เอง....

ดีนะ ที่ที่บ้านอยู่หลังเขา ดูทีวีได้ช่องเดียว เลยเลิกดูไปนานแล้วจ้า...อิอิอิ

โดย: กาป๋อง (canx

) วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:22:28:05 น.

ถึงทีวี จะได้เงินมากกว่าหนังสือ แต่เมื่อเวลาผ่านไป หนังสือกลับมีคุณค่ามากกว่าเทป ที่ถ่ายจากทีวีนะครับ

เป็นกำลังใจให้

โดย: ม้าสว่าง

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:22:43:02 น.

ฮา ดีคับ
สมัยนี้คนเราคิดอะไรเอาง่าย ๆ เข้าว่า ..
พรุ่งนี้จะบินไปสอบแล้ว

ยังไม่ค่อยพร้อมเลย เห้อ~~

โดย: ibozla

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:0:08:03 น.

มาอ่านแล้วเพลินดีจริงๆ 55 ได้ใจมากเลย ผมนึกถึงคำได้หลายคำ
มืออาชีพ
ผลประโยชน์
มักง่าย
ปัญญา (เอ๊ะ คำนี้ไม่ใช่ชื่อนะครับ 55)

จริงๆที่สื่อทีวีดูดีกว่า เพราะว่ามนุษย์เรานั้นจะตอบสนองกับสิ่งเคลื่อนไหวได้ดีกว่า (แอร้ยยย ไม่ใช่หว้ากอ) คงเพราะมันเป็นเหมือนมีคนป้อนให้หน่ะครับ ไม่ต้องพลิกอ่าน แถมดูกับใครก็สะดวก ดูไปวิจารณ์ไปยังได้
แต่ที่แน่ๆ คือจรรยาบรรณหรือความเป็นมืออาชีพมันลดลงไปทุกขณะแล้ว เฮ้อออ

คำพูดไม่แรงไปหรอกครับ ดีที่น้องเค้าเป็นงี้ จะได้รู้ว่า อ๋อ คนในรายการ ก็ประมาณนี้แหละ สื่อมันถึงออกมาเป็นแบบนี้ไง

แต่ยังไงผมชอบหนังสือมากกว่าอยู่ดี เพราะมันไม่ต้องเสียบปลั๊ก

โดย: dingadinga

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:1:57:30 น.

อ่ะ...ดุจังเลยค่ะคุณอัยย์

เมื่อก่อนนู้นนน...คงเป็นรุ่นใหม่ไฟแรงแน่เลย

ถึงตอนนี้ธาตุแท้จึงได้ปรากฎให้เห็นว่าจริงๆแล้วคุณอัยย์แสนจะอ่อนหวาน และบอบบางออกจะตายไป อิอิ

ปล.

มาชวนไปชมวิวด้วยค่ะ

โดย: ข้าวกับดิน

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:2:16:56 น.

แรงดี ไม่มีตกแฮะเพื่อนเรา
อ่ะนะ..ขอดื้อๆ แถมจิกหัวใช้แบบนี้
ฟร่ะ..มาให้เงินเดือนเราตั้งกะเมื่อไหร่เนี่ย
หล่อนมาขอชั้น แถมชั้นไม่ได้คิดสตุ้งสตังค์อะไร
ยังทำเป็นเจือกมาใช้ ดีนะไม่สั่งให้แบกไปส่งให้ถึงที่ ฮึ!

แบบนี้เจ๊อัยย์เอาไปชั่งกิโลขาย ให้กำไรเกิดแก่ซาเล้งดีก่านะ

สบายนะคะ..ไม่เห็นไปช่วยไฟท์เรื่องรถเมล์หุ้มทอง 4000 คันนั่นเลยอ่า

โดย: กลีบดอกโมก

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:4:21:27 น.

นานๆนักล่าจะลงอะไรที่ฮาร์ดคอร์

มีเพื่อนใหม่เข้ามาเมนต์หลายคน ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวจะกลับไปเยี่ยมนะคะ

........................

นักล่า 32
ล็อกอินนักล่าฯเนี่ย สมัครแบบไม่ใช้บัตรปชช. ไปไฟท์อะไร ไม่ได้ โพสห้องรดน.ไม่ได้ค่ะ

ห้องนั้นเดี๋ยวนี้เสื่อม ...คนเล่นน้อยมาก เพราะโดนยึดล็อกอินกันเพียบ ที่เหลือๆก็เล่นกันแบบกลัวๆ ระวังตัวแจ

...นี่แหละค่ะ ยุคมืดประเทศไทย......

คนคุมราชดำเนินเนี่ย ยิ่งใหญ่มาก เป็นยิ่งกว่าเจ้าชีวิต

ยึดล็อกอินเราเนี่ย คือยึดบัตรประชาชนเราเลย

ไม่คืนล็อกอิน คือตัดตอนเราทุกอย่าง ไม่ให้เราทำอะไรอีกต่อไป

ใหญ่ค้ำฟ้ามั้ยล่ะคะ?

...คิดเองเออเองว่า สิ่งที่เราโพสมันผิด...

ทั้งๆที่ถ้าลองไปถามคนส่วนใหญ่ดู เราอาจไม่ผิดก็ได้

มันแค่ไม่ถูกใจคุณเท่านั้นแหละ...

เอาเหอะ...บ้านคุณ เราคือผู้อาศัย คุณคือกฏ...

ยังไงก็ต้องยอม...เอาไปเลยล็อกอิน หรือบัตรปชช.

แต่วิญญาณเสรีชนของเรา จ้างให้ก็มาเอาไม่ได้

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.5.165 วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:6:17:47 น.

อืมม..จะว่าไปแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่อัพบล็อกโดยไม่มีรูปซักรูป

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:7:17:41 น.

... อ่านแล้วพี่ แต่วันนี้ไม่มีเวลาไล่อ่านเมนท์ ชีวิตคนทำงาน(คนที่ทำงานจริงๆ) มันเหนื่อยเสมอเลยเนาะ

โดย: SIMAKHA

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:7:19:09 น.

มีความสุขนะคะคุณนายพราน

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:7:36:41 น.

เลิกเป็นนักล่ามาเป็นนักแฉดีกว่าครับ

โดย: kirofsky

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:8:24:51 น.

วันนี้เป็นวันกินบ้านกินเมืองของเหลือบในแผ่นดิน

และจะเป็นเดือนที่มีการโกงกินที่เอากฎหมายมาเป็น

เครื่องมือ ฮื่มๆๆๆๆ

โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:11:39:58 น.

ขอนำดอกไม้มาฝาก...ลดดีกรี...ซ้าหน่อย

สวัสดีค่ะ คุณอัยย์

ยอมรับว่ามีความฝันในวัยเด็กอยากเป็นนักข่าว มากกกก
โอ้วว...มันช่างยอดเท่ห์...เสียเหลือเกิน...ในยามที่เราได้ออกหน้าจอ...ทุกสายตามาจ้องมองเรา

แต่อนิจจา...ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้าย...สวรรค์ไม่ไห้เป็น

เราเลิกดูรายการทีวีโดยเฉพาะ ละครน้ำเน่า และพวกพิธีกรหน้าตี๋ นั่งอ่านข่าว นสพ. แล้ววิเคราะห์มั่ว ๆ ให้ฟัง มานานหลายปีแล้ว ทนไม่ได้ค่ะ

ยิ่งรายการเกมส์โชว์ แหกตา ปชช. เลิกดูก่อนใครเพื่อนเลย

มาอ่านที่คุณอัยย์ เขียนยิ่งรู้สึกสมเพชใจไปกันใหญ่

...เห็นแก่ตัวอย่างไม่ลืมหูลืมตา...

ปีนี้หลานชายแท้ ๆ ผู้มีความฝันเหมือนคุณอา...เพิ่งได้เข้าเรียน นิเทศฯ ไปคนนึงล่ะ ... ไม่รู้ว่าจะถูกหล่อหลอมออกมาเปนไงมั่ง...

โดย: UDD (อิ่ม_Aim

) วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:11:44:45 น.

พุทธสวัสดีครับ อัยย์

อ่านแล้ว... เห็นเหมือนกันครับ ... อย่างรายการ ช่วยชาวบ้าน หรือ รายการที่นำเอาคนอยู่ในภาวะลำบาก มาออกอากาศ เรียกคะแนนสงสาร ขอความช่วยเหลือจากสังคม... ไม่ใช่ว่าใจไม้ใส่ระกำนะครับ ... ไม่ค่อยดูหรอก ... ดูแล้วสังเวช อนาถใจ

เจ้าของรายการน่ะ... เจียดค่าโฆษณาแค่ 1 เปอร์เซ็นต์ ช่วยเค้าก็ได้แล้ว ... นี่เอาพวกเขามาประจาน แอบแฝงหารายได้หรือเปล่า ....เลยไม่ดูครับ ....ใครจะว่ามองในแง่ร้าย ก็ตามเหอะ

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ นะครับ

โดย: ๊UDD (เซียน_กีตาร์

) วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:12:02:29 น.

จากบล็อก... ไม่โลภครับ เป็นปกติของคนเรา... ในบางเวลา ก็อยากเป็นคู่รักโรแมนติค ... ในบางขณะ ต้องเป็นคู่ขาที่ดี...และ สถานะ ใคร ๆ ก็อยากเป็นคู่แต่งด้วยกันทั้งนั้น

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:12:09:35 น.

อ้าวคุณอัยย์ขา อิชั้นพิมพ์ตกไปหนึ่งคำ ความหมายเปลี่ยนทันทีเลยค๊า

สบายดีนะคะ มิใช่...สบายนะคะ ฮึ ฮึ
ขออภัย ขออภัย...

เอารูปในกล่องคอมเม้นท์ออกแล้วนะคะ เพื่อสหายอัยย์คนนี้โดยเฉพาะ
มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ดีๆ สักคนหากประตูบ้านบานพับมันติดๆ ขัดๆ
เปิดบ้านต้อนรับเพื่อนไม่ได้...ก็พังประตูไปเลยดีกว่าค่ะ

ประตูบ้านซ่อมได้ เปลี่ยนได้ แต่ไมตรีจากเพื่อนหาไม่ได้ใหม่อีกแล้ว

ถึงคุณอัยย์ไม่ได้เข้าไปมีบทบาทในห้องนั้น แต่เราก็รู้ค่ะว่าหัวใจที่รักความถูกต้อง ชอบธรรม
ของสาวปากกล้า อารมณ์ดีคนนี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

คิดถึงค่ะ ไปสอบก่อนนะคะ...(นักเรียนโข่ง อิอิ)

โดย: กลีบดอกโมก

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:12:25:05 น.

บ่าย ๆ แบบนี้ ขออู้งานมาหาพี่อัยย์สักหน่อยค่ะ เอาขนมมาฝากด้วยน๊า...

โดย: I_sabai

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:13:52:15 น.

ผมหมดศรัทธาสื่อไทยไปนานแล้วครับ หน้าด้าน ไร้ยางอาย ผมจำได้ว่าผมเคยเขียน ว่าสื่อไทยไปครั้งนึงแล้ว กลับไทยคงต้องเขียนว่าใหม่

โดย: นายต่อ Ver. ต่างแดน (toor36

) วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:15:46:19 น.

ฮ่าๆๆๆ อ่านจบแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ ...

... เฮ่ออออ จริ๊ง...ถ้าไม่จริงให้เตะ อิอิ

โดย: Sierra whiskey charlie IP: 101.108.164.207 วันที่: 18 มกราคม 2555 เวลา:9:02:05 น.

^_^ แรงนะนี่ แต่ดูเหมือนชีจะไม่รู้อะไร เหอๆ คนสมัยนี้นี่ัมันยังไงกันหว่า

โดย: koe IP: 202.28.12.99 วันที่: 18 มกราคม 2555 เวลา:10:21:40 น.