Bloggang.com : toyor : มือสีน้ำผึ้งในรอยจำ

มือสีน้ำผึ้งในรอยจำ

ณ คืนวัน....
ที่ขวัญผ่านท้องทุ่งสีไพลในฤดูฝน
สีทองในฤดูหนาว
และสีน้ำตาลหม่นเศร้าในทุกย่ำเย็น

รอยรำลึก

ไม่หวาน ไม่หอม
แต่เป็นรสชาติฝังแน่นในความทรงจำ
กรุ่นกลิ่นยังค้างอยู่ในทุกเสี้ยวรู้สึก

มือสีน้ำผึ้งอันอบอุ่น........

ดวงตาหวานคู่นั้น
แผ่นหลังที่เปี้อนน้ำตา.......
........

ณ ที่ตรงนั้น
กับอารมณ์สับสน
เมื่อได้เจอกันอีกครั้ง....

...ค้าง.....

นั่นเป็นภาพที่ตกค้างนับพันๆ ครั้งในความทรงจำ
จับต้นชนปลายไม่ติด มีทั้งความหงุดหงิด
กังวล ตรองไม่ตก
จนถึงความรู้สึกอันไม่อาจนิยาม ไม่อาจแยกแยะได้

......................

ไม่รู้เอาเสียจริงๆ ว่าอะไร?
ที่ถักไขว้ในห้วงความนึกคิด
ณ วันนั้น

มือสีน้ำผึ้งในรอยจำยังอบอุ่น
แววอาทรยังเก็บซ่อนอยู่ในดวงตา
บางคำพูดระหว่างทางเดิน
......
บางความอาทรที่ส่งมา
กับแววตาคมที่ส่งสะท้อนถึงกัน
...........
...หรือ...ความผิดหวังลับเร้น
ที่ต่างฝ่ายต่างพูด
เหมือนคาดคั้นให้กันและกันตอบ

........................

เวลาผ่านไปหลายปี
ณ ห้วงเวลานี้......
ที่จำต้องระลึกถึงเหตุการณ์วันนั้น

ขวัญเฝ้าหวนคะนึง......
ก็ยังนึกสงสัยทุกทีว่า
อะไร...ทำให้ทุกสิ่งต้องจบลง
แล้วสิ่งใด อยู่ในหัวใจแต่ละคน
ณ วันนั้น...... ขวัญ

Create Date : 23 เมษายน 2551

Last Update : 26 พฤษภาคม 2551 5:34:10 น.

1 comments

Counter : 671 Pageviews.

ไม่มีอะไรจบ
และไม่มีอะไรไม่จบ
สิ่งที่อยู่ในใจเขา
คือความในใจเขา

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:13:33:05 น.