Bloggang.com : toyor : ทว่าดำน้ำหลบสายฝน หรือจะช่วยให้คนพ้นเปียกปอน

ทว่าดำน้ำหลบสายฝน หรือจะช่วยให้คนพ้นเปียกปอน

โลกนี้มีกี่คนที่รู้ว่าตนเองเป็นใคร เกิดมาทำไม และมีความหมายอันใด
หลายคนจบลงพร้อมคำตอบเพียงครึ่งเดียว
..........................................
แต่โศกนาฎกรรมใหญ่หลวงอย่างหนึ่งของมนุษยชาติ
คือผู้คนจำนวนมาก ล้วนหาทางเลี่ยงคำถามด้วยวิธีต่างๆนาๆ
…………………….
ทว่าดำน้ำหลบสายฝน หรือจะช่วยให้คนพ้นเปียกปอน
……………………….
เช่นนี้แล้วจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ผู้ประสบความสำเร็จมากราย
ต้องอาศัยสุรารดราดหัวใจ ตกค่ำร่ำไห้ โหยหาคนใยดี
……………………..
แม้เฉลี่ยคนชนปานกลางก็เถอะ
ล้วนต้องการความมั่นคง ที่มันต้องแลกมากับอิสรภาพ
ถึงที่สุดแล้ว ก็ไม่เคยนำมาซึ่งความมั่นใจ
ต่อให้มีกินมีใช้ บางอย่างก็ยังคงขาดแคลน
จะยืนจะนั่งล้วนก้มค้อมยอมจำนน
……………………..
ใช่หรือไม่ว่า........
ทุกวันเธอไม่เคยเลือกเส้นทางไปทำงานได้ อย่าว่าแต่จะเลือกเส้นทางชีวิต
หลายคนกลายเป็นแค่เครื่องมือการผลิต บางคนติดอยู่ในห้องๆเดียว
ตกเย็นคลานกลับบ้านช่องห้องเคหา
ไม่มีทั้งเรี่ยวแรงและเวลาจะสนทนากับตัวเอง
…………………….
ถามว่า....แล้วทำไมจะต้องเป็นเช่นนั้น ทั้งยากไร้และมั่งมี
ใยต้องลงเอยคล้ายๆกัน?
...........................
คำตอบคือ...
ไม่จำเป็นเลยที่ต้องเป็นเช่นนั้น หากเริ่มต้นจากข้างใน
.....................................
ข้อแรก อย่าได้เลือกทางที่ผู้อื่นกำหนด ไม่ว่าจะดูสวยสดแค่ไหน
เธอพึงเลือกหนทางที่ตนเองพร้อมมอบใจ แม้จะไร้สิ่งตอบแทน
ตราบใดที่รักในสิ่งที่ทำ ตราบนั้นจะได้ทำในสิ่งที่รัก
ต่อให้ชีวิตต้องแตกหัก ก็ยังมีความหมายให้จดจำ
…………………………..

ข้อสอง ต้องกล้าหาญ เพราะในโลกนี้
ไม่มีใครถูกรุกรานเท่ากับวิญญาณแห่งอิสระยอมจำนน
บางครั้งเธออาจถูกหยามหยัน บางวันเธออาจถูกมุ่งร้าย
กระทั้งบางทีตกอยู่ในห้วงอันตราย
หลายคนอยากให้เธอแพ้พ่าย เพียงเพื่อความพอใจ
………………………………
อย่างไรก็ดีอย่าลืมว่าเส้นทางนั้นเปลี่ยนได้ หากจุดหมายยังคงอยู่
ไม่มีใครเกิดมาพร้อมความรู้ เธอต้องฝึกเป็นครูของตนเอง
ผิดพลาดเริ่มต้นใหม่ ผิดไปเริ่มต้นอีก
อุปสรรคไม่ใช่สิ่งที่ควรหลบหลีก
หากต้องถือเป็นโรงเรียนแห่งความเป็นคน
…………………………..
อย่าเกลียดตัวเองเมื่อล้มเหลว อย่าหลงตนเองเมื่อสำเร็จ
แต่จงเรียนรู้จากเรื่องราวเหล่านั้น และใช้มันเป็นแสงสว่าง
เมื่ออยากเป็นหนึ่งเดียวกับเส้นทาง ต้องกำจัดสิ่งกีดขวางคืออัตตา
ชีวิตที่นำโดยอหังการ์ ย่อมมิมีวันได้ก้าวไกล
…………………………………
แล้วในวันหนึ่ง เมื่อถูกถามว่าคือใคร
เธออาจให้คำตอบ
เธอมิใช่สิ่งนั้น เธอมิใช่สิ่งนื้
เธอมิใช่ความชั่ว เธอมิใช่ความดี
หากเธอคือเธอ...เท่าที่เป็นอยู่ เป็นมา และเป็นไป
และในรู้สึกดี ก็ไร้ที่จะอธิบาย
...............
แต่ก็อีกนั้นแหละ
ในโลกมีกี่คนที่พร้อมจะเลือกทางสายนี้
ส่วนใหญ่ยอมให้โลกโบยตี เพราะภาระ เพราะจำนน
เพื่อแลกกับการไม่ต้องมีคำถาม
ส่วนหนึ่งเลือกเฆี่ยนกำหลาบผู้อื่น ให้เชื่องตาม
เพื่อระบายความเจ็บปวดของตัวเอง
…………….
…………….

ทว่าดำน้ำหลบสายฝน หรือจะช่วยให้คนพ้นเปียกปอน

ขวัญค่ะ

Create Date : 21 สิงหาคม 2551

Last Update : 12 พฤษภาคม 2555 11:35:12 น.

11 comments

Counter : 1282 Pageviews.

อรุณสวัสดิ์...ค่ะ คุณขวัญ
ป้าแวะมาส่งความคิดถึงให้คุณขวัญ..นะคะ

Recados, Gifs e Imagens no Glimboo.com

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:6:59:55 น.

บทความให้ข้อคิดได้ดีมาก..ค่ะ

เพลงไพเราะอีกต่างหาก

อ่าน - ฟัง แล้ว.....อืม..ดีค่ะ

ขอบคุณสำหรับบทความและเพลงไพเราะ..ค่ะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:7:03:28 น.

มาอ่านบทความดีๆ และมาทักทายค่ะ

โดย: porranat

วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:7:23:48 น.

อ่านแล้วครับ ขอบคุณมากมาก - สัพเพ สังขารัง ทุกขัง

โดย: sarntee

วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:16:19:19 น.

[รวมglitterเยอะมาก คลิกเลย!]

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 23 สิงหาคม 2551 เวลา:8:38:37 น.

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 23 สิงหาคม 2551 เวลา:14:44:41 น.

บทความยังไม่ได้อ่าน
แต่ได้อ่านใจไปแล้วกว่าครึ่งหนึ่งขอรับ อิอิ

จันทร์สบาย - จ่ายสะบั้น
อย่าหั่นแหลกละขอรับ
น้องขวัญ

๐ วัยมันส์ วันใหม่ ไม้..............ดอกชู
รับกลิ่น รินกลับ หรู................กล่อมหล้า
เหลืองเด่น เล่นเดื่อง ดู............เรียงดื่น
รีบก่าย รายกลีบ กล้า.............โผล่แย้มยลโฉม

๐ หากโลม โหมราก ฟื้น..........หมอกเติม
สดรื่น ชื่นรส เดิม...................บ่อยครั้ง
รดใจ ไล่จด เจิม....................ตามก่อ ต้นแฮ
ยามตื่น ยืนตาม ทั้ง................แต่งต้นเรียวสวย

๐ แรก..สวย รวยแทรก ซ้อน....ดอกสยาย
เช้า..ตรู่ สู่เตา ผาย.................อุ่นพริ้ม
เรา..เย็น เล่นเยาว์ หมาย.........ใดอื่น
แทรก..อิ่มใย อายยิ้ม.............อาบเยิ้มเติมฝัน

โคลงเก่าจากบล๊อก....

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:12:37:23 น.

สวัสดีค่ะ...คุณขวัญ

ดีใจมาก ๆ ที่คุณขวัญแวะไปทักทายป้า
ยังนึกว่า...เอ๊...คุณขวัญหายไปไหนน๊อ...
ที่แท้ก็งานเข้านี่เอง...

เรื่องก้อนดินที่อินเดียน่ะ...ป้าทำมาแล้วจ้ะ
2 คนกะน้องนก งุบงิบ ๆ เที่ยวคุ้ยดินใส่ถุงพลาสติก
เอามาฝากหลวงปู่ (พระ) ที่ป้านับถือ
กะว่าจะเอามาให้ท่านใช้เป็นส่วนผสมสร้างพระเครื่อง
เอาไว้แจกลูกศิษย์ทั้งหลาย..อ่ะค่ะ

ป้าจะเดินทางไปอีกครั้ง ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ปี 52
ตั้งใจไว้แล้วว่าจะนำของมาฝากหลาน ๆ ชาวบล๊อก
ขาประจำทุก ๆ ท่านเลย แต่ยังไม่บอกว่าเป็นอะไร...
ขออุบอิบไว้ก่อน....อิ ๆ รับรองชอบทุกคนเลยล่ะ...

ส่วนเรื่องดินนั้น ถ้าคุณขวัญอยากได้เป็นพิเศษ
เดี๋ยวป้าจัดให้ อดใจรอหน่อยนะคะ อีกไม่กี่เดือนเอง

วันนี้ไปเที่ยวอินเดียกะป้าต่อก่อนดีกว่า
ตอนที่ 10 นี้ ป้าพาไปเที่ยวเมืองฤาษีเกษ ที่น้อยคนนัก
จะได้มีโอกาสเข้าไปเที่ยว..ค่ะ

ว่าง ๆ เชิญที่บ้านป้าได้เลย...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:14:32:34 น.

อบอุ่นวันอังคารจ้า

อิอิ

คนสาธารณะ แห่ง บ้านโคลงผวน

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:13:08:20 น.

ดีคับผมพึ่งเข้ามาใหม่ ผมอยากฟังเพลงธรรมะฟังได้จากที่ไหน แล้วอยากเก้บไว้ในคอมไว้ฟังเวลาท้อแท้อะคับเคยฟังทำให้มีกำลังใจสู้ต่อได้อะคับ

โดย: เด็กเชียงใหม่คับ IP: 58.137.30.250 วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:21:39:04 น.

เวปพี่ดังตฤณก็ได้ครับ อยู่ตรงบล็อกของพี่ด้านขวาสุด
หนูไล่มาเรื่อยๆ เห็นว่าดังตฤณก็คลิ๊กเลยค่ะ แล้วจะมีอีกหลายเวปในนั้นให้ลิ๊งค์ไปอีก อีกเวป พลังจิตก็โอเคค่ะ แต่โหลดอะไรๆช้ามากไปหน่อย แต่ดีมากๆค่ะ
ท้อเรื่องอะไรค่ะ เล่าให้พี่ขวัญฟังได้นะ

โดย: ขวัญค่ะ (toyor

) วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:20:16:02 น.