เสาร์ 25/04/09

วันนี้พ่อหน่อยทำงาน แม่นกไม่ได้ทำงาน ก็เลยให้สัญญากับนิ๊งหน่องไว้ว่าแม่จะพาไปแฟชั่น ไปดูโดเรมอนที่กำลังมาโชว์อยู่

ตอนแรกแม่นกจะแวะมาเคลียร์งานที่ออฟฟิศก่อน พอเที่ยงๆบ่ายๆ ก็ค่อยพานิ๊งหน่องแวะแฟชั่น แต่ไปๆมาๆ กว่าจะทำนู่นทำนี่เสร็จ ก็ปาไป 10 โมงกว่า แม่นกเลยไม่ไปทำงานแล้ว

นึกว่าจะได้ออกจากบ้านกันซะที แต่แล้วนิ๊งหน่องก็ทิ้งแม่นก หนีไปเล่นบ้านคุณยายกะน้าแน๊ตเฉยเลย เพราะน้าแน๊ตแวะมาหา แล้วก็จะเดินออกไปซื้อของต่อ นิ๊งหน่องขอตามไปด้วย แต่พอขากลับเดินผ่านบ้าน มานบอกจะไปหาคุณยาย

น้าแน๊ตเลยบอกว่า งั้นแวะบอกแม่นกก่อน เด็กแสบบอกว่าไงรู้มั๊ยคะ "ไม่ต้องบอกหรอก เดี๋ยวแม่นกก็โทรตามเองแหล่ะ" แล้วมานก็่วิ่งปรู๊ดไปทางบ้านคุณยายเลย หนอยยยยย ไอ้ลูกหมา....(แต่ก็จริงแฮะ ที่แม่นกรู้ ก็เพราะแม่นกโทรไปตามเองนั่นแหล่ะ 555+)

สรุปว่า กว่านิ๊งหน่องจะได้ออกจากบ้าน ไปแฟชั่น ก็ปาไป 5 โมงเย็น พอไปถึง แม่นกเพิ่งรู้ว่าคราวนี้โดเรมอนไม่แสดงเต้นๆบนเวทีแล้ว แต่เค้าจัดเป็นกิจกรรม "ตะลุยป่ามหัศจรรย์" จะมีวันละ 3 รอบ แล้วก็ต้องลงทะเบียนก่อนด้วย นิ๊งหน่องเลยอด เพราะรอบสุดท้ายตอน 5 โมงครึ่งเต็มไปเรียบร้อยแล้ว

ได้แต่เดินตามดูเค้าทำกิจกรรมกันน้ำลายหก แล้วก็ร่ำร้องว่าอยากถ่ายรูปกับโดเรมอนบ้าง แม่นกเลยสัญญาไว้ว่าพรุ่งนี้จะพามาใหม่

ดีที่เจ้าหน้าที่ให้เด็กๆที่ลงทะเบียนไม่ทันได้ลองเข้าไปตะลุยป่ามหัศจรรย์ได้หลังจากที่เหล่ามาสคอตกลับเข้าไปพักผ่อนหลังเวทีแล้ว ตอนแรกนิ๊งหน่องก็ลังเล ไม่กล้าเข้า แต่แม่นกบอกว่าไม่ต้องกลัว แม่จะคอยเดินตามอยู่ข้างนอกตลอด นิ๊งหน่องเลยยอมเข้าไปลองจนได้

ยังไม่ได้ถ่ายกะตัวจริง ถ่ายกับรูปก่อนก็ได้เนาะ 555+

ตะลุยป่ามหัศจรรย์เสร็จ นิ๊งหน่องก็มาขอแวะปลูกต้นไม้อีกเล็กน้อย แม่มานหมดตังค์ไป 100 นึง อะ ถือว่าทำบุญ สนับสนุนการปลูกป่า ลดภาวะโลกร้อนเนาะ อิอิ

ออกจากแฟชั่นกันตอนเกือบ 2 ทุ่ม มาถึงบ้าน พ่อหน่อยถึงบ้านเรียบร้อยแลว นิ๊งหน่องยังคึกไม่เลิก แม่นกเลยยกให้เป็นหน้าที่พ่อหน่อยทำการเอนเทอร์เทนกันเอง

อาทิตย์ 26/04/09

สัญญาต้องเป็นสัญญา เพราะฉะนั้น วันนี้นิ๊งหน่องก็ได้มาแฟชั่นอีกรอบ ฮี่ ฮี่

แต่ก่อนออกจากบ้านมา แม่นกให้นิ๊งหน่องนอนกลางวันก่อน เพราะกลัวจะมาง่วง แล้วก็จะงอแง พาลไม่เข้าไปเล่นกิจกรรมกับเค้า เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว พลาดวันนี้ ต้องรอไปปีหน้ากันเลยเชียว

ในที่สุด นิ๊งหน่องก็ได้ลงทะเบียนรอบบ่าย 3 โมง 45 นาที ยังมีเวลาเหลืออีกเยอะ เด็กรักธรรมชาติขอแวะปลูกต้นไม้อีกเล็กน้อย

แล้วก็ได้เวลา "ตะลุยป่ามหัศจรรย์" กันแล้วค่า แม่นกอะ อยากถ่ายรูปกะโดเรมอนม๊ากกก อุตส่าห์ไปบอกน้องเจ้าหน้าที่ว่า "น้องคะ พี่เข้าไปกับลูกได้มั๊ย กลัวน้องกลัวไม่กล้าเล่น" แต่แล้วความหวังก็พังทลาย เมื่อน้องเจ้าหน้าที่บอกว่า "ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ เรามีเจ้าหน้าที่คอยดูแลน้องให้ ตรงไหนที่น้องผ่านไปไม่ได้ เดี๋ยวอุ้มไปให้เลยค่ะ" แปร่ววว จบกัน

อะ ได้เวลาลุยแล้วค๊าบ เมื่อวานลองมาแล้ว วันนี้ชิล ชิล 555+ (ตัวกระจิ๊งนึง ลูกตรู...)

ด่านแรก ลอดห่วงยางรถยนต์

ได้ไปถ่ายรูปกะไจแอนท์

แล้วก็มุดท่อต่อ

มาถ่ายรูปกะซูเนโอะ

ก่อนจะข้ามสะพาน เข้าไปในเขาวงกต (พ่อหน่อยถ่ายรูปไม่ทัน) แล้วก็ออกมาถ่ายรูปกับชิซูกะ

ต่อด้วยโนบิตะเป็นคนสุดท้าย

แล้วก็เดินตะลุยล้อรถยนต์ต่อ เพื่อรอไปขึ้นเวทีถ่ายรูปกับโดเรมอน

ได้ถ่ายรูปกับโดเรมอนแล้วค๊าบ (รูปแรกหน้าตายัง งง งง เล็กน้อย) ได้ยืนแป๊บเดียวเพราะคิวยาว พ่อหน่อยยังรัวมาได้ 3 แชะ

แม่นกยืนขำนิ๊งหน่องอยู่ข้างล่าง เพราะพอขึ้นไปปุ๊บ ทำกล้าๆกลัวๆ ค่อยๆยื่นมือไปแตะๆแขนโดเรมอน คงอยากรู้ว่าเป็นยังไง

ลงจากเวที ยังมีแรงเหลือเฟือ ขอมาปลูกต้นไม้ต่ออีกรอบ จนรอบนี้พี่เค้าแถมมาให้ต้นนึง ฮ่า ฮ่า

งานนี้ มีบู๊ธของ Canon มาถ่ายรูปน้องๆที่ได้ขึ้นไปถ่ายรูปกับโดเรมอนบนเวทีให้ แล้วก็อัดให้ฟรีคนละ 1 รูปด้วย ระหว่างรอรูป ก็เลยไปนั่งระบายสีเสื้อกันค่ะ

ก่อนจะแวะไปซื้อของที่ Big C ต่อ แล้วก็มาแวะเอารูป ก็โอเคนะคะ ได้มาฟรีๆ  อ้อ ไม่ได้ฟรีเนาะ จ่ายค่าเข้าตะลุยป่าไป 20 บาท ก๊ากกกก

วันนี้ถือว่ามีความสุข สนุกสนานกันทั้งครอบครัวจริงๆค่ะ ถึงเด็กจะมีอารมณ์ง๊องแง๊งให้พ่อหน่อยปรี๊ดบ้างบางตอน แต่ก็จบลงได้ด้วยดี

บันทึกท้ายไดฯ : วันนี้เป็นอีกวันนึงที่แม่นกรู้สึกว่านิ๊งหน่องโตขึ้นมาอีกขั้นหนึ่ง เพราะหนูกล้าที่จะเดินเข้าไปร่วมกิจกรรมข้างในคนเดียวโดยไม่มีมือของแม่กับพ่อจูงอยู่ข้างๆ

จริงๆแล้ว สำหรับเด็กคนอื่นๆ เรื่องแค่นี้อาจจะเป็นเรื่องจิ๊บๆ แต่สำหรับนิ๊งหน่องของแม่ ปกติหนูเป็นเด็กที่เรียกได้ว่าค่อนข้างจะขี้กลัว จะทำอะไรก็ต้องมีแม่พรือพ่อเข้าร่วมด้วยเสมอๆ

สำหรับครั้งนี้ อาจจะเป็นเพราะหนูมั่นใจแล้วก็เชื่อในคำสัญญาของแม่ ว่าแม่จะคอยเดินอยู่ข้างนอกตามหนูตลอด ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกลัว แม่กับพ่อไม่ทิ้งหนูไปไหน

แม่อยากจะให้หนูรู้ไว้นะครับ ว่าถ้าแม่ให้หนูทำอะไร หรือเล่นอะไร สิ่งนั้นย่อมผ่านการไตร่ตรองของแม่กับพ่อแล้ว ว่าหนูสามารถเล่นได้ ถึงแม้ว่าบางครั้ง อาจจะเกิดเหตุอะไรขึ้น ก็ไม่ใช่เรื่องหนักหนาสาหัส แต่มันจะเป็นบทเรียนสอนให้หนูระมัดระวังให้มากขึ้น เข้าใจนะครับคนเก่งของแม่กับพ่อ...

รักนิ๊งหน่องนะครับ

แม่นก

Create Date : 27 เมษายน 2552
Last Update : 27 เมษายน 2552 19:21:14 น.		6 comments
Counter : 1917 Pageviews.
Share Tweet