หลังจากที่วันพุธ นิ๊งหน่องยอมลงรถเข้าโรงเรียนคนเดียวโดยไม่รอเสฉวนเพื่อนเลิฟ

แม่นกก็เกิดความอยากให้ลูกยอมเข้าโรงเรียนเองทุกวัน เพราะไม่อยากให้ลูกต้องไปยึดติดกับเพื่อน อยากให้เค้าทำอะไรด้วยตัวเองมากกว่า

ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก ... จะทำยังไงดีน๊า...

จนเช้าวันพฤหัส แม่นกกำลังจะสตาร์ทรถออกจากบ้านตอนเช้า แผนนึงก็ปิ๊งงงง ขึ้นมาในหัว

รีบวิ่งลงรถ เข้าบ้าน หาอุปกรณ์ ขีดๆ เขียนๆ ออกมาเป็น "ตารางดาว" เอาแบบง่ายๆ เฉพาะหน้าไปก่อนละกันนะลูก 555+

ระหว่างขับรถพานิ๊งหน่องไปส่งโรงเรียน แม่นกก็เริ่มทำการสร้าง "แรงจูงใจ" ให้นิ๊งหน่องไปเรื่อยๆ ด้วยการบอกว่า ...

"วันไหนถ้านิ๊งหน่องไม่รอเสฉวน เดินเข้าโรงเรียนไปก่อนคนเดียว แม่นกจะให้ ดาว นิ๊งหน่อง 1 ดวง ดีมั๊ยลูก"

นิ๊งหน่องพยักหน้าหงึก แล้วฟังแม่นกพูดต่อ

"แล้วถ้านิ๊งหน่องสะสมดาวครบ 5 ดวง แม่ให้ชุดตักทรายที่นิ๊งหน่องอยากได้ ตกลงมั๊ยครับ"

อะ มีเหรอเด็กจะไม่เอา...

จนถึงโรงเรียน จอดรถเสร็จเรียบร้อย แม่นกก็หยิบเอา "ตารางดาว" ออกมาจากเก๊ะหน้ารถให้นิ๊งหน่องดู

มี "ดาว" เขียนอยู่ 2 ดวงในตาราง แม่นกหยิบปากกามา แล้วก็บอกนิ๊งหน่องว่า

"เมื่อวาน นิ๊งหน่องเดินลงไปเองคนเดียวใช่มั๊ยครับ อะ แม่นกให้ดาว 1 ดวง"

แม่นกเพิ่มดาวให้เป็นดวงที่ 3

"อะ แล้ววันนี้ นิ๊งหน่องจะลงไปเองมั๊ยลูก ถ้านิ๊งหน่องลงไป แม่นกก็จะเขียนเพิ่มให้อีก 1 ดวง แต่ถ้านิ๊งหน่องจะรอเสฉวนก็ได้นะ แม่ไม่ว่า แต่แม่ไม่เขียนดาวให้"

นิ๊งหน่องนั่งคิดซักพัก ก็บอกว่าหน่องจะลงไปก่อน หน่องอยากได้ที่ตักทราย อะ เข้าแผนแม่มานเลย ฮ่า ฮ่า

แม่นกเลยเขียน "ดาว" เพิ่มให้นิ๊งหน่องอีก 1 ดวง นิ๊งหน่องขอไปดู แล้วพูดต่อ

"แม่นก แม่เขียนตรงนี้ให้อีกสิ" พร้อมทั้งชี้ไปตรงอีกช่องที่เหลือ

ต๊าย ไม่หลงกลหรอกค่ะคุณลูก "อะ อะ ไม่ได้สิครับ วันนึง ก็ได้ดวงนึง ถ้านิ๊งหน่องอยากให้มีดาวตรงช่องนี้ วันพรุ่งนี้ก็ต้องเข้าโรงเรียนไปเอง ไม่ต้องรอเสฉวน แม่นกก็จะเขียนให้"

เด็กยิ้มเขินไป เพราะแม่จับแผนได้ซะก่อน ก๊ากกกกก

....

พอเช้าวันนี้ ไปถึงโรงเรียน แม่นกจอดรถเสร็จ ก็หันไปถามความเห็นนิ๊งหน่องอีกเหมือนเดิม

แม่นก - "ตกลงวันนี้ จะเอาดาว หรือรอเสฉวนครับ"
นิ๊งหน่อง - "จะเอาดาว ไม่ต้องรอเสฉวนหรอก เดี๋ยวเสฉวนก็มา"
แม่นก - "ถูกต้องงงงง ลงไปก่อน นิ๊งหน่องก็ไปกินข้าวก่อน ได้เล่นบ้านบอลก่อนด้วย ใช่มั๊ยครับ"
นิ๊งหน่อง - "ช่ายยย ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวตอนเย็นแม่นกก็ไปรับที่เนอร์สเซอรี่" ....(เกี่ยวรัยกันฟระ แม่มานงง)

แม่นกเลยได้เขียน "ดาว" ดวงสุดท้ายสำหรับของรางวัลชิ้นแรก นิ๊งหน่องหยิบไปดูด้วยความภาคภูมิใจ

แม่นกเลยสร้าง "แรงจูงใจ" ต่อด้วยการบอกว่า "แล้วนิ๊งหน่องคอยดูนะ ถ้านิ๊งหน่องมีดาวทุกช่อง ครบ 3 บรรทัด แม่นกจะซื้อของเล่นให้อีก แต่ไม่บอกก่อนนะ ว่าเป็นอะไร"...จริงๆคือยังไม่ได้คิด 555+

เด็กตาวาวขึ้นมาทันที แม่นกเลยบอกต่ออีก "แล้วถ้านิ๊งหน่องมีดาวทุกช่อง ทั้งแผ่นนี้เลย แม่นกจะให้รถไฟโธมัส 1 ขบวน ให้พ่อหน่อยพาไปเลือกซื้อเองเลย ตกลงมั๊ยครับ"

มีเหรอจะไม่ตกลง....

สรุปว่าวันนี้ งานเข้าแม่มานต้องหาชุดตักทรายไว้ให้ (จริงๆคือแม่นกฝากเพื่อนซื้อให้เรียบร้อยแล้ว 555+)เพราะไม่อยากผิดสัญญากับลูก เดี๋ยวการทำดีเพื่อได้ "ดาว" จะไม่มีความหมาย แล้วลูกก็จะไม่เชื่อในคำสัญญาของแม่อีก

อาจจะมีความคิดที่ขัดแย้งกับคนอื่นๆบ้างนะคะ เกี่ยวกับเรื่องของการสร้างแรงจูงใจด้วยการสะสมแต้ม ให้ของขวัญกับลูกถ้าลูกทำได้ตามที่เราต้องการ

แต่แม่นกก็คิดว่าแม่นกไม่ได้ "ให้" ทุกครั้งที่ลูกทำ แต่ให้ลูกรู้จักที่จะ "รอ" จนครบตามเงื่อนไข ถึงจะได้ของที่ต้องการ

สำหรับแม่นก เรื่องของเทคนิคในการเลี้ยงลูก ควรปรับให้เข้ากับสถานการณ์และรูปแบบการเลี้ยงดูของแต่ละครอบครัว ไม่มีอะไรเป็นกฎเกณฑ์ตายตัว ไม่มีมาตรฐานแน่ชัด นอกจากจุดมุ่งหมายเดียวกันคือเลี้ยงลูกให้ลูกมีความสุข แต่ก็มีคุณภาพ เป็นที่รักของทุกๆคนไม่ใช่เฉพาะคนในครอบครัว

แต่ถ้าใครสนใจเทคนิคนี้ เผื่อเอาไปประยุกต์กับการจัดการเจ้าตัวแสบที่บ้าน แม่นกยินดีเลยนะคะ แล้วได้ผลยังไง แวะมาบอกกันมั่งน๊า

รักนิ๊งหน่องทู๊กวัน

แม่นก

Create Date : 23 พฤษภาคม 2552
Last Update : 23 พฤษภาคม 2552 23:00:29 น.		4 comments
Counter : 923 Pageviews.
Share Tweet