อาจจะมีบางช่วง บางจังหวะ ที่เจอปัญหา พยายามจะหัวเราะให้ได้ แต่ต้องร้องไห้ก็หลายหน (อาณีของนิ๊งหน่องจำได้มะ???) แต่ก็ผ่านพ้นตรงจุดนั้นมาได้จนถึงวันนี้
แม่นกว่าการมีเพื่อนดี นายดี สิ่งต่างๆรอบตัวดี แค่นี้ก็ทำให้การทำงานในแต่ละวันผ่านไปอย่างราบรื่น




เวลาที่เราต้องอยู่ในที่ทำงานในแต่ละวัน ไม่ใช่น้อยๆ อย่างต่ำก็ 8-9 ชั่วโมงต่อวัน ถ้าต้องทำงานด้วยการ "ทน" ชีวิตคงไม่มีความสุข
คล้ายๆประโยคที่ว่า "คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก"




สังคมของการทำงาน ที่มีเรื่องของผลประโยชน์ ตำแหน่งหน้าที่การงานเข้ามาเกี่ยวข้อง อาจจะทำให้มีการแก่งแย่งแข่งขัน ความสัมพันธ์ที่มีให้กันเปลี่ยนแปลงไปได้
โชคดี ที่แม่นกได้เจอแต่ พี่น้องดีๆ เพื่อนดีๆ งานดีๆ ดีๆไปซะ(เกือบ)หมดทุกอย่าง
"เพื่อนร่วมงาน" ที่เพิ่งมารู้จักกันตอนเข้าทำงาน กลายเป็น "เพื่อน" ที่มีความผูกพัน ความห่วงใยให้กันและกันมากขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป






คบกันมาตั้งแต่ยังอยู่ในสถานะ "คนโสด" ไปไหนไปกัน เฮไหนเฮนั่น เมาท์กันไปเรื่อยเปื่อยได้ทุกเรื่อง






จนถึงวัยที่ต่างคนต่างแต่งงานมีครอบครัว มีลูก ก็มีประเด็นให้เมาท์กันเรื่องใหม่ ไม่ต้องบอกก็คงรู้เนาะว่าเมาท์ใคร ฮี่ ฮี่




เวลาผ่านไปเร็วจัง 15 ปีแล้วเหรอเนี่ย ตั้งแต่แม่นกเริ่มทำงานวันแรกมาจนถึงวันนี้






มีน้องใหม่เพิ่งเข้ามาที่แผนก ถามไปถามมา กรี๊ดดด อายุห่างกัน 15 ปีเชียวรึ ... ตรูจะเป็นลม
แม่นกคุยกันสนุกๆกับเพื่อนๆว่า น้องใหม่เข้ามา ก็คงจะมองพวกเราในตอนนี้เป็นวัยเดียวกันกับที่พวกเรามองพี่เก่าๆ(ในตอนนั้น)ที่กำลังเริ่มเข้าสู่วัยเกษียณอายุกันไปบ้างแล้วแหงๆเลย ^^"





จำได้ว่าตอนเพิ่งเรียนจบ เข้าทำงานใหม่ๆ แม่นกมองว่าคนอายุ 30 ปีเนี่ย เป็นผู้ใหญ่ม๊ากกก เรียกให้เพราะๆก็สูงวัย แต่ถ้าจะให้เข้าใจง่ายๆก็แก่นี่แหล่ะค่ะ (ไม่ได้มีเจตนาว่าใครนะคะ ฮี่ ฮี่)
แต่ตอนนี้ ใคร๊ ใครมาว่าอายุ 30 แก่แล้ว แม่นกเถียงสุดใจขาดดิ้น 30 ยังแจ๋วตะหาก ยิ่ง 30 ปลายๆ ใกล้ๆหลักสี่ในอีก 2-3 ปีเนี่ย ยิ่งยังแจ๋ว ก๊ากกกก
จริงๆแล้ว ไดฯตอนนี้ไม่มีอะไรมากมายหรอกค่ะ ก็แค่อยากจะบันทึกไว้ว่าปีนี้เป็นปีที่แม่นกทำงานมาได้ครบ 15 ปี...ที่สำคัญ...สิ้นปีก็จะได้ทองอีกแล้ว หลังจากได้มาแล้ว 2 รอบ ตอนครบ 5 ปี กับ 10 ปี แต่ได้ทีละกี่บาทเนี่ย อุบไว้ ไม่บอก ความลับของบริษัท 555+
เอาเป็นว่า อย่าเพิ่งยกเลิกสวัสดิการนี้เพราะเหตุผลว่าด้วยสภาพเศรษฐกิจไม่ดีนะค๊า เจ้านายยยยย
แม่นกเองค่า
ปล. วันนี้ขอยึดไดฯลูกชาย เป็นไดฯคุณแม่ล้วนๆ 1 ตอนนะคะ อิอิ
อยู่มา 9 ปีเหมือนกัน แล้วออกมาแต่งงานนี่ล่ะ
ช่วงแรกที่เข้าเป็นน้องใหม่ แฮ้ปปี้สุดๆ เที่ยวสุดๆเหมือนกัน
จนพี่ๆเริ่มทยอยแต่งงงานกันมีครอบครัวไปทีละคนสองคน
จนถึงคราวรุ่นเล็ก (ชอบคิดว่าเด็กอยู่เรื่อย อิอิ) ต้องแต่งบ้างล่ะ
ทุกวันนี้ เพื่อนที่ทำงาน ยังเป็นเพื่อนเลิฟอยู่เลย
พี่ๆ ก้อยังติดต่อกันอยู่
นับว่า โชคดีมากๆค่ะ มีความสุขทั้งเรื่องการงาน และครอบครัว
อิอิ คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากอ่ะ