ศุกร์ 08/05/09

วันวิสาขบูชา

อยู่บ้านกันตั้งแต่เช้า จนถึงตอนบ่ายๆ ก็ล้อหมุนออกจากบ้านกันค่ะ

ไปแวะกินข้าวกันที่ Sizzler สาขา SCB Park ก่อน

เด็กป่วนตามเคย

ฝีมือตากล้องนิ๊งหน่อง ถ่ายให้แม่นกกะพ่อหน่อย

ทานเสร็จ ก็ไปที่วัดพระศรีมหาธาตุบางเขนกันค่ะ

เพื่อประพฤติตนเป็นครอบครัวพุทธศาสนิกชน ร่วมกันเวียนเทียน คนเยอะมาก จนแม่นกไม่กล้าให้นิ๊งหน่องถือธูปที่จุดเรียบร้อยแล้ว เพราะกลัวไปจิ้มคนอื่นเข้า

ใส่บาตรเหรียญตามวันเกิด

ตีระฆัง

ไหว้พระก่อนกลับบ้าน

แต่ก่อนกลับ ขอลูกโป่งใบนึงนะครับพ่อหน่อย 555+

อิ่มบุญกันทั่วหน้า แม่นกไม่ขออะไรมากไปกว่าให้นิ๊งหน่องแข็งแรง เป็นเด็กดี ไม่ดื้อเหมือนทุกวันนี้ จะได้มั๊ยน๊อ....

เสาร์ 09/05/09

อยู่บ้านกันทั้งวันค่ะ ไม่ได้ย่างกรายออกจากบ้านเลยแม้แต่น้อย

แม่นกเลยเอากล่องไปรษณีย์มานั่งทำบ้านให้ 2 หมูใช้หลบภัย...

หมูปุก กับ หมูปิ้ง มีการเข้ามาทัวร์กระท่อมน้อยให้แม่มานภูมิใจเล็กน้อยก่อนจะเมินไม่เข้าอีกเลย

ผู้ช่วยลุ้น...หรือช่วยไล่ก็ไม่รู้ หุหุ

อาทิตย์ 10/05/09

ตอนเช้ามีสาวน้อยมาหาพี่นิ๊งหน่องที่บ้านค่ะ

ตอนแรกก็เล่นคอมฯด้วยกันดีๆ

แม่นกหันไปคุยกะแม่น้องใบบัวแป๊บนึง หายไปไหนกันฟระ พร้อมทั้งได้ยินเสียง ตึง ตึง ตึง อยู่บนบ้าน รีบวิ่งตามขึ้นไป ต๊ายยย ลูกชายดิชั้น ชวนสาวขึ้นไปเล่นบนเตียงตัวเองซะงั้น

งานนี้เลยโดนแม่นกตักเตือน ว่าพาน้องเดินขึ้นบันไดทำไม อันตราย... ละสายตาไม่ได้เลย เด็กๆเนี่ย.... Y_Y

จนบ่ายๆ ออกไปแฟชั่นกัน เพราะอาหารกระต่ายหมด เลยจะไปซื้อที่งานเพื่อนรักสัตว์เลี้ยง

แม่นกไปยืนเกาะรั้วดูกระต่าย สวยๆทั้งนั้น บางตัวเหมือนลูกหมาเลย

เดินไปเดินมา ได้ของมาอีกหลาย ทั้งของกินของใช้กระต่าย กลับมาบ้านแม่นกเลยได้จัดกรงสนุกสนาน

ห้องน้ำ แต่กลับเอาไว้นั่งเล่นซะงั้น ^^"

หญ้าแห้ง สำหรับลูกกระต่าย ชอบม๊ากกก เช้ามาเกลี้ยงถ้วยเลย

บ้านใหม่ มุดเข้ามุดออก

นั่งดูเค้าก็เพลินดีค่ะ

วกกลับมาที่แฟชั่นอีกรอบ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เดินจนเริ่มหิว ก็เลยไปกินข้าวเย็นกัน

เด็กเห่อของเล่นใหม่ ขอลองใส่ในร้านกินข้าวนั่นแหล่ะ ลูกยังไม่อาย แล้วแม่มานจะอายไปทำไมเนาะ ฮี่ ฮี่

ทานข้าวเสร็จ พ่อลูกไปเล่นเกมขับรถหยอดเหรียญกัน ส่วนแม่นก ลงไปเดินดูกระต่ายอีกรอบ แต่แล้วก็อดนึกถึง "หมูปัก" ไม่ได้...

ตอนเช้าวันพฤหัส แม่นกสังเกตุเห็นหมูปักถ่ายเหลว จากที่นั่งค้นข้อมูลในเน็ต จำได้ว่าต้องแยกเค้าออกจากเพื่อน เพราะอาจจะทำให้เพื่อนติดเชื้อได้

แม่นกก็เลยพาไปล้างขนที่เปรอะอึ แล้วก็แยกหมูปักออกมาใส่กรงเล็กไว้ เตรียมน้ำ และอาหารไว้ให้เล็กน้อย กะว่าตอนเย็น ถ้ายังไม่หาย จะพาไปหาพี่ข้างๆบ้านที่เป็นสัตวแพทย์ ที่ รพ.สัตว์ม.เกษตร

มาถึงที่ทำงาน ก็ยังนั่งเข้าเน็ต แอบหาข้อมูลเรื่องกระต่ายท้องเสียไปด้วยระหว่างทำงาน แต่พอประมาณ 9.30 พ่อหน่อยก็โทรมาหา แล้วบอกแม่นกว่า หมูปักตายแล้ว

อึ้งไปพักนึง เพราะตอนเช้า ยังนั่งลูบหัวอยู่บอกให้หายเร็วๆนะ นึกถึงตาแป๋วๆ แล้วน้ำตาแม่นกก็ไหลออกมา พ่อหน่อยเล่าให้ฟังว่า กำลังจะออกไปทำงาน แวะมาดูที่กรง แต่พอไปลูบหัว ลูบตัว ปรากฎว่าหมูปักตัวแข็งไปแล้ว เดี๋ยวพ่อหน่อยจะเอาไปฝังไว้ใต้ต้นไม้ที่หน้าบ้านนะ

แม่นกนั่งที่โต๊ะได้แป๊บเดียวก็ต้องไปหลบอยู่ในห้องน้ำ ... เลี้ยงมาแค่ไม่กี่วัน ความผูกพันก็เกิดขึ้น มานึกโทษตัวเองต่อว่าถ้าเราไม่พาเค้ามาเลี้ยงที่บ้าน เค้าอาจจะไม่ไปเร็วขนาดนี้ก็ได้  แล้วก็เป็นห่วงถึงหมูปุก กับ หมูปิ้ง ว่าจะติดเชื้ออะไรมาหรือเปล่า เลยโทรกลับไปหาพ่อหน่อยอีกรอบ แต่พ่อหน่อยบอกว่า ทั้ง 2 ตัวยังร่าเริงดี วิ่งไปวิ่งมา ...คุยได้แป๊บๆ แม่นกร้องไห้อีกแล้ว จนพ่อหน่อยต้องปลอบว่า อย่าคิดมาก สัจจธรรมชีวิต มันไปสบายแล้ว

ก็เข้าใจค่ะ แต่แม่นกไม่ได้เจออารมณ์แบบนี้มาหลายปีแล้ว นับตั้งแต่หมาตัวสุดท้ายที่เลี้ยงกันมา 15 ปีตายไป ร้องไห้อยู่นาน หลังจากนั้นก็ไม่ได้เลี้ยงอะไรอีก

...ที่สำคัญ แม่นกจะบอกนิ๊งหน่องยังไง ยิ่งหมูปักเป็นตัวโปรดของนิ๊งหน่องอยู่ด้วย...

จนตอนเย็น ไปรับนิ๊งหน่องที่เนอร์สฯ แม่นกกะว่าจะยังไม่บอก แต่จะไปบอกที่บ้านเลย ไม่ใช่อะไร กลัวตัวเองร้องไห้ออกมาอีกรอบ

แต่แผนแม่นกก็ไม่สำเร็จ เพราะนิ๊งหน่องถามหาหมูปักตั้งแต่ขึ้นรถได้ไม่นาน แม่นกเลยต้องบอกไปว่า กลับไปบ้าน นิ๊งหน่องจะไม่เจอหมูปักแล้วนะลูก

นิ๊งหน่องถามว่าทำไมอ่ะแม่ ... แม่นกเลยบอกไปว่า นิ๊งหน่องจำได้มั๊ย ที่ตอนเช้าหมูปักท้องเสีย ไม่สบาย ตอนนี้มันก็เลยตายไปแล้ว เหลือแต่หมูปุกกับหมูปิ้งนะลูก

เหมือนนิ๊งหน่องจะยังไม่ค่อยเข้าใจกับคำว่าตายแล้วซักเท่าไหร่ ยังพูดว่ากลับไปเดี๋ยวก็เจอหมูปักอยู่ที่บ้าน ...

ต่อด้วยประโยคนี้  "แม่นก หน่องจะเอาหมูปักใส่รถวิ๊หว่อ(รถพยาบาล) ไปให้คุณหมอแปะพลาสเตอร์ให้ แล้วหมูปักก็จะหายเจ็บ กลับไปบ้านเราได้ นะแม่นะ"

แม่นกน้ำตาไหลอีกแล้ว นั่งเช็ดน้ำตาป้อยๆ นิ๊งหน่องถามว่าแม่นกร้องไห้ทำไม เลยบอกไปว่า แม่สงสารหมูปัก คิดถึงหมูปัก ไม่อยากให้มันตาย....

...

จนถึงบ้าน พอนิ๊งหน่องไม่เห็นหมูปักจริงๆ ก็เงียบๆไปนิดหน่อย ก่อนจะบอกแม่นกอีกทีว่า "หมูปักตายแล้วก็ไม่เป็นไรนะแม่นะ เลี้ยงหมูปุกกับหมูปิ้งไปก็ได้"

กลายเป็นว่า แม่นกเป็นคนเศร้ามากกว่านิ๊งหน่องซะอีก

แม่นกเลยได้โอกาสค่อยๆสอนนิ๊งหน่องเรื่องการเล่นกับกระต่ายด้วยเลยว่าอย่าเสียงดังมาก อย่าทำให้เค้าตกใจ เพราะตัวเค้าเล็กนิดเดียว นิ๊งหน่องก็รับปาก ... แต่พอเผลอๆ ก็ลืมตัวทุกที เฮ่อ....

วันนี้ ที่ไปแฟชั่น ก็ไปเจอกระต่ายพันธ์ มินิ เร็กซ์ ที่เหมือนหมูปักเด๊ะ อายุเท่าๆกัน สีเดียวกัน นิ๊งหน่องร่ำร้องแต่ "จะพาหมูปักกลับบ้าน...แม่ไปเอาหมูปักกลับบ้านด้วยสิ"

ฟังแล้วแม่นกต้องกลั้นน้ำตาไว้ค่ะ เพราะรู้สึกว่านิ๊งหน่องยังไม่ลืมเพื่อนตัวน้อยซะที

พ่อหน่อยเลยยืนอธิบายให้นิ๊งหน่องฟังว่า หมูปักของนิ๊งหน่องตายไปแล้ว ตัวนี้ไม่ใช่หมูปัก ถึงพากลับบ้าน ก็คนละตัวกัน แต่นิ๊งหน่องก็ยังอยากได้อยู่ดี แต่แม่นกบอกว่า เลี้ยง 2 ตัวที่บ้านให้ดีที่สุดก่อน อยากได้เพิ่ม ค่อยว่ากันวันหลัง

เด็กยินยอมอย่างไม่เต็มใจซักเท่าไหร่ เหอ เหอ

จบ 3 วันหยุดที่ไม่ค่อยสนุกซักเท่าไหร่สำหรับแม่นก เพราะช่วงนี้ นิ๊งหน่องดื้อมาก พูดอะไรก็ไม่ฟัง มีเรื่องให้แม่นกต้องดุทุกวัน จนเจ้าตัวเสียน้ำตาวันละไม่ต่ำกว่า 1 รอบ ปากก็บอกขอโทษค้าบ ขอโทษค้าบ แต่เผลอแป๊บๆ มานเอาอีกแล้วววววว เฮ่ออออออ

ยังไงก็รักนิ๊งหน่องที่สุดหล่ะนะ

แม่นก

Create Date : 11 พฤษภาคม 2552
Last Update : 11 พฤษภาคม 2552 21:20:14 น.		8 comments
Counter : 2333 Pageviews.
Share Tweet