อาญาปรารถนา ตอน 4 เอาอกเอาใจ 50%
หลังจากที่กินข้าวอิ่มแล้วเพชรไพลินก็มองไปยังจานอาหารเบื้องหน้าของอีกฝ่ายพบว่าหมดเกลี้ยงจานแถมมีสองจานเสียด้วย เธอจึงนึกอย่างคาดเดาออกมา
ดูท่าคุณคงชอบอาหารไทยมากจริงๆ นะคะ กินตั้งสองจานน่ะค่ะ
ก็มันอร่อยนี่ครับ สมกับที่คุณบอกจริงๆ
คุณอิจิโร่จะเดินดูโรงงานเครื่องไฟฟ้าต่อหรือว่าจะกลับไปพักก่อนคะ เธอกลัวว่าเขาจะเหนื่อย
พักก่อนดีกว่า
อย่างนั้นก็ได้ค่ะ หญิงสาวไม่ได้โต้แย้งอะไรกลับไป จากนั้นทั้งคู่ก็พากันเดินกลับไปยังห้องทำงาน พบกับก้องภพที่ถามไถ่อย่างเอาใจ
คุณอิจิโร่เคยมาเที่ยวที่เมืองไทยไหมครับ
ไม่เคยเลยครับ นี่ผมก็ว่าจะไปเที่ยวอยู่เหมือนกันได้ยินคนที่โรงแรมพูดถึงตลาดน้ำ เขาเอ่ยถึงสิ่งที่ตนเองสนใจออกมา
ยายเพชรเป็นคนชอบเที่ยวครับ เพชรเป็นไกด์พาคุณอิจิโร่เที่ยวตลาดน้ำหน่อยนะ
ได้ค่ะคุณพ่อ หญิงสาวตอบรับกลับไปด้วยความเต็มใจ
ไม่รบกวนคุณเพชรใช่ไหมครับ เพชรไพลินส่ายหน้าไปมาโดยรอยยิ้มสื่อถึงความยินดี
ไม่เลยค่ะ
คุณอิจิโร่อยากไปเที่ยววันไหนก็บอกยายเพชรลูกสาวของผมได้เลยครับ ก้องภพต้อนรับชายหนุ่มเบื้องหน้าเป็นอย่างดี
ผมอยากไปเที่ยวสักมะรืนนี้ดีไหมครับ พอดีว่าไทเลอร์ไปพักที่บ้านญาติผมอยู่คนเดียวก็เหงา เขาแจ้งเจตน์จำนงออกไปโดยเน้นประโยคสุดท้ายชัดเจน นักธุรกิจใหญ่ตอบแทนลูกสาว
ได้สิครับ เดี๋ยวผมให้ยายเพชรเป็นคนพาคุณอิจิโร่เที่ยวเองครับ
ขอบคุณนะครับคุณก้องภพที่ดูแลผมเป็นอย่างดี
คุณอิจิโร่มีบุญคุณกับครอบครัวของผมเรื่องแค่นี้เล็กน้อยครับ ไม่ต้องเกรงใจ ก้องภพบอกในฐานะเจ้าบ้านที่แสนดี
ชินอิจิกลับมายังโรงแรมในช่วงเย็น โดยหญิงสาวพูดกับเขาเป็นภาษาญี่ปุ่นด้วยคำพูดที่ตนไม่คุ้นปากเท่าใดนัก เพชรไพลินหาคำพูดมาจากอินเตอร์เน็ต
โซเรเดวะมาตะ
โซเรเดวะมาตะ เขาตอบกลับมาเช่นกันโดยจุมพิตไปยังแก้มนวลของหญิงสาวด้วย นัยน์ตากลมเปลี่ยนเป็นตกใจในทันทีโดยเรียกชื่อเขาออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ
คุณอิจิโร่คะ
คุณจะได้ไม่เสียอารมณ์ไงไดยะที่ผมไม่จูบคุณวันนี้ เปลี่ยนเป็นหอมแก้มแทนละกัน ช่างคาดเดาอารมณ์ของเธออย่างมั่วนิ่มเสียจริง
ฉันไม่ได้เสียอารมณ์ที่คุณไม่ได้จูบฉันสักหน่อยค่ะ เธอรีบแก้ความเข้าใจผิดกลับไปโดยเร็ว
งั้นถือเป็นการขอบคุณละกันที่คุณดูแลผมอย่างดีน่ะไดยะ
เพียงเขาบอกเสร็จก็ก้าวเข้าไปยังโรงแรม มือเรียวยกขึ้นแตะไปยังแก้มนวลของตนเอง พลันนึกถึงรอยจุมพิตที่อีกฝ่ายหอมแก้มเธอเมื่อครู่นี้ ซึ่งชินอิจิก็ได้หันมาเห็นอย่างพอดีก่อนจะยิ้มเยาะใส่ ฉันจะทำให้เธอต้องเจ็บปวดที่สุดเพชรไพลิน เจ็บอย่างที่น้าซาโยกะต้องเจอ อยากรู้นักว่าถ้าลูกสาวคนสวยโดนย่ำยีแบบเดียวกัน มันจะเป็นยังไงนะ
โทษกรรมที่แกก่อละกันไอ้ก้องภพ ลูกสาวแกถึงต้องเป็นคนรับเคราะห์แทน นัยน์ตามองอย่างคาดหวังกับสิ่งที่เขาเริ่มต้นให้มันเป็นไปในแนวทางแห่งความต้องการของตนเอง สองวันต่อมาชินอิจิก็เตรียมตัวที่จะไปเที่ยวโดยไม่ลืมที่จะโทรบอกให้ไทเลอร์เพื่อนของตนได้ทราบไว้ด้วยขณะที่กำลังจะก้าวออกไปจากห้องเพื่อลงไปนั่งรออีกฝ่ายยังล็อบบี้ชั้นล่าง
วันนี้ฉันจะไปเที่ยวนะ ไทเลอร์ซึ่งไปหาอะไรกินข้างนอกกับพวกน้อง ๆ และพี่ชายก็ย้อนถามกลับไป
ไปเที่ยวไหนเหรอ
ไปตลาดน้ำ เขาคุยกับเพื่อนเป็นภาษาไทย เพื่อนของไทเลอร์พูดไทยได้ทุกคนเพราะอยากเรียนรู้
แล้วนายพูดกับพวกนั้นเป็นภาษาไทยอย่างนี้รึเปล่า เพื่อนหนุ่มเกิดความสงสัย
พูดสิ
ไปเที่ยวกับลูกไอ้ก้องภพ อย่าเผลอไปตกหลุมรักเข้าล่ะ ไทเลอร์เตือนเพื่อนด้วยความหวังดีโดยไม่รู้เลยว่าอีกไม่นานตนเองก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน ชินอิจิตอบกลับไปด้วยความมั่นใจ
ไม่มีทางหรอกที่ฉันจะตกหลุมรักลูกสาวศัตรู ถ้าจะตกน่ะต้องเป็นพวกมันต่างหากที่จะต้องตกนรกทั้งเป็นอย่างที่ครอบครัวของฉันต้องเจอไงล่ะ ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงเป็นประกายกร้าว
ช่วงสายเพชรไพลินก็ทำตามที่พูดไว้กับชายหนุ่มชาวญี่ปุ่น เธอขับรถไปรับเขาที่โรงแรม แต่ทว่าครั้งนี้กลับไม่ต้องนั่งรอเพราะหุ้นส่วนหนุ่มนั่งรออยู่ก่อนแล้ว เพียงเห็นเธอก็เดินเข้ามาหาในทันทีพร้อมกับกระเป๋าหนังที่ใส่เสื้อผ้าไว้ด้านในโดยบอกให้ได้รับรู้
ผมกลัวคุณรอนานน่ะไดยะ พร้อมกับที่ชายหนุ่มมองไปยังร่างระหงที่อยู่ในชุดกางเกงขาสั้นกับเสื้อคลุมสีเขียวอ่อนทับเสื้อสายเดี่ยวลูกไม้สีครีมยาวคลุมกางเกงกระโปรงสีเดียวกัน
วันนี้คุณแต่งตัวน่ารักดีนะไดยะ
ขอบคุณค่ะ คุณก็แต่งตัวหล่อเหมือนกันค่ะ เพชรไพลินบอกให้เขาได้รับรู้เช่นเดียวกัน โดยชายหนุ่มอยู่ในชุดเสื้อโปโลสีขาวกับกางเกงลายทหารสีเขียวขี้ม้า
ขอบคุณครับ เราสองคนนี่ใจตรงกันเลยใส่สีเขียวเหมือนกัน เขามองไปยังเสื้อของเธอกับสีเขียวกางเกงของตนเอง หญิงสาวก็พยักหน้าตอบรับอย่างเห็นด้วย
นั่นสิคะ แล้วนี่คุณอิจิโร่กินข้าวเช้ารึยังคะ เธอถามเขาด้วยความห่วงใย
เรียบร้อยแล้วล่ะไดยะ แล้วคุณล่ะกินรึยัง ไม่วายถามเธอกลับด้วย
เรียบร้อยแล้วค่ะ อย่างนั้นเราไปอัมพวากันเลยนะคะ
ดีครับ ชายหนุ่มผงกศีรษะตอบรับพร้อมกับรอยยิ้มที่เกลื่อนวงหน้าคม
ทั้งสองไปถึงตลาดน้ำอัมพวาในช่วงบ่ายซึ่งอยู่ในจังหวัดสมุทรสงคราม โดยนักท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างประเทศต่างให้ความสนใจเป็นอย่างมาก เพชรไพลินจอดรถยังด้านนอกเป็นที่รับฝากรถ ก่อนจะเดินนำเขาเข้าไปยังด้านใน มีร้านขายของมากมาย ทั้งขนม ของที่ระลึก และอาหารรวมไปถึงร้านขายเสื้อผ้า เพชรไพลินเดินผ่านร้านขายขนมก็รู้สึกอยากกินจึงหันไปถามชายหนุ่ม
คุณอิจิโร่อยากลองกินขนมไทยไหมคะ
อยากสิ เขาตอบกลับไปพร้อมกับให้ความสนใจด้วย หญิงสาวจึงเดินนำไปยังร้านขายขนมไทย เบื้องหน้าคือหม้อแกงซึ่งมีหลายแบบด้วยกัน
ที่เมืองไทยเอาขนมมาใส่ในหม้อเล็กๆ น่ารักดีนะ
ใช่ค่ะ หม้อดินเป็นเครื่องปั้นดินเผา เวลาที่ฉันมาที่นี่ก็มักจะซื้อขนมกลับไปฝากคนที่บ้านประจำค่ะ ชินอิจิมองไปยังรูปผลไม้เล็กๆ มีว่าจะเป็น ส้ม มังคุด แอ๊บเปิ้ล กล้วย พันถามเธอด้วยความสงสัย
กินได้รึเปล่าไดยะ
ได้สิคะเขาเรียกว่าลูกชุบค่ะ ลองกินดูสิคะปั้นจากถั่วเขียว อร่อยเหมือนกันค่ะ แม่ค้าหยิบขนมที่ปั้นอยู่มายื่นให้กับเขา
ลองชิมดูสิคะ เขารับมาจากอีกฝ่ายก่อนจะป้อนใส่ปากของตนเองและเคี้ยวอยู่ครู่หนึ่ง อร่อยมากเลยไดยะ
อย่างนั้นเอาขนมลูกชุบอีกอย่างหนึ่งละกันนะคะ ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับในทันที
ครับ หลังจากได้ขนมแล้วเพชรไพลินก็บอกอย่างเสนอแนะ
เดี๋ยวฉันจะพาคุณไปกินของอร่อยๆ ค่ะ เธอเดินนำเขาข้ามสะพานตรงไปยังร้านขายของซึ่งเป็นแบบโต๊ะยาวอยู่ติดกับลำคลองโดยมีแม่ค้าและพ่อค้าขายของอยู่ในเรือ ชายหนุ่มก็มองด้วยความตื่นตาตื่นใจ
ที่นี่ขายของกินในเรือหมดเลยเหรอ
ใช่ค่ะ นั่งสิคะเดี๋ยวฉันสั่งอาหารมาให้คุณกิน รับรองคุณต้องติดใจหมือนฉันแน่นอนค่ะ
ผมเชื่อคุณ ชายหนุ่มช่างเป็นนักท่องเที่ยวที่ตามใจไกด์อย่างมาก เพชรไพลินจัดการสั่งปูกับกุ้งและหอยมานั่งกินก่อนจะสั่งน้ำมะพร้าวเป็นลูกมาให้เขากิน เพียงครู่อาหารและเครื่องดื่มก็ถูกนำมาเสิร์ฟ คนขายบอกอย่างชมเชย
แฟนน้องหน้าตาหล่อมาก เพียงบอกเสร็จแม่ค้าก็เดินไปขายของต่อ เพชรไพลินได้แต่นั่งเหวอเหมือนพูดไม่ออก ชินอิจิเห็นอาหารในจานก็ดูจะชื่นชอบ
น่ากินจังเลย กินกันเถอะไดยะ เพชรไพลินจะแก้ตัวบอกกับอีกฝ่ายว่าเธอไม่ได้เป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้ แต่ดูเหมมือนว่าแม่ค้าที่เสิร์ฟอาหารให้กลับไม่ได้ขึ้นมาเสิร์ฟอีก ชายหนุ่มเห็นเธอไม่ยอมกินก็เรียก
ไม่กินเหรอไดยะ มีอะไรหรือเปล่า เห็นสีหน้าของเธอแปลกๆ จึงถามด้วยความอยากรู้ เพชรไพลินก็รีบบอกให้เขาได้ทราบ
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่แม่ค้าเข้าใจผิดน่ะค่ะ
เข้าใจผิดว่าอะไรเหรอ เขาทำน้ำเสียงสงสัย
เข้าใจผิดว่าฉันกับคุณเป็นแฟนกันไงล่ะคะ
ช่างเถอะแค่เรื่องเข้าใจผิดน่ะ เพราะอย่างเธอไม่มีทางได้เป็นแฟนของฉันโดยเด็ดขาด นอกจากเป็นเพียงผู้หญิงที่คอยบำบัดความใคร่ให้ตนเองเท่านั้นล่ะ ฉันจะทำให้เธอเป็นเหมือนโสเภณีราคาถูกที่คิดจะทำยังไงกับเธอก็ได้เพชรไพลิน
ค่ะ หญิงสาวเลิกใส่ใจกับเรื่องเมื่อครู่นี้และนั่งกินอาหารกับเขาอย่างเอร็ดอร่อย
ดูเหมือนว่าชินอิจิจะเจริญอาหารไทยเป็นอย่างมากโดยเฉพาะหอยที่เพชรไพลินสั่งมาห้าจานดูจะไม่พอให้อีกฝ่ายกิน เขาจึงสั่งเพิ่มมาอีกห้าจานรวมถึงขนมหม้อแกงและลูกชุบด้วยที่พากันเข้าไปอยู่ในท้องของเขาทั้งหมด
เอานิยายมาแปะให้อ่านต่อค่ะ พบกับนิยายเรื่องนี้ได้ทุกวัน นะคะ นิยายเขียนได้ยังไม่เยอะเลยค่ะ แต่ว่าอยากมาแปะให้คนอ่านทุกวันค่ะ ตอบความเห็นค่ะ คุณ vivi ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจให้ข้าวค่ะ คุณ sakeena ใช่ค่ะพอดีอยากอ่านแนวนี้ค่ะ แต่ว่าหนักข้อมูลมากเลยค่ะ จนเพื่อนถาม แกจะไปโกงบริษัทใครเขาจริงๆ รึไง หาข้อมูลซะเหมือนจริงเชียว 555
นี่ว่าจะไปเรียนทำ web design ต่อค่ะ แบบว่าเอาไว้ใช้กับ สนพ. ตัวเองค่ะ เพื่อเป็นการประหยัดเงินหรือเรียกว่า งกน่ะเองค่ะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะคะบ้ายบายค่ะ จุ๊บๆ
| Create Date : 29 สิงหาคม 2556 |
| Last Update : 29 สิงหาคม 2556 9:50:22 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 830 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
