Bloggang.com : ดอกหญ้า บนทางดิน : พร่ำพรรณนา---> เวิ้งน้ำกลางขุนเขากับเหล่ามิตรสหาย

พร่ำพรรณนา---> เวิ้งน้ำกลางขุนเขากับเหล่ามิตรสหาย

ขวบปีทีเดียวที่ตั้งใจในการเดินทาง หลังได้ข้อสรุปกับจุดหมายปลายทางของสถานที่ในปีนี้ พวกเราตกลงจะกลับไปที่เดิมอีกครั้ง มันเป็นครั้งที่สี่ในรอบสี่ปีที่ผ่านมา
หรือมันก็คือปีละครั้งเหมือนพวกเราที่พยายามออกไปเที่ยวด้วยกันเช่นนี้ในเจ็ดแปดปีที่ผ่านมา

ปีนี้มีสมาชิกมากขึ้นกว่าเก่าแต่มันก็ยังน้อยกว่าเมื่อปีแรกที่เรามาที่นี่ หลายคนบ่นไม่อยากมาสถานที่เดิมๆ เพราะไม่มีอะไรน่าสนใจแต่พวกเราส่วนใหญ่ สถานที่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
แต่มิตรภาพที่มีให้กันทั้งระหว่างพวกเราเองและเจ้าของสถานที่ที่เรากำลังไปนั้นมากกว่า ที่น่าสนใจ

ใกล้พลบค่ำเราเดินทางมาถึง แพลำเก่ายังไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อปีที่แล้วมากนัก ยังคงเป็นรูปทรงเดิมเหมือนกระต๊อบลอยน้ำ มันคือแพขนาดประมาณแปดคูณแปดเมตรเห็นจะได้

ทุ่นแพเปลี่ยนไปจากลำไม้ไผ่เป็นถังที่ทนทาน พื้นเป็นไม้กระดานเรียบ ด้านหลังมีเครื่องยนต์ขับเคลื่อนให้แพเคลื่อนที่ ติดกันด้านซ้ายเป็นที่ทำครัว และด้านขวาเป็นห้องน้ำ

ตรงกลางเยื้องไปขวาทำเป็นบันไดขึ้นชั้นลอยซึ่งเป็นห้องนอนขนาดเล็กสองห้อง ข้างหน้าห้องมีทางขึ้นไปดาดฟ้า ทุกค่ำคืนที่ไร้ละอองฝนโปรยปลิวหลายคนขึ้นไปนอนดูดาวที่กราวเกลื่อน บางครั้งหลับไหลให้น้ำค้างปะพรมจนถึงรุ่งเช้า

หลังจากขนถ่ายของขึ้นบนแพเราก็ออกเดินทางบนพื้นน้ำ ปีนี้ในเขื่อนศรีฯน้ำลดลงอย่างน่าตกใจ เกาะแก่งตอไม้มากมายโผล่พ้นผิวน้ำ

ในค่ำคืนนี้คงเป็นที่ใกล้ๆเกาะใดสักเกาะที่จะจอดพักแพนอน เสียงเครื่องยนต์กระหึ่มขึ้นพี่จิมมี่นายท้ายชายลูกอีสานที่ระหกระเหินมาตั้งรกราก ณ เวิ้งน้ำแห่งนี้ เจ้าของแพที่เราสนิทชิดเชื้อพาเรามุ่งสู่เกาะที่หมาย

เราจะได้จอดนอนที่นั่น

อาหารการกินจากฝีมือพี่ดุ่ยผู้กุมชะตากับการกินอยู่ของพวกเราทุกทริปไป ออกตามกันมาทีละอย่างสองอย่าง ไม่นานเมื่อถึงจุดหมายได้จอดแพ ความเฮฮาและเสียงพูดจาในวงข้าวก็เริ่มต้น

ก่อนแปรเปลี่ยนไปกลายเป็นวงดนตรีขนาดเล็กอย่างที่ตั้งใจ เสียงกีต้าร์ที่แบกกันมาทุกปีทั้งๆที่ฝีมือไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่นั้นก็คือความสุขของทุกๆคน

ท่ามกลางแสงไฟจากหลอดนิออนพลังจากเครื่องปั่นไฟ ใบหน้าทุกคนเป็นสุขอย่างเห็นได้ชัดทีเดียว

วงดนตรีเลิกราในเวลาเลยเข้าวันใหม่ หลายคนหลับไหลไปกับสายลมหนาวที่พาพัด เสียงผ้าใบที่คลุมสะบัดพับๆยามต้องลมดังควบคู่กับเสียงคร่ำครวญครางพรึดๆของบางคนที่เพื่อนๆเคยชิน แต่ใครสามคนยังนั่งพูดคุยในเงาของแสงจันทร์

จะเป็นไรไปในเมื่อความอัดอั้นถูกระบายให้เพื่อนพ้องรับฟัง บางทีหน้าที่การงานที่ทำใช่ความสุขทั้งหมด คงเป็นปกติที่ใครๆต้องเจอกับอุปสรรคข้างหน้า มันอยู่ที่ใครจะรับมันไหวขนาดไหนมากกว่าเท่านั้น ผมก็ไม่ต่างกันเพียงแต่มันไม่อัดอั้นเท่าเพื่อนคนนั่งข้างๆคนนี้

ตีสองกว่าแอ๊ตยังคงพูดจาพร่ำเพ้อ พี่สืบผู้นอนอยู่ใกล้ๆตื่นมาร่วมวงให้มันระบายความในใจ สุดท้ายก็ไม่มีใครช่วยใครได้นอกจากตัวเองจะตัดสินใจเอง

“มนุษย์เราน่าจะมีที่สักแห่งและงานสักอย่างที่เรารักและมีความสุขกับมัน” อย่างที่อาจารณ์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ว่าไว้

เช้าที่ละอองหมอกละเลียบผิวน้ำ หลายคนตื่นแต่เช้าทั้งๆที่นอนดึกรวมทั้งผม แต่จริงๆก็ยากจะไม่ตื่นในเมื่อพื้นที่เล็กๆมีใครเดินไปเดินมาเอะอะโวยวาย

หมอกจางๆรวมกับความสดชื่นยามเช้า สายลมหนาวเมื่อคืนเหือดหายไปพร้อมกับความมืดที่โดนกลืนกินโดยแสงตะวัน ผืนน้ำสงบนิ่งไร้ระลอกคลื่น ไม้ต้นยืนตายผุดโผล่ให้เห็นเกลื่อนกลาดดั่งศิลปของใครบางคนที่อยากอวดผลงาน

ผมรู้สึกตกใจในความเหือดแห้งของมวลน้ำในเขื่อน ปีนี้ปีแรกที่เราเห็นต้นไม้ยืนตายกลางผืนน้ำกว้างแห่งนี้ นั้นแสดงว่าจำนวนน้ำในเขื่อนลดลงไปมากอย่างน่าตกใจ

พี่จิมมี่บอกว่า “ปีนี้ฝนตกน้อยน้ำในเขื่อนจึงมีเท่าที่เห็น บางทีหน้าแล้งปีหน้าที่จะมาถึงอาจลงไปมากกว่านี้อีกหลายเท่า”

ผมได้แต่ถอนใจไม่เข้าใจว่า ทำไมในภาคผืนแผ่นดินอื่นถึงน้ำมากล้นท่วมขังเดือดร้อนกันวุ่นวาย แต่ที่นี่กลับไม่มีสายฝนโปรยปรายเพิ่มเติม

พี่อ้วนคว้าคันเบ็ดหายไปตามริมตลิ่งของเกาะ ก่อนกลับมาพร้อมปลากระสูบขนาดข้อมือสามสี่ตัว ซึ่งนั้นน่าจะเป็นปริมาณที่เยอะที่สุดที่พวกเราตกได้เทียบกับทุกๆปี และปีนี้เราไม่ได้เตรียมเหยื่อและอุปกรณ์คันเบ็ดมากมาย นอกจากสปูนในกล่องไม่กี่ตัวของพี่อ้วน

น่าแปลกใจ บางอย่างที่เพียบพร้อมกับไร้ผล แต่บางครั้งกับอะไรที่ไม่ตั้งใจกับได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่า

“เราจะไปไหนกันดี” พี่จิมมี่ปรึกษาขณะข้าวต้มมื้อเช้าฝีมือพี่ดุ่ย เพราะสถานที่ส่วนใหญ่เราไปกันหมดแล้ว ทั้งน้ำตกคิตตี้ น้ำตกห้วยแม่ขมิ้น

ก่อนหน้ามีใครอยากไปโบถส์แสตนเลสที่เที่ยวแห่งใหม่ที่พวกเรายังไม่เคยไป แต่หลังจากปรึกษาพี่จิมมี่ เป็นว่า คนเราเยอะเกินไปในจำนวนที่เรือหางยาวไม่สามารถพาเข้าไปได้หมด เนื่องจากหากจะไป แพลำใหญ่เข้าไม่ถึงต้องไปโดยเรือหางยาวเท่านั้น แปลว่าสถานที่แห่งนั้นตกไป

สุดท้ายทุกคนจึงลงความเห็นว่า “น้ำตกห้วยแม่ขมิ้น”ก็แล้วกันเพราะมีบางคนยังไม่เคยไปและหลายคนยังไม่เคยขึ้นถึงชั้นสี่ที่ว่าสวยที่สุดรวมทั้งผมด้วยเช่นกัน

“เอาตามนี้แล้วกันพี่ พรุ่งนี้จะไปทางไหนค่อยว่ากัน” ผมทิ้งท้ายก่อนฉวยคว้าแก้วกาแฟที่พึ่งชง เดินไปตามขอบชายตลิ่ง เท้าเปล่าเปลือยเหยียบย่ำไปบนก้อนหินทั้งเล็กใหญ่ บางครั้งถึงกับสะดุ้งให้กับความแหลมคมของมัน

น้ำตกห้วยแม่ขมิ้นในเขตอุทยานแห่งชาติเขื่อนศรีนครินทร์ เป็นน้ำตกที่ขึ้นชื่อว่าสวยงามแห่งหนึ่งของประเทศไทย มีด้วยกันเจ็ดชั้น ได้แก่ ชั้นที่ 1 ดงว่าน ชั้นที่ 2 ม่านขมิ้น ชั้นที่ 3 วังหน้าผา ชั้นที่ 4 ฉัตรแก้ว ชั้นที่ 5 ไหลจนหลง ชั้นที่ 6 ดงผีเสื้อ ชั้นที่ 7 ร่มเกล้า ว่ากันว่าชั้นที่สี่เป็นชั้นที่สวยที่สุด

ในวันนี้ผู้คนมากมายกว่าครั้งก่อนที่มา อาจเป็นว่าตรงกับวันหยุดสุดสัปดาห์ก็ได้ เจ้าหน้าที่เตรียมรถขับเคลื่อนสี่ล้อไว้บริการสำหรับใครที่ต้องการขึ้นชั้นสี่ของน้ำตกโดยไม่ต้องเดิน ราคาเหมาลำหนึ่งร้อยบาทสำหรับสิบเอ็ดคน

แต่พวกเราขอเดินดีกว่าด้วยว่าจำนวนคนที่เกินและมีคนที่มีน้องอยู่ในท้องด้วยเลยกลัวอันตราย แต่ใช่เดินขึ้นไปจะไม่สวยงาม

สถานที่ใดเมื่อถูกรุกล้ำด้วยน้ำมือมนุษย์ธรรมชาติมักเปลี่ยนไป ที่นี่ก็เช่นกันขยะมีประปรายตามรายทาง การสลักชื่อตามต้นไม้มีให้เห็น เป็นเช่นนี้ทุกที่ที่มนุษย์เหยียบย่ำหรือไร

แต่สายน้ำที่ไหลลงตามชั้นหินก็ยังคงสวยงามให้ได้เพลิศเพลิน แม้เสียงเอะอะสนุกสนานวุ่นวายจะมากมายก็ตาม

ค่ำคืนนี้มีกองไฟเล็กๆบนเกาะที่เราจอดนอน แสงสีทองจากกองฟืนตัดกับความสว่างไสวของแสงจากตะเกียงเจ้าพายุที่ได้แอ๊ตเตรียมมา คงหาดูได้ยากในสมัยนี้

เสียงดนตรีจากกีต้าร์ปนเสียงเฮฮาพูดคุยพาให้เวลาของค่ำคืนสั้นลง ท้องฟ้ากว้างหมู่ดาวพราวพรั่งระยิบระยับ สายลมโกรกพัดแผ่วเบาให้เปลวไฟสบัด หลายคนลืมความเหนื่อยล้าและเบื่อหน่ายจากในเมือง

อาจมีบ้างบางคนในมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่ขัดแย้งในบางครั้ง แต่ใช่ใครที่จงใจหรือจ้องจะเอาเปรียบ ถ้าเป็นเช่นนั้นอย่ามีมิตรภาพระหว่างกันเลยจะดีกว่า ผมคิดเช่นนั้น

วุฒ เพื่อนคนใต้ตามไปในวันก่อนสุดท้าย ทั้งที่จริงตั้งใจจะมาพร้อมกัน แต่เหตุสุดวิสัยทำให้ไม่สามารถมาด้วยกันได้ แต่หลังจากการรบเร้าโทรตามของใครๆหลายๆคน หลายๆครั้ง สุดท้ายในค่ำคืนสุดท้ายใต้หมู่ดาว เหล้าหนึ่งขวดที่ผมเตรียมไว้ก็ถูกเปิดจนได้ในเวลาที่เพื่อนๆอยู่กันครบ

ใครบางคนถามขึ้นว่า “วันข้างหน้าจะมีเวลาอย่างนี้กันอีกไหม”

“ไม่รู้สิ วันหนึ่งเวลาจะพาให้เราจากกัน ทั้งหน้าที่ ครอบครัว ความรับผิดชอบและแม้กระทั้งสังขารกับความตาย แต่คำว่าเพื่อนไม่ตายจากความทรงจำแน่ๆ เมื่อใดเปิดรูปถ่ายขึ้นมาดู ภาพในความทรงจำก็จะฉายชัดขึ้นมาแน่นอน” เป็นคำตอบของใครสักคนที่เริ่มได้ที่กับน้ำเมา

ผมก็คิดเช่นเดียวกับเขาเหมือนกัน

ตะวันบ่ายฉายแสงกระทบผิวน้ำเป็นประกาย สายลมนิ่งสงบเงียบ เราจากเวิ้งน้ำกลางขุนเขาและซากไม้ยืนต้นตายนั้น ใครบางคนอาจได้กลับมาหาความสุขกับมัน หรือใครบางคนอาจไม่ได้กลับมาอีก กาลเวลาข้างหน้าไม่มีใครล่วงรู้

วันนี้ที่ต้องจากกัน เราเก็บของขึ้นรถและถ่ายรูปร่ำลากับพี่จิมมี่ ความเป็นกันเองทำให้มิตรภาพเรายั่งยืนเสมอมา หากไม่เช่นนั้นเราคงไม่มาซ้ำๆที่นี่ถึงสี่ปีติดกัน

“ไม่รู้ปีหน้าจะมาที่นี่กันอีกรึเปล่า” ไอ้แอ๊ตกระซิบข้างๆ

ผมยิ้มบนใบหน้า “ก็ถ้ากูมา มึงจะมากับกูเปล่าหละ”

..............................................

สวัสดีตอนบ่ายครับ

อาจไม่ได้ขยับเขยื้อนไปอ่านอะไรๆในบล็อคของคนอื่นช่วงนี้ ด้วยความเงียบงันในตัวเอง

วันนี้เอารูปที่ไปเที่ยวเมื่อเดือนก่อนมาลงให้ชม อาจจะหลายรูปและขนาดใหญ่ทำให้โหลดช้าน่ารำคาญ ขอให้ใจเย็นๆนะครับ

สุดท้ายใกล้ปีใหม่ขอให้มีความสุขทุกๆคนครับ

..............................................

Create Date : 20 ธันวาคม 2553

Last Update : 21 ธันวาคม 2553 9:39:37 น.

54 comments

Counter : 11555 Pageviews.

มาเจิมให้นะครับ

ยังไงก็ได้เที่ยวติดต่อกันตั้ง 4 ปี ผมคิดว่ามันคงมีปีต่อๆไปเป็นปี 4-5-6 ไปเรื่อย กับความสัมพันธ์อันดีในหมู่เพื่อนฝูง

แต่แน่นอนว่า คนที่จะไปในปีต่อๆไป อาจจะลดจำนวนลงเท่านั้นเอง

ด้วยภาระ หน้าที่ การงาน สังขาร และอีกหลายสิ่งหลายอย่าง

มีความสุขเช่นเดียวกันครับ ใกล้จะปีใหม่แล้ว ได้โบนัสเยอะๆนะครับ ผมเองปีนี้คงจะได้โบนัสเป็นแสน

เพราะแต่ละเดือน แอบมุบมิบเงินเมียไว้เป็นหมื่น

คูณ 12 เดือน แสนกว่าๆเอง 555

ไปเอาเหล้ามา...ฉลองกัน

พูดไปงั้นแหละ..ผมไม่แตะต้องสุราเมรัยทุกชนิดครับ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:15:12:48 น.

เล่าเรื่องได้น่าอ่านมากค่ะ ภาพประกอบก็สวย

เอ...แบบนี้ จะโหวตให้เป็น Best Diarist หรื่อว่า Best Travel blog ดีหนอ

โดย: kapeak

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:15:36:32 น.

วิวสวยมากค่ะ พี่ชายสบายดีนะอากาหนาวแล้วจริงๆด้วยค่ะ

โดย: ภายใต้

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:16:21:55 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ ภาพถ่ายสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ โดยเฉพาะน้ำตกสวยมากมายเลยค่ะ ดีนะคะที่ยังมีโอกาสได้กลับไปในสถานที่เดิมได้เกือบทุกปีถึงแม้จะปีละครั้ง ทั้งๆที่ไม่ใช่บ้านเกิด แปลว่าสถานที่นั้นต้องมีอะไรดีแน่ๆเลย ที่แน่ๆก็มิตรภาพระหว่างเพื่อน เจ้าของสถานที่ที่มีน้ำใจ วิว ทิวทัศน์ที่ยังสวยงามเหมือนเดิม ทำให้เราถวิลหาที่จะไปไม่รู้เบื่อจริงไหมคะ

โดย: หญิงแก่น

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:16:32:52 น.

ยามเย็นจ้าาาา

โดย: Junenaka1

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:17:25:30 น.

อ่านเพลินเชียวค่ะ

ภาพสุดท้ายสวยมาก ชอบ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:17:53:28 น.

สวัสดีตอนค่ำค่ะพี่

แวะมาเยี่ยมและตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ
เล่าได้ละเอียดมองเห็นภาพเชียว

แต่สิ่งหนึ่งที่สะดุดค่ะ

“มนุษย์เราน่าจะมีที่สักแห่งและงานสักอย่างที่เรารักและมีความสุขกับมัน”

คิดแบบนี้เช่นกันค่ะ ... แต่ชีวิตคนเราคงไม่สมบูรณ์เสียทีเดียวค่ะ

ขอให้ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดมีความสุข และอยู่กับสุขนั้นอย่างพอใจค่ะ

โดย: reception hall

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:20:14:09 น.

คุณดอกหญ้า ไม่อยากบอกว่าเคยไปล่องแพที่เขื่อนศรีฯ
ครั้งเดียวเอง แต่เป็นอะไรที่ประทับใจมากๆและไม่รู้ลืมจิงๆค่ะ
อยากไปอีกแต่ไม่มีโอกาสเลยค่ะ คุณยังดีนะค่ะมีโอกาสได้ไปตั้ง 4ปี 4ครั้งแล้ว อ่านเรื่องของคุณแล้ว ทำให้คิดถึงความสนุกในครั้งที่ได้ไปที่นั่น มันนานมากแล้ว รูปสวยทุกรูปค่ะ
มิตรภาพงดงามเสมอนะค่ะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:22:20:43 น.

แวะมาเยี่ยมตอนดึก

ประทับใจในเรืองเล่ามากค่ะ

ข้อความที่กินใจ...

“มนุษย์เราน่าจะมีที่สักแห่งและงานสักอย่างที่เรารักและมีความสุขกับมัน”

"อาจมีบ้างบางคนในมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่ขัดแย้งในบางครั้ง แต่ใช่ใครที่จงใจหรือจ้องจะเอาเปรียบ"

ภาพสวยคลาสสิคทุกภาพเลยค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: jamaica

วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:23:25:58 น.

ผมรอดแล้วครับ ฮ่าๆ ออกโจทย์มาฆ่าตัวตาย

นอนล่ะครับพี่ ใช้สมองเยอะเกิน

งวดหน้า เจอกันครับ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:0:54:48 น.

ในช่วงเทศกาลแห่งความสุขที่จะมาถึง..

ขอให้มีความสุขมากๆตลอดไปนะค่ะ

ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงและสมบูรณ์..

และมีรักที่สมหวังตลอดปี 2011และตลอดไปนะค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:1:01:04 น.

เอาผลงานตูนโฟโต้ชอพมาฝาก โอ้ทำยากเหลือ เส่้นยังไม่สวย แต่วาดสด ๆ กว่าวาดในกระดาษ หม่ลองไม่รู้ เคยใช้แต่โฟโต้ทำรีทัชภาพ โพสต์โคตรยากต้องไปหาที่ฝาก

แต่ฝากแล้วถอนไม่ได้อันนี้สิลำบากอิ ๆ เหมือนลุงมั้ย ลุงว่าเหมือนลุงในจินตนาการนะ แบบคนป่า ๆ เถื่อน ๆ

โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang

) วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:10:27:31 น.

ยํ เว เสวติ ตาทิโส
คบคนเช่นไร ย่อมเป็นคนเช่นนั้น

มีความสุขในชีวิต ด้วยการเลือกคบแต่คนดี ตลอดไป..นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:11:41:31 น.

แวะมาเยี่ยมชม ครับผม

โดย: Kavanich96

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:11:55:22 น.

ทักทายยามบ่ายวันอังคารค่ะพี่ชาย แอบเห็นคอมเม้นท์นึงที่มีเณรน้อยเส้าหลิน น่ารักสุดดไปเลยค่ะ ^_^

โดย: ภายใต้

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:13:08:26 น.

“มนุษย์เราน่าจะมีที่สักแห่งและงานสักอย่างที่เรารักและมีความสุขกับมัน” เพียงแต่ว่าเราจะหามันเจอมั้ย ผมว่าคนที่หามันเจอนี่น่าอิจฉาสุดๆ เลยนะครับ

งานเลี้ยงคนมันลดลงทุกปีอยู่แล้ว เพื่อนผมมันยังเคยพูดเล่นๆ เลยว่า ปีหน้าคนมันจะน้อยลง เพราะมันต้องมีคนตายไปบ้าง (อารมณ์เหล้าเข้าปาก ปากพาจน) แต่มันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ นะ บางคนอยู่ๆ หายไปเลยก็มี ทั้งที่ติดต่อกันอยู่ๆ ก็หายเฉย

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:15:21:11 น.

พรุ่งนี้ไม่อยู่บ้าน 3-4 วัน ฝากมาชิมของว่างด้วยนะครับ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:15:33:05 น.

สวัสดีค่ะดอกดิน
+============================+

บทความ "เที่ยว" ครั้งนี้ เขียนได้ประทับใจในอารมณ์ดีมาก
ยิ่งมีภาพประกอบด้วยฝีมือกดชัตเตอร์ จขบ. งามทุกภาพค่ะ

ขอให้ทุกเส้นทาง "ท่องเที่ยว" มีความสุขสม่ำเสมอค่ะ

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:15:46:59 น.

สวัสดีค่ะ
ภาพสวยน่ะค่ะ ภาพสุดท้ายสวยที่สุด ชอบ ชอบ
ภูผากับเพื่อนๆตั้งแต่สมัยเรียนเด็กๆเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว
เราก็นัดเจอกันทุกๆปีค่ะ สมาชิกก็เพิ่มขึ้นทุกปี
เพราะเค้าพาลูก พาภรรยา พาสามี กันมา ได้บรรยากาศสนุกๆทุกปีค่ะ

โดย: ภูผา กะ วาริน

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:20:06:43 น.

สวัสดียามดึกครับผม

ว๊าวๆๆๆ ภาพสวยมากๆๆๆๆ เลยครับ
นอกจากจัดวาง องค์ประกอบ สี สวยถูกใจผมเลยครับ

อิอิ

กล้องผมถ่ายน้ำตกไม่ได้แบบนั้นเลยหล่ะ
ว่าแต่ เปลี่ยนกล้องหรือเปล่าครับ ภาพสีมันไม่เหมือนภาพเก่าๆ เหมือนกับเป็นคนละกล้องเลยครับ

ปอลอ

ขอบคุณครับที่จะช่วยอุดหนุนที่ซีเอ็ด

สำหรับระนอง ผมจะไปมกราคม นี่ครับ
ตอนนี้มีสนใจอยู่สองที่ แต่คิดว่าน่าจะเป็นหมู่บ้านมุสลิมครับ แต่ผมจะแบกเป้ลุยเดี๋ยวเลยครับ

ถ้าอยากไป จะกลัวอะไร เนอะ

อิอิ

แล้วจะเอารูป(ไม่สวย) ของผมมาฝากบ้าง

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:22:15:52 น.

น้ำตกแม่ขมิ้นก็อยู่ในโปรแกรมเราแล้ว...

โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:6:42:15 น.

สวัสดีตอนเช้าเช่นกันค่ะพี่ ...

โดย: reception hall

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:9:48:14 น.

ทุกข์หนัก เพราะอยากมาก...ไม่อยาก ก็ไม่ทุกข์

มีความสุขกับชีวิตที่เพียงพอ ตลอดไป..นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:10:02:32 น.

โห ด้วยกล้องตัวเดิม เลนส์ตัวเดิม

ต้องบอกว่า สุดยอด เลยครับ

มาสอนผมบ้างเลยแบบนี้ สวยๆๆๆๆ ครับผม

ผมไม่เคยถ่ายน้ำได้ใสแบบนี้เลยครับ สุดยอดมากๆๆๆ

ปอลอ

ผมมันคนโสดไง ไม่มีห่วงครับ อยากให้ถึงวันไประนองเร็วๆ มากเลยหล่ะ

ตอนนี้ก็อยู่ระหว่างเช็คนักท่องเที่ยวครับ
เพราะผมจะไปช่วงมีนักท่องเที่ยวเพื่อหาคนหารค่าเรือ

ไปคนเดียว แล้วนั่งเรือไปหมุ่เกาะระนอง ค่าเรือแพงมากครับ จ่ายไม่ไหว

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:10:34:05 น.

สวัสดียามสายค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:10:58:30 น.

โดย: หญิงแก่น

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:13:11:23 น.

ส้มตำปูแซ่บๆ ยามบ่ายๆ มาส่งค่ะ งิงิ

รูปขนาดใหญา อยากดูจัง

โดย: Junenaka1

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:14:31:16 น.

แวะมาส่งต้นมิตรภาพค่ะคุณดอกหญ้าฯ จะรับกี่ต้นดีค่ะ.....

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:16:41:14 น.

แวะมาส่งฝันดีค่ะ

โดย: jamaica

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:21:13:15 น.

ถ่ายรูปสวยจัง

:)

อัน

โดย: ฝนโปรย

วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:23:50:00 น.

สวัสดียามเช้าครับ

รูปสวยจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:7:57:39 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ

แวะมารับบรรยากาศสบายตาในเช้านี้ค่ะ

โดย: reception hall

วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:9:24:20 น.

อย่างงาม ถ่ายรูปสวยมากเลยค่ะ

เรื่อง ธรรมชาติ อยู่ที่จิตสำนึกและการปลูกฝั่งค่ะ

ชาวบ้าน ก้าวไม่ทันเทคโนโลยีเค้าย่อมไม่เข้าใจ
"สิ่งที่ธรรมชาติ ไม่ได้สร้างไว้ ใช้มากไปย่อมสท้อนกลับ"

สวัสดีปีใหม่นะค่ะ
ขอให้ร่ำรวย อย่าเจ็บ อย่าจน
เดินทางไปไหนขอให้แคล้วคลาดปลอดภัย

มีความสุขในวันปีใหม่ นะค่ะ

โดย: boublekao

วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:9:52:39 น.

เห็นแล้วอยากหยุดยาวๆไปเที่ยวด้วยคน ว่าแต่มีที่นั่งเต็มแล้วหรือยังคะ

ขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันค่ะพี่ชาย

โดย: ภายใต้

วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:10:33:05 น.

ตณฺหกขโย สพฺพ ทุกขํ ชินาติ

ความสิ้นตัณหาย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง

อากาศเปลี่ยนอีกแล้ว อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย..นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:11:11:47 น.

สวัสดีครับผม
อาทิตย์หนึ่งผ่านไปเร็วมากๆๆ เลยครับ ว่าไหม

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:22:15:52 น.

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ

"เลาะล่อง" ท่องแดนฝัน
.......................................

... “มิตรภาพ” เชื่อมแผ่นฟ้าชลาสินธุ์

เพื่อนต่างถิ่น....เตรียมเฮือนชาน...การฮับต้อน

เรายังคงมุ่งหน้า ... ทัศนาจร

เยือนนครตอนใต้ในฝั่งลาว ...

... แดนน้ำตก ... ดึงดูดใจให้ค้นหา

ดุจน้ำฟ้าทะยานร่วงจากห้วงหาว

สู่หลักแหล่งชะแง่งหินไหลรินราว

เส้นทางยาวกว้างไกล ... ชุ่มใสเย็น ...
.
.
.

โดย: ploythana

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:0:16:45 น.

ขอให้พบแต่ความสุข ความยินดีนะค่ะ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:6:51:51 น.

สวัสดียามเช้าครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:7:52:40 น.

โดย: kapeak

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:8:56:46 น.

บางครั้งคนเราช่างเดาใจอยากมากไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน สิ่งที่เราเห็นมันไม่สามารถสัมพัสด้วยตาแต่ความรู้สึกนี่ซิช่างรับรู้อะไรได้ดี เพราะอะไรถึงต้องเป็นแบบนี้ อยากมีสิ่งดีๆๆ กับเขาบ้างแต่บอกได้เลย ไม่เคยพบมัน เกือบจนวันสุดท้ายที่จะลาจากก็ไม่เคยจริงๆๆ ความรักมันไม่มีต้นทุนแล้วทำไหมถึง.....

โดย: ผ่านมาสักพัก แล้ว จะผ่านไป IP: 125.25.208.192 วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:12:41:48 น.

อปฺปมาโท อมตํ ปทํ

ความไม่ประมาท เป็นทางแห่งความไม่ตาย

ฉลองทุกเทศกาลอย่างมีความสุข ด้วยความไม่ประมาท..นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:14:05:55 น.

^_______________^

MERRY CHRISTMAS !!!!!

โดย: คล้ายดาว

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:15:50:40 น.

We wish you a Merry Christmas,
We wish you a Merry Christmas,
We wish you a Merry Christmas,
And a Happy New Year !

โดย: jamaica

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:15:52:47 น.

ขอบคุณที่แวะไปเมนท์นะคะ Merry Christmas and Happy New Year ค่ะ

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:16:04:31 น.

สวัสดียามเช้าครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:7:40:35 น.

Merry Christmas ค่ะพี่
มีความสุขมากๆ นะค่ะ

โดย: reception hall

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:7:54:34 น.

อ่านเพลินเลย

ภาพก็สวยมากค่ะ โดยเฉพาะน้ำตกห้วยแม่ขมิ้น

สุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:8:21:27 น.

สุขสันต์วันคริสต์มาสครับ

ผมขอติดเรื่องลูกมุดไว้ก่อนสักระยะหนึ่งนะครับ เพราะช่วงนี้เพิ่งติดผลขนาดหัวเข็มหมุด ไว้โตแล้วจะแกงส้มมาโชว์ครับ หรือว่าอยากทราบรายละเอียด ลองพิมพ์คำว่าลูกมุดถามอากู๋ ผมเห็นมีอยู่นะครับ

ส่วนดอกชมจันทร์ หรือ ดอกบานดึก ชื่อนี้ใช้ได้ทั้ง 2 อย่าง ก็ถามอากู๋ได้เช่นเดียวกัน เปิดไปดีๆที่คำว่าดอกบานดึก ประมาณหน้าที่ 3 ก็จะมีบล็อกแก็งค์ของผมอยู่นะครับ หาอ่านย้อนหลังได้เลยครับ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:14:30:30 น.

แวะมาส่งความสุขในวันคริสต์มาสค่ะคุณดอกหญ้าฯ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:19:26:50 น.

"สุขสันต์กับเทศกาลคริสต์มาสค่ะคุณดอกหญ้า "

ขอให้มีความสุขมากๆ ยาวไปจนถึงปีใหม่
และมีแต่ความสุขเรื่อยๆ ตลอดไปห่างไกลความทุกข์เศร้านะคะ

^______________,^

เดินทางไปเที่ยวที่ไหนขอให้ปลอดภัยและสนุกนะคะ

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:22:17:01 น.

รูปสวย glitter emoticon comment glitter.mthai.com

Merry Christmas ...

น้องขอให้พี่และครอบครัวมีความสุขมากๆค่ะ

โดย: คล้ายดาว

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:22:59:42 น.

Merry Christmas & Happy new year ค่า

Jingle bells, jingle bells Jingle all the way,
Oh what fun it is to ride In a one-horse open sleigh.......

โดย: jamaica

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:23:21:57 น.

อรุณสวัสดิ์ครับครูเทพ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 26 ธันวาคม 2553 เวลา:6:04:27 น.